ตอนที่ 1665 มาทำให้โกรธ (1)
วิหารจิงหงคึกคักมีชีวิตชีวามากเป็นพิเศษวันคล้ายวันเกิดของประมุขที่ใกล้จะถึงนี้ สิบสองวิหารได้ส่งคนมาร่วมอวยพรมากมาย ในช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ มีแขกขนของขวัญและคำอวยพรหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย ทำให้วิหารจิงหงเต็มไปด้วยสมบัติจำนวนมาก ทุกวิหารต่างส่งตัวแทนมา ไม่ว่าเบื้องหลังพวกเขาจะวางแผนขัดแข้งขัดขากันมากแค่ไหน แต่นี่เป็นงานฉลองวันเกิด พวกเขาย่อมทำให้ยิ่งใหญ่ดูดีอยู่แล้ว
คนของวิหารจิงหงรับของขวัญกันจนมือล้าใบหน้าก็ต้องพยายามคงรอยยิ้มรับแขกเอาไว้ให้ดูเหมือนเป็นเจ้าภาพที่ดี
แต่ในความเป็นจริงแล้วกลับไม่เป็นเช่นนั้น
ประมุขวิหารจิงหงที่ควรนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่เพื่อรอให้คนมาอวยพรวันเกิดตอนนี้กำลังมีสีหน้าเคร่งเครียด
ผู้อาวุโสหลายคนรวมตัวกันอยู่ที่ในห้องทำงานสีหน้าของพวกเขาไม่ค่อยดีนัก
วิหารต่างๆใช้ข้ออ้างว่ามาร่วมอวยพรวันเกิดส่งศิษย์หนุ่มๆสาวๆที่หน้าตาดีและมีพรสวรรค์มามากมายเพื่ออวดความแข็งแกร่งของศิษย์รุ่นใหม่ของพวกเขา ทำให้วิหารจิงหงยิ้มไม่ออกแล้ว
วิหารจิงหงอยู่ในระดับล่างสุดของสิบสองวิหารในงานชุมนุมเทพยุทธ์พวกเขาไม่สามารถดึงตัวผู้เยาว์ที่เล็งไว้ในใจได้เลย แม้ว่าจะดึงคนมาเข้าร่วมได้ไม่น้อย แต่เมื่อเห็นผู้เยาว์ที่โดดเด่นและยอดเยี่ยมที่สุดซึ่งโดนวิหารอื่นดึงตัวไปมาอยู่ตรงหน้า มันก็ทำให้วิหารจิงหงแทบกระอักเลือด แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
หลังจากพยายามอย่างหนักพวกเขาก็ได้ตัวเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์ดีพอสมควรมาคนหนึ่ง และเตรียมที่จะพาเขากลับมาที่วิหารเพื่อดูแลฝึกฝนเขาอย่างดี แต่ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าเข้ามาในวิหารจิงหง เด็กหนุ่มคนนั้นก็ถูกเด็กสาวจากวิหารมังกรทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสเพราะความหื่นกามของเขา อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงมาก แม้ว่าจะเชิญหมอมานับไม่ถ้วนเพื่อรักษาเขาหลังจากที่นำเขากลับมาที่วิหารแล้ว แต่ผลที่ได้ก็ทำให้พวกเขาหมดหนทาง เส้นลมปราณของเด็กหนุ่มคนนั้นถูกทำลายจนเกือบหมด การจะให้เขาหายดีและฟื้นตัวเต็มที่นั้นเป็นสิ่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
มีเพียงแค่เชิญหมอเทวดาไป๋สวี่มาเท่านั้นที่พอจะมีความเป็นไปได้บ้างแต่ไป๋สวี่ก็ลึกลับเหลือเกิน เขาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้ว่าจะไปหาเขาได้ที่ไหน จดหมายที่พวกเขาส่งไปก็เหมือนก้อนหินที่โยนลงทะเล ใครจะรู้ว่าเมื่อไรจะถึงตาของเจ้าเด็กโชคร้ายคนนี้?
แล้วตัวการใหญ่ที่สร้างความวุ่นวายทั้งหมดนี้ก็เพิ่งจะเดินตามหลังประมุขน้อยของวิหารมังกรผ่านประตูวิหารจิงหงเข้ามาอย่างยิ่งใหญ่ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ศิษย์ที่ยืนอยู่หน้าวิหารจิงหงเพื่อต้อนรับแขกเห็น “เด็กสาว” ที่น่าหลงใหลเดินเข้ามาหาอย่างสง่างามเพื่อส่งบัตรเชิญให้ เขาก็ตกตะลึงกับใบหน้าที่งดงามนั้นทันที และจ้องมองอย่างมึนงง
“เด็กสาว”ยิ้มกว้างขณะมองไปที่ศิษย์ของวิหารจิงหงและพูดว่า “เฟยเหยียนแห่งวิหารมังกรและประมุขน้อยของเรามาเพื่อร่วมอวยพรวันเกิดของประมุขวิหารจิงหง”
สายตาหลงใหลของศิษย์วิหารจิงหงแตกเป็นเสี่ยงๆจากคำพูดยิ้มแย้มของเฟยเหยียนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างไม่อยากจะเชื่อ สายตาที่จ้องมองเฟยเหยียนก็ฉายแววตกใจอย่างมาก!
[เฟยเหยียน?]
[เด็กสาวที่ทำร้ายศิษย์ของวิหารจิงหงคนนั้นจนบาดเจ็บสาหัสงั้นหรือ?]
ศิษย์วิหารจิงหงไม่นึกฝันเลยว่าเฟยเหยียนจะมาที่วิหารจิงหงเพื่อร่วมงานฉลองวันเกิดของประมุขได้อย่างเจ็บแสบขนาดนี้
แทนที่จะบอกว่ามาที่นี่เพื่อร่วมอวยพรวันเกิด……น่าจะบอกว่าคนพวกนี้มาเพื่อทำให้พวกเขาโกรธมากกว่า!
เป็นที่รู้กันดีว่าคนที่เฟยเหยียนทำร้ายนั้นเป็นต้นกล้าที่ประมุขและผู้อาวุโสคาดหวังเอาไว้มากแต่ถึงต้นกล้านี้จะดี มันก็ถูกมือร้อนของเฟยเหยียน “ทำลายดอก” ลงไปแล้ว ทุกวันนี้เขายังเจ็บกระเสาะกระแสะอยู่ที่เรือนด้านหลัง จะเดินก็ยังลำบาก
การปรากฏตัวของเฟยเหยียนทำให้คนของวิหารจิงหงยิ้มไม่ออกสายตาที่พวกเขามองไปยังเฟยเหยียนก็แปลกไป ความเป็นศัตรูอย่างรุนแรงในสายตาของพวกเขาไม่อาจชัดเจนไปมากกว่านี้ได้แล้ว
แต่ดูเหมือนว่าใครบางคนจะไม่รับรู้ถึงความเป็นปฏิปักษ์อย่างรุนแรงของอีกฝ่ายเลยเขายิ้มอย่างสดใสให้กับศิษย์ของวิหารจิงหง รอยยิ้มที่สดใสนั้นทำให้ดวงตาของศิษย์พวกนั้นแสบร้อนอย่างมาก
[นี่นางมาที่นี่เพื่อหาเรื่องพวกเขาใช่ไหม?]