เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 348
วิลล่าหยุนติ่ง เป็นเพียงวิลล่าเชิงพาณิชย์อันหนึ่ง
แต่บ้านหรูหราตระกูลเหอไม่เหมือนกัน!
บ้านหรูหราตระกูลเหอ เสียเวลาเหอเซิ่งหงหลายสิบปีกว่าจะสร้างสำเร็จ
ไม่เพียงแต่ใช้พื้นที่กว้างใหญ่
และศาลา สะพานน้ำไหล มีครบหมด!
ไม่ใช่จวนอ๋อง แต่ยิ่งกว่าจวนอ๋อง
ดูจากบ้านหรูหราหายากนี้ ก็ดูออกว่าอิทธิพลของเหอเซิ่งหงในเมืองกาสิโนยิ่งใหญ่แค่ไหน!
เย่เหมิงเหยียนพูดอย่างช่วยไม่ได้ “แม่ แม่อย่ามาทำขายหน้าได้ไหม? เดี๋ยวแม่ตกใจเป็นตุเป็นตะนะ!”
กับแม่ของตัวเองนี้ เย่เมิ่งเหยียนหมดหนทางแล้วจริงๆ
ท้ายที่สุด หลันซินเป็นเพียงคนจนแล้วรวยขึ้นมาเท่านั้น!
ถึงแม้ตอนนี้ตระกูลเย่จะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในตงไห่
แต่ท่าแท้ของหลันซิน ก็เป็นแค่พลเมืองเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้น!
หลันซินพูดอย่างรำคาญ “ฉันรู้แล้ว! ฉันรู้แล้ว! แกพูดไปแปดร้อยรอบแล้ว!”
“ฉัน……” เย่เมิ่งเหยียนกัดริมฝีปากพูด ไม่รู้จะพูดยังไงอีก
หยางเฟิงเรียกเธอไว้แล้วพูด “ไม่เป็นไร! นิสัยแม่เป็นแบบนี้แหละ คุณพูดไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
หยางเฟิงรู้จักหลันซินเป็นอย่างดี
ไอ้ผู้หญิงคนนี้ เป็นคนที่ไม่รู้จักจำ
พึ่งจะถูกเย่ซิงขู่จนตัวสั่นที่เกรฟ กาสิโน
นี่แค่ยังไม่ถึงวัน ก็เริ่มซ่าอีกแล้ว!
“ยินดีต้อนรับคุณหยาง!”
“ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ไม่ได้ต้อนรับได้ทันเวลา!”
เวลานี้
เหอเซิ่งหงพาลูกชายตัวเอง เดินออกมาอย่างรีบร้อน
เขาเดินด้วยก้าวใหญ่ๆ เดินผ่านมีลม พูดไม่กี่คำ ก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ในนั้น
“หึหึ!”
หยางเฟิงหัวเราะเบาๆ “เจ้าพนันต้อนรับด้วยตัวเอง เด็กอย่างฉันจะกล้าโทษคุณได้ยังไงครับ!”
คำว่า “โทษคุณ” หยางพูดเน้นชัดมาก
เหอเซิ่งหงรีบโบกมือ “คุณหยาง คุณอย่าพูดแบบนี้สิ! เจ้าพนันฉันคนนี้ ก็แค่คนชอบเอาพูดไปเรื่อย คุณเรียกชื่อฉันดีกว่า”
ตอนที่ทั้งสองคุยกัน
ต่างมองพิจารณาซึ่งกันและกัน
เมื่อเห็นหยางเฟิง
เหอเซิ่งหงอดตกใจไม่ได้
หยางเฟิง อายุน้อยมากจริงๆ!
อายุน้อยอย่างเหลือเชื่อ
และบุคลิกภาพที่เล็ดลอดออกมาจากเขา กลับเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งสูงเป็นเวลานาน
เหอเซิ่งหงเป็นใคร?
เขารู้สึกถึงความอาฆาตที่แข็งแกร่งจากตัวหยางเฟิง
แม้กระทั่ง มีร่องรอยของคาวเลือด
ดูเหมือนว่าหยางเฟิงจะผ่านม้าทองม้าเหล็ก ฝ่าฟันกระสุนมาเยอะ!
บุคลิกภาพแบบนี้ จะมีเฉพาะคนที่มีประสบการณ์สงครามจริงๆเท่านั้น ที่จะเผยออกมาอย่างไม่ธรรมชาติ
หรือว่า หยางเฟิงนี้จะเป็นบุคลากรกองทหาร?
หรือเป็นทหารรับจ้าง?
เดาไม่ออก!
เดาไม่ออก!
ทันใดนั้น
เหอเซิ่งหงไม่รู้เกี่ยวกับตัวตนของหยางเฟิงเลย
ดูเหมือนว่าหยางเฟิงจะถูกปกคลุมอยู่ในชั้นหมอก ให้คนมองดูดอกไม้ในสายหมอก เดาไม่ออก คิดไม่ถึง!
ส่วนหยางเฟิง
ก็กำลังวิเคราะห์เหอเซิ่งหง
คนคนนี้ ไม่แปลกที่เป็นเจ้าพนันรุ่นหนึ่ง
อำนาจบีบบังคับที่เผยออกมาในตัว
ถ้าเป็นคนธรรมดา เผชิญหน้ากับเหอเซิ่งหง คงจะตกใจจนขาสั่นทั้งสองข้าง
แต่อยู่ตรงหน้าหยางเฟิง
อำนาจอย่างเหอเซิ่งหง เป็นแค่เด็กอายุสามขวบเท่านั้น ไม่มีค่าเลย!
หยางเฟิงหรี่ตาแล้วพูด “ยังไงฉันก็เด็กกว่า เรียกชื่อคุณมันไม่มีมารยาท ฉันเรียกคุณนายท่ายเหอแล้วกัน!”
“หึหึ! เรียกอะไรก็ได้ เป็นแค่ชื่อเรียกเท่านั้นเอง” เหอเซิ่งหงหัวเราะหึหึ
เหอเซิ่งหงในเวลานี้ ดูไม่เหมือนเป็นเจ้าพนันเลย
เห็นได้ชัดว่าเป็นคนแก่ที่มีเมตตาคนหนึ่ง
ภาพภายนอกแบบนี้ อาจหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกหยางเฟิงไม่ได้แน่นอน
ตามที่เขาสืบมา
เหอเซิ่งหงนี้ ตอนที่ยังหนุ่ม มือเปื้อนเลือดทั้งสองข้าง ไม่รู้ว่ามีคนตายในมือของเขาตั้งกี่คน
แต่ด้วยอายุมากขึ้นเรื่อยๆ เหอเซิ่งหงก็ค่อยๆเริ่มมีเปลี่ยนไปทีละนิด กลายเป็นคนดี