ตอนที่ 1701 ไม่มีคําว่าสายเกินไปสําหรับการแก้แค้น

Monster Paradise

ตอนที่ 1701 ไม่มีคําว่าสายเกินไปสําหรับการแก้แค้น

 

หลินฮวงว่างมาก

 

การประมูลของราชันย์ยังไม่จบ เขาจึงไม่อยากปิดประตูบ่มเพาะ

 

แต่ทว่า เขาไม่ใช่คนที่จะอยู่เฉย ดังนั้น เขาจึงให้ไคล์ไปช่วยรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเผ่าคณานับ

 

“วังเผ่าคณานับคือองค์กรระดับหกชั้นน่าในแดนเทพ ความสามารถโดยรวมเป็นรองแค่องค์กรระดับเจ็ดทั้งห้า ลือกันว่าในแดนเทพเจ้าวังกับรองเจ้าวังคือยอดฝีมื่อถึงจ้าวเทวะ พวกเขามีเทพสวรรค์นับพันกับเทพแท้จริงนับไม่ถ้วน

 

หลินฮวงมีความคิดมากมายล่องลอยในหัวเกี่ยวกับวังเผ่าคณานับ

 

วังเผ่าคณานับคือผู้บงการเบื้องหลังสาเหตุที่อารยธรรมบ่มเพาะของโลกกรวดโดนท่าลายซ้ําแล้วซ้ําเล่า นิกายพันอสรพิษที่โจมตีก็แค่เบี้ยตัวหนึ่ง

 

ถ้าเขาไม่ฆ่าผู้รุกรานของนิกายพันอสรพิษด้วยตัวเอง และย้ายโลกกรวดมาไว้ในตัวเขา อารยธรรมบ่มเพาะของโลกกรวดอาจโดนทําลายอีก ไม่มีใครรู้ว่ามันต้องใช้เวลาฟื้นตัวนานแค่ไหน

 

สองปีก่อน วังเผ่าคณานับคือยักษ์ใหญ่ที่หลินฮวงไม่อาจยุ่งได้

 

ตั้งแต่มาถึงมหาพิภพ เขาก็ปลอมตัวเอง ใช้ตัวตนมากมายเพราะกลัวว่าวังเผ่าคณานับจะพบเขา

 

เดิมเขาคิดว่าภูเขาใหญ่ลูกนี้จะบดบังเขาไปอีกนาน เขาไม่เคยคิดฝันว่า ในเวลาไม่ถึงสามปี เขาจะมาถึงจุดที่วังเผ่าคณานับเป็นแค่มดปลวก

 

“ในเมื่อช่วงนี้ข้าว่าง ข้าก็ควรฉวยโอกาสจัดการเรื่องนี้”หลินฮวงคิดว่ามันได้เวลาสะสางบัญชีแค้น

 

เขาไม่มีความสามารถหรือเวลาในอดีต แต่ตอนนี้ไม่ใช่

 

อย่างไรก็ตาม หลินฮวงไม่ได้วางแผนสู้เอง ขณะที่เขากระจายจิตเทวะออกไป เขาก็ตระหนักว่าแลนเซล็อต ไทแรนด์ ชาโคลกับตัวอื่นอยู่แถวนี้

 

เขาสื่อสารกับพวกมันผ่านกระแสจิต ยกเว้นเผ่าแมลง ทุกคนมานี้ เราจะออกไปแดนเทพเพื่อฝึกกันหน่อย”

 

แทบจะวินาทีต่อมา ชาโคลก็บินโฉบมาบนไหล่หลินฮวง

 

“เราจะไปสู้เหรอ?!”ชาโคลตื่นเต้นมาก

 

เดิมที่มันอยากให้ไปกับตัวตลกพามันอออกเขตดาวตาปีศาจ แต่พวกมันปฏิเสธ อ้างว่ามีธุระส่วนตัว

 

ชาโคลจึงหงุดหงิดมากตลอดสองวันเพราะเหตุนั้น

 

หลินฮวงคิดได้ว่าพวกมันอาจไปหุบเหวและปฏิเสธที่จะพาชาโคลไปด้วย กังวลว่ามันจะปากโป้ง

 

เขาไม่หยุดพวกมัน

 

ตราบเท่าที่พวกมันไม่โดนยอดฝีมือระดับเด็ฆ่า เขตแดนเทพของเขาจะคืนชีพพวกมันได้

 

ด้วยความสามารถปัจจุบันของไปกับตัวตลก สถานที่ที่พวกมันไปได้ในหุบเหวค่อนข้างจํากัด มีโอกาสสูงที่จะไม่พบยอดฝีมือระดับเต่

 

หลินฮวงตีหัวชาโคล”เจ้าเอาแต่คิดเรื่องการต่อสู้ ทําไมไม่แบ่งไปคิดเรื่องการเพิ่มระดับพลังบ้าง?”

 

“ข้าสามารถเพิ่มพลังโดยการต่อสู้ได้ไม่ใช่เหรอ?”ชาโคลลูบหัวและบ่น

 

“เจ้าพูดเหมือนตัวเองเก่งมากในการต่อสู้จริง”หลินฮวงเลิกคิ้ว”อยากประมือกับข่าไหม?”

 

“ไม่” ชาโคลรีบปฏิเสธ

 

มันดันเห็นสายฟ้าปรากฏตัว และรีบไปหลบหลังสายฟ้าทันที และยื่นหัวออกมาปฏิเสธ”การประมือกับท่านไม่ใช่การฝึกต่อสู้จริง แต่เป็นการโดนซ้อมต่างหาก”

 

วินาทีต่อมา ชาโคลก็รู้สึกว่าร่างกายมันหดเกร็ง ต่อมา ร่างกายมันก็กลับไปบนไหล่หลินฮวงอย่างควบคุมไม่ได้

 

“เจ้าคิดจะไปไหน?”หลินฮวงดีดหัวชาโคลก่อนปลดปล่อยด้ายพลังจิต

 

สายฟ้าหดตัวลงเงียบๆขณะมองฉากนี้ มันหดเป็นขนาดเท่านกกระจอกและบินไปบนไหล่อีกข้างของหลินฮวง

 

หลังสายฟ้ามาถึง แลนเซล็อต ไทแรนด์กับตัวอื่นก็มาถึงกัน

 

ชาโคล สายฟ้า แลนเซล็อต ไทแรนด์ ชุดคลุมเลือด อสูร อิมพ์ แม่มด อสรพิษจันทรา จันทร์เสี้ยวกับจันทร์ ทมิฬ ความตาย(อัศวินแห่งความตาย) อัศวินอมตะ จ้าวสงคราม ราชาเฮอร์คิวเลี่ยน ปิงหวัง จอมสังหาร จอม ปีศาจ ภู่หรง เกล็ดดํา และเก้าเถาวัลย์

 

หลินฮวงรู้สึกถึงความสําเร็จหลังมองพวกมัน

 

มันจะเป็นโชคลาภครั้งใหญ่สําหรับผู้ควบคุมคนใดในมหาพิภพที่มีมอนสเตอร์จิตวิญญาณบริสุทธิ์ระดับจ้าวเทวะสักตัว

 

แต่เขากลับมีมากกว่า 21 ตัวที่ยืนตรงหน้า และนี่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

 

หลินฮวงยังสงสัยว่า ต่อให้จะมีผู้ควบคุมที่มีมอนสเตอร์ระดับสูงเช่นนี้ในจักรวาล แต่พวกเขาย่อมไม่มีมากเท่าเขาแน่

 

ไม่ช้าเขาก็ฟื้นคืนสติหลังจมอยู่ในห้วงความคิด

 

“ข้าเรียกพวกเจ้ามาครั้งนี้ก็เพราะข้ามีความแค้นกับองค์กรหนึ่ง ข้าเพิ่งมีเวลาเอาตอนนี้ ข้าเลยคิดจะฝึกพวกเจ้า”

 

“เป้าหมายครั้งนี้คือองค์กรระดับหกในแดนเทพวังเผ่าคณานับ”

 

“บนผิวเผิน องค์กรนี้มีถึงจ้าวเทวะอย่างน้อยสามคน จํานวนจริงควรมากกว่านั้น มีโอกาสต่ํามากที่จะมีจ้าวเทวะ

 

ความตื่นเต้นของเหล่ามอนสเตอร์ลดลงพอได้ยิน

 

ความสามารถปัจจุบันของพวกมันมากพอจะจัดการกับจ้าวเทวะขั้นกลางได้ พวกมันจึงไม่ค่อยสนใจสู้กับถึงจ้าวเทวะ

 

หลินฮวงเดาไว้แล้วว่าพวกมันจะมีปฏิกิริยาแบบนี้

 

“เพื่อเพิ่มความยากของภารกิจ ภารกิจครั้งนี้จึงเป็นการจับกึ่งจ้าวเทวะกับจําาวเทวะทั้งหมดเป็นๆ โดยเฉพาะคนที่ชื่อโซส ไม่ว่าระดับพลังของเขาจะสูงต่ําแค่ไหน เขาก็ต้องมีชีวิต”

 

โซสคือคนจากนิกายพันอสรพิษที่วังคณานับออกค่าสั่ง

 

หลินฮวงรู้แค่ชื่อของคนคนนี้

 

เขาไม่รู้จักหน้าตากับระดับพลังของอีกฝ่าย

 

หลินฮวงอยากจับเป็นโซสเพราะเขาอยากรู้ความจริงจากปากอีกฝ่าย เขาอยากรู้ว่าทําไมอีกฝ่ายถึงออกคําสั่งให้ทําลายอารยธรรมบ่มเพาะของโลกกรวดไม่หยุด

 

เถิงหรานกับคนอื่นจากนิกายพันอสรพิษมีการคาดเดาอยู่

 

แต่ทว่า มันยังไม่ได้รับการพิสูจน์

 

โดยธรรมชาติ การจับเป็นโซสก็แค่ชั่วคราว

 

หลังหลินฮวงได้รับความจริง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีบทบาทยังไงในเรื่องนี้ แต่ในฐานะคนออกคําสั่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่หลินฮวงจะปล่อยเขาไป

 

ส่าหรับวังเผ่าคณานับ ไม่ว่าจะมีคนมีส่วนในเรื่องนี้กี่คน หลินฮซงก็ไม่คิดปล่อยให้องค์กรนี้มีอยู่ต่อไป

 

เหตุผลเพราะมันเป็นไปไม่ได้สําหรับวังเผ่าคณานับที่จะไม่รู้เรื่องที่โซสทํา

 

แต่ทว่า เบื้องบนของวังเผ่าคณานับกลับเลือกตามใจเขาและเมินเฉย

 

พวกเขายอมให้โซสออกค่าสั่งกับนิกายพันอสรพิษเพื่อทําลายอารยธรรมของโลกกรวดซ้ําแล้วซ้ําเล่า เช่น ฆ่าผู้บ่มเพาะในโลกกรวดไม่หยุด

 

ตลอดยุคสมัย มีผู้บ่มเพาะอย่างน้อยหมื่นล้านคนของโลกกรวดที่ตายภายใต้เงื้อมมือนิกายพันอสรพิษ

 

วังเผ่าคณานับต้องชดใช้!

 

“ข้าได้บอกพวกเจ้าเกี่ยวกับเป้าหมายและภารกิจแล้ว ข้าจะไม่พูดอะไรอีก ไปกันได้แล้ว”

 

ทันทีที่หลินฮวงพูดจบ เขาก็เรียกประตูทุกอาณาจักรและกําหนดพิกัดไปวังคณานับ