บทที่ 819 โดนเล่นเข้าแล้ว!
หลายวันให้หลัง
ฉู่หงกวงส่งเยี่ยหวันหวั่นไปทำงานนอกสถานที่เพื่อกำจัดเธอออกไป
ขณะเดียวกัน หลายวันมานี้ข่าวมากมายเรื่องการถ่ายปกนิตยสารซิวเซ่อของกงซวี่กับหยางลู่ซีก็กระจายไปทั่ว เห็นได้ชัดว่าหยางลู่ซีถนัดเรื่องนี้มาก ใช้ประโยชน์จากมุมมองจนได้ภาพที่ดูคลุมเครือไม่น้อย
สิ่งที่มีอยู่ล้นหลามมากมายคือข่าวซุบซิบของกงซวี่กับหยางลู่ซี ทุกคนต่างลือถึงรักครั้งใหม่ของกงซวี่
ด้วยเพราะชื่อเสียงของกงซวี่ หยางลู่ซีที่เดิมทีไม่ได้โด่งดังมากจึงมีชื่อปรากฏต่อหน้าสาธารณชนในทันที
‘เปิดเผยรักครั้งใหม่ของกงซวี่ ฝ่ายหญิงคือรุ่นน้องในบริษัท’ ‘หยางลู่ซีแฟนคนใหม่กงซวี่บริสุทธิ์เหมือนหยกแวววาว’ ‘รักใหม่ของกงซวี่ หยางลู่ซีสาวสวยที่พันปียากจะพบพาน’ ‘กงซวี่ตกทะเลรักอีกครั้ง รุกจีบรุ่นน้องสาวสวย’
กงซวี่อ่านหัวข้อซุบซิบที่หน้าด่าพ่อเหล่านั้น โมโหจนกระทืบเท้า “เวร! ไอ้ลูกหมาไช่หย่งเซิ่ง! ฉันเอาแกตายแน่! ใครมารุกหนักอะไร รู้จักหน้าบางซะบ้างได้ไหม!”
ขณะที่บ่นอยู่ กงซวี่ก็เห็นข่าวซุบซิบอีกส่วนหนึ่ง
‘ลั่วเฉินหยางลู่ซีเข้ารังรักในคืนเดียวกัน’ ‘ลั่วเฉินหยางลู่ซีมีใจให้กัน’ ‘ลั่วเฉินรักแรกแห่งชาติชอบหยางลู่ซีดาวโรงเรียนที่สวยที่สุด’
ยังใช้วิธีเดียวกัน เป็นภาพช็อตที่คลุมเครือ จากนั้นก็พาดหัวข่าวเพื่อดึงดูดสายตา
“ก๊ากๆๆ ไอ้เด็กลั่วเฉินโดนเล่นแล้ว!” วินาทีก่อนหน้ากงซวี่ยังตัวสั่นราวกับเจ้าเข้า วินาทีต่อมากลับมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นแล้ว
ลั่วเฉินขมวดคิ้วมุ่น อ่านข่าวซุบซิบทั้งหลายแหล่ของตัวเองกับหยางลู่ซีอยู่บนโซฟา
เพิ่งได้ใจได้ไม่นาน กงซวี่ก็เริ่มอาละวาดอีก “เชี่ยเอ๊ย! กงซวี่กับลั่วเฉินทะเลาะกันเพราะหลงรักรุ่นน้องสาว!? นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย ยัยผู้หญิงคนนี้มีวิญญาณนักแสดงตัวแม่เข้าสิงรึไง!”
ในภาพเป็นลั่วเฉินกับกงซวี่กำลังทะเลาะกัน หยางลู่ซีคอยเกลี้ยมกล่อมอย่างกระวนกระวายอยู่ด้านข้าง ดูไปแล้วเหมือนละครน้ำเน่าที่ผู้ชายสองคนแย่งผู้หญิงคนเดียว
แต่ว่าสถานการณ์ในความเป็นจริงก็คือ กงซวี่กับลั่วเฉินแค่เถียงกันเท่านั้น สองคนเถียงกันไปมาเป็นเรื่องปกติ ลั่วเฉินปกติแล้วไม่อะไรกับใคร แต่กงซวี่จะมีความสามารถยั่วโมโหเขาได้ทุกครั้ง นอกจากนี้ยังหาเรื่องลั่วเฉินเพราะความสนุกด้วย
ในภาพเป็นหยางลู่ซีพุ่งเข้ามาห้ามโดยไม่มีใครขอ สุดท้ายถูกบิดเบือนจนเป็นอย่างนี้…
ภายในเวลาไม่กี่วัน ภาพกงซวี่ ลั่วเฉิน และหยางลู่ซีติดอันดับการค้นหายอดนิยมนับครั้งไม่ถ้วน หยางลั่วซวีใช้ความนิยมของพวกเขาอย่างบ้าคลั่งราวกับผีดูดเลือด
เกาะกงซวี่คนเดียวไม่พอ แม้แต่ลั่วเฉินก็ยังไม่ยอมปล่อยไป
อาศัยความนิยมนี้ ไช่หย่งเซิ่งยังรับงานวาไรตี้และงานสัมภาษณ์ให้ทั้งสามคนด้วยตัวเองไปไม่น้อย…
เวลานี้ สีหน้าของกงซวี่กับลั่วเฉินไม่ค่อยชอบใจแล้ว
ตั้งแต่เข้าวงการมาลั่วเฉินไม่เคยมีข่าวซุบซิบ ภาพลักษณ์ดีเยี่ยม หลังจากเกิดเรื่องนี้ขึ้น หยางลู่ซีได้รับความนิยมพุ่งสูง ภาพลักษณ์ของเขากลับได้รับผลกระทบมากมาย
ถึงจะบอกว่ากงซวี่มีเรื่องมากมายจนไม่สะทกสะท้าน แต่ช่วงนี้ไม่ว่าจะคำพูดหรือการใช้ชีวิตส่วนตัว ภาพประทับใจที่มีให้คนอื่นของเขาก็ดีขึ้นไม่น้อย พวกนี้เป็นผลลัพธ์ที่เยี่ยหวันหวั่นตั้งใจสร้างขึ้น เป้าหมายคือค่อยๆ ช่วยเปลี่ยนภาพลักษณ์ให้กงซวี่
ขณะที่อายุของเขามากขึ้น เขาไม่อาจคงภาพของไอดอลไว้ได้ตลอดกาล จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลง
ตอนนี้พอถูกหยางลู่ซีเล่นงาน ทุกอย่างก็กลับไปเหมือนตอนก่อนที่จะมีการปรับเปลี่ยน
กงซวี่กับลั่วเฉินมีชื่อเสียงมานานแล้ว ไม่จำเป็นต้องรักษาเรตติ้งด้วยการใช้ข่าวซุบซิบ ในทางตรงกันข้าม ข่าวซุบซิบกับดาราหญิงมีแต่จะสร้างความเกลียดชังให้แฟนคลับของพวกเขา ตอนนี้สิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องทำคือสั่งสมพื้นฐานและคำชมไว้
หากดูจนถึงที่สุดแล้ว ไช่หย่งเซิ่งก็เพียงต้องการสร้างชื่อเสียงให้หยางลู่ซีนักแสดงในสังกัดของเขาเท่านั้น
————————————————————————–
บทที่ 820 สถานการณ์ลำบาก
การประชุมช่วงเช้าของบริษัท
ไช่หย่งเซิ่งชมเชยตัวเองอย่างได้ใจ “หลังจากการเคลื่อนไหวของผม ความนิยมกับหัวข้อสนทนาของซีซี ลั่วเฉิน และกงซวี่ก็เพิ่มขึ้นมาก เป็นสถานการณ์ที่ชนะกันทั้งสามฝ่าย! สมัยนี้จะอยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่ใช่แค่ถ่ายหนังถ่ายละครก็ได้ การโฆษณากับการตลาดเป็นสิ่งสำคัญมาก ไม่อย่างนั้นจะเอาหัวข้อสนทนากับเรตติ้งมาจากไหน?”
“ใช่แล้วๆ ผู้อำนวยการไช่พูดถูกต้อง!”
“ซีซีเป็นคนที่มีศักยภาพจริงๆ เพิ่งเดบิวต์ได้ไม่นานก็ฮอตขนาดนี้แล้ว ไช่หย่งเซิ่งตาถึงแท้ๆ!”
ผู้บริหารระดับสูงคนอื่นๆ ในบริษัทฟังแล้วก็พากันเห็นด้วย
หยางลู่ซีพูดอย่างถ่อมตนว่า “ทุกคนชมเกินไปแล้ว ทั้งหมดเป็นเพราะคำสอนของผู้อำนวยการไช่ค่ะ!”
ไช่หย่งเซิ่งมองกงซวี่กับลั่วเฉินด้านข้างด้วยความย่ามใจ สั่งว่า “กงซวี่ แล้วก็ลั่วเฉินด้วย ตารางของพวกเธอต่อจากนี้ฉันช่วยจัดการให้หมดแล้ว อาทิตย์หน้าพวกเธอต้องไปออก ‘รักหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์’ เรียลลิตี้โชว์ที่จะฉายทางทีวีในเมืองหลวงกับซีซี”
กงซวี่ฟังถึงตอนนี้ก็อดทนต่อไปไม่ไหว ตบโต๊ะยืนขึ้นมา “นายอาศัยอะไรมาจัดตารางให้ฉัน คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์เหรอ?”
ไช่หย่งเซิ่งเหลือบมองกงซวี่ด้วยรอยยิ้มจอมปลอม “เหอะๆ กงซวี่ ถึงผู้จัดการของเธอจะเป็นรองประธานเยี่ย แต่ว่าผู้จัดการเยี่ยติดเซ็นสัญญากับบริษัท และตอนนี้ฉันก็เป็นผู้อำนวยการฝ่ายผู้ดูแลนักแสดง ทุกเรื่องในการจัดการงานของนักแสดงขึ้นอยู่กับฉัน ต่อให้เป็นรองประธานเยี่ยก็ไม่มีสิทธิ์ยุ่ง ถ้าเธอไม่ยอมก็ไปคุยกับประธานฉู่เอง!”
“ไช่หย่งเซิ่ง เลิกเอาประธานฉู่มากดดันฉันได้แล้ว! นาย…”
ลั่วเฉินที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว ลดเสียงเตือนว่า “กงซวี่ พอแล้ว อย่าทำให้พี่เยี่ยลำบาก นายอาละวาดแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นความตั้งใจของนายหรือเปล่า พวกเขาก็จะคิดว่าพี่เยี่ยสั่งนายอยู่ดี สถานการณ์ของพี่เยี่ยในตอนนี้ลำบากมากพอแล้ว!”
“บ้าเอ๊ย…” กงซวี่กำหมัดแน่น
ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาคงไม่จำเป็นต้องเห็นแก่หน้าใครทั้งนั้น…
ทว่านั่นเป็นเพราะตระกูลที่อยู่เบื้องหลังเขาเท่านั้น ไม่ใช่เพราะตัวเขาเอง
พี่ชายสองคนของเขาเป็นหัวกะทิในแต่ละธุรกิจของตัวเอง เป็นความภาคภูมิใจของพ่อแม่ มีแต่เขาที่ทำอะไม่สำเร็จสักเรื่อง อาศัยการตามใจของตระกูลมาโดยตลอด
ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้ถึงได้พบว่าคนพวกนั้นพูดถูก เมื่อไม่มีสถานะคุณชายสองตระกูลกง เขาก็ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง แม้ความสามารถจะปกป้องคนที่ห่วงใยก็ไม่มี…
ลั่วเฉินจับแขนของกงซวี่ “ทุกอย่างรอพี่เยี่ยกลับมาก่อนค่อยว่ากันเถอะ!”
กงซวี่ค่อยข่มความโกรธไว้ นั่งลงไปใหม่
“งั้นก็เอาตามนี้ แยกย้าย!” ไช่หย่งเซิงมองคนทั้งสองอย่างเย้ยหยัน
คนหนึ่งเป็นเสือกระดาษไร้เขี้ยวเล็บ คนหนึ่งไม่มีสถานะไม่มีเบื้องหลัง พอไม่มีต้นไม้ใหญ่อย่างโกลบอลอยู่ พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ โกลบอลมอบให้พวกเขาได้ก็เอาคืนไปได้ง่ายๆ เช่นกัน พวกเขามีแต่ต้องเชื่อฟัง ยังคิดจะสร้างความวุ่นวายอีกเหรอ!
เมือง C
หลังจากการทำงานวันแรกจบลง เยี่ยหวันหวั่นกลับห้องที่โรงแรม
เพิ่งจะเปิดโน้ตบุ๊กก็เห็นข่าวซุบซิบชนิดมืดฟ้ามัวดินของกงซวี่ ลั่วเฉิน และหยางลู่ซีเหมือนที่เธอคิดไว้
ไช่หย่งเซิ่งทำให้หยางลู่ซีกลายเป็นเทพธิดาผู้สมบูรณ์แบบ ส่วนกงซวี่กับลั่วเฉินต่างเสียหายเพราะเธอ ถูกใช้ชูความโดดเด่นของเธอเท่านั้น
ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเจ้ากงซวี่ต้องโมโหแทบจะระเบิดแล้วแน่…
สามวัน…
อีกสามวันก็จะชำระจำนวนเงินก้อนสุดท้ายได้ ค่าห้องจ่ายครบแล้ว เธอไม่ต้องทนรับการบีบบังคับของฉู่หงกวงอีก
……………………………………