ตอนที่ 1706 หลอกให้คิดว่าจะเก่งขึ้น
หลินฮวงนั่งสมาธิและเข้าสู่สภาวะบ่มเพาะในกระท่อมอาณาจักรเสมือน
ลำดับความสําคัญของเขาระหว่างปิดประตูบ่มเพาะครั้งนี้คือสร้างภาพเสมือนจิตเทวะ
ท่ามกลางภาพเสมือนจิตเทวะ 108 ภาพ เขาเหลือแค่สองภาพสุดท้าย
เขาเมินมันไปเพราะตอนนั้น เขาต้องใช้เวลาหมื่นปีเพื่อสร้างภาพที่ 107 ภาพเดียวด้วยวิญญาณเทพระดับจ้าวเทวะขั้นสูง
เนื่องจากเลื่อนเป็นจ้าวเทวะ พลังของวิญญาณเทพของเขาจึงเป็นระดับจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแล้ว แถมด้วยนิ้วทองคําประเภทวิญญาณเทพสองชิ้นในตัว แผ่นหินควบคุมวิญญาณกับสมองวิญญาณ ระยะเวลาการสร้างภาพจึงลดลงมาก
หลังสงบจิตสงบใจ หลินฮวงก็ไม่ลังเลอีกและเริ่มดาเนินการ
วันเวลาผ่านไป
เขาใช้เวลาไม่ถึงสองร้อยปีเพื่อสร้างภาพที่ 107
พลังของวิญญาณเทพเขาเลื่อนเป็นจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุดทันที
เขาใช้เวลาอีกแปดร้อยปีเพื่อสร้างภาพที่108
พลังของวิญญาณเทพกับจิตเทวะของเขาเลื่อนขั้นอีกครั้งตอนเขาสร้างภาพเสมือนจิตเทวะทั้งหมดสําเร็จ พวกมันไปถึงขีดจํากัดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแล้ว
“สุดทํายข้าก็ทําการสร้างภาพสําเร็จ!”หลินฮวงพ่นลมหายใจยาว
แม้เขาจะไม่รู้เวลาแน่ชัด แต่ก็มั่นใจว่าเขาใช้เวลาไปค่อนข้างนาน
พอเห็นการเปลี่ยนแปลงของวิญญาณเทพในตัวเขา หลินฮวงก็รู้สึกถึงความสําเพ็จ คล้ายกับความรู้สึกตอนเขาผ่านด่านในเกมที่เคยเล่น
แต่ทว่า วินาทีที่วิญญาณเทพของเขาเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ ชุดภาพจิตเทวะนี้ก็พลันแตกสลาย เปลี่ยนเป็นประกายไฟและหายลับไป
หลินฮวงตกตะลึง แต่ในไม่ช้าก็รู้ตัว
มรดกจิตเทวะไร้ชื่อนี้ได้ทําลายตัวเองเพราะเขาสืบทอดมันแล้ว
“เจ้าของมรดกนี้เป็นคนดี ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะทําเช่นนี้เพราะไม่อยากให้มรดกของเขาถูกนําไปใช้ประโยชน์”หลินฮวงอ่านความคิดเจ้าของมรดกออก
ในด้านหนึ่ง เขาหวังว่าจะมีผู้สืบทอดมรดก
ในอีกด้าน เขาไม่อยากให้มรดกตกไปอยู่ในมือที่ผิด
ดังนั้น เขาจึงตั้งมาตรการไว้
เนื่องจากมีบางคนสืบทอดมันแล้ว เขาจึงทําลายมันโดยตรง ไม่จําเป็นต้องมีคนที่สอง
โดยธรรมชาติ ความเสี่ยงนั้นสูง
ถ้าคนที่ได้รับภาพเสมือนนี้ไปตายก่อนจะสร้างเสร็จ มรดกอาจโดนกลบฝังไปกับคนที่ตาย ความเป็นไปได้ที่มันจะถูกสืบทอดจะเลือนหาย
แน่นอน เจ้าของคนเตรียมใจไว้แล้วถึงได้เลือกทําแบบนี้
หลินฮวงตาลายไปชั่วขณะพลางมองภาพที่ค่อยๆหายไป เขาเริ่มกังวลแล้ว
ไม่มีทางที่เขาจะบ่มเพาะวิญญาณเทพกับจิตเทวะได้อีกแล้วในอนาคต
แม้พลังของวิญญาณเทพเขาจะถึงขีดจํากัดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแล้ว เขาก็ไม่คิดว่าจ้าวเทวะขั้นสูงสุดจะเป็นปลายทางของเขา เขาอยากก้าวสู่ระดับเต๋า อยากบรรลุระดับที่สูงขึ้น
แต่ทว่า โดยปราศจากวิธีบ่มเพาะวิญญาณเทพกับจิตเทวะ เขาไม่รู้ว่าจะทะลวงผ่านไปขั้นต่อไปยังไง
อย่างไรก็ตาม หลินฮวงไม่ได้จมอยู่กับปัญหานี้นานนัก
พอเห็นว่าไม่มีหนทางเพิ่มพลังวิญญาณเทพ เขาก็เบี่ยงความสนใจไปที่พลังกาย
เขาใช้นิ้วทองคําเลือดทองคําเพื่อดูดซับแก่นเลือดของพวกไป เขาเพิ่มพลังกายเขาเป็นจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุด ห่างจากขีดจํากัดเพียงก้าวเดียว
นอกจากนี้ เขายังได้รับแก่นเลือดของจ้าวเทวะนับร้อยมาจากแหวนมิติของชายที่คล้ายมัมมีด้วย
แม้คุณภาพของเลือดจะเทียบไม่ได้กับของเหล่ามอนสเตอร์เขา มันก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์
ไม่ว่ามันจะเพิ่มพลังกายเขาให้ไปถึงขีดจํากัดได้ไหม เขาก็จะรู้หลังดูดซับพวกมันแล้ว
หลินฮวงเริ่มป้อนขวดเลือดให้เลือดทองค่าในตัวเขาที่ละหนึ่ง
ไม่ช้า เลือดทองคําก็เริ่มเปล่งแสงอีกครั้งหลังดูดแก่นเลือดของจ้าวเทวะ
หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ว่าพลังกายของเขาก่าลังเพิ่มขึ้น
ถึงแม้จะช้า แต่ก็เพิ่มอย่างมั่นคง
หลินฮวงป้อนขวดเลือดนับร้อยให้มัน
เลือดทองคําสกัดสสารจากมันอย่างต่อเนื่องเพื่อเสริมสร้างร่างกายของหลินฮวง
เวลาไหลผ่านไปช้าๆ
ไม่ช้า พลังกายของเขาก็เลื่อนไปถึงขีดจํากัดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุด
แม้คุณภาพของแก่นเลือดจะเทียบไม่ได้ แต่มีปริมาณมากกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น พลังกายของหลินฮวงก็อยู่ห่างจากขีดจํากัดไม่มากอยู่แล้ว
การเสริมแกร่งรอบนี้ได้อุดช่องว่างนั้น ผลักดันร่างกายของเขาให้ไปถึงขีดจํากัด
พลังของวิญญาณเทพกับร่างกายเขามาถึงขีดจํากัดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแล้ว ในความเป็นจริง นี่เป็นความคาดหมายของหลินฮวง
แต่ทว่า เขายังไม่คิดออกจากการปิดประตูบ่มเพาะ เขากลับเลือกบ่มเพาะต่อ
จากการปิดประตูบ่มเพาะรอบสาม เขาเลือกหลอมเขตแดนเทพของจ้าวเทวะ
เขาแยกตัวออกห่างจากเรื่องของพันธมิตรดาบเป็นเดือน การประมูลที่เขาลงขายก็จบแล้วด้วย มันยังมีอาวุธเต๋าขั้นกลางทั้งหมด 11 ชิ้นที่เขาได้รับจากการฆ่าภูเขาดําด้วย เขาได้แลกพวกมันเป็นเขตแดนเทพจ้าวเทวะบนการประมูลมาก่อนนี้
เขาเมินเฉยของเหล่านี้มาตลอดจนกระทั่งตอนนี้
ครั้งนี้ เขาได้รับเขตแดนเทพจ้าวเทวะมามากมายจากการประมูล
เขาได้รับเขตแดนเทพของจ้าวเทวะขั้นกลางมาถึง 648 เขตแดน
และจ้าวเทวะขั้นสูงอีก 211 เขตแดนย
สุดท้าย เขาได้รับเขตแดนเทพจ้าวเทวะขั้นสูงสุดมา 8 เขตแดนด้วย
โดยธรรมชาติ เขตแดนที่เขาได้รับครั้งนี้เหมือนเดิม พวกมันเป็นของเผ่าแมลงหรือไม่ก็หุบเหวที่ไม่มีใครต้องการ
ไม่งั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหาได้มากขนาดนี้
แต่ทว่า ปริมาณคือสิ่งเดียวที่สําคัญต่อหลินฮวง
ไม่ว่าเขตแดนเทพจะเป็นแบบไหน เพลิงนิรันดร์ก็สามารถชําระล้างพลังงานปนเปื้อนได้
หลินฮวงเริ่มกระบวนการหลอมโดยตรงหลังท่าการคัดแยก
ไม่มีแนวคิดเรื่องเวลาในอาณาจักรเสมือน
ทีละวัน หลินฮวงไม่กิน ดื่ม พักหรือนอน มันไม่ชัดเจนว่าเขาใช้เวลาไปนานแค่ไหนเพื่อหลอมเขตแดนเทพจ้าวเทวะขั้นกลางทั้งหมด
เขตแดนเทพจําาวเทวะขั้นกลาง 648 เขตแดนช่วยเพิ่มผนึกเต๋ 38000 ผนึกในตัวหลินฮวงเป็น 43161 ผนึก
ส่วนจํานวนรอยประทับเต่ มันเพิ่มไปเกินกว่าสามร้อยล้านแล้ว
การบ่มเพาะรอบนี้ดูเหมือนจะเพิ่มความสามารถหลินฮวงไปมาก
มันทําให้ดูเหมือนว่าเขาจะสู้กับตัวตนระดับเต่เล็กได้ซึ่งๆหน้าถ้ําเขาปลดปล่อยเขตแดนของเขา
แต่ทว่า หลินฮวงตระหนักว่ามถึงแม้จะมีผนึกเต๋มากมายในเขตแดนเทพเขา พวกมันก็ดูเหมือนจะโดนจํากัดไว้โดยพลังวิญญาณเทพกับพลังกายเขา แม้กระทั้งในเขตแดนของเขา เขาก็ใช้ได้มากสุดแค่สามพันผนึกเต๋
เขาชัดเจนดีว่ามันจะเสี่ยงต่อวิญญาณเทพและร่างกายเขาถ้าเขาฝืนเกินขีดจํากัดนี้แม้จะแค่ผนึกเต๋าเดียว
ความตื่นเต้นแต่เดิมของเขาหายไป เขารู้สึกเหมือนโดนคนเอาถังน้ําเย็นสาดใส่หน้า
พอมองเขตแดนเทพของจ้าวเทวะขั้นสูงกับสูงสุดที่เหลือ หลินฮวงก็ล้มเล็กแผนหลอมพวกมัน
“ข้าควรหลอมห่วงโซ่ลําดับเทพอย่างเชื่อฟังเพื่อเพิ่มพลังข้าด้านนอกเขตแดนเทพ”หลินฮวงพูด รู้สึกหมดหนทาง