ตอนที่ 472 : กลยุทธ์อะไร!?

Black Tech Internet Cafe System

ตอนที่ 472 : กลยุทธ์อะไร!?

 

“แข่ง?” ฟางฉีเหลือบมองหน้าจอของตัวเอง “ท่านแน่ใจแล้วหรอว่านั่นเป็นความคิดที่ดี?”

 

“ทําไมจะไม่ละ?” ซุนหยุนกล่าว “เราต้องการดูกลยุทธ์ที่ซับซ้อนของท่าน คนอื่น เห็นด้วยมั้ย?”

 

ฟางรู้ดีว่าเขาปฏิเสธไม่ได้แน่ๆ เมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาจึงพยักหน้า “ตกลง! ข้าจะแข่ง”

 

กูถึงหยุนไม่รอช้าเขาไม่ประมาทจึงเลือกเผ่าโพรทอสเผ่าที่คุ้นมือมากที่สุด

 

“มาดูกันว่าเจ้าของร้านจะเลือกเผ่าไหน” หลังจากที่ดูกูถึงหยุนเลือกโพรทอสเสร็จแล้วก็เดิน ไปดูหน้าจอของฟางฉี

 

ฟางฉีเลือกที่จะสุ่ม

 

“ฮะ!?”

 

“ทําไมเจ้าของร้านถึงสุ่มละ?”

 

“เขาประเมินสู่ต่อสู้ของเขาต่ําเกินไป ” ซูวโมพูดพลางถอนหายใจ “เขาคิดว่าเขาคงจะเอาชนะกองทัพโพรทอสได้โดยการสุ่ม?”

 

ท้ายสุดมันเป็นหนึ่งกลยุทธ์ในการบังคับบัญชา แต่จะเอาไปเปรียบเทียบกับเซียนกระบี่พิชิตมารสามก็ไม่ได้เพราะเกมนั้นมีไอเทมพิเศษ ส่วนเกมนี้เน้นในเรื่องการวางแผนกลยุทธ์

 

นี่ไม่ใช่พื้นที่ที่เหมาะสําหรับหนุ่มสาวเท่าไรนักเจ้าของร้านเองก็เช่นกัน มันเหมาะแก่ผู้สูงอายุหรือผู้มีประสบการณ์มากกว่าเพราะนี่เป็นเกมที่ใช้ความคิดในการวางแผน

 

“ หรือบางทีเจ้าของอาจจะคิดว่าการเลือกเผ่าไม่สําคัญเพราะเขาเล่นไม่ได้ดีอยู่แล้ว”

 

“ฮ่าๆๆๆ” มู่ชิงชํา “เขาจะอ่อนแอได้ยังไง”

 

เจียงเสี่ยวหยูเอียงคอไปทางฟาง “เจ้านายท่านไหวหรอ? ข้าเห็นว่าผู้อาวุโสเอาชนะบอทได้ด้วยทักษะการบังคับบัญชาการอันยอดเยี่ยม”

 

“แน่นอน!” ฟางฉีตอบ “อย่ากังวลไปเลยข้าสามารถเอาชนะคอมได้ง่ายดายในเวลาไม่ นานเช่นกัน”

 

“ฮี! ท่านกําลังอวดโอ้” แม้แต่ตอนนี้เจียงเสี่ยวหยูเองก็ไม่อยากจะเชื่อเขา

 

เกมกําลังจะเริ่มต้นขึ้น

 

ในแผนที่คือปาหินเป็นพื้นที่ขนาดไม่ใหญ่นัก ในช่วงการเข้าสู่เกมกูถึงหยุนดูยุ่งอยู่กับการจัดเตรียมของเขา

 

..ด้านฟางฉี

 

หนุ่มๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังฟางอุทาน “โพรทอสหรอ?” พวกเขาประหลาดใจที่ฟางฉีสุ่มได้โพรทอส

 

“มันไม่ได้ดีเท่าไรสําหรับคู่ต่อสู้ที่เขารู้ก่อนว่าเราเลือกเผ่าไหน” หลี่วูหยาพูดจากข้างๆ “การ เลือกแบบสุ่มอาจทําให้คู่ต่อสู้สับสน”

 

“ ” กูถึงหยุนมองย้อนกลับไปด้วยความไม่พอใจ “เงียบๆ หน่อย”

 

ฟางนี้ไม่ได้มีทีท่าที่จะเริ่มเกมใหม่ เขายังคงเตรียมตัวต่อไป ไม่นานเขาส่งสายสืบเพื่ออกไปส อดแนมถึงการเคลื่อนไหว

 

ขณะนี้ผู้ชมหันไปสนใจการดําเนินงานของกูถึงหยุนซะมากกว่าตอนนี้เขากําลังสร้างฐาน

 

“ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสกําลังทดสอบน้ําในการโจมตี”

 

“ดูเหมือนว่ามัน ”

 

กูถึงหยุนกําลังฝึกฝนเหล่านาวิกของเขาแต่แล้ว ทหารของฟางฉีก็เข้ามา มันเดินผ่านพวกเขาราวกับว่าอยู่ในฐานของตัวเอง

 

มันค่อยๆ เขยิบไปที่กองรบของกูถึงหยุนทีละนิด มันยิงลําแสงไปที่โพรทอสที่กําลังเคลื่อนไหว

 

ลําแสงอนุภาคเล็กๆ ถูกยิงไปยังแผงป้องกันพลังงาน สร้างความเสียหายไม่น้อย

 

“ก้าวร้าว!”

 

“ลอบฆ่าหรอ?”

 

“เขาไม่รู้หรอกหรอว่าคู่ต่อสู้ของเขาหัวรุนแรง?”

 

“ยั่วยวน นี่เป็นการยั่วโมโห!”

 

กูถึงหยุนไม่ได้พูดอะไร คนหนุ่มสาวที่อยู่ข้างๆ พับแขนเสื้อด้วยความไม่พอใจ

 

อุกอาจ!

 

กูถึงหยุนสงบสติอารมณ์ เขายังคงดําเนินการฝึกฝนต่อไป อย่างไรก็ตามนาวิกสองคนประสบ ความสําเร็จในการฝึกฝน

 

“จะได้รู้ว่าใครแข่งแกร่งกว่ากัน” ซูวโมพยักหน้า “ดูเหมือนว่าการฝึกฝนนี้จะต้องดีกว่าที่ผ่านมา”

 

ทันทีที่เขาพูดจบ สายสืบของฟางฉียังคงหันกลับไปยิงการฝึกฝนเพื่อรบกวนและทําลายอะไรกัน!? มันยังคงโจมตี

 

แน่นอนว่าครั้งนี้เขาไม่ได้วางแผนจะปล่อยพวกมันไป เขาล้อมโพรทอสของฟางฉีไว้ทั้งสองด้าน พวกมันขยับซ้ายก่อนจะหมุนเป็นวงกลมแทรกตัวพุ่งออกจากช่องว่างระหว่างนาวิก

 

“หนี้หรอ?”

 

ถึงตอนนี้การฝึกฝนทหารของกูถึงหยุนค่อยๆ ทยอยออกจากการฝึกทีละคน แต่พิเศษกว่าคนอื่นที่เมื่อฝึกสําเร็จเขารีบพุ่งตรงเข้าไปหาทหารสอดแนมของฟางฉีทันที

 

การปฏิบัติการรูปแบบใหม่ ผู้เล่นสามารถควบคุมพลังโพรทอสได้แม่นยํายิ่งขึ้น การสอดแนม ของฟางฉียังคงดําเนินต่อไป

 

ดิง! ใบมีดกระแทกเขาใส่ร่างของทหารสอดแนม ผู้ชมดูฟางฉีที่กําลังลากผู้สอดแนมออกไป

 

“อืม … การสอดแนมครั้งนี้มีประโยชน์ยังไง?” ซุนหยุนมองด้วยความสงสัย

 

“ถ้ามันเป็นการเบี่ยงเบียนความสนใจเพื่อดึงศัตรูออกจากฐานมันคงไม่ดีแน่!” หวังซีแสดงความเห็น

 

“ถูกต้อง!” ซงวูพนักหน้า “ตอนนี้ผู้อาวุโสจะส่งทหารของเขาออกไป

 

ขณะเดียวกันผู้คนเหลือบมองจอฟางฉี “ดูฐานของเขายังไม่ได้สร้างประตูด้วยซ้ํา!”

 

“เขายุ่งอยู่กับการสอดแนมก่อกวนจนลืมสร้างฐาน!”

 

“ฮ่าๆ ตอนนี้เหล่าทหารของผู้อาวุโสกําลังจะไปยังฐานของเขา มันถูกทําลายแน่!”

 

“ทหารของผู้อาวุโสกูกําลังตรงไปที่นั้น”

 

“เจ้าของร้านกําลังวางปืนใหญ่โฟทอน!”

 

“มันสายเกินไปแล้วใชมั้ย?” ซุนหยุนกล่าว “เขาไม่มีทหารคอยสร้างปืน จะสู้ได้ยังไง?”

 

“หืม? ผู้อาวุโสกระตือรือร้นที่จะหันกลับหรอ?”

 

“เจ้าของร้านยกเลิกการสร้างปืน?”

 

“แล้วทําไมฐานของผู้อาวุโสถูกไฟไหม้?” มู่ชิงอุทาน

 

พวกเขามองขึ้นไปแทบจะกระอัก มุมขวาหลังเนินเขา ปืนใหญ่ของฟางฉีปรากฏขึ้นมันยิงใส่ยานสํารวจและฐานของกูถึงหยุนอย่างไม่ลังเล

 

“ !!??” ไม่มีใครสังเกตเห็น

 

ทหารที่เพิ่งฝึกเสร็จรีบเข้าไปช่วยแต่แล้วพวกเขาก็ถูกกําจัดด้วยปืนใหญ่

 

ตุ้ม! ทหารคนนอนแน่นิ่ง

 

ไม่เพียงแต่กูถึงหยุนเท่านั้นที่รู้สึกกระอัก แต่ผู้คนที่กําลังยืนดูก็ไม่ต่างกัน

 

ไม่นะ! นี่มันกลยุทธ์อะไรกันแน่!?