ตอนที่ 1565 มาเล่นกันหน่อย (5)
ถ้าหลินเฮ่าอวี่ทำให้กู่ซินเยียนอยู่ห่างจากจวินอู๋เสียได้ เขาจะรั้งอยู่เพียงคนเดียวเพื่อคุยกับจวินอู๋เสียทำไม? คำพูดของจวินอู๋เสียกวนประสาทเขามาก เขากัดฟันด้วยความแค้น แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้
หลังจากที่กู่ซินเยียนได้เห็นวิชาเสริมวิญญาณของจวินอู๋เสีย นางจะยอมล้มเลิกแผนการดึงจวินอู๋เสียเข้าวิหารมารโลหิตได้ยังไง?
หลินเฮ่าอวี่แทบจะกระอักเลือดด้วยความโกรธอยู่แล้ว
แต่นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น
หลังจากจวินอู๋เสียกลับห้อง นางก็เรียกเย่ฉาและเย่กูออกมา
“คุณหนู” ทั้งสองคุกเข่าตรงหน้าจวินอู๋เสีย ท่านแบะแบะกับกระต่ายโลหิตที่อยู่ในอ้อมแขนของชายทั้งสองก็ถือโอกาสกระโดดออกมาทันที และพากันวิ่งด้วยความเร็วสูงมาอยู่ที่ข้างเท้าของจวินอู๋เสีย แล้วทำท่าทางน่ารักออดอ้อนเพื่อให้จวินอู๋เสียกอด
จวินอู๋เสียอุ้มสัตว์อสูรทั้งสองขึ้นมาอย่างอดทน และกอดพวกมันอยู่นาน
หลังจากนั้นจวินอู๋เสียก็พูดว่า “เจ้าสองคนช่วยส่งข้อความให้เจ้าทึ่มเฉียวกับคนอื่นๆที”
“ขอรับ”
เฉียวฉู่เพิ่งกลับห้องของเขา ช่วงนี้พวกศิษย์ใหม่ของสำนักธาราเมฆคึกคักกันแบบสุดๆ ในฐานะหนึ่งในศิษย์ที่โดดเด่นที่สุด เฉียวฉู่รู้สึกเหมือนเป็นกระเรียนท่ามกลางฝูงไก่ในหมู่ผู้เยาว์ของวิหารปีศาจเพลิง เขาได้รับคำเยินยอและประจบสอพลอตลอดทั้งวัน สำหรับคนที่มีนิสัยอย่างเขา ต้องเจอกับการจงใจประจบสอพลอแบบนั้น ก็ทำให้รู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง
“คุณชายเฉียว” ทันใดนั้น เย่ฉาก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องของเฉียวฉู่
เฉียวฉู่ยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจทันที “พี่เย่ฉา!”
เทียบกับคำเยินยอและการประจบประแจงพวกนั้น เฉียวฉู่ชอบอยู่กับพวกเย่ฉามากกว่า แม้ว่าพลังของเขาจะด้อยกว่าเย่ฉา แต่เขาก็รู้สึกเป็นธรรมชาติกว่ามาก
“คุณชายเฉียวสบายดีหรือ?” เย่ฉาถาม
เฉียวฉู่ถอนหายใจแรง อดคร่ำครวญออกมาไม่ได้ว่า “ดีกะผีซิ! คนพวกนั้นน่ารำคาญจะตาย ข้าไม่เจอคนน่ารำคาญขนาดนี้มาก่อนเลย” เฉียวฉู่ทนพวกเลียแข้งเลียขาไม่ไหวแล้ว เขาไม่เข้าใจเลย พวกเขาเป็นวัยรุ่นที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันทั้งนั้น ทำไมต้องวางแผนการคิดโน่นคิดนี่อะไรกันมากมาย ถ้าปฏิบัติต่อกันอย่างปกติธรรมดา เขาก็คงไม่เบื่อขนาดนี้
แต่การจงใจประจบสอพลอของเด็กพวกนั้นทำให้เฉียวฉู่เกินจะรับไหวแล้ว
ความจริง สถานการณ์แบบนี้ก็เป็นสิ่งที่คาดไว้แล้ว การแสดงความสามารถในงานชุมนุมเทพยุทธ์ของเฉียวฉู่ ทำให้เขากลายเป็นศิษย์ที่โดดเด่นและมีความสำคัญที่สุดในบรรดาศิษย์ใหม่ของวิหารปีศาจเพลิง ผู้เยาว์คนอื่นๆที่ได้รับเลือกจากวิหารปีศาจเพลิงไม่ได้โง่ พวกเขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถเทียบกับเฉียวฉู่ได้เลย และรู้ว่าเฉียวฉู่จะมีอนาคตที่รุ่งโรจน์ในวิหารปีศาจเพลิง พวกเขาจึงอยากสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาเพื่อวางรากฐานสำหรับอนาคตของตัวเอง
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเข้าใจเรื่องนั้น แต่ยังไงซะเด็กพวกนี้ก็ยังอ่อนหัดอยู่มาก ท่าทีของพวกเขาที่พยายามทำเพื่อเอาชนะใจเฉียวฉู่นั้นโจ่งแจ้งและชัดเจนเกินไป เฉียวฉู่แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องจนเหนื่อยเต็มทีแล้ว
เย่ฉาจนปัญญากับการโอดครวญของเฉียวฉู่ เพื่อนของจวินอู๋เสียกลุ่มนี้ล้วนเป็นคนซื่อสัตย์และตรงไปตรงมา พอเจอกับพวกงูพิษเจ้าเล่ห์ตีสองหน้าแบบนี้ ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความสามารถรับมือกับคนพวกนี้ได้
“คุณหนูให้ข้าส่งข้อความมาให้”
“โอ้?” เมื่อเฉียวฉู่ได้ยินว่าจวินอู๋เสียมีเรื่องจะบอกเขา เขาก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที
เขารู้ดีว่าสถานการณ์ของจวินอู๋เสียในสำนักธาราเมฆเป็นยังไง มีหลายครั้งที่เขาอยากจะพุ่งเข้าไปปกป้องสหายตัวน้อยของเขาจากพายุ แต่ก็ต้องยั้งตัวเองเอาไว้อย่างไม่มีทางเลือก ต้องฝืนทนเพื่องานใหญ่กว่าที่พวกเขาได้วางแผนเอาไว้
“นางว่ายังไง? เร็วเข้า! บอกมาเร็ว!”
เย่ฉากระซิบคำบางคำใส่หูของเฉียวฉู่ เฉียวฉู่มีสีหน้าตกใจและดีใจทันที
“ฮ่าๆ! เสี่ยวเสียของเราร้ายกาจจริงๆ! แต่ข้าชอบแฮะ! ท่านไปบอกให้นางวางใจได้ ข้าจะจัดการให้อย่างดีเลย” เฉียวฉู่ทุบหน้าอกตัวเองเป็นการรับประกัน
เย่ฉาพยักหน้า และเพราะต้องไปแจ้งฟ่านจั๋วกับคนอื่นๆพร้อมเย่กูอีก เขาจึงไม่โอ้เอ้อยู่ที่นั่นนาน