ในใจหลินจือไม่ต้องพูดเลยว่าเสียใจมากแค่ไหน เสียใจที่ตัวเองพูดเรื่องการมีสัมพันธ์ทางกายไม่ใช่หัวใจอะไรนั่นออกไป หากใช้หัวใจเธออาจต้องเจ็บอีกครั้ง แต่เมื่อบอกว่ามีสัมพันธ์กันเพียงร่างกายเท่านั้น เธอกลับถูกทารุณแบบนี้เช่นเดิม ใครจะคิดว่าเทาเท่จะบ้าดีเดือดได้ขนาดนั้น

หลังจากเทาเท่ปล่อยเธอเป็นอิสระ เขามองทะลุเข้าไปในความคิดของเธอ ชายหนุ่มหรี่ตาลงแล้วเตือนขึ้นมาว่า “อย่าบอกนะว่าคุณเสียใจเรื่องที่พูดกับผมแล้วต้องการยกเลิกข้อตกลง ผมไม่ยอม”

หลินจือคัดค้านด้วยความโกรธ “งั้นเราก็ต้องทำข้อตกลงกัน กฎข้อบังคับที่พอเหมาะพอควร”

เพื่อป้องกันไม่ให้เขาบรรเลงเพลงรักทั้งวันทั้งคืนแบบนี้

แต่ใครจะรู้ว่าเทาเท่กลับปฏิเสธอย่างเด็ดขาด “แบบนั้นไม่ได้”

พูดจบเขาก็ยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยให้เธอ “ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง เป็นธรรมชาติที่จะไม่เฝ้ารอให้ความบันเทิงมาหา”

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เสพสมได้ทุกที่ทุกเวลาเท่าที่ต้องการ

หลินจือกัดฟันกรอด ความบันเทิงกับน้องสาวนายนะสิ!

เธอยกมือขึ้นผลักเขา “คุณลุกขึ้นก่อนได้ไหม ฉันต้องไปล้างหน้าแปรงฟัน”

เทาเท่รั้งเอวเธอเข้ามากอดด้วยความปรารถนาดี “ผมจะอุ้มคุณไปห้องอาบน้ำ”

หลินจือปฏิเสธอย่างไม่ลังเล “ไม่ต้อง ฉันไปเองได้”

เดิมทีหลินจือก็ไม่อยากยอมรับว่าเธอกับเทาเท่นอนด้วยกันอยู่แล้ว เขายังมีหน้ามาบอกว่าจะอุ้มเธอไปห้องอาบน้ำอีก น่าขายหน้าชะมัด

เทาเท่ลุกขึ้นหลีกทางให้เธอ แล้วยังถามเธอซ้ำอีกว่า “คุณแน่ใจนะว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากผม?”

“ไม่จำเป็น” หลินจือตอบกลับไปเพียงเท่านั้น แต่ไม่รู้ทำไม เธอรู้สึกว่าคำพูดนี้ของเทาเท่มีความหมายอื่นแฝงอยู่

เธอสวมชุดนอนแล้วลุกจากเตียงอย่างไม่คิดอะไรมาก ผลลัพธ์คือ ทันทีที่เท้าแตะพื้น ขาของเธอก็ทรุดตัวลงบนพื้นอย่างนุ่มนวล

หลินจือ “…”

ส่วนเทาเท่กลับยืนหัวเราะชอบใจอยู่ข้างๆ หลินจืออับอายจนต้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง ให้ตายอย่างไรเธอก็ไม่ลุกขึ้นอีกเด็ดขาด

เธอรำคาญเทาเท่จะตายอยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเมื่อคืนนี้เขาบ้าดีเดือดขนาดนั้น ขาเธอคงไม่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงเหมือนเช่นตอนนี้?

มีลมหายใจรดลงมาข้างๆ ใบหู จากนั้นเธอก็ถูกใครบางอุ้มขึ้นมา หลินจือไม่ได้กล่าวขอบคุณเขาสักคำ กลับใช้แรงทั้งหมดทุบตีไปที่ไหล่ของเทาเท่ด้วยความโกรธ

เทาเท่ไม่หลบหลีก ปล่อยให้เธอทุบตีอยู่อย่างนั้น อย่างไรซะแรงที่เธอทุบตีลงมาก็ไม่ได้ทำให้เขาเจ็บปวดอะไร

“หลินจือ ผมรักคุณ” เมื่อพาเธอเข้ามาถึงในห้องอาบน้ำ เทาเท่ไม่ได้ออกไปเลยทันที แต่กลับดันหลินจือพิงผนังห้องน้ำ แล้วกระซิบคำพูดนั้นลงมาข้างหูเบาๆ

“เพราะว่ารักคุณ ผมจึงยอมรับข้อเสนอที่คุณหยิบยกขึ้นทุกอย่าง”

อันที่จริงข้อเสนอนี้เป็นสนธิสัญญาแสนอัปยศอย่างยิ่งสำหรับเทาเท่ แต่เขาเลือกที่จะยอมรับมันทั้งหมด

เดิมทีเขาอยากได้หัวใจเธอกลับคืนมาเสียก่อน แล้วค่อยมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเธอ ไม่อย่างนั้นเวลาที่เกือบจะได้ทำสงครามบนเตียงกับเธอในหลายๆ ครั้งเขาอาจยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่อยู่

เขาเพียงแค่ไม่อยากให้เธอคิดว่า ‘เขาต้องการเพียงร่างกายของเธอ’ คิดไม่ถึงว่าเธอจะเสนอแนะเรื่องมีความสัมพันธ์กันเพียงร่างกายไม่ใช่หัวใจแบบนี้ขึ้นมาด้วยตัวเอง

เมื่อคืน อันที่จริงตอนแรกเขาโกรธมาก เพราะที่เธอพูดออกมาแบบนั้น เท่ากับว่าสงสัยความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธออย่างเห็นได้ชัด

หลังจากกลับมาถึงบ้าน เมื่ออาบน้ำชำระร่างกายเพื่อระงับสติอารมณ์ได้แล้ว ไม่ว่าจะใช้ใจหรือใช้กาย เพียงแค่เธอมีส่วนร่วมกับเขาอย่างลึกซึ้ง เขายอมรับมันได้ทั้งหมด หลังจากเขาจึงปีนข้ามหน้าต่างเข้ามา

ในเมื่อมีความสัมพันธ์กันทางกายแล้ว เช่นนั้นก็ไม่ต้องกังวล เรื่องหัวใจของเธอคงค่อยๆ มอบมันให้เขา และหากบังเอิญ ‘มีลูก’ ด้วยกันสักคน เช่นนั้นยิ่งสมบูรณ์แบบ

พูดจบเทาเท่ก็ไม่ได้อยู่รอฟังคำตอบ เขาไม่อยากบีบบังคับให้เธอตอบอะไรเขา จึงหันหลังแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำ ปล่อยให้หลินจือยืนพิงผนังห้องน้ำอยู่ตามลำพัง พร้อมกับหน้าอกที่สั่นไหว

เธอเคยคิดว่าเมื่อนอนกับเทาเท่แล้วทุกอย่างจะจบ แค่คาดไม่ถึงว่าหลังจากมีอะไรกันแล้วเขากลับมาบอกรักเธอ

ไม่ว่าอย่างไร หลังจากที่เสร็จภารกิจรักผู้ชายก็คงบอกรักผู้หญิงอย่างเสน่หากันแบบนี้ทุกคน เพื่อเป็นการโน้มน้าวใจ

เธอเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวอาบน้ำด้วยอารมณ์สับสน เมื่อเดินออกมาข้างนอกพลันเห็นว่าเทาเท่กำลังรับโทรศัพท์อยู่ในห้องนอนของเธอ น้ำเสียงเคร่งขรึมเอ่ยขึ้น “ฉันจะหยุดงานสักสองสามวัน เรื่องทุกอย่างในบริษัทให้คุณกับควีนเป็นคนรับผิดชอบ”

เมื่อฟังแล้วดูเหมือนว่าจะเป็นสายจากจอนห์ และคิดว่าเบลซคงเปิดโปงเรื่องพ่อแม่ของเทาเท่ออกมาแล้วจริงๆ ไม่อย่างนั้นเทาเท่คงไม่พูดว่าเขาจะหยุดงาน

ตั้งแต่เมื่อคืนที่เทาเท่มาหาเธอจนกระทั่งถึงตอนนี้ หลินจือไม่มีเวลาดูโทรศัพท์เลยสักนิด

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาดู พบว่าเรื่องนี้อยู่บนแถบการค้นหายอดนิยมไปแล้ว

“พ่อแม่ของเทาเท่ฆ่าคนตาย” ตัวอักษรขนาดใหญ่และคำพูดสะดุดใจ แถบการค้นหายอดนิยมถัดลงมาคือ เทาเท่ หรือไม่ก็ ฟอเรนากรุป บางคนถึงขนาดขุดคุ้ยเรื่องราวเก่าๆ ในตอนนั้นขึ้นมา หลินจือกวาดสายตาอ่านคร่าวๆ เป็นไปตามคาดกระแสและมูลค่าของฟอเรนากรุปได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

เทาเท่ยังพูดคุยกับจอนห์อยู่เช่นเดิม “ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก ผมเชื่อว่าพวกคุณสองคนจะจัดการทุกอย่างได้ สองสามวันนี้เขาจะอยู่แต่ในบ้าน ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ให้มาหาผมที่บ้านได้เลย”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ทันใดนั้นเทาเท่ก็หยุดชะงัก แล้วรีบเปลี่ยนคำพูดทันที “หรือมาหาที่บ้านของหลินจือหลังข้างๆ”

หลินจือ “…”

เขาคิดจะใช้จังหวะนี้อยู่กับเธอไปนานๆ เลยหรือไง?

เขาเลิกทำตัวไร้ยางอายไม่ได้เลยใช่ไหม

“จอนห์ ที่ผมมักพาคุณและควีนไปสั่งสมประสบการณ์เคียงข้างผมในทุกๆ วัน เผื่อวันหนึ่งที่บริษัทประสบปัญหา พวกคุณสองคนจะช่วยผมจัดการได้” น้ำเสียงของเทาเท่เคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ

ฟังจากคำพูดของเขา ราวกับว่าจอนห์จะหวาดหวั่นอย่างมากที่ต้องช่วยเทาเท่จัดการเรื่องนี้ของบริษัท

หลังจากเทาเท่กล่าวไปเช่นนี้ ดูเหมือนว่าจอนห์ที่อยู่ปลายสายจะยอมรับความจริงเรื่องนี้ ทั้งสองปรึกษาหารือเรื่องงานกันต่อ หลินจือจึงแอบหันกลับลงไปยังห้องครัวเงียบๆ

หลังจากออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงทั้งคืน เวลานี้ก็เที่ยงวันแล้ว เธอจึงเริ่มหิวซะแล้วสิ

หลินจือยืนอยู่หน้าตู้เย็นพลางครุ่นคิดว่าจะกินอะไรเป็นอาหารกลางวันดี เมื่อเทาเท่คุยโทรศัพท์เสร็จเขาจึงเดินลงมายังห้องครัว

ชายหนุ่มสวมกอดเธอจากด้านหลังแล้วกระซิบเบาๆ “ผมสั่งอาหารที่ร้านของโซเมนให้แล้ว อีกไม่นานก็คงมาส่ง”

หลินจือรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยกับความอ่อนโยนและความใกล้ชิดสนิทสนมของเขา เธอไม่อยากกอดกับเขาแบบนี้ เมื่อคืนเธอบอกไปว่าให้ทั้งพวกเขารักษาความสัมพันธ์ทางกายกันเพียงเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาทำราวกับว่าทั้งคู่กำลังคบกันอยู่

ขณะที่เธอแกะมือเขาออกจากเอวตัวเอง เทาเท่ก็พูดขึ้นมาอีกว่า “หลังจากนี้ผมจะไปเรียนทำอาหาร ดีไหม ผมจะได้ทำอาหารให้คุณทาน”

คำพูดของเทาเท่ให้หลินจือตกใจ เขาจะเรียนทำอาหาร?

คนอย่างเขาไม่เคยเข้าครัวตั้งแต่เกิดด้วยซ้ำ คุณชายผู้สูงศักดิ์ที่มีคนคอยดูแลทุกสิ่งอย่าง อยากเรียนทำอาหารงั้นเหรอ?

“ทำไม ไม่เชื่อ?” เทาเท่หมุนตัวเธอหันมาเผชิญหน้ากับเขา ลำแขนแข็งแกร่งโอบกอดเธอไว้ทั้งตัว

หลินจือเอนหลังออกห่าง ขมวดคิ้วพูด “คุณปล่อยฉันก่อน”

เทาเท่ยังทำเพิกเฉย หลินจือจึงเน้นย้ำว่า “ประการแรก ฉันคิดว่าตอนนี้คุณควรกลับไปที่บ้านตัวเองได้แล้ว ฉันไม่ได้คิดที่จะอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกันคุณหรอกนะ”

“และประการที่สอง คุณจะมากอดฉันแบบนี้ไม่ได้ ความสัมพันธ์ของเราแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้น”

เทาเท่กัดฟันกรอด

หลายคนต่างบอกว่าผู้ชายมักฟันแล้วทิ้ง ทว่าผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน