ตอนที่ 1571 ขอโทษนะ แต่เราไม่ได้สนิทกัน (2)
กู่ซินเยียนนั่งอยู่ในศาลาและเห็น “ความขัดแย้ง” ระหว่างเฉียวฉู่กับฮัวเหยาด้วยตาตัวเอง จึงแอบถอนหายใจโล่งอกอยู่ในใจ
ดูเหมือนว่านางจะเดาไม่ผิด ความสัมพันธ์ระหว่างคนพวกนี้ไม่ดีเอาซะเลย ที่ตอนนี้ไม่สู้กันก็เพราะอยู่ในสำนัก ถ้ามีโอกาส เกรงว่าจะเกิดการต่อสู้ขึ้นมาได้ง่ายๆ
พอรู้เช่นนี้ กู่ซินเยียนก็โล่งอกขึ้นมาก สิ่งที่นางกลัวที่สุดก็คือความสามัคคีกลมเกลียวระหว่างห้าวิหาร เพราะมันจะทำให้การพยายามวิ่งเต้นเจรจาของนางในวันนี้บรรลุผลได้ยาก
เฉียวฉู่กับฮัวเหยามาถึงศาลาเป็นพวกแรก กู่ซินเยียนยิ้มและกล่าวทักทายสองสามคำ
อาการบาดเจ็บบนใบหน้าของหลินเฮ่าอวี่ที่นั่งอยู่ด้านข้างยังคงไม่หายดี เมื่อเห็นเฉียวฉู่ ความโกรธก็ปะทุขึ้นมาทันที ความทรงจำที่ถูกเฉียวฉู่ทุบตีในวันนั้นยังคงไม่หายไปจากใจของเขา
ต้องรู้ว่าในฐานะที่เป็นหลานชายของผู้อาวุโสแห่งวิหารมารโลหิต ไม่ว่าจะเป็นในหรือนอกวิหารมารโลหิต เขาได้รับความเคารพและถูกประจบเอาใจมากพอสมควร ไม่เคยต้องทนทุกข์เช่นนี้เลย เฉียวฉู่เป็นคนแรกที่กล้าลงมือกับเขา สถานะของเขาไม่ได้ช่วยให้เฉียวฉู่แสดงความเมตตาใดๆเลย ความั่นใจและควาหยิ่งผยองของหลินเฮ่าอวี่ที่สร้างมาตลอดหลายปีถูกทำลายยับเยินต่อหน้าผู้คนมากมาย
แม้ว่ากู่ซินเยียนจะเตือนเขาก่อนแล้ว แต่พอหลินเฮ่าอวี่เห็นเฉียวฉู่ ความเกลียดชังก็ยังแสดงออกมาทางแววตา ไม่สามารถระงับไว้ได้
เฉียวฉู่นั่งลงบนม้านั่งหินอย่างไม่สนใจ เขายกขาขึ้นไขว่ห้างขณะมองหลินเฮ่าอวี่ด้วยสายตาดูถูก ยิ้มแบบไม่จริงใจพลางพูดว่า “อะไร? เจ็บใจเหรอ? ไม่ชอบที่โดนข้าอัดงั้นซิ? งั้นวันนี้ข้าจะอัดเจ้าอีกรอบดีไหม? เผื่อเจ้าจะสงบใจลงได้บ้าง”
พอคำพูดนี้ออกจากปากเฉียวฉู่ หลินเฮ่าอวี่ก็หน้าซีดทันที
แม้ว่าจะมีความเกลียดชังอย่างรุนแรงอยู่ในใจ แต่เขาต้องยอมรับว่าเขาไม่ใช่คู่มือของเฉียวฉู่ ด้วยความแข็งแกร่งของเฉียวฉู่ ไม่ต้องพูดถึงการทุบตีเขาแค่คนเดียวเลย ต่อให้มีเขาสามคน เฉียวฉู่ก็สามารถเล่นกับทั้งสามคนได้อย่างสบาย
กู่ซินเยียนเห็นสถานการณ์กำลังจะแย่ นางก็รีบพูดด้วยรอยยิ้มกว้างว่า “พี่ใหญ่เฉียวมีความสามารถโดดเด่น เฮ่าอวี่ยังเด็กและไม่รู้เรื่อง ถ้าเขาล่วงเกินพี่ใหญ่เฉียวในเรื่องใด น้องสาวคนนี้ต้องขออภัยพี่ใหญ่เฉียวแทนเขาด้วย”
ก่ซินเยียนลดสถานะของตัวเองลงมาและแสดงท่าทางที่อ่อนหวานนุ่มนวล ทำให้เฉียวฉู่ยากจะโวยวาย จึงทำได้แค่พ่นลมออกมาอย่างดูถูกและไม่พูดอะไรอีก
หลินเฮ่าอวี่ก้มหน้าและกำหมัดอยู่ในแขนเสื้อแน่น ความเกลียดชังพลุ่งพล่านอยู่ในใจ เขาอยากจะกระโจนเข้าฉีกใบหน้าน่ารังเกียจของเฉียวฉู่ออกเป็นชิ้นๆ
แต่……
เขาไม่มีพลังมากพอที่จะทำเช่นนั้น
ไม่นาน หรงรั่ว, เฟยเหยียน, และฟ่านจั๋วก็มาถึง พวกเขาพากันนั่งอย่างเป็นระเบียบอยู่ในศาลา
จวินอู๋เสียเป็นคนสุดท้ายที่ไปถึง เมื่อนางนั่งลง คนที่ควรจะอยู่ที่นั่นในวันนั้นก็มากันครบ
ภายในศาลาเล็กริมทะเลสาบ มีกลุ่มผู้เยาว์ที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาศิษย์ใหม่ของสำนักธาราเมฆนั่งอยู่
คุณหนูของวิหารมารโลหิต, หลานชายของผู้อาวุโสแห่งวิหารมารโลหิต, และศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นนี้จากวิหารปีศาจเพลิง, วิหารมังกร, วิหารจิตหวนคืน, วิหารเสวียนเทียน, และวิหารจื่อเหลย แม้แต่จวินอู๋แห่งวิหารหยกวิญญาณที่ไร้ชื่อ แต่เป็นคนจากเผ่าจ้าววิญญาณเพียงคนเดียวในอาณาจักรกลาง
กล่าวได้ว่า ในศาลาเล็กหลังนี้ได้รวมกลุ่มคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในบรรดาศิษย์ใหม่เอาไว้แล้ว
แต่……
ทุกคนต่างรับใช้กลุ่มอำนาจที่แตกต่างกัน และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่มีความรักใคร่ปรองดองกันเลยสักนิด
การรวมตัวครั้งใหญ่เช่นนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากได้อย่างรวดเร็ว พวกผู้เยาว์ที่เดินเล่นอยู่ริมทะเลสาบก็รีบเขยิบเข้าไปที่ข้างศาลา เปิดตาเอียงหู พยายามจะเป็นประจักษ์พยานในเรื่องซุบซิบที่กำลังจะมาถึง