บทที่ 317 ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรก

อยากง้อเหรอ คุณสามี(เก่า)

ในเมื่อไกรภพมาเพื่อแก้แค้น ก็ย่อมต้องไม่ปล่อยคนในตระกูลฟอเรนาของเขาไปแน่ ดูจากการกระทำของเขาที่ทำกับตระกูลโดโนแวนก็รู้

ตามหลักซูซีถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่เขาก็ไม่ยกเว้น

ดังนั้นเทาเท่ก็จึงต้องเตรียมพร้อมรับกับทุกสถานการณ์ หลังจากที่วางสายไปเทาเท่ก็บอกเล่าเรื่องราวที่จอนห์เพิ่งรายงานมาให้หลินจือฟัง หลินจือตกใจจนต้องเอามือปิดปาก

ที่แท้ไกรภพก็คือน้องชายของมัลลิกา ?

เขามาเพื่อแก้แค้นเหรอ?

เทาเท่นอนพิงไปที่หัวเตียง ยกมือขึ้นคลึงไปที่ขมับอย่างเหนื่อยล้า “ไม่ว่ายังไง ตอนนั้นแม่ผมก็ไม่ควรไปข่มขู่คุกคามมัลลิกา ไม่อย่างนั้นมัลลิกาก็คงไม่กระโดดตึกฆ่าตัวตายเพราะทนกับข่าวซุบซิบนินทานั้นไม่ได้”

หากมัลลิกาไม่กระโดดตึก ไม่แน่ว่าพ่อกับแม่ของเธอก็คงไม่ต้องมาสะเทือนใจ และไม่แน่ว่าตระกูลดากัสก็คงไม่แตกสลาย และบ้านแตกสาแหรกขาดแบบนี้

เมื่อหลินจือเห็นท่าทีที่เหนื่อยล้าของเขา ก็นึกได้ว่าสมองของเขายังมีเลือดคั่งอยู่ อดไม่ได้ที่จะปวดใจจนขอบตาแดง

เธอเดินเข้าไปหาแล้วกอดเขาเอาไว้อย่างอ่อนโยน พูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า“ จองเวรจองกรรมแล้วเมื่อไรจะจบสิ้น”

ไม่ว่าตอนนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้ไกรภพก็ฆ่าและทำร้ายคนไปคนแล้วคนเล่า จนกู่ไม่กลับแล้ว

เทาเท่โอบเธอไว้แล้วพูดความคิดตัวเองออกมา“คุณไปอยู่เปกก้าสักระยะหนึ่งก่อน ที่นั่นมีอิทธิพลของตระกูลแม็กซิมัสปกป้องคุณได้ ไกรภพไม่กล้าลงมือทำอะไรคุณหรอก”

ตระกูลแม็กซิมัสในเมืองเวลฟ์นั้นเจริญรุ่งเรืองมาก อีกทั้งคุณท่านตระกูลแม็กซิมัสก็สามารถโยกย้ายกำลังพลได้ สำหรับหลินจือแล้วที่นั่นถือว่าปลอดภัยที่สุด

หลินจือส่ายหัวให้อย่างไม่ต้องคิด“ตอนนี้คุณยังอยู่โรงพยาบาล ฉันจะทิ้งคุณไปไหนได้ยังไง?”

“นอกจากนี้ อาการของคุณก็ยังไม่ทรงตัว ฉันไม่ไป ”หลินจือน้ำเสียงหนักแน่น

หากเทาเท่มีอาการบาดเจ็บแค่ภายนอกก็ไม่เท่าไร แต่เลือดที่คั่งอยู่ในสมองของเขาตอนนี้ยังไม่หายไป หลินจือจะวางใจได้ยังไง

เทาเท่กอดเธอไว้แน่นแล้วถอนหายใจ“ผมกลัวผมจะปกป้องคุณให้ดีไม่ได้ ไกรภพเขาบ้าเกินไป เราต่างไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรต่อไปอีก ”

หลินจือครุ่นคิดแล้วพูดว่า“ฉันรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้ แต่ฉันอยากรอผลการตรวจของคุณออกมาก่อนแล้วค่อยไป”

“ได้”เทาเท่ตอบตกลง

ผ่านไปสักพัก ชายหนุ่มก็พูดอย่างรู้สึกผิดว่า“เดิมทีคิดเอาไว้ว่าออกจากโรงพยาบาลจะไปเปกก้าเพื่อขอคุณแต่งงาน ตอนนี้ดูท่าเรื่องนี้คงต้องพักเอาไว้ก่อนแล้ว ”

ตอนนี้ไกรภพเหมือนทุ่นระเบิดเวลาที่ฝังอยู่ข้างๆพวกเขา หากไม่จัดการกับเขา ใครก็ไม่มีกะจิตกะใจไปนั่งพลอดรักกันได้

หลินจือย่อมเข้าใจเขา พูดเสียงแผ่วเบาว่า “ไม่เป็นไร”

หากไม่จัดการกับไกรภพ เขาต้องสร้างปัญหาสารพัดให้เธอกับเทาเท่เป็นแน่ ถึงพวกเขาจะอยากพลอดรักกัน แต่ก็คงต้องมานั่งกังวลอยู่ตลอดเวลา

เพราะเรื่องนี้มันโหดร้ายเกินไป หลังจากที่หลินจือได้โทรหาจอร์แดน จอร์แดนก็บินมาที่เมืองเจสเวิร์ดในวันเดียวกัน และยังได้พาลูกพี่ลูกน้องของหลินจือที่ทำงานเกี่ยวกับระบบรักษาความปลอดภัยของตระกูลแม็กซิมัสมาด้วยคนหนึ่ง

ในห้องผู้ป่วยของเทาเท่ จอร์แดนพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า“จะปล่อยให้ไกรภพก่อกรรมทำชั่วแบบนี้ไปอีกไม่ได้แล้ว ในเมื่อเขากระทำการอุกอาจแบบนี้ ยังไงเราก็ต้องเจอหลักฐานอะไรบ้าง ”

ลูกพี่ลูกน้องตระกูลแม็กซิมัสคนนั้นพูดขึ้นว่า“ผมคิดว่าเราสามารถลองเริ่มจากซูซีคนนั้นได้ ลองคุยกับเธอ ดูว่าเธอจะสามารถบอกอะไรที่เป็นประโยชน์กับเราได้บ้าง”

“ผมก็เคยมีความคิดแบบนี้เหมือนกัน ”เทาเท่กล่าว“แต่ผมกลัวว่าซูซีจะถูกไกรภพล้างสมองจนเกลี้ยง ไม่เชื่อว่าไกรภพเป็นคนร้าย และไม่ยอมช่วยพวกเรา”

“นอกจากนี้ เธอคงไม่ยอมเจอใครในพวกเราหรอก” นี่เป็นความกังวลอีกหนึ่งสิ่งของเทาเท่

ลูกพี่ลูกน้องตระกูลแม็กซิมัสคนนั้นอดที่จะถอนหายใจไม่ได้“การเอาชนะใจคนของไกรภพ มันช่างใช้ได้ถูกจุดจริงๆ ”

เทาเท่ก็พูดขึ้นว่า “ผมให้คนไปเช็กคนขับรถที่ชนครอบครัวอาผู้น้องของมัลลิกาแล้ว ได้เรื่องมาว่าคนขับคนนั้นอยู่ตัวคนเดียวหลังจากที่หย่าร้าง แต่ผมคิดว่าในนี้มันยังมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่อย่างแน่นอน ”

“หากคนขับคนนั้นไม่มีห่วงใดๆจะตกปากรับคำไกรภพไปทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นได้ยังไง ?”

“จุดเริ่มต้นนี้ถือว่าใช้ได้”จอร์แดนพูดเสริม“ไกรภพต้องให้เงินกับคนขับคนนั้นไม่น้อย เช็กว่าเงินก้อนนั้นไปอยู่ที่ไหน เราก็ตามเบาะแสนั้นไปก็น่าจะได้ ”

ทันทีที่การสนทนาของทุกคนจบลง ก็มีสายหนึ่งโทรเข้ามาหาเทาเท่

เป็นสายจากคนที่เทาเท่ให้ไปเฝ้าสังเกตการณ์ที่บ้านของวีนากับพินอินโทรมา ปลายสายรายงานว่า“ ประธานเทาเท่ครับ ไกรภพเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านข้างๆของคุณแม่และน้องสาวของคุณครับ และยังพูดคุยกับคุณพินอินอย่างสนิทสนมด้วยครับ”

“อะไรนะ?”เทาเท่ปวดหัวขึ้นมาทันที

ขนาดซูซียังถูกไกรภพปั่นหัวซะขนาดนั้น หัวสมองอย่างพินอินคงไม่ต้องพูดถึง

บวกกับนิสัยของพินอินที่ชอบผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา และรูปลักษณ์ของไกรภพก็ดูโดดเด่นมาก แค่มายั่วยวนพินอินสักหน่อยเธอก็ติดกับแล้ว

และพอพินอินถูกไกรภพควบคุม จะเกิดอะไรขึ้นเทาเท่ก็นึกภาพไม่ออกจริงๆ

“ฉันรู้แล้ว พวกนายคอยจับตาดูต่อไป ”หลังจากที่เทาเท่วางสายไปก็รู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก

จอร์แดนและคนอื่นๆได้ยินเทาเท่เล่าว่าไกรภพได้ย้ายไปเป็นเพื่อนบ้านวีนาและพินอิน ก็ทั้งตกใจและทั้งโกรธ พวกเขาไม่คิดว่าไกรภพจะทำถึงขั้นนี้ พฤติกรรมแบบนี้ของไกรภพ ทั้งเจ้าเล่ห์และร้ายกาจมาก

จอร์แดนพูดขึ้นว่า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็รีบให้แม่และน้องสาวของคุณย้ายออกมาโดยเร็วเถอะ ”

อาการปวดหัวของเทาเท่ก็กำเริบขึ้น“ คุณไม่รู้อะไร แม่ของผมยังพอพูดคุยกันได้ แต่น้องสาวนี่สิ——”

ไม่ต้องคิดเทาเท่ก็รู้ว่าพินอินไม่มีทางย้ายออกไปไหนแน่นอน ไม่มีเหตุผลอื่น แต่เพราะอยากจะแข็งข้อกับเขาก็เท่านั้น

ไม่อย่างนั้นจะพูดว่าพินอินโง่ได้เหรอ เธอแยกแยะไม่ออกว่าอะไรสำคัญไม่สำคัญ มีชีวิตอยู่ก็เพื่อหายใจทิ้งไปวันๆเท่านั้น

วันก่อนเขาเพิ่งจะปาแก้วใส่เธอ แล้วยังพูดไล่เธอให้ออกไปจากตระกูลฟอเรนา ตอนนี้เขาให้เธอย้ายออกไป เธอต้องไม่ย้ายอย่างแน่นอน หรือต่อให้พวกเขาจะบอกเธอว่าไกรภพจะทำร้ายเธอ ถึงขั้นจะเอาชีวิตเธอ เธอก็ไม่มีทางย้ายอย่างแน่นอน

จอร์แดนเดือดจัด“มีคนแบบนี้ได้ยังไง!ตอนนี้มันเกี่ยวพันถึงความเป็นความตาย เธอจะยังดื้อด้านอีกทำไม?”

ด้วยนิสัยของไกรภพเป็นไปได้สูงว่าเขาจะทำอันตรายวีนากับพินอิน

หลินจือพูดปลอบเทาเท่เสียงอ่อน“คุณโทรไปหาแม่คุณก่อน แล้วบอกเล่าเรื่องราวเลวร้ายที่ไกรภพทำ ดูซิว่าแม่คุณจะพูดโน้มน้าวให้พินอินย้ายออกมาได้หรือเปล่า ”

ตอนนี้เทาเท่ก็ไม่ได้มีทางเลือกอื่น ทำได้เพียงกดโทรไปหาวีนา

กับวีนาเทาเท่ก็ยังพอเบาใจได้บ้าง เขารู้จักแม่ตัวเองดี เธอเป็นคนรักตัวกลัวตาย

ดังนั้น หลังจากที่เขาได้บอกเล่ากับวีนาถึงสถานะความน่าจะเป็นของไกรภพที่พวกเขาได้คาดเดาเอาไว้และสิ่งที่เขาได้ทำกับตระกูลโดโนแวน วีนาถึงกับหวาดกลัวจนเสียงสั่น

“เขา เขาเป็นน้องชายของมัลลิกาเหรอ?”

“ฉันจะย้ายเดี๋ยวนี้” เสียงของวีนาเปลี่ยนไปทันที เธอพูดอย่างหนักแน่นว่า“ฉันจะให้พินอินย้ายไปด้วย หากเธอไม่ย้าย ต่อให้ต้องทุบจนสลบฉันก็จะพาเธอไปด้วยให้ได้”

วีนาพูดจบก็กดวางสาย เทาเท่ก็กดโทรไปหาคนที่เขาให้เฝ้าอยู่ที่บ้านหลังนั้น ว่าให้พวกเขาคอยช่วยเหลือวีนาหากต้องพาตัวพินอินออกไป