กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 625
“โอ้พระเจ้า!”
ฌอนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการอุทานออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ดอน อัลเบิร์ตใช้มีดแกะสลักคำว่า ‘ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช’ บนหน้าผากของลูกชายของเคนจริง ๆ เหรอครับ! พ่อจะไม่พูดเกินจริงถ้าพ่อบอกว่ามีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งระหว่างพวกเขา!”
“ใช่แล้ว” โดนัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พ่อเดาว่าเคน และลูกชายของเขาฝันว่าจะฆ่าดอน อัลเบิร์ตและกำจัดเขาในความฝันของพวกเขา!”
เมื่อเขาได้ยินคำพูดของพ่อ ฌอนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พ่อ ในเมื่อพ่อรู้ว่ามีความเป็นศัตรูระหว่างเคนกับดอน อัลเบิร์ต ทำไมพ่อยังเชิญเคนมางานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ด้วยล่ะครับ?”
โดนัลด์ยิ้มอีกครั้งขณะที่เขาพูด “ลูกไม่คิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะใช้ประโยชน์จากเคนหน่อยหรือ? เขาเป็นเพียงแค่สุนัขจรจัดที่อยากจะกัดแต่ไม่กล้าที่จะอ้าปาก สิ่งที่เขาขาดอยู่ในขณะนี้คือโฮสต์ที่จะสนับสนุนเขาเพื่อให้เขาสามารถอ้าปากและกัดได้อย่างมั่นใจในอนาคต”
ในเวลานี้ ฌอนตอบว่า “พ่อครับ หากพ่อต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ และใช้ประโยชน์จากเคน ทำไมพ่อถึงยังจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เฮฟเวน สปริงส์ด้วยล่ะครับ? เพราะว่าทั้งเคน และดอน อัลเบิร์ตไม่สามารถเข้ากันได้เลย นั่นจะไม่ทำให้เรื่องยากสำหรับตัวพ่อเองเหรอ?”
โดนัลด์มองที่ฌอนด้วยสายตาที่ลึกซึ้งในขณะที่เขาพูด “เคนและดอน อัลเบิร์ตเป็นหมาทั้งคู่ ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ เคนเป็นเพียงสุนัขจรจัดที่ไม่มีเจ้าของ แต่ดอน อัลเบิร์ตเป็นสุนัขที่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลมัวร์”
ฌอนพยักหน้าก่อนจะถามว่า “แล้วไงต่อ? พ่อต้องการอะไรจากเรื่องนี้เหรอครับ?”
โดนัลด์ตอบว่า “ถ้าลูกตั้งใจจะแต่งงานกับจัสมินในอนาคต ลูกต้องแสดงความสามารถและอิทธิพลของลูกในโอลรัส ฮิลล์ แม้ว่าตระกูลอันทรงเกียรติและมีอำนาจเหล่านี้ในโอลรัส ฮิลล์ล้วนมีความสุภาพและให้เกียรติเรามาก แต่พวกเขาไม่ถือว่าเราเป็นเจ้านาย ในทางกลับกัน พวกเขาถือว่าตระกูลมัวร์เป็นเจ้านายในโอลรัส ฮิลล์ ดังนั้นเราจะต้องพัฒนาอิทธิพลของเราเองในโอลรัส ฮิลล์ให้ได้”
หลังจากนั้นโดนัลด์ก็พูดต่อ “ในโลกนี้มีกองกำลังสองประเภท อย่างแรกคือกำลังสาธารณะและอย่างที่สองคือกองกำลังใต้ดิน กองกำลังสาธารณะคือตระกูลที่มีชื่อเสียงซึ่งทำธุรกิจอย่างจริงจังและมีคุณค่า ยกเว้นตระกูลลอยด์ และดอน อัลเบิร์ตซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังใต้ดิน หากเราไม่สามารถปราบดอน อัลเบิร์ตได้ เราควรฝึกและเลี้ยงสุนัขที่จะสามารถท้าทายและต่อสู้กับ ดอน อัลเบิร์ตแทนได้ ในความเห็นของพ่อ ตระกูลลอยด์เหมาะที่สุดที่จะรับบทบาทนั้น”
โดนัลด์มองดูฌอนก่อนจะเตือนเขาอย่างจริงจัง “ถ้าลูกต้องการสืบทอดตระกูลเวบบ์ของเราในอนาคต ลูกต้องมีทักษะในการวางแผนกลยุทธ์ของลูก ลูกรู้เหตุผลที่พ่อเชิญเคนมาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เฮฟเวน สปริงส์คืนนี้หรือยัง?”
“ก่อนอื่น พ่อต้องการให้เคนเซอไพรส์ เขาไม่ได้เป็นแค่สุนัขจรจัดที่ไม่มีตัวสำรองหรือเจ้าของ แต่จริง ๆ แล้วเขาได้รับโอกาสในการรับประทานอาหารค่ำกับคนที่มีอิทธิพลแบบพ่อไงล่ะ”
“ในทางกลับกัน พ่อยังต้องการทำให้เคนรู้สึกขายหน้าด้วย ทำยังไงน่ะเหรอ? ในฐานะสุนัขจรจัดที่ไม่มีเจ้าของ เคนจะต้องทนทุกข์และทนต่อความอัปยศอดสูของการกลืนความโกรธของเขาเมื่อเผชิญหน้ากับดอน อัลเบิร์ต ศัตรูตัวฉกาจของเขา ความปรารถนาที่จะแก้แค้นของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อเขาได้รับความอัปยศอดสูมากขึ้นเท่านั้น เมื่อถึงเวลานั้น พ่อจะเมตตาและเสนอโอกาสให้เคนเป็นสุนัขของพ่อ นั่นจะทำให้เขามีโอกาสแก้แค้นดอน อัลเบิร์ต เขาจะขอบคุณพ่อเป็นอย่างมากอย่างแน่นอนและเขาจะทำทุกอย่างและทุ่มเททุกอย่างเพื่อกำจัดดอน อัลเบิร์ต”
“เนื่องจากดอน อัลเบิร์ตเป็นหัวหน้าอันธพาลแห่งโลกใต้ดิน ฝั่งยมโลกจะถูกครอบครองโดยตระกูลเวบบ์ในที่สุดเมื่อเขาตกจากบัลลังก์ ลูกเข้าใจสิ่งที่พ่อวางแผนจะทำตอนนี้หรือไม่?”
ฌอนเข้าใจทันทีเมื่อได้ยินคำอธิบายของพ่อ!
เขาอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “พ่อ ผมคิดว่าแผนของพ่อยอดเยี่ยมมาก! ในกรณีนั้นเคนจะปฏิบัติต่อพ่อและตระกูลเวบบ์ในฐานะผู้มีพระคุณของเขาอย่างแน่นอน! ด้วยวิธีนี้ตระกูลลอยด์สามารถเป็นแนวหน้าที่จะปูทางให้ตระกูลเวบบ์เมื่อเราต้องการเข้าสู่โอลรัส ฮิลล์ในอนาคต”
โดนัลด์ตอบว่า “ถูกต้อง นี่เป็นวิธีเดียวสำหรับโอลรัส ฮิลล์ที่จะกลายเป็นถิ่นที่ทำลายไม่ได้สำหรับตระกูลเวบบ์”
ฌอนชื่นชมกลยุทธ์ของพ่อของเขาอย่างแท้จริง และทำได้เพียงถอนหายใจในขณะที่เขาพูด “ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ผมจะมีความสามารถเหมือนพ่ออย่างน้อยหนึ่งในสิบของพ่อ…”
โดนัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ตัวลูกตอนนี้คล้ายกับตอนที่พ่อยังเด็กมาก สิ่งที่ลูกต้องทำตอนนี้คือสะสมประสบการณ์มากขึ้น เร่งรีบมากขึ้น ไตร่ตรองอย่างช้า ๆ และอดทน ไม่หุนหันพลันแล่นเมื่อคิดอะไรออก!”
หลังจากฟังคำพูดของพ่อแล้ว ฌอนก็พูดว่า “พ่อครับ ผมเข้าใจแล้ว!”
“ดี” โดนัลด์พยักหน้าอย่างพึงพอใจก่อนจะพูดว่า “กลับมาที่หัวข้อเกี่ยวกับจัสมินกันเถอะ ลูกต้องนิ่งและอดทนเหมือนนกอินทรีย์ที่คอยดูเหยื่อของมัน ให้แน่ใจว่าลูกจะชนะจัสมินและพาเธอเข้าสู่ตระกูลเวบบ์ได้!”
ฌอนตอบอย่างเคารพว่า “เข้าใจแล้วครับพ่อ! ผมจะทำตามความคาดหวังของพ่ออย่างแน่นอน!”
ทันทีที่เสียงของเขาลดลง ทั้งคู่ก็มาถึงทางเข้าเฮเวน สปริงส์แล้ว