ตอนที่ 1831
“ขอโทษ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟิงกวงหลี่ก็แสยะออกมา “ท้าทายข้าเฟิงกวงหลี่ เจ้าคิดว่าการที่ขอโทษเพียงคําเดียวจะทําให้ทุกอย่างจบลงอย่างนั้น แน่นอนว่าเจ้าขอโทษแทนเขาได้ ทว่าเจ้าสามารถตายแทนเขาได้ด้วยหรือไม่?!”
มันเผด็จการและเอาแต่ใจอย่างถึงที่สุด เพียงแค่คําขอโทษไม่เพียงพอที่จะบรรเทาความโมโหของมันในตอนนี้ได้
“นี่มัน. นี่มัน!”
จ้าวเมืองมรกตก็แข็งที่อไป ไม่รู้ว่าควรเอ่ยสิ่งใด การขอโทษเป็นการแค่การเอ่ยปากไม่กี่คําถึงจึงทําได้แทนได้ ทว่าการตายนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทําแทนได้ มันไม่ได้ใจกว้างถึงเพียงนั้น
“ขอโทษติดข้าสิ”
เซียปิงแสยะออกมา “ปีศาจบ้านนอกตัวหนึ่ง เด็กชนบท ไม่รู้จักที่ต่ําที่สูง ไม่เคยเผชิญโลกกว้าง กล้าที่จะทําตัวบ้าบินที่นี่ เมืองพายุหมุนไร้สาระอะไรกัน ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน”
“บอกเจ้าตามตรง จ้าวเมืองมรกตเป็นสหายของข้า เป็นสหายร่วมเป็นร่วมตาย เรื่องของเขาก็คือเรื่องของข้า หากเจ้ากล้าแตะต้องแม้แต่ปลายขนของเมืองมรกต เจ้าจะไม่ได้เผชิญจุดจบที่ดีในอีกคําพูดหนึ่งก็คือเมืองพายุหมุนจะจบสิ้น จบสิ้นอย่างแท้จริง เจ้ารู้หรือไม่?!”
เขาเผยท่าทางของพ่อแม่ที่ให้ท้ายลูกตนเอง ประกาศว่าเมืองมรกตมีเขาสนับสนุนอยู่ ไม่ว่าปีศาจไหนๆก็แตะต้องไม่ได้
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวเมืองมรกตก็มีสีหน้าที่ซีดเผือดขึ้นมา ซีดเผือดอย่างแท้จริง เจ้าบัดซบนี้ช่างจี้ถูกจุดจริงๆ เมืองมรกตของมันอยู่อย่างสงบสุขมานาน มีที่ไหนที่จําเป็นต้องให้เจ้าเด็กนี่มาปกป้อง
ยิ่งไปกว่านั้นด้วยคําพูดของเจ้านี้ ตอนนี้เมืองมรกตก็มีความผูกมัดกับเจ้าอู่ไทโต่วไปโดยปริยาย ถูกเกลียดชังโดยนายน้อยของเมืองพายุหมุนนี้ไปเช่นกัน หากกลายเป็นอุจจาระก็กลายเป็นอุจจาระด้วยกัน
บัดซบ เจ้านี่เห็นได้ชัดว่าเป็นตัวตนแห่งภัยพิบัติ เขาออกมาหยิบสมบัติตามอําเภอใจ ทว่ามันจ้าวเมืองมรกตกลับออกมาเหยียบลงบนกองขี้หมาก็ว่าได้ มาเผชิญเข้ากับเคราะห์ร้ายที่ไม่คาดฝัน ความแตกต่างช่างยิ่งใหญ่เกินไป
นี่คือเคราะห์ร้ายที่ไม่คาดคิด
“ปีศาจบ้านนอก? เด็กชนบท?!”
เฟิงกวงหลี่ที่ได้ยินเช่นนี้ มันก็มีสายตาที่ลุกเป็นไฟ “ไทโต่ว ความกล้าหาญของเจ้าช่างใหญ่โตยิ่งนัก เป็นความกล้าหาญของสุนัขที่อาจเป็นสิงโต ไม่คาดคิดว่าจะกล้าดูหมิ่นข้าเฟิงกวงหลี่และดูถูกเหยียดหยามเมืองพายุหมุนของข้าเช่นนี้ จากนี้เป็นต้นไป ข้าเฟิงกวงหลี่และเมืองพายุหมุนจะมีความอาฆาตแค้นกับเจ้าอู่ไทโต่วอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างแน่นอน”
“ส่งคนออกไป ส่งคนออกไปทันที ตรวจสอบรายละเอียดของเจ้าอู่ไทโต่วนให้ชัดเจน เขาอยู่ในร่วมกับใคร มีญาติพี่น้องเป็นใคร มีต้นกําเนิดจากตระกูลใด ตรวจสอบรายละเอียดของเขาทั้งหมด”
“เมื่อใดที่ตรวจสอบเสร็จสิ้น ก็จับมาและสังหารทันที อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว ข้าจะต้องทําให้เจ้าเด็กที่ยโสโอหังนี่ได้ชดใช้ด้วยเลือด ข้าจะต้องทําให้ปีศาจจํานวนมากในโลกปีศาจได้รู้ถึงชะตากรรมของผู้ที่ท้าทายข้าเฟิงกวงฟลี่ เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู!”
มันไม่สามารถยับยั้งความโมโหของตนเองได้ ส่งเสียงคํารามออกมา
ในฐานะนายน้อยของเมืองพายุหมุน มันเป็นตัวตนที่ทรงพลังจนเทียบเท่าได้กับองค์ชายของอาณาจักร มันมีลูกน้องที่มากมายดั่งก้อนเมฆ มียอดฝีมือที่มากมายดั่งหยาดฝน เมื่อใดที่เคลื่อนไหว นั่นคือขุมอํานาจที่น่าสะพรึงกลัว สะเทือนแผ่นดินสะท้านสวรรค์ ฟ้าถล่มดินทลาย
ตอนนี้การที่มีปีศาจตัวหนึ่งที่กล้าดูหมิ่นมันเช่นนี้ หากไม่ได้ทําการสังหารจนกลายเป็นทะเลเลือด ฆ่าล้างทั่วทั้งเมือง ก็ยากที่จะบรรเทาความโกรธแค้นของมันเฟิงกวงหลได้ นี่คือการพิโรธของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ซากศพนับล้านจะต้องกลาดเกลื่อนไปทั่วพื้นที่!
ซู่ ซู่ ซู่!!
หลังจากที่สิ้นเสียงของเฟิงกวงหลี่ ราชันปีศาจจํานวนมากกว่าหลายร้อยตัวก็ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน ราวกับกองทัพที่น่าสะพรึงกลัว แต่ละตัวเป็นปีศาจที่ยิ่งใหญ่ พลังฉีปีศาจทะยานขึ้นสวรรค์ ก้อนเมฆมืดครื้มปกคลุมพื้นที่รอบๆ
เหมือนว่าพวกมันได้รอซุ่มโจมตีอยู่ใกล้ๆแล้ว เพียงแค่รอคําสั่งจากเฟิงกวงหลี่เท่านั้น
ในฐานนะนายน้อยของเมืองพายุหมุน เป็นไปได้อย่างไรที่มันจะออกเดินทางโดยที่ไม่มีผู้คุ้มกันเลย
“จบกัน”
เมื่อเห็นราชันปีศาจจํานวนมากปรากฏขึ้นมา จ้าวเมืองมรกตและคนอื่นๆก็มีสีหน้าที่ซีดเผือดไม่ทันได้เข้าไปในรังแมลงด้วยซ้ํา ไม่คาดคิดว่าจะเผชิญกับภัยพิบัติเช่นนี้ ท้าทายมหาอํานาจอย่างเมืองพายุหมุน
ในตอนนี้นับว่าเป็นความโชคร้ายไปทั้งแปดชาติของพวกมัน
ราชันปีศาจแต่ละตัวต่างก็จ้องมองไปที่เชี่ยป่ง ปรารถนาที่จะฉีกร่างของเจ้าชายคน นี้ให้กลายเป็นพันๆชิ้นหากไม่ใช่เพราะปากคอที่เราะร้ายของเจ้านี่ มีที่ไหนที่เรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้น
จ้าวเมืองมรกตก็ก้าวเดินออกไป มันต้องการที่จะเจรจากับเฟิงกวงหลี่ พยายามที่จะ ไกล่เกลี่ยเพื่อยุติความขัดแย้ง เพราะถึงอย่างไรมันก็ยังไม่ได้พบแมลงหลุมดําไม่สามารถที่จะสูญเสียกําลังคนในที่แห่งนี้ได้
ทว่าไม่ทันรอให้จ้าวเมืองมรกตได้เอ่ยปากออกมา เชียปิงกลับตะโกนแทรกขึ้นมาอย่างกะทันหัน “คิดที่จะใช้จํานวนรังแกผู้อื่นหรือ ช่างน่าหัวเราะเยาะสิ้นดี ในโลกปีศาจพลังอํานาจคือทุกสิ่งทุกอย่าง จํานวนไม่ได้มีประโยชน์อะไรทั้งสิ้น เพียงแค่ปลาซิวปลาสร้อยจํานวนหนึ่ง สหายของข้าแต่ละคนก็รับมือกับพวกเจ้าได้นับสิบ เข้ามามากแค่ไหนก็ตายไปมากเท่านั้น ต้องการจะต่อสู้จนตัวตายรึ? หากพวกเรากล้าแสดงความอ่อนแอ ถอยหลังแม้เพียงครึ่งก้าว ในอนาคตลูกหลานเมืองมรกตของพวกเราจะเชิดหน้าชูหน้าได้อย่างไร?!”
อะไรนะ?!
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชันปีศาจจํานวนมากก็โมโหขึ้นมา ปรารถนาที่จะเย็บปากบัดซบของเจ้านี่ทันทีไม่คาดคิดว่าจะกล้ากล่าววาจากระตุ้นฝ่ายตรงข้ามเช่นนี้ เกรงกลัวว่าพวกมันจะตายช้าเกินไปหรือ?
จ้าวเมืองมรกตก็โมโหจนพูดอะไรไม่ออก ตอนนี้จบสิ้นกัน การที่ประกาศออกมาเช่นนี้ คาดการณ์ได้ว่าคงจะไม่มีถ้อยคําใดๆที่จะแก้ไขได้อีกแล้ว นายน้อยของเมืองพายุหมุนนี้จะต้องมองพวกมันเป็นศัตรูคู่อาฆาตเช่นกันไม่เหลือความเป็นไปได้ในการเจรจาสงบศึก
และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เมื่อเฟิงกวงหลี่ได้ยินเช่นนี้ มันก็เดือดระอุขึ้นมาทันทีและตะโกนเสียงดังออกไป “สังหารซะ สังหารพวกมันซะ สังหารเจ้าบัดซบอู่ไทโต่วน รอยต่อห้วงมิติของรังแมลงจะต้องเป็นของพวกเรา”
มันเคลื่อนไหวออกไปอย่างกะทันหัน ทั่วทั้งร่างกายเปลี่ยนกลายเป็นพายุ ดูเหมือนกับเป็นจ้าวแห่งวายุก็ว่าได้ อัญเชิญลมออกมา เป็นเทพเจ้าแห่งลม นี่คือปีศาจวายุ
ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ทางสายเลือด-พายุกัดกร่อน!
ทันใดนั้นพายุสีดําทมิฬก็กวาดออกมาจากร่างของเฟิงกวงหลีโดยที่มีร่างกาย ของมันเป็นจุดศูนย์กลางครอบคลุมพื้นที่ในระยะหลายร้อยกิโลเมตร เหมือนกับว่าเป็นพายุทํา ลายล้างก็ว่าได้
เมื่อกลุ่มพายุนี้พัดเข้ามา เชียปิงก็หรี่ตาลงและสัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของกลุ่มพายุนี้แอบแฝงไปด้วยออร่าทําลายล้าง ออร่ากัดกร่อน ออร่าสังหารและอื่นๆ
ในระหว่างที่กําลังพัดกระหน่ําเข้ามา นึกไม่ถึงว่าพื้นดินจะถูกกัดกร่อนอย่างรวดเร็ว ภูเขาละลายหายไปในพริบตา แม้แต่แผ่นดินก็ดูเหมือนว่าจะได้รับความเสียหายจนกลายเป็นบึงสีดํามากมาย
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
ทว่าราชั้นปีศาจหลายตัวที่อยู่แถวหน้าต่างก็ไม่ทันได้ระวังตัว เผชิญเข้ากับพายุกัดกร่อนนี้ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ถึงลมอุ่นๆที่ชัดเข้ามา ครอบคลุมทั่วทั้งร่างกาย จากนั้นร่างกายของพวกมันก็เสื่อมสลายอย่างรวดเร็ว
แม้แต่สมบัติประเภทป้องกันบนตัวของพวกมันก็ไม่สามารถต้านทานพลังการกัดกร่อนนี้ได้ทั่วทั้งร่างกายต่างก็ละลายไป แม้แต่กระดูกก็ถูกกัดกร่อนและเปลี่ยนกลายเป็นบึงเลือดเล็กๆ
“เฟิงกวงหลี่ นี่มันจะมากเกินไปแล้ว!”
ทันใดนั้นจ้าวเมืองมรกตและราชันปีศาจตัวอื่นๆก็รู้สึกโมโหขึ้นมา การที่ถูกกดขี่ข่มเหงจนถึงขั้นนี้ ต่อให้พวกมันจะไม่อยากมีปัญหาก็เพิกเฉยต่อไปไม่ได้แล้ว เพราะถึงอย่างไรฝ่ายตรงข้ามก็แสดงจุดยืนอย่างชัดเจนว่าต้องการสังหารพวกมันทั้งหมด
“ผืนปากระดูกทมิฬ!”
ผู้อาวุโสของตระกูลกระดูกทมิฬก็ลงมืออย่างรวดเร็ว มือของมันโบกออกไป พลังฉีปีศาจควบแน่นขึ้นมา จากนั้นกระดูกทมิฬจํานวนนับไม่ถ้วนก็ควบแน่นขึ้นมาบนอากาศ ก่อตัวกลายเป็นผืนปากระดูกทมิฬขนาดใหญ่ เหมือนกับจะเป็นกรงขังก็ว่าได้ ห้อมล้อมรอบตัวของเฟิงกวงหลีไว้
“ลวงตาทุกสรรพสัตว์!”
ผู้อาวุโสของตระกูลผีเสื้อก็ปฏิเสธที่จะน้อยหน้าเช่นกัน ร่างกายของมันสั่นสะท้าน จากนั้นออร่าก็ครอบคลุมพื้นที่ในระยะหนึ่งหมื่นกิโลเมตรอย่างกะทันหัน พื้นที่รอบๆบิดเบือน กลายเป็นสภาพแวดล้อมที่แตกต่างออกไป
ทันใดนั้นร่างจํานวนนับไม่ถ้วนของมันก็ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าราชันปีศาจจํานวนมาก ดูสง่าผ่าเผยและงดงาม มีพลังอํานาจของสเน่ห์ดึงดูดที่ไร้ใครเทียบเทียม เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาเล็กน้อย ทําให้จิตใจของผู้คนสั่นไหว สติเหม่อลอย
“ยุงกลืนโลก!”
ผู้อาวุโสของตระกูลยุงวายุก็หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย มันควบคุมกระแสพลังฉี จากนั้นทั่วทั้งร่างกายก็เปลี่ยนกลายเป็นภาพเงาเลือนรางปรากฏตัวตรงหน้าราชันปีศาจจํานวนมาก ในมือถือเข็มสีเลือดมากมาย
นี่คือสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นสุดยอด เข็มดูดเลือด!
เมื่อที่ถูกแทงโดยสิ่งประดิษฐ์วิญญาณนี้ ต่อให้เป็นราชันปีศาจ เลือดก็จะถูกดูดออก มาจนหมดจด