กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 695
สีหน้าของจาค็อบเห็นได้ชัดว่าน่าเกลียดมากหลังจากถูกเชสเตอร์เยาะเย้ย
อย่างไรก็ตาม จาค็อบจำการเตือนความจำของมอร์แกนไว้ในใจและเขาเตือนตัวเองว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการได้รับตำแหน่งกรรมการบริหารในท้ายที่สุด ดังนั้นเขาไม่ควรอารมณ์เสียและโกรธเคืองเชสเตอร์
จาค็อบระงับความโกรธและไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เขาเพียงเดินตามกลุ่มคนขณะที่พวกเขาติดตามเชสเตอร์ไปจนถึงห้องโกลด์ที่เขาจองไว้ที่ชั้นบน
ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้องโกลด์ ทุกคนต่างประหลาดใจอย่างมากเมื่อพวกเขาชื่นชมการตกแต่งที่หรูหราในห้องโกลด์
ในเวลานี้ กรรมการคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาดัง ๆ ว่า “ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเชสเตอร์ที่ทำให้เราได้รับโอกาสนี้ในการชมห้องโกลด์ของเฮเว่น สปริงส์ในวันนี้!”
มีคนย้ำ “ใช่! ไม่นานมานี้ เพื่อนของผมที่มีเงินหลายสิบล้านดอลลาร์ต้องการจองห้องโกลด์ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะลองวิธีการต่าง ๆ มากมาย แต่เขาไม่สามารถจองได้เลย ดังนั้นเขาจึงลงเอยด้วยการได้ห้องซิลเวอร์เท่านั้น”
ทันทีที่ทุกคนได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นไปอีก บางคนถามอย่างรวดเร็วว่า “เชสเตอร์ คุณจองห้องโกลด์ได้อย่างไร หาใครมาช่วยเหรอ?”
เชสเตอร์ตอบอย่างเย่อหยิ่งว่า “ทำไมผมต้องขอความช่วยเหลือจากใครด้วย หากต้องการจองห้องโกลด์? พูดตรง ๆ ถ้าผมต้องการจองห้องที่นี่ ผมก็จะได้ห้องที่ต้องการทุกเมื่อที่ผมต้องการ!”
หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้ว เชสเตอร์ก็อธิบายต่อไปว่า “บอกตามตรง ผมเป็นลูกค้าประจำของเฮเว่น สปริงส์ ผมมาที่นี่เพื่อทานอาหารค่ำบ่อยมาก นอกจากนั้น ผมยังเป็นเพื่อนสนิทของดอน อัลเบิร์ตด้วย ดังนั้น ตราบใดที่ผมต้องการจองห้องที่ต่ำกว่าระดับไดมอนด์ ทุกห้องในเฮเว่น สปริงส์ จะเปิดให้ผมได้ตลอดเวลา!”
ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องต่างประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดของเชสเตอร์!
คุณเบย์ตอบด้วยสีหน้าที่ไม่น่าเชื่อว่า “เชสเตอร์ คุณน่าทึ่งมาก! คุณเป็นเพื่อนสนิทกับดอน อัลเบิร์ต หัวหน้าแก๊งมาเฟียโลกใต้ดินในโอลรัส ฮิลล์เหรอ?”
“แน่นอน!”
เชสเตอร์ตอบอย่างเย่อหยิ่งว่า “ถ้าผมไม่คุ้นเคยกับเขา แล้วผมจะมีหน้ามาจองห้องโกลด์ที่นี่ง่าย ๆ ได้อย่างไร?”
แม้ว่าเชสเตอร์จะคุยโวว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทกับอัลเบิร์ต ความจริงก็คือเขารู้จักอัลเบิร์ต แต่อัลเบิร์ตไม่รู้จักเขาเลย!
เหตุผลที่เขาจองห้องโกลด์ในคืนนี้ได้ไม่ใช่เพราะว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับอัลเบิร์ต แต่เป็นเพราะเขาใช้เงินมากกว่าราคาเดิมของห้องโกลด์เพื่อซื้อห้องนี้จากคนอื่นสำหรับคืนนี้
ยิ่งกว่านั้น เชสเตอร์ตั้งใจโม้และพูดถึงอัลเบิร์ตในเวลานี้ เพราะเขาต้องการเสแสร้งทำเป็นว่าเท่ห์และมีเส้นสายใหญ่ เพื่อที่เขาจะได้มีหน้ามากขึ้นต่อทุกคน
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสงสัยความจริงที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของเขา เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ในห้องโกลด์สุดหรูในเวลานี้ ทุกคนในห้องเชื่อว่าเชสเตอร์พูดความจริงและพวกเขาก็ไม่หยุดที่จะชื่นชมและยกย่องเขาได้
ในเวลานี้ เชสเตอร์รู้สึกเย่อหยิ่งมากขึ้นเพราะทุกคนยกย่องเยินยอเขา ดังนั้นเขาจึงมองไปที่จาค็อบก่อนจะพูดประชดประชันว่า “จาค็อบ คุณไม่เห็นหรือว่าประธานและกรรมการทุกคนนั่งเรียบร้อยแล้ว? คุณเป็นคนปัญญาอ่อนจริง ๆ สินะ? ทำไมคุณยังไม่รินชาให้เราตอนนี้อีกล่ะ?”
จาค็อบมีสีหน้าที่น่าเกลียดมากในขณะที่เขาพูด “เชสเตอร์ คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เชสเตอร์ตอบอย่างดูถูก “ผมหมายความว่ายังไงน่ะเหรอ? ทำไมคุณไม่มองไปรอบ ๆ ตัวคุณล่ะ? ในบรรดาทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ในวันนี้ แขกคนไหนที่ไม่มีสถานะสูงกว่าคุณบ้าง? คุณมันแค่คนโง่ที่น่าสงสาร ถ้าคุณยังไม่เสิร์ฟชาให้เรา คุณคาดหวังให้เราเสิร์ฟคุณแทนจริง ๆ เหรอ?”
สีหน้าของจาค็อบดูน่าเกลียดยิ่งขึ้นในขณะที่เขาพูดด้วยความโกรธว่า “ผมจะยอมรับถ้าคุณบอกว่าสถานะของผมไม่ได้สูงใหญ่หรือเทียบได้กับท่านประธานและกรรมการคนอื่น ๆ ในคืนนี้ ผมจะยอมรับ
แต่อย่างไรก็ตาม คุณไม่รู้สถานะของคุณเองหรือ? คุณยังเป็นแค่สมาชิกสามัญของสมาคมการเขียนพู่กันและจิตรกรรมเช่นเดียวกับผม ทำไมคุณถึงแสร้งทำเป็นอยู่เหนือผม? ฝันไปเถอะถ้าคิดว่าผมจะเสิร์ฟชาให้!”
ในเวลานี้ มอร์แกนที่นั่งข้างเจค็อบก็รู้สึกรำคาญนิดหน่อยเช่นกัน “เชสเตอร์ คุณไม่คิดว่าการพูดแบบนี้มันมากเกินไปไปหน่อยเหรอ?”
เชสเตอร์หัวเราะก่อนจะพูดว่า “ทำไม ผมพูดแบบนี้มันผิดเหรอ? จาค็อบควรจะโทษตัวเองที่เป็นคนไร้ประโยชน์และน่าสมเพชเช่นนี้! ถ้าเขาสามารถจองห้องโกลด์ในคืนนี้ได้ ผมก็ไม่รังเกียจที่จะต้องเสิร์ฟชาให้เขาทั้งคืน อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือเขาไม่มีความสามารถนี้ยังไงล่ะ!”
หลังจากนั้นเชสเตอร์ก็มองจาค็อบก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “จาค็อบ คุณคิดจริง ๆ หรือว่าผมขอให้คุณมาที่ห้องโกลด์กับเราเพราะผมอยากชวนคุณมากินและดื่มกับเรา? บอกตามตรงนะว่าคืนนี้ผมยอมให้คนอย่างคุณมาก็เพื่อมารินน้ำชาให้กับเรา!”