ตอนที่ 380 จะไม่ยกโทษให้ผมใช่ไหม / ตอนที่ 381คุณเคยเจอเขาที่ไหน

กับดักรักในรอยแค้น

ตอนที่ 380 จะไม่ยกโทษให้ผมใช่ไหม

 

 

           “ผมก็แค่ถามว่าเขาสบายดีหรือเปล่า คุณไม่เห็นต้องหงุดหงิดขนาดนี้เลยนี่ แล้วก็อย่ามาโมโหใส่ผม” รู้สึกได้ถึงความโกรธที่แปลกประหลาดของถังถัง เผยหนานเจวี๋ยพูดขึ้น

 

 

           “หึ ทำไปแล้วเพิ่งมาเสียใจเหรอ? ตอนที่คุณทำร้ายเขาจนบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น ทำไมไม่เคยเห็นคุณถาม? ตอนนี้เธอสบายดีแล้วคุณยิ่งไม่จำเป็นต้องถาม” ถังถังเอ่ยอย่างไม่เกรงใจ สำหรับ เธออยากด่าเผยหนานเจวี๋ยหน้าตัวเมียคนนี้ตั้งนานแล้ว

 

 

           คำพูดของถังถังทำให้แผลในใจของเขาเจ็บปวด ‘ใช่แล้ว ตอนนี้ทำร้ายเธอสาหัสแบบนั้น’ นึกถึงตรงนี้ เขาก็ยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง

 

 

           ถังถังเหลือบมองเผยหนานเจวี๋ยอย่างเย็นชา แล้วก็เริ่มเหล้าในมือของเธอเช่นกัน

 

 

           คืนนี้เดิมทีเธออารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ตั้งใจจะมาเมาที่บาร์

 

 

           ตอนนี้เธอยิ่งควบคุมหัวใจของตัวเองไม่ได้แล้ว เธอกลัวว่าหากตัวเองยังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วฉู่เจียเสวียนก็จะรู้ความลับในใจของเธอ

 

 

           ยิ่งคิดยิ่งสับสน ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าไม่หยุด

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยเห็นถังถังที่จู่ๆ ดื่มอย่างรวดเร็วแบบนั้น รีบเอ่ยปากขึ้น “คุณดื่มให้น้อยๆ หน่อย เดี๋ยวเมาแล้วจะทำยังไง”

 

 

           แต่ว่าถังถังไม่ฟังคำพูดของเขา เธอดื่มจนเมาฟุบอยู่บนเคาร์เตอร์บาร์ จึงหยุดดื่ม

 

 

           เห็นผู้หญิงที่นอนฟุบอยู่ข้างๆ เผยหนานเจวี๋ยถอนหายใจ อุ้มเธอออกไปจากบาร์แล้ว

 

 

           ด้านนอกวิลล่าของฉู่เจียเสวียน

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยจับรถมาถึงบ้านของเธอ หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาฉู่เจียเสวียน

 

 

           ไม่ช้าโทรศัพท์ก็ถูกรับสาย เสียงที่ชัดเจนของฉู่เจียเสวียนดังขึ้น “ฮัลโหล ดึกป่านนี้แล้วมีอะไรเหรอ”

 

 

           “ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านคุณ เพื่อสนิทของคุณดื่มจนเมาแล้ว” เผยหนานเจวี๋ยพูด รู้สึกดีใจในใจ ไม่รู้ว่าอีกสักครู่พอเธอเจอเขาแล้วจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

 

 

           “ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้” ได้ยินคำพูดของเผยหนานเจวี๋ย ฉู่เจียเสวียนวางสายแล้วเดินลงไปชั้นล่าง

 

 

           ‘ถังถังคนนี้ทำไมถึงไปดื่มเหล้าอีกแล้วล่ะ’ คิดอยู่ในใจ แต่ขากลับวิ่งอย่างรวดเร็ว

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยยืนอยู่หน้าประตูรถ รู้สึกดีใจจนแทบทนไม่ไหว เขาไม่ได้เจอเธอนานแล้ว ไม่รู้ว่าช่วงหลังนี้เธอสบายดีหรือเปล่า

 

 

           ไม่ช้า ฉู่เจียเสวียนก็ลงมาข้างล่าง ตอนนี้เธอกำลังยืนอยู่ด้านหน้ารถของเผยหนานเจวี๋ย เห็นถังถังที่เมาหัวราน้ำ คิ้วก็ขมวดกัน

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยประคองถังถังลงมาจากรถ ฉู่เจียเสวียนยื่นมือไปรับถังถัง น้ำหนักทั้งหมดของถังถังพิงอยู่บนตัวเธอทันที

 

 

           เมื่อได้กลิ่นเหล้าที่เหม็นหึ่งจากตัวถังถัง คิ้วของเธอยิ่งขมวดกันแน่นกว่าเดิม

 

 

           “ขอบคุณที่ส่งเธอกลับมา” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยปากขอบคุณเผยหนานเจวี๋ย แต่ว่าเธอไม่มีแรงพอที่จะประคองถังถังได้

 

 

           “จะรบกวนคุณ ช่วยฉันประคองเขาเข้าไปได้ไหม” ฉู่เจียเสวียนกล่าว ตอนนี้ซูซานหลับแล้ว จะปลุกเธอตื่นไม่ได้ เธอเพียงคนเดียวก็แบกถังถังไม่ไหว ฉะนั้นจึงได้แต่รบกวนเผยหนานเจวี๋ยแล้ว

 

 

           หลังจากเผยหนานเจวี๋ยกับฉู่เจียเสวียนประคองถังถังไปที่ห้องนอนของฉู่เจียเสวียนแล้ว เขาก็ลงไปนั่งที่โซฟาในห้องรับแขกของฉู่เจียเสวียน เขาเองก็ดื่มเหล้าไม่น้อย เมื่อประคองถังถังไปนอนแล้ว เขาก็รู้สึกเหนื่อยอยู่บ้าง

 

 

           หลังจากจัดท่าทางถังถังแล้ว ฉู่เจียเสวียนจึงหันหลังลงมาชั้นล่าง เธอรู้ว่าเผยหนานเจวี๋ยจะต้องอยู่ข้างล่างอย่างแน่นอน

 

 

           “คืนนี้ขอบคุณคุณแล้ว” เดินมาหยุดอยู่ด้านข้างเผยหนานเจวี๋ย กล่าวขอบคุณกับเขาอีกครั้ง

 

 

           เมื่อได้กลิ่นเหล้าที่แสบจมูกจากตัวของเผยหนานเจวี๋ยเหมือนกัน เธอก็ขมวดคิ้ว “คุณดื่มเหล้าเหรอ ฉันจะรินน้ำให้คุณ” พูดจบ กลับหลังหันต้องการจะไปที่ห้องครัว แต่คิดไม่ถึงว่าเผยหนานเจวี๋ยจะคว้าข้อมือไว้ “เจียเสวียน ตอนนี้คุณเกลียดผมมากใช่ไหม เมื่อก่อนผมทำร้ายคุณตั้งมากมาย คุณจะไม่ยกโทษให้ผมใช่ไหม”

 

 

 

 

      ตอนที่ 381คุณเคยเจอเขาที่ไหน

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยมองดูใบหน้าที่งดงามของฉู่เจียเสวียน เห็นความเยือกเย็นในแววตาของเธอ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองน่าขันมาก ครั้งหนึ่งเธอเคยละทิ้งศักดิ์ศรี ละทิ้งทุกอย่าง ขอร้องไม่ให้เขาหย่ากับเธอ ตอนนี้เมื่อได้เจอหน้ากันอีกครั้ง เขาพบว่าเขาไม่สามารถควบคุมจิตใจของตัวเองได้เลย

 

 

           ตอนนี้เธอไม่ได้รักเขาแล้ว แต่เขากลับรักเธออย่างสุดซึ้ง

 

 

           ฉู่เจียเสวียนมองดูเผยหนานเจวี๋ยที่ผิดปกติ ออกแรงดึงมือของตัวเองออกมาจากมือของเขา

 

 

           ตอนนั้นเขาทำร้ายเธออย่างโหดเ**้ยม ตอนนี้จะมาเสียใจงั้นเหรอ หึหึ เผยหนานเจวี๋ย ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ คุณเริ่มก่อนทำไม

 

 

           ฉู่เจียเสวียนหันหลังเดินไปที่ตู้น้ำ รินน้ำแก้วหนึ่งแล้วยื่นให้เขา เขายกแก้วน้ำขึ้น มองดูฉู่เจียเสวียนที่มีใบหน้าเย็นชาตรงหน้า เขาเข้าใจว่าเธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

 

 

           เมื่อคิดว่าตอนนี้เขาหลงรักเธอจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองน่าเย้ยหยันมาก

 

 

           “คุณรู้จักเฉิงเฮ่าหรือเปล่า” จู่ๆ เผยหนานเจวี๋ยพูดขึ้น ดวงตาที่สุกใสดุจดวงดาวมองฉู่เจียเสวียนไม่กระพริบ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ ตัวเองถึงถามเธอเรื่องนี้

 

 

           เฉิงเฮ่า? ฉู่เจียเสวียนได้ยินเผยหนานเจวี๋ยแล้ว ไม่เข้าว่าทำไมเขาถึงพูดกับเธอเรื่องนีเ เฉิงเฮ่าเป็นแฟนเก่าของฉู่อีอี เรื่องนี้เผยหนานเจวี๋ยน่าจะไม่รู้ล่ะมั้ง?

 

 

           ฉู่เจียเสวียนยืนอยู่ตรงนั้น มองเผยหนานเจวี๋ยเงียบๆ รอเขา ดูว่าเขาอยากจะพูดอะไร

 

 

           “คุณคุยกับคุณเรื่องนี้ทำไมกัน? คุณจะไปรู้จักเขาได้ยังไง” จู่ๆ เผยหนานเจวี๋ยรู้สึกว่าคำถามของตัวเองน่าขันมาก

 

 

           ฉู่เจียเสวียนจะไปรู้จักเฉิงเฮ่าคนนี้ได้ยังไง เขาอันตรายแบบนั้น ถ้าฉู่เจียเสวียนรู้จักเขาล่ะก็ รับรองว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่

 

 

           ทันใดนั้นฉู่เจียเสวียนรู้สึกพูดไม่ออก เขาดื่มไปเยอะจริงๆ ใช่ไหม แม้แต่การพูดก็เริ่มพูดอะไรขึ้นมาอย่างไม่เหตุผล “เผยหนานเจวี๋ย ฉันบอกคุณได้แค่ว่าคุณระวังเฉิงเฮ่าคนนี้หน่อยก็แล้วกัน”

 

 

           ฉู่เจียเสวียนรู้ว่าเฉิงเฮ่าเป็นแฟนเก่าของฉู่อีอี เมื่อสามปีก่อน ฉู่อีอีขอให้เธอหย่ากับเผยหนานเจวี๋ย เล่าเรื่องที่เฉิงเฮ่าลงไม้ลงมือกับเธอ

 

 

           อีกทั้งยังรู้ว่าเฉิงเฮ่าไม่ใช่คนดีอะไร

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยคิดไม่ถึงว่าฉู่เจียเสวียนจะรู้จักเฉิงเฮ่าจริงๆ “คุณรู้จักเขาเหรอ?”

 

 

           “ไม่เชิงรู้จัก แค่เคยได้ยิน แล้วก็เคยเจอเขาโดยบังเอิญครั้งนึง” ฉู่เจียเสวียนพูด ดวงตาทั้งสองเปล่งประกายสุกใส

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยพยักหน้า ยกน้ำบนโต๊ะขึ้นดื่ม ไม่ช้าน้ำก็หมดแก้ว

 

 

           เขารู้ว่า ดื่มน้ำหมดแล้ว เขาก็ควรจะไป เรื่องบางเรื่องมันช่างไร้สาระจนน่าขัน ตอนที่พวกเขายังไม่ได้หย่ากัน เขาไม่อยากมองเธอเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ ตอนที่พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว เขากลับทนไม่ได้ที่จะจากไป

 

 

           “เอาอีกไหม?” เห็นแก้วที่ตอนนี้ว่างเปล่า ฉู่เจียเสวียนเอ่ยถาม

 

 

           ส่ายหน้า เผยหนานเจวี๋ยราวกับว่านึกอะไรออกกะทันหัน มองฉู่เจียเสวียนแล้วพูด “ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ฉู่อีอีเขาแปลกๆ รู้สึกเหมือนเขามีเรื่องอะไรปิดบังผม”

 

 

           ได้ยินเผยหนานเจวี๋ยแล้ว ฉู่เจียเสวียนอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะเย็นชา “เผยหนานเจวี๋ย ฉู่อีอีเป็นผู้หญิงที่คุณรัก ไม่ว่าเขาเคยทำอะไร คุณก็ไม่ควรสงสัยเขา ดึกมาแล้ว คุณกลับเถอะ ฉันอยากพักผ่อนแล้ว”

 

 

           ได้ยินคำพูดที่เย็นชาของฉู่เจียเสวียน เผยหนานเจวี๋ยปวดใจ นึกถึงรูปที่เฉิงเฮ่าส่งให้เขาก่อนหน้านี้ เขาก็รู้สึกสงสัยในใจ

 

 

           “เจียเสวียน คุณเคยเจอเฉิงเฮ่าที่ไหนเหรอ” เผยหนานเจวี๋ยถามฉู่เจียเสวียน

 

 

           เขารู้สึกว่าเฉิงเฮ่าคุ้นหน้ามาก แต่ว่าเขานึกไม่ออก

 

 

           “ก่อนที่ฉู่อีอีจะไปเมืองนอก” ฉู่เจียเสวียนกล่าว ไม่เข้าใจว่าทำไมเผยหนานเจวี๋ยถึงถามเรื่องเฉิงเฮ่าอีก แต่เธอก็ยังตอบ