ตอนที่ 471 : คั่นก?

Black Tech Internet Cafe System

ตอนที่ 471 : คั่นก?

 

“ทําไมเซิร์กถึงได้เยอะขนาดนี้!?”

 

มองไปรอบๆ ฐานของเขาถูกกลืนไปกับฝูงเซิร์กหน้าของกูถึงหยุนตอนนี้ดูยากที่จะอธิบาย

 

ที่สําคัญกว่านั้นผู้คนที่อยู่ข้างหลังกําลังเฝ้าดูความพ่ายแพ้ของเขาหลังจากที่เป็นผู้บังคับบัญชาไม่ถึงยี่สิบนาที!

 

เขาเพิ่งออกเกมมาโดยที่ร่างถูกเซิร์กฝังไว้ที่นั่น …. ทําไมฉันถึงได้มีแต่ลูกสมุนที่พัฒนาแล้วแต่ยังพ่ายแพ้

 

จิตใจของเขาในตอนนี้ยังคงค้างคากับอารมณ์ที่ฐานถูกระเบิด

 

…” ใบหน้าของเขาดูวิตก

 

“เซิร์กดูทรงพลัง ..” ชายสองสามคนที่มาจากกลุ่มมังกรเกาหัว

 

“หึ! เซิร์กน่าเกลียดแถมยังน่าขยะแขยง!” มู่ชิงพูดพร้อมกับถอนหายใจ “ใครจะเล่นไหว”

 

“น้องมู่ เจ้าพูดถูก” ซุนหยุนกล่าวว่า “ผู้อาวุโสกูประมาทไปก่อน ยังไงเซิร์กก็ไม่เหมาะกับ โพรทอส”

 

คราวนี้กูถึงหยุนเลือกเซิร์กเพียงสามตัวเป็นคู่ต่อสู้ จากนั้นเขาก็หันไปสร้างฐานของเขาต่อสิบนาทีต่อมาฐานของเขาก็กลายเป็นซากอีกครั้ง

 

“พวกมันมากันเยอะอีกแล้วหรอ?”

 

ผู้ชมรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นเช่นนี้

 

กูถึงหยุนยังคงไม่ยอมแพ้ เขาลดจํานวนศัตรูเหลือเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น หนึ่งต่อหนึ่ง

 

“ข้าไม่เชื่อ ” เพียงสามนาทีเท่านั้นเขากลับกลายเป็นซาก

 

ขณะเดียวกันบรรดาผู้ชมเฝ้ามองดูซากปรักหักพังด้วยความงุนงง “” ทุกคนเงียบ

 

เซิร์กนี่แข็งแกร่งมากเลยหรอ?

 

กูถึงหยุนเปลี่ยนเผ่าในการเล่นเลยทันที หลายคนเองก็เช่นกัน พวกเขากลับมานั่งยังที่ นั่งของตัวเองและเลือกเปลี่ยนเผ่าใหม่เนื่องจากดูการเล่นแล้วคิดว่าเซิร์กน่าจะเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดในตอนนี้

 

จากนั้นเซิร์กของพวกเขาทั้งหมดก็ถูกนาวิกจากเผ่าอื่นฆ่าทั้งหมด และพบว่าในความจริงแล้วไม่มีเผ่าไหนที่แข็งแกร่งไปกว่ากัน

 

หลังจากถูกบอทฆ่ามาระยะหนึ่งพวกเขาก็บ่นถึงเจ้าของร้าน “ท่าน! ทําไมบอทในคอมพิวเตอร์มันถึงได้เก่งขนาดนี้!”

 

“แข็งแกร่ง?” ฟางฉีพูดโดยไม่ใส่ใจนัก แม้ผู้เล่นจะไม่สามารถกําหนดความยากของบอทได้แต่พวกเขาควรจะฉลาดกว่าบอท

 

“ไหนบอกไม่ยากไง?” มู่ชิงขมวดคิ้ว

 

เธอเหลือบมองหน้าจอของฟางและพบว่าเขาเล่นโหมดอื่นอยู่ “ทําไมท่านไม่ลง ”

 

“ทําไมข้าต้องลอง” ฟางฉีถามกวน

 

เขายังคงเล่นโหมดที่ตัวเองชื่นชอบต่อไป

 

“หือ? เป็นไปได้มั้ยที่เจ้าของร้านเองน่าจะไม่รู้การเล่นในการเล่นโหมดนี้” เจียงเสี่ยวหยูเอน หลังด้วยความสงสัยเพราะที่ปผ่านมาหัวหน้าจะแสดงให้ทุกคนเห็นทุกครั้งนี่มันไม่ใช่เขา

 

“เป็นไปไม่ได้ ข้าแค่ไม่อยากลดระดับตัวเองให้อยู่ระดับเดียวกับคนที่ไม่สามารถเอาชนะบอท ได้!” ฟางฉีพึมพําเขาค้นพบว่าโหมดเนื้อเรื่องนั้นสนุกกว่าแต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกเหมือนกําลังเล่นเรสซิเด้นอีวิล และที่สําคัญเขาจะได้พบกับราชินีดาบในไม่ช้า!

 

แม้ว่าเธอจะยังเป็นมนุษย์อยู่ แต่ฟางฉีพึงพอใจมากที่จะได้พบเธอ

 

“ท่านหมายถึงอะไร? ลดระดับลง?” คนที่อยู่รอบข้างพูดด้วยความสงสัย

 

“พูดแบบนั้นได้ไง?”

 

“ข้าแน่ใจว่าเขาเองก็ไม่สามารถเอาชนะบอทได้ เขาไม่เห็นจะกล้าลองเลย!”

ฟางฉี “

 

”เสียงหัวเราะดังขึ้น “ในที่สุดข้าก็เอาชนะพวกมันได้!”

 

“ฮึ!?”

 

“ดู ผู้อาวุโสกูเอาชนะบอทได้แล้ว!”

 

“ไวมาก!” หวังซีทําหน้าฉงน เขาเห็นไอคอนชัยชนะปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

 

“แน่นอน!” กูถึงหยุนพูดด้วยเสียงมั่นใจ “เกมนี้ดี แต่เจ้าต้องเข้าใจและควบคุมทรัพยากรทั้งหมดอย่างระมัดระวัง เข้าใจถึงโครงสร้างของทั้งเราและคู่ต่อสู้ สิ่งที่สําคัญคือต้องทํางานหลายอย่างพร้อมกัน”

 

กูถึงหยุนแบ่งปันประสบการณ์ของเขา “ในการต่อสู้ครั้งนี้ข้าสั่งให้กองกําลังภาคพื้นดิน ปกป้องทางเข้าหุบเขาโดยการตั้งแถวเป็นแนวป้องกันในทางกลับกันข้าส่งกลุ่ใทหารออกไปก่อกวนศัตรูในการเดินทางภายใต้การควบคุมส่วนตัว”

 

“ยอดเยี่ยม!” ซงวูยกย่อง สายตาของเขามีเลศนัย “นั่นถือเป็นกลยุทธ์ที่น่าทึ่ง”

 

“ผู้อาวุโสเก่งในการวางกลยุทธ์”

 

“ข้าได้ยินมาว่าผู้อาวุโสกูเป็นหนึ่งในผู้เล่นหมากรุกที่เก่งที่สุด ซึ่งแน่นอนว่าการวางแผนคงง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก”

 

“เจ้าของร้านก็เก่ง แต่คนมีประสบการณ์นั้นมีกลยุทธ์มากกว่า”

 

ผู้คนจับเข่าพูดคุยกัน

 

ขณะเดียวกันผู้เล่นอีกสองคนเลือกที่จะเล่นโหมดเนื้อเรื่อง ฟางฉีก็เช่นเดียวกัน

 

“ข้าแน่ใจว่าเจ้าของร้านยังเข้าไม่ถึงโหมดผู้เล่นหลายคน” คนในร้านพูดคุยหลังจากมองดูเหตุการณ์มาสักพัก

 

“มงั้นนะ เขาไม่เลือกเล่นโหมดเนื้อเรื่องต่อหรอก”

 

“ดู! ผู้อาวุโสกูบังคับเซิร์กให้ทําลายโพรทอส”

เขาเก่ง!”

 

“นี่ท่าน!” มู่ชิงไม่เต็มใจที่จะยอมรับตําแหน่งหัวหน้าสมาคมของฟาง

 

มู่ชิงพูดเย้ยหยัน “ไหนละไม่คิดจะแสดงให้คนอื่นดูบ้างหรอ? อาจารย์กยังทําได้เลย”

 

“ชิง!” จือไปดึงเสื้อของเธอ เธอรู้สึกปวดหัวที่น้องของเธอสร้างปัญหาอีกครั้ง

 

“เจ้าของถึงเวลาที่ท่านต้องลองแล้วไหม?” คนอื่นๆ หนุนหลังเธอตะโกน เห็นได้ชัดว่า ทุกคนเริ่มไม่เชื่อใจเขา และไม่วางใจที่จะให้เขาเป็นหัวหน้าสมาคมเพราะเขาดูขาดประสบการณ์

 

ท้ายที่สุดที่สุดนี่ไม่ใช่เกมที่จะสามารถเอาชนะได้ด้วยกลเม็ดเล็กๆ มันใช้ทั้งกลยุทธ์และสมอง

 

ฟางฮีทําอะไรไม่ถูกเขากําลังมองกูถึงหยุนพลางทบทวนตัวเอง

 

ตอนนี้กูถึงหยุนเองเริ่มไม่พอใจคอมพิวเตอร์เท่าไรนัก เขาลูบเคราและเอ่ยถาม “เรามาคู่กันมั้ย?”