ถังซีเงยหน้าขึ้นมองเฉียวเหลียงและยิ้ม “คุณเป็นคนก่อตั้งหลงเซี่ยวกรุปใช่ไหม”
เฉียวเหลียงชะงักไปครู่ใหญ่ ก่อนจะเอื้อมมือไปขยี้ผมเธอ เขายิ้มอย่างหมดปัญญาหลีกเลี่ยง “ทำไมถึงถามผมแบบนี้” เขาคิดว่าหญิงสาวจะถามคำถามที่ตอบยากกว่านี้ แต่เธอกลับถามคำถามง่ายๆ คำตอบของคำถามนี้ได้สร้างความวุ่นวายใหญ่หลวงให้กับรัฐบาลนานาประเทศมาแล้ว รวมถึงรัฐบาลประเทศ M ซึ่งต้องรับมือกับปัญหานี้อย่างหนักหน่วง
ถังซียิ้ม มองตาเฉียวเหลียง “ใช่หรือไม่ใช่”
เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว “ใช่” เขายอมรับว่าเขาเป็นผู้ก่อตั้งหลงเซี่ยว
ถังซีเบิกตาโต ทันใดนั้นเธอก็คิดถึงเรื่องที่เซียวเหยาบอก ว่าเขาจะไปต่างประเทศเพื่อตรวจสอบองค์กรบางองค์กร เธอมองหน้าเฉียวเหลียง “คุณรู้ไหมว่าพี่เหยาเดินทางไปต่างประเทศอยู่ตอนนี้”
เฉียวเหลียงหัวเราะ เคาะหน้าผากเธอเบาๆ “ผมรู้ว่าเซียวเหยาเก่ง แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะค้นพบว่าผมเกี่ยวข้องกับหลงเซี่ยว มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ตัวตนของผมในหลงเซี่ยว ไม่มีใครคาดคิดหรอกว่าผมคือผู้บริหารระดับสูงของหลงเซี่ยว”
ถังซีเม้มริมฝีปากมองเฉียวเหลียง “อย่ามั่นใจเกินไป คุณรู้ไหมว่าพี่ชายฉันมีความสามารถอะไรบ้าง บางครั้งความสามารถของเขาก็น่ากลัวมาก”
เฉียวเหลียงยิ้ม พาถังซีออกจากห้องทำงาน ขณะกล่าวว่า “ผมมีของขวัญให้คุณ”
ถังซีเลิกคิ้ว ตามเขาไปชั้นล่าง สำนักงานชั้นสองได้รับการตกแต่งเรียบร้อยแล้ว มีคนสิบกว่าคนยืนอยู่ที่โถงทางเดิน ถังซีส่งสายตาเป็นคำถามไปที่เฉียวเหลียง เขายิ้มให้เธอและส่งสัญญาณให้เธอเดินเข้าไปดูคนเหล่านั้น “ไปดูสิ”
ถังซีเลิกคิ้ว “คุณไม่ไปกับฉันเหรอ”
เฉียวเหลียงเหลือบมองถังซีด้วยสายตาลึกซึ้ง แล้วเลิกคิ้ว “ไปสิ ถ้าคุณอยากให้ผมไปด้วย”
“ถ้างั้นคุณรอฉันอยู่ที่นี่นะคะ เป็นบุรุษผู้อยู่เบื้องหลังสตรีผู้ประสบความสำเร็จ” ถังซีเขย่งขึ้นจูบแก้มเขา ก่อนจะลงไปข้างล่าง ขณะเธอเดินเข้าไปในห้องโถงทุกคนต่างมองเธอด้วยความตื่นตาตื่นใจ เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบถังซี ยกเว้นหลี่มั่นเหยียนกับจิ้นหัน ทุกคนเคยเห็นดาราหญิงมามากมาย แต่ไม่เคยเห็นใครสวยเท่าหญิงสาวคนนี้
อาหกกำลังอธิบายแก่พวกเขาเกี่ยวกับสถานะของบริษัท เมื่อเห็นถังซีเดินเข้ามาเขาก็แนะนำกับคนเหล่านั้น “นี่คือท่านประธานบริษัทของเรา คุณสามารถพูดคุยกับเธอได้โดยตรงในเรื่องงานออกแบบ และหากพวกคุณมีปัญหาอื่นๆ สามารถติดต่อผมได้ ผมจะรายงานคำถามของพวกคุณถึงท่านประธานเซียวให้เอง”
ถังซีดีใจมากที่ถูกเรียกว่า ‘ท่านประธานเซียว’ เธอมองหน้าอาหก แล้วพยักหน้าให้บรรดาพนักงาน ทันทีนั้นหลี่มั่นเหยียนก็ร้องออกมาเสียงดัง “สวัสดีค่ะ ท่านประธานเซียว”
จิ้นหันซึ่งยืนอยู่ข้างๆ มองเธอด้วยสายตาอ่อนใจ ถังซีแอบยิ้ม มองไปยังกลุ่มพนักงานและเลิกคิ้ว “ฉันคิดว่า พวกคุณน่าจะแนะนำตัวเอง”
จนกระทั่งพนักงานแนะนำตัวเองครบทุกคน ถังซีจึงได้รู้ว่าเฉียวเหลียงพิจารณาจัดการทุกอย่างให้เธอเรียบร้อยหมดแล้ว แม้ที่นี่จะมีพนักงานแค่สิบกว่าคน แต่ก็เพียงพอสำหรับการเริ่มต้น สิ่งที่ดีที่สุดมักมาใน**บห่อเล็กๆ ตอนนี้ก็ถือว่าเดอะควีน บริษัทของเธอ เริ่มลงมือดำเนินการอย่างเป็นทางการแล้ว
ถังซียิ้ม มองกลับไปที่ห้องทำงาน เมื่อมีเฉียวเหลียงอยู่เคียงข้าง ทุกอย่างก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ เธอสัมผัสได้ถึงความสุขจากบริษัทเล็กๆ แห่งนี้ เป็นสัมผัสที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนตอนทำงานอยู่ที่เอ็มไพร์กรุป
“ฉันเป็นผู้บริหารตามกฎหมายของบริษัท แต่ผู้ปฏิบัติหน้าที่บริหารจัดการบริษัทของเราเป็นอีกคนหนึ่ง เขาจะมาทำงานอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ แล้วฉันจะแนะนำให้ทุกคนรู้จักเขา วันนี้ให้พวกคุณทำความคุ้นเคยกับสถานที่และสภาพแวดล้อมไปก่อน เราจะเริ่มทำงานอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้” ถังซีหยุดนิดหนึ่งแล้วกล่าวต่อไป “จริงๆ แล้วฉันเป็นคนง่ายๆ แต่ฉันพิถีพิถันในเรื่องการออกแบบมาก หวังว่าทุกคนจะไม่ทำงานแบบสุกเอาเผากิน เข้าใจตรงกันนะ”
พนักงานทุกคนพยักหน้ารับ หลี่มั่นเหยียนเหลือบมองจิ้นหันด้วยรอยยิ้มและหลิ่วตาให้เขา จิ้นหันมองหน้าเธอ หลี่มั่นเหยียนทำปากยื่นใส่ แล้วหันไปพูดเสียงดังกับถังซีด้วยรอยยิ้ม “ค่ะ ท่านประธานเซียว คุณมั่นใจได้เลยว่าฉันจะปฏิบัติงานทุกอย่างด้วยความตั้งใจอย่างจริงจังมากๆ”
หลี่มั่นเหยียนเป็นเด็กผู้หญิงที่สดใสและไร้เดียงสา เมื่อได้ยินคำพูดของถังซีพนักงานคนอื่นๆ อาจคิดว่าถังซีกำลังทดสอบพวกเขา พวกเขาจึงแค่พยักหน้า แต่ไม่ก้าวออกมารับรองกับเธอเป็นมั่นเป็นเหมาะ ตอนนี้หลี่มั่นเหยียนให้สัญญาอย่างหนักแน่น ถ้าเธอไม่สามารถทำงานให้สมบูรณ์แบบได้ในอนาคต เธออาจถูกตั้งคำถามว่าทำไมไม่ทำตามคำสัญญา เพราะได้รับรองกับถังซีไว้แบบนั้น
อย่างไรก็ตามถังซีชอบผู้หญิงอย่างหลี่มั่นเหยียน เพราะเธอเข้ากับคนแบบนี้ได้ง่ายกว่า และบอกได้เลยว่าหญิงสาวคนนี้ทุ่มเทให้กับงานของตนเอง
เมื่อได้ยินหลี่มั่นเหยียนรับรองกับถังซีออกมาดังๆ จิ้นหันก็อดมองด้วยสายตาอ่อนใจไม่ได้ แต่ก็อดไม่ได้เช่นกันที่จะรู้สึกอบอุ่นในใจ ถังซีมองดูคนทั้งสอง หญิงสาวที่เรียบง่ายและบริสุทธิ์อย่างหลี่มั่นเหยียนเท่านั้นที่จะละลายภูเขาน้ำแข็งอย่างจิ้นหันได้
ถังซียิ้ม “ดีมาก พวกคุณรู้ไหมว่างานปารีสแฟชั่นวีกจะมีขึ้นกลางเดือนตุลาคมถึงกลางเดือนพฤศจิกายนนี้”
พนักงานทุกคนมองหน้าเธอทันที ดวงตาพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้ แต่ไม่มีใครตอบ ขณะที่หลี่มั่นเหยียนกำลังจะถามถึงความตั้งใจของถังซีที่อยู่เบื้องหลังคำถามนี้ เธอก็ได้ยินจิ้นหันถามถังซีว่า “ท่านประธานเซียวครับ คุณตั้งใจจะเข้าร่วมงานปารีสแฟชั่นวีกหรือครับ” จากนั้นเขาก็ส่ายศีรษะ “บริษัทของเราเพิ่งเริ่มก่อตั้งในวันนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะเข้าร่วมงานแฟชั่นวีก จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปีในการเตรียมตัวเข้าร่วมงานปารีสแฟชั่นวีก แต่นี่เรามีเวลาน้อยกว่าสามวัน จะเป็นไปได้อย่างไรที่เราจะเข้าร่วมงานปารีสแฟชั่นวีก”
ถังซียิ้ม เลิกคิ้วมองจิ้นหัน “ไม่ใช่ เป้าหมายของฉันไม่ใช่งานแฟชั่นวีกครั้งนี้ แต่เป็นงานแฟชั่นวีกกลางเดือนมีนาคมถึงกลางเดือนเมษายนปีหน้า และการเดินพรมแดงในงานออสการ์ที่กำลังจะมาถึง อย่างไรก็ตามเราไม่ควรพลาดงานปารีสแฟชั่นวีกครั้งนี้ เพราะเหล่านักแสดงจะไปร่วมชม พวกเธอจะต้องสวมเครื่องแต่งกายเต็มที่ ฉันขอมอบหมายงานให้พวกคุณ ในการออกแบบเครื่องแต่งกายโอร์ กูตูร์ สำหรับการเดินพรมแดงในวันปิดงานแฟชั่นวีกครั้งนี้”
ทันทีที่เธอกล่าวจบ พนักงานก็อยู่ในความโกลาหล ถังซีสังเกตเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา บางคนตื่นเต้น บางคนรู้สึกกดดัน ถังซียิ้ม “พวกคุณจะล้มเลิกความตั้งใจที่จะทำงานก็ได้นะ ถ้าคิดว่างานนี้กดดันคุณมากเกินไป ก็บอกกับฉันได้ว่าคุณไม่ทำแล้ว และเดินออกจากบริษัทไปได้ วิธีการทำงานของเดอะควีนคือความกล้า กล้าที่จะยืนอยู่แถวหน้าและสร้างแรงบันดาลใจ เราไม่ต้องการคนขี้ขลาด”