ตอนที่ 472 : กลยุทธ์อะไร!?
“แข่ง?” ฟางฉีเหลือบมองหน้าจอของตัวเอง “ท่านแน่ใจแล้วหรอว่านั่นเป็นความคิดที่ดี?”
“ทําไมจะไม่ละ?” ซุนหยุนกล่าว “เราต้องการดูกลยุทธ์ที่ซับซ้อนของท่าน คนอื่น เห็นด้วยมั้ย?”
ฟางรู้ดีว่าเขาปฏิเสธไม่ได้แน่ๆ เมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาจึงพยักหน้า “ตกลง! ข้าจะแข่ง”
กูถึงหยุนไม่รอช้าเขาไม่ประมาทจึงเลือกเผ่าโพรทอสเผ่าที่คุ้นมือมากที่สุด
“มาดูกันว่าเจ้าของร้านจะเลือกเผ่าไหน” หลังจากที่ดูกูถึงหยุนเลือกโพรทอสเสร็จแล้วก็เดิน ไปดูหน้าจอของฟางฉี
ฟางฉีเลือกที่จะสุ่ม
“ฮะ!?”
“ทําไมเจ้าของร้านถึงสุ่มละ?”
“เขาประเมินสู่ต่อสู้ของเขาต่ําเกินไป ” ซูวโมพูดพลางถอนหายใจ “เขาคิดว่าเขาคงจะเอาชนะกองทัพโพรทอสได้โดยการสุ่ม?”
ท้ายสุดมันเป็นหนึ่งกลยุทธ์ในการบังคับบัญชา แต่จะเอาไปเปรียบเทียบกับเซียนกระบี่พิชิตมารสามก็ไม่ได้เพราะเกมนั้นมีไอเทมพิเศษ ส่วนเกมนี้เน้นในเรื่องการวางแผนกลยุทธ์
นี่ไม่ใช่พื้นที่ที่เหมาะสําหรับหนุ่มสาวเท่าไรนักเจ้าของร้านเองก็เช่นกัน มันเหมาะแก่ผู้สูงอายุหรือผู้มีประสบการณ์มากกว่าเพราะนี่เป็นเกมที่ใช้ความคิดในการวางแผน
“ หรือบางทีเจ้าของอาจจะคิดว่าการเลือกเผ่าไม่สําคัญเพราะเขาเล่นไม่ได้ดีอยู่แล้ว”
“ฮ่าๆๆๆ” มู่ชิงชํา “เขาจะอ่อนแอได้ยังไง”
เจียงเสี่ยวหยูเอียงคอไปทางฟาง “เจ้านายท่านไหวหรอ? ข้าเห็นว่าผู้อาวุโสเอาชนะบอทได้ด้วยทักษะการบังคับบัญชาการอันยอดเยี่ยม”
“แน่นอน!” ฟางฉีตอบ “อย่ากังวลไปเลยข้าสามารถเอาชนะคอมได้ง่ายดายในเวลาไม่ นานเช่นกัน”
“ฮี! ท่านกําลังอวดโอ้” แม้แต่ตอนนี้เจียงเสี่ยวหยูเองก็ไม่อยากจะเชื่อเขา
เกมกําลังจะเริ่มต้นขึ้น
ในแผนที่คือปาหินเป็นพื้นที่ขนาดไม่ใหญ่นัก ในช่วงการเข้าสู่เกมกูถึงหยุนดูยุ่งอยู่กับการจัดเตรียมของเขา
..ด้านฟางฉี
หนุ่มๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังฟางอุทาน “โพรทอสหรอ?” พวกเขาประหลาดใจที่ฟางฉีสุ่มได้โพรทอส
“มันไม่ได้ดีเท่าไรสําหรับคู่ต่อสู้ที่เขารู้ก่อนว่าเราเลือกเผ่าไหน” หลี่วูหยาพูดจากข้างๆ “การ เลือกแบบสุ่มอาจทําให้คู่ต่อสู้สับสน”
“ ” กูถึงหยุนมองย้อนกลับไปด้วยความไม่พอใจ “เงียบๆ หน่อย”
ฟางนี้ไม่ได้มีทีท่าที่จะเริ่มเกมใหม่ เขายังคงเตรียมตัวต่อไป ไม่นานเขาส่งสายสืบเพื่ออกไปส อดแนมถึงการเคลื่อนไหว
ขณะนี้ผู้ชมหันไปสนใจการดําเนินงานของกูถึงหยุนซะมากกว่าตอนนี้เขากําลังสร้างฐาน
“ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสกําลังทดสอบน้ําในการโจมตี”
“ดูเหมือนว่ามัน ”
กูถึงหยุนกําลังฝึกฝนเหล่านาวิกของเขาแต่แล้ว ทหารของฟางฉีก็เข้ามา มันเดินผ่านพวกเขาราวกับว่าอยู่ในฐานของตัวเอง
มันค่อยๆ เขยิบไปที่กองรบของกูถึงหยุนทีละนิด มันยิงลําแสงไปที่โพรทอสที่กําลังเคลื่อนไหว
ลําแสงอนุภาคเล็กๆ ถูกยิงไปยังแผงป้องกันพลังงาน สร้างความเสียหายไม่น้อย
“ก้าวร้าว!”
“ลอบฆ่าหรอ?”
“เขาไม่รู้หรอกหรอว่าคู่ต่อสู้ของเขาหัวรุนแรง?”
“ยั่วยวน นี่เป็นการยั่วโมโห!”
กูถึงหยุนไม่ได้พูดอะไร คนหนุ่มสาวที่อยู่ข้างๆ พับแขนเสื้อด้วยความไม่พอใจ
อุกอาจ!
กูถึงหยุนสงบสติอารมณ์ เขายังคงดําเนินการฝึกฝนต่อไป อย่างไรก็ตามนาวิกสองคนประสบ ความสําเร็จในการฝึกฝน
“จะได้รู้ว่าใครแข่งแกร่งกว่ากัน” ซูวโมพยักหน้า “ดูเหมือนว่าการฝึกฝนนี้จะต้องดีกว่าที่ผ่านมา”
ทันทีที่เขาพูดจบ สายสืบของฟางฉียังคงหันกลับไปยิงการฝึกฝนเพื่อรบกวนและทําลายอะไรกัน!? มันยังคงโจมตี
แน่นอนว่าครั้งนี้เขาไม่ได้วางแผนจะปล่อยพวกมันไป เขาล้อมโพรทอสของฟางฉีไว้ทั้งสองด้าน พวกมันขยับซ้ายก่อนจะหมุนเป็นวงกลมแทรกตัวพุ่งออกจากช่องว่างระหว่างนาวิก
“หนี้หรอ?”
ถึงตอนนี้การฝึกฝนทหารของกูถึงหยุนค่อยๆ ทยอยออกจากการฝึกทีละคน แต่พิเศษกว่าคนอื่นที่เมื่อฝึกสําเร็จเขารีบพุ่งตรงเข้าไปหาทหารสอดแนมของฟางฉีทันที
การปฏิบัติการรูปแบบใหม่ ผู้เล่นสามารถควบคุมพลังโพรทอสได้แม่นยํายิ่งขึ้น การสอดแนม ของฟางฉียังคงดําเนินต่อไป
ดิง! ใบมีดกระแทกเขาใส่ร่างของทหารสอดแนม ผู้ชมดูฟางฉีที่กําลังลากผู้สอดแนมออกไป
“อืม … การสอดแนมครั้งนี้มีประโยชน์ยังไง?” ซุนหยุนมองด้วยความสงสัย
“ถ้ามันเป็นการเบี่ยงเบียนความสนใจเพื่อดึงศัตรูออกจากฐานมันคงไม่ดีแน่!” หวังซีแสดงความเห็น
“ถูกต้อง!” ซงวูพนักหน้า “ตอนนี้ผู้อาวุโสจะส่งทหารของเขาออกไป
ขณะเดียวกันผู้คนเหลือบมองจอฟางฉี “ดูฐานของเขายังไม่ได้สร้างประตูด้วยซ้ํา!”
“เขายุ่งอยู่กับการสอดแนมก่อกวนจนลืมสร้างฐาน!”
“ฮ่าๆ ตอนนี้เหล่าทหารของผู้อาวุโสกําลังจะไปยังฐานของเขา มันถูกทําลายแน่!”
“ทหารของผู้อาวุโสกูกําลังตรงไปที่นั้น”
“เจ้าของร้านกําลังวางปืนใหญ่โฟทอน!”
“มันสายเกินไปแล้วใชมั้ย?” ซุนหยุนกล่าว “เขาไม่มีทหารคอยสร้างปืน จะสู้ได้ยังไง?”
“หืม? ผู้อาวุโสกระตือรือร้นที่จะหันกลับหรอ?”
“เจ้าของร้านยกเลิกการสร้างปืน?”
“แล้วทําไมฐานของผู้อาวุโสถูกไฟไหม้?” มู่ชิงอุทาน
พวกเขามองขึ้นไปแทบจะกระอัก มุมขวาหลังเนินเขา ปืนใหญ่ของฟางฉีปรากฏขึ้นมันยิงใส่ยานสํารวจและฐานของกูถึงหยุนอย่างไม่ลังเล
“ !!??” ไม่มีใครสังเกตเห็น
ทหารที่เพิ่งฝึกเสร็จรีบเข้าไปช่วยแต่แล้วพวกเขาก็ถูกกําจัดด้วยปืนใหญ่
ตุ้ม! ทหารคนนอนแน่นิ่ง
ไม่เพียงแต่กูถึงหยุนเท่านั้นที่รู้สึกกระอัก แต่ผู้คนที่กําลังยืนดูก็ไม่ต่างกัน
ไม่นะ! นี่มันกลยุทธ์อะไรกันแน่!?