ตอนที่ 921 งานเลี้ยงวันเกิด

เนตรเซียนทะลุสมบัติ

ตอนที่ 921 งานเลี้ยงวันเกิด

 

ลู่เจียเฟยทําหน้ามุ่ย “ นายคงไม่คิดให้ฉันนั่งรถสามล้อแล้วเดินไปตามถนนและตรอกซอกซอยเพื่อเก็บขยะทุกวันหรอกใช่ไหม ? เมื่อครั้งปฏิรูปและเปิดประเทศมีคนจํานวนไม่น้อยที่อาศัยเก็บขยะเลี้ยงชีพ และเก็บของโบราณวัตถุได้มากมาย ถึงกับทําเงินได้จํานวนมากแต่ตอนนี้จะมีของโบราณวัตถุหลงเหลืออยู่ที่ไหนอีกกันล่ะ”

 

หยางโปอดหัวเราะไม่ได้ “ ผมไม่ได้บอกว่าเราต้องการทําแบบนั้นซะหน่อย ! ”

 

“ แล้วนายหมายความว่ายังไง ? ” สู่เจียเฟยหันหน้ากลับมามอง

 

“ ความหมายของผมคือ เราจะเปลี่ยนขยะให้เป็นเงิน ที่สําคัญคือเราจะรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ จากนั้นก็แยกโลหะที่มีค่าออกมาจากขยะอิเล็กทรอนิกส์อีกที ” หยางโปอธิบายให้ฟัง

 

ลู่เจียเฟยย่นคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ นี่มันมันยากไปหน่อยมั้ง ? นายรู้ไหมฉันไม่ได้เป็นสถาบันวิจัยอะไรพวกนั้นไม่เข้าใจเรื่องราวพวกนี้หรอก”

 

หยางโปยิ้มและตอบกลับไปว่า ” ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์รู้วิธีสร้างบ้านหมดไหม ? 4

 

คู่เจียเฟยนิ่งอึ้งไปทันที “ ในเมื่อนายพูดแบบนี้แล้ว แน่นอนว่าต้องมีเบาะแสมาแล้วใช่ไหม ?

 

หยางโปพยักหน้า ” ถ้าคุณอยากทําธุรกิจนี้จริงๆ ผมสามารถจัดการให้คุณไปเยี่ยมชมและเรียนรู้ได้ จากนั้นพวกเราก็นําเข้าสายการผลิตมาจากต่างประเทศ”

 

ลู่เจียเฟยมีอาการลังเลเล็กน้อย “ มันจะทําเงินได้สักเท่าไหร่กัน ?”

 

“ โรงงานเล็กๆ ยังสามารถทําเงินได้หลายล้านต่อปี โรงงานของเราจะใหญ่กว่ามาก ตอนนี้มีบริษัทแบบนี้อยู่ในประเทศไม่เกินสิบแห่งคุณคิดว่าไง ? ” หยางโปหันไปถาม

 

“ ตกลง งั้นก็ทํา !” สู่เจียเฟยพูดพร้อมกับพยักหน้า

 

ลู่เจียเฟยให้ข้อมูลติดต่อตาอ้วนหลิวแก่เขาและอธิบายไปว่า”อีกไม่กี่วันคุณติดต่อคนคนนี้ไป แล้วให้เขาพาคุณไปเรียนรู้ต่อไปพวกเราสามคนจะร่วมหุ้นกันในโครงการนี้ ถ้าในอนาคตทําเงินได้มากพวกเราก็ค่อยเปิดโรงงานใหม่อีก !”

 

* ตกลง ! ” คู่เจียเฟยดีใจมากเมื่อวานหยางโปโทรหาเขาวันนี้ก็มาบอกไอเดียกับเขาแล้ว

 

ทั้งสองสั่งอาหารมากินแต่ไม่ดื่ม พลางกินกันไปพลางพูดคุยกันไป

 

หยางโปหันมองหน้าคู่เจียเฟย “ ช่วงนี้ชิงหยุนสบายดีไหม ?”

 

“ เธอเหรอ ” ลู่เจียเฟยเหลือบมองไปที่หยางโป“พวกนายทะเลาะกันใช่ไหม ? จากนั้นก็เลยไม่ได้ติดต่อกันสินะ ?”

 

หยางโปพยักหน้า “ หลังจากทะเลาะกันผมก็ยุ่งมากตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย”

 

“ ชิงหยุนเธอเสียใจมากๆ เมื่อเร็วๆนี้ครอบครัวกําลังคิดที่จะแนะนําให้เธอไปดูตัว”ลู่เจียเฟยกล่าว

 

หยางโปใจตกไปอยู่ตาตุ่ม “ นัดดูตัวเหรอ ? ตอนนี้เธอยังเรียนไม่จบมหาลัยเลย ทําไมถึงต้องรีบร้อนขนาดนั้นด้วยล่ะ ?”

 

“ เธอทนทุกข์ทรมานทุกวันแบบนั้น จมปลักอยู่แต่จุดเดิมๆต้องให้รอนายอยู่หรือไง ! ” คู่เจียเฟย

 

มองหน้าหยางโปและพูดอย่างเยาะเย้ย หลังจากนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง หยางโปก็ถามขึ้นว่า ”ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ?”

 

* อยู่ที่มหาลัย ” สู่เจียเฟยตอบ

 

หยางโปรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย “ ผมกินอิ่มแล้ว ตอนนี้พวกเราไปดูเธอที่มหาลัยดีกว่า !”

 

คู่เจียเฟยส่ายหน้า เขามองหน้าหยางโปราวกับว่าจงใจจะถ่วงเวลาเขา ” ฉันยังกินไม่เสร็จ

 

รอฉันอีกสักพักเดี่ยวก็อิ่มแล้ว ”

 

“ คุณเร็วหน่อยสิ ” หยางโปพูดทักท้วง ถึงจะพูดไปแบบนั้น แต่เขาก็เร่งไม่ได้ ผลที่ตามมา

 

คู่เจียเฟยกลับกินช้าๆเนิบๆ ดูเหมือนจะกินอย่างตะกละตะกลาม แต่กลับกินช้ายิ่งไปกว่าเดิมอีก

 

ผ่านไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นหยางโปมีท่าทางดูกังวลมาก อู่เจียเฟยถึงได้กินอิ่ม เช็ดปากแล้วพูดว่า

 

“ ไป พวกเราไปกันเถอะ ! ”

 

เมื่อขึ้นรถของลู่เจียเฟยแล้ว ก็มุ่งหน้าขับตรงไปที่มหาลัยของฮัวชิงหยุนเลยทันที ลู่เจียเฟยนงอยู่บนเบาะคนขับ ตาก็เหลือบมองดูหยางโปไปด้วย “ ธุรกิจก็ส่วนธุรกิจนะ แต่เรื่องของชิงหยุนเราก็ต้องมาพูดคุยกันให้ชัดเจนและตรงไปตรงมา ”

 

หยางโปรีบพยักหน้า “ คุณว่ามาได้เลย”

 

ลู่เจียเฟยจึงเอ่ยปากพูด” นายก็รู้สภาพครอบครัวของชิงหยุนดี รู้ดีว่าเธออ่อนไหวและเปราะบางมากกว่าผู้หญิงทั่วไป เธอสวย แต่เธอก็ภาคภูมิใจในสิ่งนี้เสมอมา เธออ่อนโยนและใจดีกับคนอื่นฉันหวังว่านายจะสามารถรักและทนุถนอมเธอ ปกป้องเธอ และอย่าทําร้ายเธอก็พอแล้ว !”

 

หยางโปพยักหน้า “ ผมไม่มีทางทําร้ายเธอ ”

 

ในขณะที่พูดกันอยู่นั้น จู่ๆ หยางโปก็นิ่งอึ้งไปเล็กน้อย เพราะว่าตอนนี้เขาเองก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ผู้หญิงดีๆ อย่างฮัวชิงหยุนเขาก็ไม่ได้ชอบ แต่ถ้าเขาต้องแต่งงานขึ้นมาอย่างกระชั้นชิดจริงๆ

 

เขาก็รู้สึกค่อนข้างลังเล ดูเหมือนจะปล่อยวางไม่ได้

 

อะไรที่กันที่เขาปล่อยวางไม่ได้ ?

 

ตัวของหยางโปเองก็พูดไม่ชัด เพราะมักจะรู้สึกเสมอว่ายังไม่ถึงเวลา แต่ยังไงซะ มันก็ยากที่จะพูดคําพูดแบบนี้ออกมาในเวลานี้ นอกจากนี้ ต่อให้เขาจะขอแต่งงานไปตามตรงแต่หญิงสาวจะยอมตอบตกลงไหม ?

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หยางโปก็ตระหนักได้ทันทีว่าเงื่อนไขที่ชายชราเสนอมาว่ามีช่องโหว่ใหญ่หนงอยู่ถ้าหญิงสาวไม่ตอบตกลง การแต่งงานก็จะไม่เกิดขึ้น ?

 

ไม่นานรถก็มาจอดอยู่นอกประตูมหาวิทยาลัย

 

หยางโปกดโทรออกหมายเลขของฮัวชิงหยุน “ ขออภัยค่ะ ขณะนี้หมายเลขที่คุณเรียก กําลังติดสายอยู่ ”

 

หยางโปนั่งอยู่ในรถยกโทรศัพท์หันไปทางลู่เจียเฟย ” เธอติดสายอยู่ เดี๋ยวผมค่อยโทรหาอีกครั้ง”

 

“ นายส่งข้อความไปหาเธอสิ ถ้าเธอเรียนอยู่และเปิดโหมดห้ามรบกวนละ นายจะไม่รอเสียเปล่าเหรอ ? ” สู่เจียเฟยเตือน

 

หยางโปพยักหน้าและส่งข้อความถึงฮัวชิงหยุน

 

หลังจากรอนานกว่าสิบนาที ฮัวชิงหยุนก็ยังไม่ตอบข้อความใดๆกลับมา หยางโปจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออก

 

“ ขออภัยค่ะ ขณะนี้หมายเลขที่คุณเรียก กําลังติดสายอยู่”

 

เมื่อได้ยินเสียงเสียงคอลเซ็นเตอร์นี้ตอบกลับ หยางโปก็ถึงกับอึ้งไปเลย เขาถือโทรศัพท์และพูดออกมาว่า ” เธอบล็อกผมไปแล้ว !”

 

ลู่เจียเฟยชายตามองหยางโป “ สมน้ําหน้านายแล้ว ! “

 

* ช่วยโทรหาเธอให้ผมหน่อย ” หยางโปขอร้อง

 

คู่เจียเฟยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรออก

 

“ ซิงหยุน ฉันลู่เจียเฟยนะ ” ลู่เจียเฟยโทรติดอย่างรวดเร็ว

 

“ เธออยู่ที่มหาลัยไหม ?”

 

“ ไม่อยู่เหรอ ถ้างั้นตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ?”

 

“ อะไรนะ ? งานวันเกิดเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาชวนพวกเธอไปกินข้าวเที่ยงด้วย ตอนนี้เธออยู่ที่โรงแรมข้างนอก ? โรงแรมไหน ?”

 

“ ฉันเหรอ ไม่ได้มีเรื่องอะไร แค่มาหาเธอมีเรื่องนิดหน่อยน่ะ ไม่ได้มีเรื่องใหญ่โตอะไร งั้นฉันจะไปหาเธอนะเอ้อ ฉันจะไปหาตอนนี้เลยนะ “

 

คู่เจียเฟยถามที่อยู่ของเธออย่างชัดเจน และหันไปมองหยางโป “ เธออยู่ที่โรงแรมจินหลิงฉันโทรหาให้ครั้งหนึ่ง ส่วนแบ่งหุ้น 5% นะ”

 

“ โอเค แล้วแต่คุณ ” หยางโปตอบอย่างเฉยเมย

 

โรงแรมจินหลิงเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาวที่มีชื่อเสียงมากในจินหลิง ราคาไม่ถูกเลย

 

หยางโปมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

 

หลังจากผ่านไป 20 นาที รถก็จอดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม ลู่เจียเฟยยื่นกุญแจให้คนเฝ้าประตู

 

และพาหยางโปเดินเข้าไป พลางพูดว่า “ ฉันเดานะ ต้องเป็นวันเกิดของเพื่อนร่วมชั้นผู้หญิงแน่นอนชิงหยุนมีนิสัยค่อนข้างเย็นชาคงจะไม่เต็มใจมาร่วมงานวันเกิดของเพื่อนร่วมชั้นผู้ชาย แน่ๆ ”

 

“ เป็นของเพื่อนร่วมชั้นชาย ” หยางโปกล่าว

 

“ เป็นไปได้ไง ? ฉันเป็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอมากว่า 20 ปีแล้ว นายเพิ่งรู้จักเธอได้แค่ปีเดียวนายจะรู้จักเธอดีแล้วว่างั้น หรือฉันรู้จักดีกว่า ?” อู่เจียเฟยรู้สึกไม่ค่อยพอใจขึ้นมาเล็กน้อย

 

หยางโปหยุดเดิน ” ผมเห็นแล้ว ”

 

คู่เจียเฟยตกใจชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหันไปมองด้านข้าง อย่างที่คาดคิดไว้จริงๆเขา เห็นนักเรียนเดินกลุ่มหนึ่งเข้ามา คนที่เดินนําเป็นเพื่อนร่วมชั้นชาย ดูออกเลยว่าเขาเพิ่งจะสระผมมาทุกคนต่างก็เดินกรูเข้าไปหาเขา แต่ข้างกายเขามีฮัวชิงหยุนยืนอยู่