“ทำไมคุณถามแบบนี้คะ” พยาบาลมอง คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์
คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ยิ้มอย่างอ่อนโยน “คืออย่างนี้ค่ะ ฉันเป็นญาติของคุณผู้ชายคนนั้นที่เพิ่งออกไปเมื่อครู่ ช่วงสองวันนี้เขาไม่ได้กลับบ้านเลย ทางบ้านเป็นห่วงมาก ฉันมาเจอเขาที่นี่พอดี ดังนั้นก็เลยอยากจะถามถึงอาการของเขา เพื่อจะได้ไปบอกกับคนทางบ้าน พวกเขาจะได้สบายใจค่ะ”
พยาบาลเห็นหน้าตาท่าทางของคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ไม่ใช่คนไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่เหมือนคนหลอกลวง ก็ลดความหวาดระแวงลง ตอบว่า “ภรรยาของคุณผู้ชายคนนั้นมาทำแท้ง เขามาอยู่เป็นเพื่อนภรรยาที่นี่ค่ะ”
“ทำแท้ง!” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เบิกตาโต
พยาบาลขมวดคิ้ว “คุณผู้หญิงคะ ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ คุณกรุณาเงียบเสียงหน่อยค่ะ”
“ขอโทษนะคะ ฉันแค่ตกใจมากไปหน่อย” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ยิ้มอย่างฝืนๆ วินาทีที่หมุนตัวไปนั้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ
มายมิ้นท์ตั้งท้องลูกของเปปเปอร์เหรอ
เธอตั้งท้องตั้งแต่เมื่อไหร่
คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์จับหม้อเก็บความร้อนแน่น หัวใจเต้นตึกตัก
นึกถึงตอนที่เจอมายมิ้นท์เมื่อสองวันก่อน ท้องก็ไม่มีความเปลี่ยนแปลงอะไร คิดดูแล้วมายมิ้นท์อาจจะเพิ่งตั้งท้องไม่นาน ต้องไม่เกินสามเดือนแน่นอน
แต่มายมิ้นท์กับเปปเปอร์หย่ากันแล้ว ก็น่าจะสักประมาณสามเดือนได้ ถ้าเป็นแบบนี้ เด็กคนนี้ เป็นไปได้มากว่า หลังจากที่มายมิ้นท์หย่ากับเปปเปอร์แล้ว มีชู้กันจนตั้งท้อง!
ถ้าเป็นแบบนี้จริง ก็จะดีมากเลย ตระกูลภักดีพิศุทธิ์ของพวกเขาก็จะมีเหตุผลที่จะไปพูดกับตระกูลนวบดินทร์แล้ว
ช่วงเวลานี้ ตระกูลภักดีพิศุทธิ์ของพวกเขาถูกมองอย่างดูถูกและเยาะเย้ยมากแค่ไหน เพราะการถอนหมั้นของเปปเปอร์
ที่สำคัญก็คือ การยุติความร่วมมือระหว่างเอสซีกรุ๊ปกับบริษัทตระกูลนวบดินทร์ทั้งหมด ไม่นานเอสซีกรุ๊ปก็ตกลงไปอยู่ในยี่สิบอันดับหลังของเมืองเดอะซี ต่อมาเพราะเรื่องที่ส้มเปรี้ยวใช้ไสยศาสตร์มนต์ดำมาทำร้ายมายมิ้นท์พวกนั้น ก็ยิ่งทำให้ตกอยู่ในจุดที่พร้อมจะล้มละลายได้ตลอดเวลา
อาจจะพูดได้ว่าทั้งหมดนี้ สาเหตุเป็นเพราะการถอนหมั้นของตระกูลนวบดินทร์ ถ้าไม่ถอนหมั้น ความร่วมมือก็จะไม่ยุติลง แม้จะเกิดเรื่องที่ส้มเปรี้ยวใช้วิธีไสยศาสตร์แม่มดหมอผีมาลอบทำร้ายมายมิ้นท์ เอสซีกรุ๊ปก็คงจะไม่ตกอยู่ในสภาวะที่วิกฤติอย่างในตอนนี้
ดังนั้น เธอต้องให้เยี่ยมบุญใช้ประโยชน์จากการมีชู้ของเปปเปอร์ มาทำให้การหมั้นหมายระหว่างตระกูลนวบดินทร์และตระกูลภักดีพิศุทธิ์กลับมาเหมือนเดิม แม้จะมาสามารถทำให้การหมั้นหมายกลับมาเหมือนเดิมได้ แต่อย่างน้อยก็ต้องทำให้เอสซีกรุ๊ปกับบริษัทตระกูลนวบดินทร์กลับมาร่วมงานกันเหมือนเดิมให้ได้
เมื่อคิดอย่างนี้แล้ว คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ก็ตื่นเต้นจนมือไม่สั่นไปหมด
เธอรีบรั้งตัวพยาบาลคนหนึ่งที่เดินผ่านมา ใช้เงินสองพัน ให้พยาบาลไปสืบว่ามายมิ้นท์ตั้งท้องกี่เดือน
ไม่นาน พยาบาลก็นำข่าวมาแจ้ง มายมิ้นท์ทั้งครรภ์ได้ไม่ถึงสามเดือน
ไม่ถึงสามเดือน ก็หมายความว่าเด็กในท้องของมายมิ้นท์ เป็นเด็กที่เกิดจากการมีชู้กันของเปปเปอร์และมายมิ้นท์
คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์โทรศัพท์ไปหาเยี่ยมบุญด้วยความตื่นเต้น “เยี่ยมบุญ ฉันมีข่าวดีจะบอกคุณ!”
เยี่ยมบุญยังคงปวดหัวกับเรื่องกองทุน พอมีคนโทรมา ก็เลยพูดอย่างหมดอาลัยตายอยากว่า “เรื่องอะไร”
คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เอาสิ่งที่ตนเองค้นพบพูดออกมา
เยี่ยมบุญฟังจบแล้ว ก็มีชีวิตชีวากระฉับกระเฉง ยืนขึ้นมาทันที “คุณพูดจริงเหรอ”
“จริงค่ะ” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์พยักหน้า
เยี่ยมบุญเดินไปเดินมาในห้องทำงานด้วยความตื่นเต้น “ดีเหลือเกิน คุณหาวิธีทำรายงายเรื่องที่มายมิ้นท์แท้งมาหนึ่งฉบับ จากนั้นพวกเราหาโอกาสไปตระกูลนวบดินทร์กันสักครั้ง”
“ได้ค่ะ” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์รับปาก
หลังจากวางสาย คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์วางโทรศัพท์มือถือลง กลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยของส้มเปรี้ยวอย่างดีใจ
ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องพักผู้ป่วยของมายมิ้นท์
มายมิ้นท์กินโจ๊กหมดแล้ว ก็เอาชามวางบนหัวเตียง ทันใดนั้นก็เห็นใบเสร็จค่าอาหารที่เปปเปอร์ซื้อมา จึงยื่นมือไปหยิบมา
มองเห็นราคาอาหารด้านบน เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา โอนเงินตามจำนวนนั้นไปให้เปปเปอร์
หลังจากโอนไปแล้ว เธอก็ปิดหน้าจอโทรศัพท์ ไม่สนใจว่าเปปเปอร์จะตอบกลับมาหรือไม่
มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
มายมิ้นท์เงยหน้ามองไป “เชิญเข้ามาค่ะ”
ประตูเปิดออก ลาเต้และราเม็งคนหนึ่งถือช่อดอกไม้ คนหนึ่งถือกระเช้าผลไม้เดินเข้ามา
“ที่รัก พวกเรามาเยี่ยมคุณแล้ว ” ลาเต้ยิ้มโชว์ฟันขาวให้มายมิ้นท์
ราเม็งเองก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน “พี่สาว”
ได้เจอพวกเขา อารมณ์หงุดหงิดของมายมิ้นท์ก็ดีขึ้นมาไม่น้อย ยิ้มตามพวกเขา “พวกคุณมาแล้วเหรอ”
“ให้คุณ ชอบมั้ย” ลาเต้เอาช่อดอกไม้ส่งให้ตรงหน้าเธอ
มายมิ้นท์มองดอกลิลลี่ตรงหน้า ดวงตาค่อยๆโค้งเล็กน้อย “จะมาก็มา จะเอาของพวกนี้มาทำไม พรุ่งนี้ฉันก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว ไม่ได้จะอยู่นานมากเสียหน่อย”
“ไม่ว่าจะออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ พวกเราก็ต้องมาแสดงความห่วงใย” ลาเต้เอาดอกไม้มาวางข้างๆ
ราเม็งเองก็วางกระเช้าผลไม้ลง “พี่ ต้องทานผลไม้หน่อยนะ ผมไปล้างก่อนครับ”
มายมิ้นท์มองไปยังกระเช้าผลไม้ “ล้างสตอเบอรี่มาหน่อยแล้วกันนะ”
“ได้ครับ” ลาเต้เปิดกระเช้าผลไม้ออก หยิบเอากล่องสตอเบอรี่ไปที่ห้องครัว
นี่คือห้องวีไอพี เท่ากับห้องขนาดเล็กสองห้อง แล้วยังมีห้องห้องครัวระเบียงและห้องน้ำแยกเป็นสัดส่วน หรูหราเป็นอย่างมาก
หลังจากราเม็งไปแล้ว ลาเต้ก็ลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียงคนไข้ของมายมิ้นท์ ท่าทีสบายๆตอนที่มาถึง ก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา “ที่รัก ตกลงว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมจู่ๆก็เปลี่ยนความคิดมาทำแท้งตอนนี้”
เขาไม่เชื่อว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องธรรมดา
ภายในห้องครัว ได้ยินคำถามที่ลาเต้พูดกับมายมิ้นท์ ราเม็งก็เปิดน้ำเบาลง ท่าทางที่ล้างสตอเบอรี่ก็เปลี่ยนเป็นช้าและเบาลงไม่น้อย
มายมิ้นท์นึกถึงสิ่งที่เปปเปอร์บอกเธอก่อนหน้านี้ คนที่วางยา อาจจะเป็นลาเต้ทามทอยและราเม็งสามคนนี้ก็ได้ รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆจางหายไป เปลือกตาก็หลุบลง ปิดบังความสับสนในแววตา “ไม่มีอะไรค่ะ ฉันหกล้ม ก็เลยตัดสินใจผ่าตัดตอนนี้เลย ”
“แค่นี้เหรอ” ลาเต้มองเธอ เห็นชัดว่าไม่เชื่อ
มายมิ้นท์พยักหน้า “แน่นอนค่ะ ฉันนัดกับทางโรงพยาบาลที่ต่างประเทศไว้แล้ว ถ้าไม่เพราะเกิดเรื่องขึ้นมากะทันหัน ฉันจะเปลี่ยนใจฉุกละหุกแบบนี้ทำไม เพราะว่าเมื่อวานหลังจากกลับไป อารมณ์ไม่ดีเลยไม่ได้ระวังหกล้ม ทำให้ต้องเอาเด็กออก”
พูดพลาง เธอก็ค่อยๆหรี่ตามอง จ้องมองลาเต้อย่างไม่กระโตกกระตาก อยากจะดูว่าสีหน้าท่าทางเขามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า
เพราะคนที่วางยา ต้องรู้แน่นอนว่าทางโรงพยาบาลสามารถตรวจสอบยาพิษออกมาได้
เช่นนั้นเมื่อเธอพูดอย่างนี้ คนที่วางยาพิษจะต้องรู้สึกแปลกใจ แปลกใจว่าทำไมเธอต้องปิดบังว่าตัวเองถูกวางยาพิษ จากนั้นก็จะเผยพิรุธออกโดยไม่รู้ตัว
ดังนั้นตอนนี้มายมิ้นท์กำลังหยั่งเชิงลาเต้อยู่ อยากดูว่าลาเต้เป็นคนวางยาพิษหรือเปล่า
แต่จ้องมองลาเต้อยู่พักหนึ่ง ไม่เห็นว่าลาเต้มีความผิดปกติอะไร
มายมิ้นท์ก็เข้าใจว่า คนที่วางยาพิษ ไม่ใช่ลาเต้
นี่ทำให้มายมิ้นท์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
พูดตามความจริง เธออยากให้เป็นลาเต้กับราเม็งสองคนนี้เลย ตอนนี้นอกจากคุณตาแล้ว เธอก็มีแค่พวกเขาสองที่เชื่อถือได้แล้ว
ดังนั้นคนที่วางยาอาจจะเป็นใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่พวกเขา มิเช่นนั้นจะทำให้เธอรู้สึกว่า ตนเองถูกทรยศหักหลัง
ตอนนี้ความสงสัยในตัวของลาเต้หายไปหมดแล้ว เช่นนั้นก็มีเพียงแค่ราเม็งกับทามทอยสองคน ราเม็ง อย่าทำให้ฉันผิดหวังนะ!
มายมิ้นท์หลับตา แอบอธิษฐานในใจ
ลาเต้ไม่รู้ว่ามายมิ้นท์กำลังคิดอะไรอยู่ จัดเก็บผ้าห่มให้เธอ “ทำไมถึงซุ่มซ่ามแบบนี้ ต่อให้อารมณ์ไม่ดี ก็ต้องระวังตัวดูแลตัวเองสิ ใช่แล้ว หลังจากที่คุณล้มแล้วมาโรงพยาบาลยังไง”
“ใช่แล้วพี่ ทำไมไม่โทรหาลาเต้กับผม” ราเม็งล้างสตอเบอรี่เสร็จออกมาจากห้องครัว ก็พูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง
มายมิ้นท์มองไปยังเขา ดวงตากะพริบวูบวาบ ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติเหมือนในตอนแรก ยิ้มอย่างเขินๆ “ฉันโทรเรียกรถพยาบาลโดยตรงเลย โทรไปไม่นานก็หมดสติไป ก็เลยไม่มีโอกาสติดต่อพวกคุณ ขอโทษด้วย ทำให้พวกคุณเป็นห่วงเลย”
“ไม่ใช่แค่นั้น หลังจากรู้ว่าคุณเข้าโรงพยาบาล ผมตกใจจนวิณญาณแทบจะหลุดออกจากร่าง” ลาเต้ตบหน้าอกอย่างคุยโวโอ้อวด
ราเม็งเองก็พยักหน้า “ผมก็เหมือนกัน”
มายมิ้นท์เสยผม “ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้แล้ว”
“อย่างนี้ค่อยยังชั่ว” ลาเต้ยิ้มออกมาอีกครั้ง
มายมิ้นท์ชี้ไปลิ้นชัก “ลาเต้ ช่วยฉันเปิดลิ้นชักชั้นแรกหน่อย”
“จะเอาอะไรเหรอ” ลาเต้เปิดลิ้นชักตามที่เธอบอก