665 – หัวหน้าผู้ตรวจการไป
ก่อนซือหยูจะมาที่นี่ เขาตั้งใจจะทําตัวต้อยต่ําเพื่อไม่ให้เป็นที่สนใจ แต่เขาไม่พอใจกับเหล่าทหารพวกนี้อย่างมากข
นี่นะกําลังของอาณาจักรทมิฬที่ผู้เฒ่าจิวเอ่ยถึง?
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง อาณาจักรทมิฬก็คงจะเสื่อมโทรมไปแล้ว มันไม่ต่างอะไรกับพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ในอดีตเลย! แค่มองก็บอกได้เลยว่าอาณาจักรทมิฬเสื่อมโทรมเพียงใด ถึงได้ปล่อยให้คนอย่างหลงควนมามีอํานาจเช่นนี้!
การต้องมาเจอกับเรื่องเช่นนี้ขณะที่เดินทางมาถึงอาณาจักรทมิฬด้วยความหวังทําให้ความหวังทั้งหมดที่มีสลายไปในพริบตา เขารู้สึกด้วยซ้ําว่าควรเลิกคิดที่จะขอกําลังเสริมจากพวกเขา เพราะอย่างไรสัญชาตญาณก็บอกเขาว่าอาณาจักรทมิฬอาจจะพึ่งพาไม่ได้และไม่น่าเชื่อถือ
ในตอนนี้ คนทั้งเมืองหันมามองซื้อหูราวกับได้เห็นคนบ้า
แม้แต่หลงควนเองก็โกรธจัด! คําพูดสั้นๆว่า “เจ้าหลีกไปเถอะ” นั้นหยาบคายอย่างมาก!
หลงควนคงสับสนถ้าได้ยินคําพูดแบบนี้มาจากผู้เฒ่าที่มีพลังสูงส่ง แต่เมื่อกลับมาได้สติเขาทั้งโกรธและอับอาย
“จับมัน แล้วค่อยเอามันไปทรมานสืบสวน”
หลงควนพยายามจะพูดอย่างใจเย็น
เหล่าทหารล้อมชื่อหยขณะที่มองซื้อหยูด้วยความกังวลและตกใจ
พี่บ!
แต่ก่อนที่เหล่าทหารจะได้ขยับตัว เมฆาสีเลือดก็ได้ลอยมาจากท้องนภาไกลโพ้น และเมื่อเมฆานั้นมาใกล้ก็พบว่ามันคือชายแก่สวมชุดแดง!
“พวกผู้ตรวจการนี้!”
คนในเมืองตะโกนด้วยความนับถือ เขานับถือเหล่าผู้ตรวจการยิ่งกว่าพวกทหารเสียอีก
ผู้ตรวจการเป็นดั่งดวงตาของอาณาจักรทมิฬ พวกเขาทําหน้าที่สอดส่องดูแลทุกสํานักที่ข้องเกี่ยวกับอาณาจักร ดังนั้นทุกอย่างตั้งแต่ความผิดธรรมดาๆหรือกองทัพกบฏจึงอยู่ในคําตัดสินของพวกเขา พวกเขามีสิทธิ์ตัดสินใจและลงมือก่อนที่จะรายงานยังผู้ที่ครองอํานาจสูงกว่า
ตอนที่ตําหนักเจ็ดจ้าวปิดตัวลง พวกเขาคือคนที่มีอํานาจสูงสุดรองจากราชาแห่งความมืดพวกเขาคือคมกระบี่ที่อยู่เหนือหัวประชาชนทุกคนในอาณาจักร
พวกเขาจะประหารใครก็ได้ที่ฝ่าฝืนกฏของอาณาจักรทมิฬในทันทีทันใด ด้วยเหตุนี้ประชาชนจึงนับถือพวกเขาเหนือทหารทัพต้องห้าม
บัดซบ! พวกตัวปัญญามาแล้ว! สีหน้าหลงควนหม่นหมองและเดินไปข้าวหน้าเพื่อทักทายเหล่าผู้ตรวจการ
“ท่านผู้ตรวจการ ข้าคือผู้นําทัพหลวงหลงควน ยินดีต้อนรับพวกท่านทุกคน”
ผู้ตรวจการสามคนร่อนลงพื้น พวกเขามีพลังที่แข็งแกร่งในขอบเขตภูติระดับหนึ่ง แต่พวกเขาเพิ่งจะเลื่อนระดับพลังมาไม่นาน พวกเขาจึงอ่อนแอกว่าหัวหน้าผู้ตรวจการไปเล็กน้อย
สามผู้ตรวจการมองรอบๆหน้าตาเฉยเมย เขามองไปยังรถเลื่อนวิหคและขมวดคิ้ว หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา
“ตามกฏของอาณาจักร คนที่ระดับต่ํากว่าจ้าวแห่งความมืดห้ามมีสัตว์อสูรมากกว่าหนึ่งตัว”
เขาพูดต่อ
“เจ้ามีสามตัว อีกสองตัวต้องถูกสังหาร”
ผู้ตรวจการที่อายุราวแปดสิบปีพูดออกมา เส้นผมรวมถึงคิ้วที่ขาวราวหิมะทําให้คนที่มองดูรู้สึกขนลุก
ผู้ตรวจการสองคนที่เหลือเดินไปที่รถเลื่อน จากนั้นพวกเขาจึงพันมือตัดหัวสัตว์อสูรทิ้ง
“เจ้าบ้าไปแล้วรี? เจ้ารู้ไหมว่าสัตว์อสูรพวกนั้นข้าได้มาจากใค..”
หลงควรตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
ฉัวะ!
เสียงกรีดร้องของสัตว์อสูรสองตัวดังขึ้น สัตว์อสูรที่คล้ายวิหคเพลิงตายในทันที! เหลือ หนึ่งตัวที่ยังมีชีวิตรอดมันหวาดกลัวอย่างมาก
“กล้าดียังไง!”
หลงควนต้องมองอย่างโกรธแค้น
ชายแก่ผู้ตรวจการยังกล้าที่จะโต้แย้ง
“เราก็แค่ทําตามกฎ”
เขามองไปยังรถเลื่อนด้วยหางตา
“รถเลื่อนนั้นใหญ่ไปทําลายมันซะ”
สองผู้ตรวจการลงมืออีกครั้ง รถเลื่อนถูกทําลายในพริบตาเดียว หลงควนไม่กล้าจะขวางพวกเขาเลยนั่นก็เพราะหลงควนรู้ว่าถ้าพูดขัดเมื่อใด นั่นจะเท่ากับว่าเขาต่อต้านผู้ตรวจการ นั่นคือค วามผิดร้ายแรงที่สุด ถ้าเขาทําเช่นนั้น ต่อให้เป็นผู้ที่หนุนหลังเขาอยู่ก็ช่วยอะไรไม่ได้!
“เจ้ามีเรื่องติดใจกับคําตัดสินของข้าหรือไม่?”
ชายแก่มองหลงควนอย่างเย็นชา
หลงควนกัดฟันพยายามจะซ่อนความโศกเศร้า
“ข้าไม่ติดใจอะไร แต่สัตว์อสูรพวกนั้น จ้าวแห่งความมืดที่สามให้ข้ามา…”
“แล้วอย่างไร? ต่อให้เป็นสัตว์อสูรของจ้าวแห่งความมืดลําดับแรกก็ต้องเหมือนกัน อะไรทําให้เจ้าคิดว่าเจ้ามีสิทธิ์รบกวนการพักผ่อนของประชาชนโดยการบินไอ้ตัวพวกนี้ เพียงเพราะมันเป็นสัตว์อสูรของจ้าวแห่งความมืดรึ?”
ในตอนนั้นเอง มีเสียงอันเยือกเย็นดังมาจากท้องนภา
ผู้ตรวจการผมขาวกับอีกสองคนยืดหลังตรงและประสานหมัดทําความเคารพต่อคนผู้นั้นพร้อมกัน
“ท่านหัวหน้า!”
พี่บ!
ชายแก่ชุดแดงที่มีผมและเคราขาวร่อนลงมาจากฟ้า
“หัวหน้าผู้ตรวจการไป!”
เหล่าผู้คนตะโกนนามของเขาพร้อมกันด้วยความนับถือ
“ทําไมแม้แต่หัวหน้าผู้ตรวจการไปยังปรากฏตัวที่นี่? มิใช่ว่าเขากําลังพยายามจะเป็นภูติระดับสองหรอก? ทําไมเขาถึงออกมากัน?”
บางคนเริ่มสงสัย
หลงควนตัวแข็งที่อ เขาตัวสั่น เพราะหัวหน้าผู้ตรวจการไปนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าผู้ตรวจการคนใด
นั่นก็เพราะเขามีอํานาจที่จะตัดสินชะตาชีวิตของทุกคนแม้แต่จ้าวแห่งความมืด แม้แต่เจ้าตําหนักรองทั้งสี่ก็เคยถูกเขาสั่งประหาร! อํานาจอันสูงส่งมิใช่สิ่งที่ผู้ตรวจการธรรมดาจะมีได้
ผู้นําทัพอย่างหลงควนก็เป็นคนที่ถูกสั่งประหารได้เช่นกัน ที่แย่ยิ่งกว่าก็คือคนที่หนุนหลังหัวหน้าผู้ตรวจการคือจ้าวแห่งความมืดลําดับแรก เขาจึงมีอํานาจอย่างมหาศาล!
“ท่านหัวหน้าผู้ตรวจการ”
หลงควนโค้งคํานับประสานหมัดให้กับเขา
“ผู้นําหลง ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่พอใจกับผู้ตรวจการของข้านะ ทําไมเจ้าไม่เล่าให้ข้าฟังล่ะ?”
ชายแก่ประสานมือที่ด้านหลังและเดินไปหน้าหลงควน
เหงื่อเย็นๆไหลมาจากหน้าผากหลงควนเมื่อถูกมอง เขารีบประสานหมัดให้หัวหน้าผู้ตรวจการอีกครั้ง
“ข้าแค่เผลอพลั้งปากไปเท่านั้น ข้าไม่คิดจะโต้แย้งพวกเขาเลย โปรดอภัยข้าเถอะ”
หัวหน้าผู้ตรวจการละสายตาและตอบเบาๆ
“หึ ขอให้มีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว”
“ขอบคุณท่านหัวหน้าผู้ตรวจการ”
หลงควนถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะรอดตายมาได้ หัวใจของเขายังเต้นแรงอยู่เลย!
“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
หัวหน้าผู้ตรวจการถามเขาและมองรอบๆ ที่นี่ค่อนข้างมีคนอยู่มาก
แต่เขาก็เบิกตากว้างเมื่อมองไปยังเด็กหนุ่มผมสีเงิน
เมื่อเห็นซือหยู หลงควนเริ่มอธิบาย
“ท่าน ไอ้เด็กคนนี้พยายามจะใส่ร้ายทหารหลวงและทําให้ผู้คนเข้าใจผิด ข้าแค่จะกําจัดเขา…”
การหายใจเข้าลึกและมองหลงควน
“เขาใส่ร้ายทหารหลวงยังไง?”
หลงควนพูดสิ่งที่ชื่อหยูเคยกล่าวขณะที่พูดเกินจริงไปหลายครั้งและตัดส่วนสําคัญออกไปท้ายสุดเขาก็สรุป
“ไอ้เด็กนี่หยาบช้ามาก เขากล้าจะดูถูกอาณาจักรทมิฬของพวกเรา! คนเช่นนี้ต้องถูกลงโทษส ถานหนักเพื่อรักษาเกียรติของอาณาจักรทมิฬ”
หัวหน้าผู้ตรวจการฟังเรื่องทั้งหมดอย่างเงียบเชียบโดยไม่พูดขัด เขามองตาหลงควนเมื่อหลง ควนพูดจบ
เขาพูดอย่างเยือกเย็น
“ข้าไม่รู้ว่าส่วนที่เจ้าเล่ามาถูกต้องหรือไม่ประการใด แต่เป็นเรื่องจริงแล้ว ที่คนอย่างเจ้าไม่คู่ควรจะรู้นามของชายผู้นี้”
หลงควรนิ่งราวกับท่อนไม้เมื่อได้ยินคําพูดของหัวหน้าผู้ตรวจการ! ในทวีปเฉินหลง นอกจากราชาแห่งความมืดกับเจ็ดจ้าวแห่งความมืด ใครกันจะกล้าพูดกับเขาแบบนี้?
ทุกคนต่างตกอกตกใจไม่ต่างกัน รวมถึงตัวหลิงเจี้ยนหลิวกับลูกสาวของเขาเองด้วย ตอนที่ซื้อหยูพูดตําหนิหลงควน ทั้งสองคิดว่าชื่อหยุเพียงพูดยกตนขึ้นมาเท่านั้น แต่คําพูดจากหัวหน้าผู้ตรวจการทําให้ทุกคนต้องประเมินซื้อหยูใหม่
“ท่านเจ้าพันธมิตรชื่อ ขอท่านโปรดจงอภัยต่อคนเหล่านี้…”
หลังจากที่มองหลงควนอย่างเยือกเย็น หัวหน้าผู้ตรวจการรีบเดินไปหาซื้อหยู จากนั้นเขาก็โค้งคํานับให้ชื่อหูต่อหน้าทุกๆคน!
เจ้าพันธมิตร ชื่อ?
ทุกคนตัวแข็งที่อเมื่อได้ยินคําว่า “เจ้าพันธมิตร” นั่นทําให้พวกเขาสงสัย…เขาเป็นเจ้าพันธมิตรจากที่ใดกัน?