บทที่ 318 โง่ที่สุด

อยากง้อเหรอ คุณสามี(เก่า)

แต่เพียงไม่นาน สายของวีนาก็โทรกลับเข้ามาอีกครั้ง

เทาเท่มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น และแล้วก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของวีนาดังขึ้นจากปลายสาย“เทาเท่ พินอินไปที่บ้านของไกรภพแล้ว แม่ตามเธอกลับยังไงเธอก็ไม่ยอมกลับ ยังพูดอีกว่าจะอยู่กับไกรภพ”

เทาเท่สูดหายใจลึก “เธอไปสนิทกับไกรภพตั้งแต่เมื่อไร?”

วีนาร้องห่มร้องไห้และพูดว่า“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนหน้านั้นพวกเขาก็ไม่เคยเจอกันมาก่อน ”

หลังจากที่ไกรภพย้ายเข้ามา เธอก็เห็นพินอินพูดคุยกับไกรภพในสวนอย่างสนิทสนมก็เพิ่งจะรู้ว่าพวกเขารู้จักกัน แต่ตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าไกรภพจะใจคอโหดเหี้ยมแบบนี้ และไม่รู้ว่าการตายของเนียร์กับการเข้าไปอยู่ในคุกของซูซีล้วนเป็นฝีมือของไกรภพ

“ไม่สิ!”จู่ๆวีนาก็พูดขึ้นมา“ช่วงนี้เหมือนพินอินกำลังมีความรัก แม่เห็นเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทั้งวัน ยังเคยถามเธอว่ากำลังมีความรักหรือเปล่า ”

“แต่เธอไม่ได้ปฏิเสธ แม่ถามเธอว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เธอบอกว่ารู้จักกันผ่านโลกออนไลน์”วีนาก็เพิ่งมานึกขึ้นได้“ที่แท้ผู้ชายที่คุยกับเธอมาโดยตลอด ก็คือไกรภพคนนี้!”

หลังจากที่วีนาแผดร้องจบ หัวใจของเทาเท่ก็หล่นวูบ

เห็นชัดว่าการเข้าหาพินอินของไกรภพนั้นได้เตรียมการมาเป็นเวลานาน ต่อหน้าซูซีเขาก็แสร้งทำเป็นผู้ชายที่รักมั่นและในขณะเดียวกันเขาก็พูดคุยกับพินอินผ่านโลกออนไลน์ไปด้วย อีกทั้งยังเอาพินอินซะอยู่หมัด ไม่อย่างนั้นพินอินก็คงไม่ไปหาเขาถึงบ้านแบบนี้

“ตอนนี้จะทำยังไงกันดี ? เธอไม่ยอมไป แม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ”วีนาสิ้นหวังอย่างมาก

เทาเท่ทำได้เพียงสั่งการไปว่า“ ผมจะหาวิธีไปพูดเกลี้ยกล่อมเธอเอง แม่ออกมาก่อนแล้วกัน ”

“ได้”วีนารับคำพร้อมเสียงสะอื้น“เทาเท่ ลูกต้องช่วยพินอินนะ แม้ที่ผ่านมาเธอจะคอยหาเรื่องให้ลูกไม่หยุดหย่อน แต่เธอก็เป็นน้องสาวแท้ๆของลูก……”

เทาเท่หงุดหงิดอย่างมาก กดตัดสายทิ้งไปในทันทีโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ก่อนหน้านั้นพินอินคอยแต่จะหาเรื่องให้เขาต้องขุ่นข้องหมองใจเขาไม่ถือสาเอาความก็ได้ แต่ตอนนี้พินอินกำลังรนหาที่ตาย ต่อให้เขาคิดอยากจะช่วย หากเธอยืนกรานที่จะตาย แล้วเขาจะทำอะไรได้?

หลังจากที่วีนาวางสายกับเทาเท่ ไม่พูดพร่ำทำเพลงขนกระเป๋าแล้วลงชั้นล่างไปทันที

คนที่เทาเท่จัดหามาเข้ามาช่วยเธอขนของ วีนาไม่ตายใจ ยืนอยู่ในสนามแล้วตะโกนไปยังฝั่งบ้านไกรภพ“พินอิน แม่จะถามแกอีกรอบ แกจะไปไม่ไป?”

ม่านหน้าต่างบริเวณห้องชั้นสองถูกเปิดออก ร่างของพินอินปรากฏขึ้นตรงหน้าของวีนา

แต่วีนามองแค่แวบเดียวก็โกรธจนต้องละสายตาออก ไม่ใช่เพราะสิ่งอื่นใด แต่เพราะเสื้อผ้าของพินอินได้หลุดลุ่ยไปกว่าครึ่ง และไกรภพก็กอดเธอจากด้านหลัง ใบหน้าของพินอินเต็มไปด้วยความลุ่มหลงมัวเมา

เธอยืนอยู่ข้างหน้าต่างแล้วพูดอย่างเกียจคร้านกับวีนาว่า“แม่ หนูกับEricเรารักกันจริงๆ ทำไมแม่ต้องแยกเราสองคนด้วย พี่เขาก็ไล่หนูออกจากบ้านไปแล้วนี่ ? แม่ก็คิดซะว่าไม่มีคนอย่างหนูอีกก็แล้วกัน”

วีนาตวาดเสียงดัง“รักกันบ้าบออะไร เขายังไปมาหาสู่กับซูซี แล้วมารักกันหวานซึ้งกับแก ผู้ชายที่จับปลาสองมือแบบนี้ จะมาจริงใจอะไร?”

“นอกจากนี้ ที่ซูซีเข้าไปอยู่ในคุกก็เป็นเพราะฝีมือเขา ที่เนียร์ต้องตายก็เพราะถูกเขาบีบบังคับ เขาเข้าหาแก ก็เพื่อต้องการแก้แค้นพวกเรา!”

จากนั้นไม่ว่าวีนาจะพูดเกลี้ยกล่อมยังไง พินอินก็ไม่ได้สะทกสะท้านใดๆ วีนาทำได้เพียงกัดฟันแล้วจากไปก่อน

ตอนที่วีนากำลังจะเดินจากไป ทันใดนั้นก็เห็นชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังของพินอิน เอามือทำท่าปืนแล้วชี้มาทางเธอ ไม่เพียงเท่านี้ เขายังทำท่าเหนี่ยวไกด้วย จนร่างของวีนาถึงกับสั่นเทา แข้งขาอ่อนแรงจนแทบทรุดตัวลงกับพื้น

ไกรภพคนนี้ คงต้องการชีวิตของพวกเขาทุกคนจริงๆ

สงสารก็แต่ลูกสาวของเธอที่ช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลย……

วีนาวิ่งหัวซุกหัวซุน ปีนขึ้นไปยังรถที่เทาเท่จัดหาไว้ให้ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว และบอกคนขับให้รีบออกรถในทันที

หลังหน้าต่าง พินอินหันกลับมาแล้วโอบไปที่ลำคอของไกรภพ จูบเขาอย่างดูดดื่ม

ทั้งสองกอดจูบกันแล้วล้มตัวลงบนเตียงที่อยู่ด้านหลัง ในจังหวะที่เสื้อผ้าของพินอินกำลังจะถูกถอดออก ไกรภพก็หยุดการเคลื่อนไหวแล้วถามเธอเสียงต่ำว่า“ทำไมคุณไม่ไปกับแม่ของคุณ ? แม่คุณว่าผมซะเสียหายขนาดนั้นแล้ว คุณไม่กลัวผมเหรอ?”

พินอินพูดอย่างดูถูกว่า“ฉันไม่เชื่อที่เธอพูดหรอก คุณจะแก้แค้นอะไรพวกเราได้ยังไง ?”

หลังจากที่พินอินพูดจบก็ยกมือขึ้นลูบไล้ไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาและพูดอย่างหลงใหลว่า“ผู้ชายที่โหดเหี้ยมอำมหิตจะมีใบหน้าที่หล่อเหลาแบบนี้ได้ยังไงกัน ?”

เมื่อไกรภพได้ยินคำพูดของเธอมุมปากก็ยกหยักขึ้น พินอินเบ้ปากแล้วพูดต่อว่า“ยิ่งพี่ชายฉันกับคนอื่นๆอยากให้ฉันแยกกับคุณมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งจะไม่ไปไหน ดูซิว่าเขาจะทำอะไรฉันได้ ใครใช้ให้เขาไปเข้าข้างหลินจือแล้วมารังแกฉันกัน!”

ไกรภพถามอย่างหน้าตายว่า“คุณแค่ทำประชดพวกเขา ? ไม่สนใจชีวิตตัวเองเลยเหรอ?”

พินอินตอบอย่างไม่ลังเล“แน่นอน”

รอยยิ้มบนใบหน้าของไกรภพอ่อนโยน แต่ในใจกลับรังเกียจและดูแคลนเป็นอย่างมาก พินอินคนนี้ก็ช่างโง่บรมเสียจริง

ไม่รู้จริงๆว่าคนอย่างเทาเท่ที่มากความสามารถแบบนี้ จะมีน้องสาวที่โง่แบบนี้ได้ยังไงกัน

เมื่อเห็นพินอินคล้องคอเขาแล้วจะดึงเข้ามาจูบ ไกรภพก็หยัดกายขึ้นแล้วพูดว่า“ผมว่าเราไปดื่มกันสักหน่อยเถอะ เพื่อสร้างบรรยากาศ”

พินอินไม่พอใจ“โอ๊ยมาขนาดนี้แล้ว ยังจะต้องสร้างบรรยากาศอะไรอีก ”

เสื้อผ้าก็ถอดออกหมดแล้ว ยังจะต้องสร้างบรรยากาศอะไรอีก?

ไกรภพยืนยัน“ผมชอบดื่มเหล้า มันทำให้รู้สึกมีอารมณ์มากกว่า”

พินอินพูดอย่างยอมแพ้ว่า“ก็ได้ๆ ตามใจคุณ”

ไกรภพจูบไปที่หน้าผากของเธออย่างหนัก จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วรินไวน์แดงมาสองแก้ว

พินอินเงยหน้าขึ้นแล้วกระดกหมดในทีเดียว จากนั้นก็ขยับเข้าหาไกรภพอย่างยั่วยวนแล้วพูดเร่งเร้า“คุณก็รีบๆดื่มเข้าสิ ฉันทนรอไม่ไหวแล้วนะ”

ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอลักพาตัวหลินจือไม่สำเร็จ ก็ถูกพี่ชายของเธอกักบริเวณให้อยู่แต่ในบ้าน

สำหรับผู้หญิงอย่างเธอที่ไม่เคยขาดผู้ชายมาก่อน นี่มันช่างเป็นฝันร้ายเสียจริง

เธอที่เหงาอย่างมากก็จึงต้องหาใครสักคนบนโลกออนไลน์ไว้เพื่อพูดคุยกัน วันนั้นไม่รู้ยังไงจึงได้เพิ่มไกรภพเป็นเพื่อนใน WeChat

พินอินไม่ใช่ไม่รู้ว่าไกรภพกับซูซีนั้นคบหากันอยู่ และไม่ใช่ไม่รู้ว่าซูซีนั้นแสดงออกมากแค่ไหนที่ไกรภพดีกับเธอและรักเธอมากยังไง แต่เธอก็ยังคงพูดคุยกับไกรภพในเชิงชู้สาว

ในใจของพินอินก็ไม่พอใจซูซีเหมือนกัน ซูซีนั้นมีดีทุกอย่าง อีกทั้งบางครั้งก็ยังรู้สึกรำคาญเธอด้วย หากซูซีรู้ว่าผู้ชายของเธอถูกฉกไปกิน คงต้องอกแตกตายเป็นแน่

พินอินเป็นคนไม่มีทัศนคติอะไร โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย

เมื่อก่อนเธอมักชอบทำลายความสัมพันธ์ของคนอื่นอยู่บ่อยๆ ยิ่งเป็นของต้องห้าม เธอก็ยิ่งชอบ ดังนั้นเมื่อรู้ไกรภพจะย้ายมาอยู่ข้างบ้านของเธอ ไม่พูดพร่ำทำเพลงเธอพร้อมต้อนรับเขาทันที

ยิ่งไปกว่านั้น ทันทีที่ไกรภพจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยเธอก็มาหาถึงที่ แทบทนรอไม่ไหวที่จะได้คลายความเหงาที่มีกับไกรภพ

บวกกับแม่ของเธอที่ราวกับคนบ้าจะบีบบังคับให้เธอไปจากที่นี่ เธอก็จึงยิ่งจะอยู่บ้านของไกรภพไม่ไปไหนทั้งนั้น