ตอนที่ 485 : ตากปลาเค็ม
“อะไรนะ..ร้านนี้มีอะไร?” ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสของตระกูลหนานกงเท่านั้น แต่หัวหน้าของตระกูลโบราณต่างๆ ก็ต่างตะลึงกับฉากนี้ด้วย
“พวกนั้นอยู่ที่ไหน? ปรมาจารย์ทั้งหลาย ..” ผู้อาวุโสของตระกูลหนานกงมองที่เกิดเหตุด้วยดวงตาเบิกกว้างขณะที่เด็กสาวหน้ากลมหยิบดาบยาวรูปทรงแปลกตาเต็มไปด้วยสนิท
เสียงดังลั่น!
เธอโยนมันออกไปนอกประตู “ทำไมในนี้มีขยะแบบนี้”
ผู้เฝ้าดูเรือจิตวิญญาณของตระกูลหนานกงเงียบกริบ
หัวหน้าแต่ละตระกูลเอียงคอและดูฉากตรงหน้าด้วยความตื่นเต้นเหมือนอยู่ในเหตุการณ์เอง ถ้าหัวของพวกเขาทะลุไปได้พวกเขาคงทำไปแล้ว
“ผู้เฒ่าว์หยา ท่านคิดว่าเราควรทำยังไงกับคนพวกนี้?” หลินเอ่อร้องออกมา เธอจำพวกเขาได้ “พวกเขาเป็นคนจากตระกูลหนานกง!”
เธอถอยหลังไปหลายก้าว ใบหน้าของเธอซีดเผือด
วังดาบและตระกูลหนานกงถือเป็นฝันร้ายของตระกูลหลี่ หลินเอื้อประหลาดใจที่พบว่าคนผู้คนที่แต่งตัวดูดีพวกเขากลับเป็นสมาชิกระดับสูงแต่กลับเป็นคนในตระกูลหนานกง
“อะไร เจ้ากลัวหรอ?” ผู้คนบนเรือพูดเย้ย “ด้วยชื่อเสียงของวังดาบใครมันจะมากล้ายุ่งกับสมาชิกของเรา!”
ขณะที่คนในเรือกำลังพูดคุย ฝั่งหลี่ว์หยาเหลือบมองหยกสื่อสารของเขาแล้วกล่าวว่า “เจ้านายบอกให้เราทำลายความแข็งแกร่งของพวกเขาแล้วทิ้งไว้กลางทางซะ”
“ฮ่าๆๆๆ” ปรามาจารย์แห่งตระกูลซุนหัวเราะ หลังจากแขนของเขาถูกตัดออก “ดีทำได้ดีมาก! พรุ่งนี้ตระกูลอื่นๆ จะร่วมมือกับเราและเข่นฆ่าวังดาบแน่!”
“…” ผู้อาวุโสหน้าซีด
“ฮ่าๆๆๆ” นอกเรือจิตวิญญาณ หนานกงหลินเงยหน้าหัวเราะ ที่พบว่าความแข็งแกร่งของฟางฉีลดลง
ดาบปราบปีศาจหายวาบไปกับมือของฟางจีรัศมีของเขาตกลงอย่างรวดเร็ว
เห็นได้ชัดว่าหลังจากใช้พลังงานจำนวนมากไปแล้ว เวลาซิงโครไนท์ได้สิ้นสุดลง การใช้งานในการต่อสู้ครั้งนี้นั้นมากกว่า
ทุกอย่างจะดีกว่านี้ถ้ฟางฉีมีความแข็งแกร่งในระดับนี้จริงๆ แต่อย่างไรก็ตามความสามารถของเขาในครั้งนี้นั้นจำต้องพึ่งระบบและอาศัยพลังของจิงเทียน
“เจ้าจะตายเมื่อปรมาจารย์บรรพบุรุษของเรามาถึง!”
ปรมาจารย์ตระกูล ผู้อาวุโสตะโกน”เขา .. เขาถูกทำลาย!” “..!!??” “อะไรนะ เป็นไปไม่ได้! “หนานกงหมิ่นดูสับสน เหมือนว่าเขาถูกบังคับต้อนให้เขามุมเขาสูญเสียสติ
“โลกนี้ ไม่มีอมตะใช่มั้ย? “หนานกงหลิเงยหน้าและตะโกนด้วยความโกรธ”มันเป็นใคร! “วังดาบ เจ้าสมควรได้รับสิ่งที่เคยกระทำไว้ หลี่หลันเหลี่ยวตะโกนด้วยความโกรธแค้น ครอบครัวตระกูลหลี่ถูกสังหารโดยคนจากวังดาบ
“เจ้าสมควรที่จะตายไปพร้อมกับพวกพร้องของเจ้าทั้งหมด“เสียงดังมากจากผู้คนในสำนักสวรรค์”เป็นไปไม่ได้! ไม่มีใครสามารถปกป้องการโจมตีจากอาจารย์ชิงหมิงได้“หนานกงหลินตะโกนด้วยเสียงก้าวร้าว ดาบเล่มหนึ่งพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าผ่าเรือจิตวิญญาณของตระกูลแตกออกครึ่งล่า
หนานกงหลินจ้องมองไปที่ฟางฉีด้วยสายตาเกลียดแค้น ชายหนุ่มผู้นี้ขัดขวางแผนการของเขา ทำให้ทุกอย่างล้มเหลวไม่เป็นท่า
“ข้าจะฆ่าเจ้า! “
ดาบสีเขียวเข้มในมือหนานกงหลินพุ่งเข้าหาฟางฉีด้วยความเร็วสูง
“ระวัง!
ผู้ชมตะโกนด้วยความตื่นตนก เสียววีแห่งการพลาดกระพริบตาดาบของหนานกงหลินพลาดเป้า ฟางหายตัวไป
พวกเขาเห็นว่าที่พื้นทั้งหมดในตอนนี้เต็มไปด้วยพลังดาบพระจันทร์เสี้ยว มันตกลงมาด้วยความเร็วปักลงกับพื้นด้วยความน่าสลดสยอง หากมีคนยืนอยู่ตรงนั้นคงจะนองไปด้วยเลือดเป็นแน่
“การใจดาบของเวอร์จิล!?“เจียงเสียวหยูปิดปากของเธอด้วยความตกใจ”ทำไมเจ้านายถึงรู้เทคนิคนี้?”
กว่าจะได้เทคนิคนี้ต้องได้สนับและถุงมือของเบวูฟของเวอร์จิลเพื่อท่าการซิงโครไนซ์ก่อน ในส่วนอินเทอร์เฟซของฟางฉีตอนนี้เวอร์จึงเป็นหนึ่งในตัวเลือกสำหรับการซิงโครไนซ์
[บบ! หมดเวลาซิงโครไนซ์]
บนท้องฟ้าชายหนุ่มผมสีน้ำเงินสวมเสื้อกันลมสีน้ำเงินค่อยๆ เผยตัวและชักดาบออกมา
ฟางฉีกลับมาในร่างตัวเอง”ใครที่มายุ่งกับคนของข้า ก้าวออกมา! “เขาตะโกน
ทุกคนมองไปที่ฟางฉีเป็นสายตาเดียวกัน .. ใช่ พวกเขาพูดไม่ออก
ทำไมเจ้าของร้านถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้
“ยำ! ทำไมเจ้านายถึงได้คอสเพย์เล่นตามจริงได้ทุกวันแถมยังเก่งอีกตั้งหาก! “เสียวหยูบ่นด้วยความอิจฉา
“พวกเราสามารถเรียนรู้เทคนิคเหล่านี้ได้หรือไม่?”ถังหมูและคนอื่นๆ ต่างตั้งคำถามด้วยความตื่นเต้น พวกเขาจิตนาการถึงสถานการณ์ที่พวกเขาแต่งตัวเหมือนตัวละครในเกมแถมยังสามารถใช้พลังแบบนั้นได้ ยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้น มันคงจะยอดเยี่ยมาก!
[ภารกิจเสร็จสิ้น]
ฟางฉีรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยหลังจากที่ทุกอย่างจบลง เขาพยายามที่จะฝึกเป็นจิงเทียนแล้วแต่เมื่อใช้เวลานานๆ เข้าก็พบว่ามันปวดหัวไม่น้อย ในขณะเดียวกันพลังที่เหลืออยู่ของวังดาบเองก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน พวกเขาไม่ได้รับการช่วยเหลือใดๆ จากฟางนี้เลย
ท้ายที่สุดวังดาบได้เปิดเผยตัวตนและความทะเยอทะยานให้ทุกคนเข้าถึง หากทำสำเร็จพวกเขาจะครองโลก หากไม่มีใครร่วมพวกเขาก็จะฆ่าเผาให้สิ้น
ต่อมา
ในไม่ช้าพันธมิตรของตระกูลอื่นๆ ที่หวังจะโจมตีสำนักสวรรค์เองก็ได้ถูกทาลายตามวังดาบไป
ดาบที่เหลืออยู่ในวังดาบตื่นขึ้นต่อมาไม่นานมันถูกส่งมายังร้านต้นกำเนิดอินเตอร์เน็ตคาเฟ ฟางฉีไม่เคยเห็นวัตถุโบราณเช่นนี้มาก่อน
ดังนั้นเขาจึงนำไม้ไผ่ขึ้นและใช้เชือกห้อยดาบไว้ข้างบนข้างก่าแพง
“ร้านของข้าดูโอ่อ่าด้วยของเก่า“ฟางฉีปัดฝุ่นออกจากมือ
“นั่นเจ้านายกำลังทำอะไร ตากปลาเค็มอยู่หรอ?”เจียงเสี่ยวหยูมองสิ่งที่ห้อยต่องแต่งอยู่
“…” “สาวน้อยเจ้าพูดว่าอะไรนะ?” “นี่มันดาบโบราณ! “เจ้ามีคุณสมบัติในการจำแนกสมบัติบ้างมั้ย?” “ข้าว่าข้าเชื่อ ..” “ขึ้นยังเถียงต่อไปข้าจะให้เจ้าโดนสายฟ้า! “ฟางฉีทำเสียงขู่
“…” เธอเงียบในทันที