ตอนที่ 1621 อันตรายในค่ําคืนที่มืดมิด (8)
ภายใต้ความมืดมิดยามค่ำคืน พวกเขายืนนิ่งอยู่นอกหอเก็บสมบัติ ดวงตาวาววับจ้องมองไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา
ในขณะที่พวกคนชุดดํากําลังจะเข้าใกล้หอเก็บสมบัติของสํานักธาราเมฆ แสงพลังวิญญาณสีเงินสายหนึ่งก็สว่างวาบขึ้นภายใต้แสงจันทร์ วาดเส้นโค้งสีเงินขึ้นตรงหน้าเท้าของพวกเขาราวกับเป็นพระจันทร์อีกดวง ทําให้พวกคนชุดดําต้องถอยหลังทันที!
ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา ร่างสูงเพรียวพลันปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของหอเก็บสมบัติ
ซูหย่ายืนอย่างสง่างามอยู่ภายใต้แสงจันทร์ เชิดหน้ามองไปยังกลุ่มคนชุดดํา ดวงตาของนาง ฉายแววเย่อหยิ่งและก้าวร้าวดุดัน!
“ผู้ที่บุกรุกสํานักธาราเมฆทุกคนต้องตาย” เสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารดังจากปากของซูหย่า แสงสีเงินที่เปล่งออกจากร่างนางราวกับภาพสะท้อนของแสงจันทร์!
กลุ่มคนชุดดําตั้งตัวได้ก็ปล่อยพลังวิญญาณออกมาทันที ท่ามกลางกลุ่มพลังวิญญาณสีม่วงมีพลังวิญญาณสีเงินปะปนอยู่สองสามคน!
พลังของซูหย่านั้นแข็งแกร่งมาก แต่ในกลุ่มคนชุดดําก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มียอดฝีมือที่มีพลังวิญญาณสีเงินเช่นเดียวกับนาง แม้ว่านางจะเหนือกว่าพวกเขาในด้านระดับพลังวิญญาณ แต่ด้วยจํานวนที่มากกว่าเช่นนี้ สถานการณ์จึงไม่ค่อยดีนัก
แต่ใบหน้าของซูหย่ากลับไม่มีร่องรอยความหวาดกลัวอยู่เลย นางยืนราวกับนางพญาผู้หยิ่งผยอง สายตาคมกริบของนางยังทอประกายสังหารอันเยียบเย็น
“เสี่ยวหย่า คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะยังปกป้องสํานักธาราเมฆของเรา อาจารย์ซา บซึ้งใจเหลือเกิน” ในขณะที่การต่อสู้กําลังจะเริ่มขึ้น เสียงปลื้มอกปลื้มใจของคนแก่ก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของทุกคน
พวกเขาเห็นชายชราตัวเล็กหลังค่อมคนหนึ่ง สองมือไพล่หลัง ทั้งตัวเปื้อนเขม่าและขี้เถ้า ดูสกปรกมอมแมมเดินเข้ามาอย่างช้าๆ
ด้านหลังของชายชราตัวเล็กคือเทียนเจอที่ตามมาอย่างใกล้ชิด เมื่อเขาเห็นกลุ่มคนชุดดํา สายตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา
เมื่อซูหย่าเห็นชายชรา นางก็แสดงสีหน้าประหลาดใจแวบหนึ่งก่อนจะหันหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์
“ใครจะปกป้องสํานักบัดซบแบบนี้กัน ข้าก็แค่กลัวว่าสวะพวกนี้จะทําร้ายลูกศิษย์ของข้าก็เท่านั้น” ซูหย่ากล่าวแบบปากไม่ตรงกับใจ
“เสี่ยวหย่า เจ้านี่ดื้อจริงๆ” ชายชราส่ายหน้าอย่างจนใจ แต่น้ำเสียงเอ็นดูอย่างที่สุด
ซูหย่ากอดอก หันหน้าไปด้านหนึ่งแล้วทําหน้ามุ่ย ไม่ยอมพูดกับชายชราอีก
เมื่อโดนเมินถึงขนาดนี้ สีหน้าของพวกคนชุดดําจึงไม่น่าดูอย่างยิ่ง ตาแก่คนนี้โผล่มาจากไหนกัน? นี่เล่นเมินกันถึงเพียงนี้เชียวหรือ?
“ไอ้แก่! อยากตายพร้อมกับอีตัวนี่ไง?” ผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างหยาบคาย
ชายชราตัวเล็กหันหน้าไปมองผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินคนนั้น ดวงตาลุกวาวและพูดขึ้นอย่างไม่พอใจว่า “เวลาที่ข้าคุยกับศิษย์ข้า ข้าเกลียดการถูกคนอื่นขัดจังหวะที่สุด” พูดจบเขาก็ยกมือขึ้นโบกไปทางผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงิน
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อได้สติผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินที่อวดดีอยู่เมื่อครู่กระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย การระเบิดอย่างกระทันหันนั้นทําให้เลือดเนื้อปลิวว่อนไปทั่วทุกทิศทุกทาง คนที่ยืนอยู่ใกล้ๆผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินคนนั้นจึงชุ่มโชกไปด้วยเลือดตั้งแต่หัวจรดเท้า!
ผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับประมุขของสิบสองวิหารกลายเป็นเศษเนื้อด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากชายชรา ฉากที่น่าสะพรึงกลัวนั้นทําให้พวกคนชุดดําเย็นวาบไปทั้งตัว!
พลังที่น่ากลัวนี่มันอะไรกัน? สังหารผู้ใช้พลังวิญญาณสีเงินได้ในชั่วพริบตาเลยหรือ?
ความหนาวเย็นเสียดกระดูกเข้าครอบคลุมหัวใจของทุกคน ทําให้อุณหภูมิร่างกายของพวกเขากลายเป็นศูนย์ในทันที