กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 677
เมื่อฌอนเห็นว่าพ่อของเขาเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าชาร์ลีมียาฟื้นฟูมากกว่านั้น เขามองไปที่พ่อของเขาก่อนจะถามว่า “พ่อ นี่พ่อคิดจะไปหาชาร์ลีจริง ๆ และขอให้เขาให้ยาฟื้นฟูแก่พ่อจริง ๆ เหรอครับ?”
“ถูกตัอง” โดนัลด์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ลูกจะมากับพ่อทีหลังและพ่อจะขอโทษชาร์ลีแทนลูก หลังจากนั้นลูกจะคุกเข่าขอการอภัยจากชาร์ลี หลังจากนั้นพ่อจะใช้ประโยชน์จากโอกาสในครั้งนี้ที่จะขอฟื้นฟูจากเขา”
ฌอนมีสีหน้าหดหู่มากในขณะที่เขาพูดต่อว่า “พ่อครับ พ่อหมายความว่าพ่อต้องการให้ผมคุกเข่าลงต่อหน้ามัน เพื่อขอโทษและสารภาพความผิดของผมงั้นเหรอ? หลังจากนั้น พ่อก็จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อขอยาจากมัน?”
โดนัลด์จ้องไปที่ฌอนก่อนจะถามว่า “มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับแผนของพ่องั้นเหรอ?”
ฌอนตกใจกับสายตาของพ่อของเขาและเขาก็รีบโบกมือขณะที่เขาพูดว่า “ไม่…ผมไม่มีอะไรจะพูดเลยครับ!”
โดนัลด์พยักหน้าอย่างพึงพอใจก่อนจะพูดว่า “อย่างที่พ่อบอก ลูกผู้ชายต้องมีความยืดหยุ่นเท่าที่จะทำได้ ถ้าลูกคุกเข่าแล้วยังไร้ประโยชน์ พ่อก็จะคุกเข่าด้วย ตราบใดที่พ่อได้ยาฟื้นฟูมา พ่อก็ยินดีที่จะเรียกเขาว่าพ่อ! ในโลกนี้มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตอีกงั้นเหรอ?”
“ก็…” ฌอนรู้ว่าพ่อของเขาหลงไหลไปกับยาฟื้นฟูเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์เลยที่เขาจะพูดอะไรในเวลานี้
ขณะที่พ่อและลูกชายกำลังเดินกลับเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง ชาร์ลีก็ได้ส่งแขกทุกคนที่มาอยู่รายล้อมเขากลับออกไปหมดแล้ว
งานเลี้ยงวันเกิดกำลังจะเริ่มขึ้นในเวลานี้ แต่เมื่อชาร์ลีมองไปรอบ ๆ ตัวเขา เขาสังเกตเห็นว่ามีที่นั่งว่างสองที่ที่โต๊ะที่เขานั่งอยู่
เดิมทีที่นั่งทั้งสองนี้เตรียมไว้สำหรับแอนโธนีและไซล่าหลานสาวของเขา
ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติหรือไม่
จากความเข้าใจของเขา แอนโธนีเป็นคนที่ตรงต่อเวลามาก และเขาจะรักษาสัญญาทั้งหมดของเขาไว้เสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนประเภทที่จะมาสาย
ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชาร์ลีหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาแอนโธนีทันที
โทรศัพท์ถูกรับอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม เป็นไซล่าเองที่รับสาย
“คุณเวด…ปรมาจารย์เวด…”
เสียงของไซล่าประหม่าเล็กน้อย
ชาร์ลีรีบถาม “ไซล่า? คุณปู่ของคุณอยู่ที่ไหนเหรอ? ทำไมคุณทั้งคู่ไม่มาที่งานเลี้ยงวันเกิดปีที่แปดสิบของนายท่านมัวร์กันเหรอครับ?”
ไซล่าตอบด้วยน้ำเสียงโกรธจัด “ปรมาจารย์เวด คลินิกของปู่ของฉันถูกทุบทำลาย! ตอนนี้เขากำลังยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดและซ่อมแซมคลินิกของเขา เราอาจไม่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดได้ในวันนี้ ปู่ของฉันไม่ต้องการที่จะบอกคุณ และนายท่านมัวร์เกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเขากลัวว่ามันจะส่งผลต่ออารมณ์ของทุกคน…”
ในเวลาเดียวกันนี้ ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าจริง ๆ แล้วใครจะกล้าพอที่จะทุบคลินิกของดร.ซิมมอนส์ที่มีชื่อเสียงได้
ชาร์ลีรีบถามต่อว่า “ใครเป็นคนทำ?”
ไซล่าตอบว่า “พ่อและลูกชายของตระกูลเวบบ์จากซัด เบอร์รี่! พวกเขาต้องการขอให้ปู่ของฉันเดินทางไปที่บ้านของพวกเขาในซัด เบอร์รี่เพื่อรักษาโรคของเคียน อย่างไรก็ตาม ปู่ของฉันรู้สึกว่าเคียนเป็นคนที่น่ารังเกียจที่สมควรได้รับความทุกข์ทรมานและคุณปู่ก็ปฏิเสธที่จะยอมรับคำขอของพวกเขา นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาขอให้คนของพวกเขามาทุบและทำลายคลินิกของปู่ของฉันค่ะ!”
ชาร์ลีมีสีหน้าเย็นชาเมื่อได้ยินคำพูดของไซล่า
ปรากฎว่าเป็นผลงานของโดนัลด์และลูกชายของเขางั้นเหรอ?
ความโกรธฉายผ่านหัวใจของชาร์ลีขณะที่เขาถามว่า “ไซล่า คุณและปู่ของคุณเจ็บตัวไหมครับ?”
ไซล่าตอบอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ค่ะ ตอนนั้นพอดีว่าฉันไม่ได้อยู่ที่คลินิก คลินิกของเราถูกทุบและพังยับเยินหมดสภาพเมื่อฉันกลับมา สมาชิกตระกูลเว็บบ์ก็จากไปพร้อมกับคนของพวกเขาในตอนนั้นด้วย ปู่ของฉันก็ไม่ได้เจ็บตัวเช่นกันค่ะ มีเพียงคลินิกเท่านั้นที่ถูกทุบและถูกทำลาย”
เมื่อชาร์ลีได้ยินว่าพวกเขาทั้งสองไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาจึงโล่งใจขึ้นเล็กน้อยขณะที่พูดว่า “ไซล่า บอกปู่ของคุณว่าผมจะช่วยเขาจัดการกับเรื่องนี้เองครับ”
หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็วางสายด้วยใบหน้าที่เย็นชา
ตระกูลเวบบ์นั้นหยิ่งผยองมาก พวกเขาไม่ได้สนใจแม้แต่จะควบคุมตัวเองเมื่ออยู่ในโอลรัส ฮิลล์ และชาร์ลีก็แทบไม่เชื่อเลยว่าพวกเขาจะกล้าทุบและทำลายคลีนิคของแอนโธนีได้ลง