ตอนที่ 51
การดวลครั้งที่สี่เริ่มต้นขึ้นแล้ว ครั้งนี้ดูจากการแต่งกายแล้วคู่ต่อสู้น่าจะเป็นแค่ผู้เล่นนักรบธรรมดาทั่ว ๆ ไป ไม่รอช้าฮยอนนูรีบเหวี่ยงดาบยาวปลายมนไปในอากาศ คลื่นพลังดาบสีน้ําเงิน
พุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้อย่างรวดเร็วและรุนแรงเพื่อหยั่งเชิงฝ่ายตรงข้าม ในขณะ เดียวกันฮยอนนูก็ขยับถอยออกมาเพื่อสังเกตการณ์
“ทุกคนครับ ผมคิดว่านี้ก็คงเป็นอัศวินตัวแทนอีกแล้ว น่าเบื่อชะมัดเลย” ตั้งแต่เริ่มต้นการดวลมาจนถึงตอนนี้เป็นรอบที่สี่แล้ว ทว่าฮยอนนูก็ยังคงต้องเผชิญหน้ากับพวกอัศวินตัวแทนอยู่ดี
– สมกับที่เป็นบอสใหญ่ประจําซอย เก่งมากจริง ๆ
– นั่นสิ! นี่เขาคิดว่าทุกคนเป็นอัศวินตัวแทนหมดเลยงั้นเหรอ?
– สกิลของบอสใหญ่ประจําซอยจะได้รับการเปิดเผยไหมนะ?
ผู้ชมบางคนไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้และกําลังวุ่นวายอยู่กับการวิพากษ์วิจารณ์ฮยอนนู แต่ผู้ชมคนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยกับฮยอนนู พร้อมกับชี้ให้คนอื่น ๆ เห็นว่าการจัดอันดับอารีน่านั้นดูแปลก
– ดูรายชื่อผู้เล่นที่อยู่ในหมวดหมู่เหรียญทองแดงสิ คนคนนี้ทําไมเอาชนะรวดติดต่อกันมาได้ขนาดนี้กัน?
– ถ้างั้นมันเป็นไปได้เหรอที่เขาจะอยู่ในหมวดเหรียญนี้ได้นานขนาดนี้?
– ฉันก็อยู่ในหมวดเหรียญทองแดงเหมือนกัน แต่ฉันไม่คิดว่าหมวดนี้จะมีฝีมือถึงขนาดนั้นนะ ฉันรู้สึกได้ว่าอะไรบางอย่างของหมอนั่นมันต่างออกไป
“อันที่จริงเขาจะเป็นอัศวินตัวแทนหรือเปล่าก็คงไม่สําคัญหรอกครับ เพราะถึงยังไงสุดท้าย ผมก็ชนะแบบสบาย ๆ อยู่แล้ว”
สาเหตุที่ผู้เล่นนักรบฝ่ายตรงข้ามไม่โจมตีในช่วงสองสามวินาทีที่ฮยอนนูกําลังดูหน้าต่าง แชทนั้นเป็นเพราะว่าเขาไม่รู้ว่าฮยอนนูเป็นสตรีมเมอร์ อีกฝ่ายเข้าใจผิดคิดว่าฮยอนนูกําลังเตรียม การเพื่อโต้กลับหากถูกโจมตี ดังนั้นอีกฝ่ายจึงไม่ได้โจมตีออกไปก่อน นอกจากนี้เขายังรู้สึกได้ว่าความสามารถของฮยอนนูนั้นดีกว่าที่เขาคาดไว้
นี่คืออัศวินตัวแทนสินะ? ผู้เล่นบรอนซ์ไม่น่าจะมีฝีมือขนาดนี้
ลีฮุน อัศวินตัวแทนผู้เป็นคู่ต่อสู้ของฮยอนนูได้แต่ส่ายหัว “ไม่คิดเลยว่าฉันจะมาเจอกับอัศวินตัวแทนคนอื่น ถ้าแพ้ตรงนี้ละก็คงยากแนที่จะได้เหรียญเงินทันในวันพรุ่งนี้”
ลีฮุนคิดอย่างเรียบง่ายว่าฮยอนนูเป็นอัศวินตัวแทน มีเหตุผลสองข้อที่ทําให้เขาคิดเช่นนั้น คนส่วนใหญ่ที่สวมหน้ากากและเข้าร่วมการแข่งขันจัดอันดับนั้นต่างก็เป็นอัศวินตัวแทน เพราะ เมื่อมีการร้องขอความช่วยเหลือจากอัศวินตัวแทนนั้นมีเงื่อนไขมากมายที่ทําให้ไม่สามารถแสดงใบหน้าของตัวละครให้เห็นได้
เหตุผลของที่สองก็คือความสามารถ ฮยอนนูมีฝีมือเกินกว่าจะเป็นผู้เล่นระดับบรอนซ์ การต่อสู้ในอารีน่าของเกมนั้นได้รับการจัดการจากระบบเป็นอย่างดี ทําให้เป็นไปได้ยากสําหรับผู้เล่นระดับบรอนซ์ที่จู่ ๆ จะผงาดขึ้นไปยังระดับโกลด์ได้
ตอนนั้นเองจู่ ๆ ฮยอนนูก็พุ่งเข้าโจมตีลีฮุน
ลีฮุนมีทักษะอันยอดเยี่ยมในการเป็นอัศวินตัวแทน ประสาทสัมผัสพื้นฐานของเขาแตกต่างออกไปจากคนอื่น จังหวะในการใช้ทักษะและการอ่านสถานการณ์ของฝ่ายตรงข้ามอยู่ ในอันดับต้น ๆ อย่างไรก็ตามตัวละครนี้ไม่ใช่ตัวละครของลีฮุน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสําหรับเขาที่ จะต่อสู้กับฮยอนนูผู้อวดอ้างความแข็งแกร่งของตัวเองได้ เสียงปะทะอันน่าเหลือเชื่อเกิดขึ้นเมื่อ ดาบทั้งสองเข้ากระทบกัน
ห้าฝีก้าว…
ลีฮุนถูกผลักให้ถอยออกไปห้าฝีเก้าอย่างไม่อาจต้านทาน มันคือผลลัพธ์ที่ได้จากการพยายาม ลดแรงปะทะให้ได้มากที่สุด
‘สัตว์ประหลาด…นี่มันสัตว์ประหลาดชัด ๆ มีอัศวินที่มีความสามารถขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ?’
“ไม่! เป็นไปไม่ได้”
ลีฮุนส่ายหัวด้วยสีหน้าทําอะไรไม่ถูกและพุ่งเข้าใส่ฮยอนนู เขาเข้าไปพร้อมกับความหวังเล็ก ๆ เท่านั้น อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปจากนี้
ในที่สุดฮยอนนูก็รู้สึกตัวว่าตัวเองนั้นโชคดีแค่ไหนที่ได้เปลี่ยนอาชีพไปเป็น อัศวินแห่งคีออน”
‘ถ้าไม่มีพลังงานดาบช่วยแล้วละก็ ฉันคงจะถูกพละกําลังที่เหนือกว่าของอีกฝ่ายกดดันแน่นอน’
ค่าความสามารถของฮยอนนูแม้จะไม่ได้ตามหลังลีฮุนมากเท่าไหร่แต่ก็ยังถือว่าต้อยกว่า อย่างไรก็ตามเรื่องราวทั้งหมดนี้ก็เปลี่ยนไปเมื่ออาวุธของฮยอนนูนั้นได้รับการฉาบด้วยพลังเวทมนตร์ แบบเต็มเปี่ยมพลังงานดาบของฮยอนนูได้รับการจัดอันดับให้เป็นทักษะที่น่าทึ่ง และคุกคามฝ่ายตรงข้ามได้เป็นอย่างดี มันทําลายพลังงานดาบของอีกฝั่งได้ทั้งหมด ไม่ว่าศัตรูที่เขาประมือด้วยจะเป็นใครก็ตาม
ดาบของทั้งสองเข้าปะทะกันอีกครั้ง พลังงานของทั้งสองต่างก็พยายามกลืนกินพลังของอีกฝ่าย และแน่นอนว่าฝ่ายที่ชนะก็คือดาบของฮยอนนู เป็นเรื่องธรรมดาที่ลีฮุนนั้นไม่อาจต้านทานแรงปะทะได้และกระเด็นออกไป ท้ายที่สุดเขาก็ทําได้แค่เอ่ยปากออกมาว่า “ฉันยอมแพ้”
[ผู้เล่น ‘คังฮยอนนู’ เป็นฝ่ายชนะ]
ลีฮุนอดกลั้นความรู้สึกเอาไว้และเดินเข้าไปหาฮยอนนู
“นายเป็นนักเล่นเกมมืออาชีพงั้นเหรอ?” ลีฮุนถามอย่างระวังในขณะที่ตัวเองยืนอยู่ตรงหน้า ของฮยอนนู
“ไม่ใช่หรอก ฉันเป็นสตรีมเมอร์ของ ‘เอ-เวิร์ล’ นะ คนเรียกฉันว่าเป็นบอสใหญ่ประจําซอย” ฮยอนนูตอบกลับด้วยน้ําเสียงที่ดูเป็นมิตร
นั่นก็เป็นเพราะว่าเขากําลังสตรีมอยู่ มีหลายกรณีเช่นนี้ที่ผู้เล่นชื่นชมทักษะของฝ่ายตรงข้าม และขอเป็นเพื่อนหรือต้องการแก้แค้นหลังจากพ่ายแพ้อย่างสิ้นหวัง ครั้งนี้นั้นเป็นเหตุผลอย่างแรก ลีฮุนไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อฮยอนนู “บอสใหญ่ประจําซอยงั้นเหรอ? ไม่แปลกใจเลยว่าพลังของ นายต่างออกไปจริง ๆ ฉันหวังว่านายจะยังคงเป็นแบบนี้ต่อไปตอนที่นายพัฒนาไปไกลกว่านี้นะ”
“บอสใหญ่ประจําซอยดูแล้วจะเป็นมิตรอยู่สินะ”
ลีฮุนพยักหน้าเมื่อเขารู้ว่าคู่ต่อสู้ของตนก็คือบอสใหญ่ประจําซอย
“นายกําลังไต่แรงค์อยู่เหรอ? นายเก่งนะ แต่ว่า…”
เพียงแค่ฮยอนนูเริ่มเอ่ยปาก ลีฮุนก็เข้าใจความหมายของคําพูดเขาทันทีและยิ้มออกมา ฮยอนนูเมื่อเห็นรอยยิ้มแล้วเขาก็รู้ทันทีว่าตัวเองนั้นคิดถูก เช่นเดียวกับพวกผู้ชมเองก็ด้วยเช่นกัน
อัศวินตัวแทนผู้เล่นนักรบคนนี้ก็คืออัศวินตัวแทนนั่นเอง
“ทุกคนครับ ผมขอหยุดการแข่งขันจัดอันดับเอาไว้ก่อนเพื่อที่จะสัมภาษณ์ซักเดี๋ยวได้ไหม?”
– การสัมภาษณ์อัศวินตัวแทนเหรอ? เป็นครั้งแรกเลยนะที่ได้เห็นอะไรแบบนี้
– ดูแล้วน่าจะเป็นวิดีโอที่หาจากที่ไหนไม่ได้แล้วละ
– ถ้าไม่ดูตอนนี้แล้วจะไปหาดูอัศวินตัวแทนได้อีกจากที่ไหนกัน?
พวกผู้ชมต่างก็อนุญาตให้ฮยอนนูสัมภาษณ์ลีฮุน
ลีฮุนผู้เป็นอัศวินตัวแทนสวมหน้ากากในขณะที่ให้สัมภาษณ์แก่ฮยอนนู แม้ใบหน้าของเขาจะ เห็นได้จากตอนที่แข่งขันจัดอันแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าต้องทําแบบนี้อยู่ดีเนื่องด้วยความหวังที่ว่า ไอดีนี้จะไม่ถูกระงับหากเขาปกปิดใบหน้าในตอนนี้
“ถ้างั้นก็มาเริ่มทักทายผู้ชมกันเถอะ” ฮยอนนูพูดแนะนําตัวอย่างเป็นมืออาชีพ แสดงให้เห็นว่าประสบการณ์การสตรีมของเขาที่ได้รับมานั้นไม่สูญเปล่า
“สวัสดีครับ ผมชื่อเฮเดอร์ รับงานเป็นอัศวินตัวแทนในอารีน่าครับ”
หลังจากที่ลีฮุนทักทายเสร็จแล้ว หน้าต่างแชทก็เต็มไปด้วยข้อความในทันที เฮเดอร์นั้น เป็นชื่อไอดีของตัวละครอัศวินตัวแทนที่เป็นของลีฮุน แม้เฮเดอร์จะไม่ได้เป็นอัศวินตัวแทนที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ชื่อเสียงของเขาก็ยังคงเป็นที่รู้จัก
– เฮเดอร์นี่ก็ดังพอตัวเลยไม่ใช่เหรอ?
– ฉันรู้มาว่าเขาเป็นผู้เล่นระดับโกลด์ด้วยนะ
– เขาเป็นผู้เล่นระดับโกลด์หลังผ่านการต่อสู้จัดอันดับมานับครั้งไม่ถ้วยเลยสินะ? ว้าว!
– เขาอยู่ระดับแพลตตินั่มต่างหาก ไม่ใช่โกลด์ซักหน่อย นอกจากนี้เขายังเป็นอัศวินตัวแทนที่ ยอดเยี่ยมที่สุดด้วย ถ้าหากไม่เอาไปเทียบกับคนคนนั้นละนะ
– ใครเป็นคนนั้นที่ว่ากัน? จะบอกแค่ชื่อให้ก็แล้วกันนะ โมปียังไงละ
“ดูเหมือนเฮเดอร์จะเป็นชื่อที่ดังใช้ได้เลยนะครับ? แถมบางคนยังบอกอีกว่าคุณเป็นหนึ่งในสา มคนที่แข็งแกร่งที่สุดด้านพละกําลังด้วยนะ” ฮยอนนูมองไปยังหน้าต่างแชทและเห็นว่ามีอะไร บางอย่างที่ควรค่าในการถาม
“ผมแค่เป็นผู้เล่นที่เล่นดีคนหนึ่ง เป็นแค่หนึ่งในอัศวินตัวแทนธรรมดา ๆ เท่านั้นเองครับ”
“ถ้างั้นผมจะเปลี่ยนคําถามก็แล้วกัน มีอัศวินตัวแทนอยู่ทั้งหมดกี่คนกันแน่ครับ?”
“ที่รู้ ๆ ก็มีอยู่ราว ๆ 30 คนได้ อันนี้คือคนที่อยู่ในระดับโกลด์นะครับ ส่วนระดับต่ํากว่านั้นผมไม่รู้”
“30 คน? ทําไมมันน้อยกว่าที่คิดมากเลย? คนดัง ๆ ที่อยู่ในระดับโกลด์น่าจะมีมากกว่านี้ไม่ใช่ เหรอ?”
“ผมไม่ได้จะอวดหรอกนะ แต่ผมน่ะทําได้ทุกอย่างเวลาอยู่ในระดับโกลด์ จะสตรีม ไปร่วมรายการ หรือจะขายวิดีโอก็ได้ ผมแค่เลือกทํางานที่คิดว่าสบายที่สุดก็เท่านั้น ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงานที่ ดูไม่ถูกต้องก็เถอะ”
– เขาบอกว่าไม่ได้ตั้งใจอวดแต่ก็ยังอวดอยู่ดี
– มีฝีมือขนาดนี้ทําไมถึงเลือกเป็นอัศวินตัวแทนกัน?
– เพราะรายได้จากการเป็นอัศวินตัวแทนงั้นเหรอ?
– ได้ยินมาว่ารายได้ของโมปีต่อเดือนนี้หลักพันล้านเลยนะ
“ถ้างั้นผมขอถามคําถามต่อไปก็แล้วกัน ไหน ๆ หลาย ๆ คนก็อยากรู้ด้วย รายได้ที่คุณได้นี่ เท่าไหร่กันแน่?”
เมื่อฮยอนนูได้ถามคําถามที่ผู้ชมต้องการอยากจะรู้มาโดยตลอดทําให้หน้าต่างแชทที่เริ่ม เงียบกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
-ใช่! นี่เป็นเรื่องที่สําคัญที่สุดเลย
– นี่แหละเป็นสิ่งที่ฉันอยากรู้
– ทํางานเป็นอัศวินตัวแทนนี้ได้เงินเท่าไหร่กันแน่
“ถ้าจะย้ายไอเทมไปยังไอดีที่ไม่มีอะไรเลยก็จะแพงหน่อยครับ” ลีฮุนยกนิ้วโป้งและนิ้วชี้มือ ขวาของเขาขึ้นมา “ถ้าระดับบรอนซ์ก็จะอยู่ที่ราว ๆ 5 ล้านวอนครับ แต่ถ้าจากระดับบรอนซ์ขึ้น ไป ราคาก็จะคิดเป็นต่อการชนะเป็นครั้ง ๆ ไป ดังนั้นคุณก็จะเห็นว่าระดับซิลเวอร์จะอยู่ที่ราว ๆ 20 ล้านวอน และผมก็จะใช้เวลาประมาณสามวันในการขึ้นเป็นบรอนซ์”
– ว้าว! งั้นก็เดือนละห้าสิบล้านเลยสิ
– ต้องไปเป็นอัศวินตัวแทนบ้างแล้ว
– แต่ถึงอย่างนั้นเฮเดอร์ก็เป็นอัศวินตัวแทนระดับท็อปเลยนะ คนปกติหาไม่ได้ขนาดนั้นหรอก
“โอโห! หน้าต่างแชทฮือฮากันใหญ่เลย”
ฮยอนนูรู้สึกประหลาดใจกับเงินจํานวนมากถึง 50 ล้านวอน แน่นอนว่ามันสมเหตุสมผลแล้วที่ เฮเดอร์จะมีไอเทมระดับแรร์หลายอย่าง แม้ว่าไอเทมเหล่านั้นจะไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุดก็ตามไม่ เช่นนั้นก็คงจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปั้นไอดีเปล่าให้อยู่ในระดับบรอนซ์ได้
“อ้อ! ผมมีเงื่อนไขบางอย่างเวลาเลือกที่จะทําด้วย นั่นก็คือต้องมีเลเวล 100 และผ่านการเปลี่ยนอาชีพครั้งที่สองมาแล้วก่อน ผมช่วยปั้นไอดีที่ยังไม่ผ่านการเปลี่ยนคลาสครั้งที่สองมาแล้วไม่ได้”
– ถ้างั้นทําไมบอสใหญ่ประจําซอยถึงอยู่ในระดับบรอนซ์ตอนเลเวล 80 ล่ะ?
– ก็นั่นมันเป็นมาตรฐานของบอสใหญ่ประจําซอยนี้
– ดูเหมือนเขาจะเก่งกาจกว่าเฮเดอร์นะ
ในที่สุดการสัมภาษณ์นานกว่าสามสิบนาทีก็จบลง ลีฮุนชื่นชอบในตัวฮยอนนูอย่างมาก
“นิสัยของเขานี่ดีจริง ๆ
“อ้อ!” ลีฮุนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เมื่อไม่นานนี้มีข่าวลือเรื่องหนึ่งที่แพร่สะพัดออกไป และบุคคลหลักที่อยู่ในเรื่องนั้นก็คือฮยอนนูนั่นเอง ลีฮุนตัดสินใจที่จะบอกบอสใหญ่ประจําซอยเกี่ยวกับเรื่องนี้ “นายช่วยปิดไมค์สตรีมซักเดี๋ยวได้ไหม?”
“เอ๋? มีอะไรงั้นเหรอ?” ฮยอนนูรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อจู่ ๆ เขาก็ถูกขอให้ปิดไมค์สตรีม
อย่างไรก็ตามลีฮุนห้ามเขาไว้เนื่องจากไม่อยากให้ข้อมูลแพร่สะพัดออกไป ดังนั้นฮยอนนูจึงปิดไมโครโฟนอย่างรวดเร็ว “ขอโทษด้วยนะครับทุกคน ผมต้องปิดไมค์สักครู่นะครับ มีอะไรบางอย่างที่เขาอย่างจะพูดกับผมเป็นการส่วนตัวนะ”
– อย่าปิดเซ!
– พวกเราก็อยากฟังเหมือนกันนะ
– พวกมีสิทธิ์ที่จะฟังนะโว้ย!
ผู้ชมต่างก็คัดค้าน อย่างไรก็ตามสุดท้ายฮยอนนูก็ไม่สนใจ