บทที่ 448 ประมือกับซือถูสง
ซือถูสงเป็นตาเฒ่าประหลาดระดับจักรพรรดิยุทธ์ เพียงแค่สมุนทั้งสองคน ก็ยากที่จะให้พวกนางต่อกรได้แล้ว หากคิดจะต่อสู้จริง ๆ เกรงว่าทุกคนคงต้องกลายเป็นศพนอนอยู่กลางป่าในทันที
“อะไรนะ ?”
เมื่อได้ยินคำว่าแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ ซือถูสงผู้นั้นก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ที่เขาสามารถใช้ชีวิตอยู่ในเทือกเขาเหิงหยุนแห่งนี้มาได้หลายปีโดยไม่ถูกกำจัด นั่นเป็นเพราะเขามีหลักการในการเอาตัวรอด สำหรับแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ แน่นอนว่าจะล่วงเกินไม่ได้เด็ดขาด
เขากลอกตาและคิดในใจว่า ที่นี่ไม่มีคนอื่น หากเขาฆ่าปิดปากทุกคนได้อย่างหมดจด ต่อให้เป็นแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ ก็ไม่มีทางคิดออกว่าซือถูสงเป็นผู้ที่สังหารคนเหล่านี้
“ยิ่งเป็นผู้ที่เข้าตาแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่และถูกรับเป็นศิษย์ ดูเหมือนว่าแม่นางที่ข้าถูกใจผู้นี้จะต้องมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน ช่างเป็นเตากลั่นยาชั้นเลิศจริง ๆ หลังจากดูดซับพลังแล้ว ผลการฝึกตนจะต้องก้าวหน้าอย่างแน่นอน”
ในตอนนี้เอง จู่ ๆ ก็มีร่างร่างหนึ่งปรากฏขึ้น จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวน
กระบี่ยุทธ์ขั้นดินกลางที่ไป๋หุ้ยเหลียนโยนออกไปเมื่อครู่ มีสมุนระดับราชายุทธ์ขั้น 4 ของซือถูสงคนหนึ่งยื่นมือออกมารับ และเสียงร้องโหยหวนนั้น ก็ดังออกมาจากปากของเขา
มือที่เขาใช้จับกระบี่ยุทธ์ขั้นดินเอาไว้ ข้อมือโค้งงอและหัก มีชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำคนหนึ่งหยิบกระบี่ยุทธ์เล่มนั้นขึ้นมา แล้วเดินออกไป
“กระบี่ของข้า เจ้ากล้าแตะต้องอย่างนั้นหรือ ?” น้ำเสียงดูถูกค่อย ๆ ดังขึ้น จากนั้นชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำก็ยกมือขึ้นแล้วฟาดลงไป แสงของกระบี่เปล่งประกายออกมา
ฉึบ !
เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็น ราชายุทธ์ชุดคลุมยาวดำที่ร้องโหยหวนเพราะถูกหักข้อมือผู้นั้น ได้ยกมือขึ้นกุมที่คอและเดินถอยร่นไปอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเขาเบิกโพลง และเสียงกรีดร้องก็หยุดลงอย่างกะทันหัน
กระบี่นี้รวดเร็วเสียจนกระทั่ง แม้แต่เขาซึ่งมีผลการฝึกตนระดับราชายุทธ์ขั้น 4 ต้องจบชีวิตลงโดยไม่ทันตั้งตัว !
เสียงตุบดังขึ้น ชายชุดคลุมยาวดำผู้นั้นคุกเข่าลงกับพื้น ดิ้นรนอย่างไร้ประโยชน์สองสามครั้ง แล้วออร่าก็ดับลง
ทันใดนั้นเอง สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน
กระบี่ของข้า เจ้ากล้าแตะต้องอย่างนั้นหรือ ?
เหยียนซีโรว่ตัวสั่นในทันทีเมื่อได้ยินประโยคนี้ นางจ้องตาเขม็งไปที่ผู้สวมใส่ชุดคลุมยาวดำผู้นั้น เพราะอีกฝ่ายหันหลังให้ตนเอง จึงมองไม่เห็นใบหน้าที่ชัดเจนนัก แต่ในใจกลับรู้สึกประหม่าขึ้นมา
เพราะเธอรู้แล้วว่าคนผู้นี้เป็นใคร เพราะมีเพียงเขาคนนั้น ที่จะเป็นเจ้าของตัวจริงของกระบี่เล่มนี้
เห็นได้ชัดว่าไป๋หุ้ยเหลียนเองก็รู้เรื่องนี้แล้วเช่นกัน จึงหันมองชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำผู้นั้นด้วยแววตาซับซ้อน
สองเดือนก่อน พวกนางทั้งหมดเดินทางออกจากประเทศเทียนหวู เพื่อพาเหยียนซีโรว่ไปส่งยังแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่
สาเหตุที่ไม่ใช้วิชาเหาะเหินเดินฟ้า นั่นเป็นเพราะหวังว่าระหว่างทาง จะทำให้เหยียนซีโรว่ได้มีโอกาสฝึกฝนตนเอง
ดังนั้นพวกนางจึงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้นที่ประเทศเทียนหวูในช่วงนี้
ม่านตาของซือถูสงหดลงด้วยความตกใจ เขาจ้องมองไปยังชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน อีกฝ่ายสามารถสังหารราชายุทธ์ขั้น 4 ได้ในชั่วพริบตา ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คนธรรมดา
เมื่อเขาสังเกตเห็นถึงพลังจิตแท้ที่เคลื่อนไหวอยู่ในร่างกายของอีกฝ่าย ซือถูสงก็หัวเราะเยาะออกมาทันที
“ก็แค่เด็กรุ่นหลังที่มีผลการฝึกตนระดับราชายุทธ์ขั้น 5 อาศัยความสามารถเพียงเล็กน้อย ก็กล้ามากระตุกหนวดเสืออย่างข้า เจ้าอยากจะรีบไปเกิดใหม่นักหรือยังไง ?”
หลัวซิวเงยมองเขา แล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า : “ข้าจะไปเกิดใหม่หรือไม่นั้นไม่รู้ แต่เกรงว่าดูเหมือนเจ้าจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะกลับไปเกิดใหม่เสียด้วยซ้ำ”
ทันทีที่เห็นเหยียนซีโรว่ ความมุ่งมั่นที่มาจากจิตวิญญาณในส่วนลึกที่สุด ทำให้หลัวซิวมีเจตนาฆ่าอย่างรุนแรงต่อทุกคนที่คิดจะทำร้ายนาง
“เสี่ยวหูฆ่ามัน !” ซือถูสงส่งเสียงฟึดฟัดด้วยความโกรธ และตะโกนใส่สมุนอีกหนึ่งคนที่มีผลการฝึกตนระดับราชายุทธ์ขั้น 5
ในความคิดของเขา คนที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้ ที่เมื่อครู่สามารถฆ่าสมุนของตนได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเขาลอบโจมตี ผู้ที่มีผลการฝึกตนระดับราชายุทธ์ขั้น 5 เช่นเดียวกัน ถึงแม้สมุนของตนเองจะไม่สามารถเอาชนะคนผู้นี้ได้ แต่อย่างไรเสียก็จะได้เห็นรายละเอียดเชิงลึกจากการต่อสู้
“น้อมรับคำสั่ง !”
ชายชุดคลุมยาวดำที่ถูกเรียกว่า小胡ขานรับ จากนั้นจึงตะโกนเสียงดังออกมา ทำให้รัศมีของพลังจิตแท้เปล่งประกายขึ้นรอบตัว เขาแววหายหัวไป และพุ่งเข้าใส่หลัวซิว
เหยียนซีโรว่อุทานด้วยความตกใจ “ระวัง”
ใบหน้าของหลัวซิวไร้ความรู้สึก ท่าทีของเขาดูไม่แยแส เมื่อชายชุดคลุมยาวดำพุ่งเข้ามาจนถึงระยะประชิด เขาก็ปล่อยหมัดออกไปทันที มีแสงสีขาวสั่นไหวอยู่บนหมัด ฉายรัศมีที่เฉียบคมรุนแรงออกมา แสดงให้เห็นว่าเป็นผู้ฝึกตนระดับราชายุทธ์พลังจิตแท้ธาตุทอง
ฉึบ !
แสงสะท้อนแวววาวของกระบี่พาดผ่านอากาศ เป็นร่องรอยของแสงกระบี่ที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า การเคลื่อนไหวของชายชุดคลุมยาวดำหยุดชะงักลงในทันที จากนั้นตัวของเขาก็ลอยกระเด็นออกไป และมีเลือดสาดกระเซ็นอยู่กลางอากาศ
แค่กระบี่เดียว ! เพียงแค่กระบี่เดียวก็สามารถสังหารราชายุทธ์ขั้น 5 ได้ในชั่วพริบตาอีกครั้ง !
คนของสำนักไป๋ซิงกู่ที่ยืนอยู่ด้านหลังของหลัวซิวเหล่านั้น ต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง และอยู่ในอาการตกใจ พวกนางเดาออกแล้วว่าชายหนุ่มชุดดำที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันคือใคร แต่เมื่อกว่าสองปีก่อนหน้า เขายังอยู่ในแดนฝึกจิตไม่ใช่หรือ ทำไมตอนนี้ถึงสังหารผู้แข็งแกร่งระดับราชายุทธ์ได้แล้ว ?
เจ้าสำนักของสำนักไป๋ซิงกู่ ดูเหมือนจะมีผลการฝึกตนในระดับราชายุทธ์ขั้น 5 ไม่ใช่หรือ ? หรือนี่จะหมายความว่า ต่อให้เป็นเจ้าสำนักเอง ก็ไม่อาจต้านทานกระบี่ของหลัวซิวได้ ?
“เจ้าเป็นใครกันแน่ ?”
สมุนทั้งสองคนถูกฆ่า สีหน้าของซือถูสงหมองหม่นลง ท่าทีของเขาดูจริงจังมากขึ้น
ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ เขาจึงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวต่อความสามารถของอีกฝ่าย การสังหารราชายุทธ์ในชั่วพริบตา สำหรับจักรพรรดิยุทธ์แล้ว ก็ถือเป็นเรื่องที่ทำได้อย่างง่ายดายเช่นเดียวกัน
แต่ที่เขารู้สึกหวาดกลัวจริง ๆ ก็คือ เด็กหนุ่มที่มีฝีมือยอดเยี่ยมเช่นนี้ ไม่มีทางที่จะถูกบ่มเพาะออกมาจากกองกำลังธรรมดา ๆ แน่นอน สิ่งที่เขากลัวก็คือกองกำลังที่คอยหนุนหลังอีกฝ่ายอยู่ต่างหาก
“เมื่อครู่คนของสำนักไป๋ซิงกู่เหล่านี้พูดว่า จะพาหญิงสาวคนนี้ไปส่งยังแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ หรือว่าเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้ จะเป็นคนที่แดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ส่งมา ?” ซือถูสงแสดงสีหน้าไม่มั่นใจ
แต่เพียงครู่เดียว ซือถูสงก็ตัดสินใจแน่วแน่ “ต่อให้เจ้าเป็นคนที่แดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ส่งมาแล้วยังไง ? หากข้าฆ่าเจ้าให้ตายที่นี่ ก็ไม่มีใครรู้ว่าข้า ซือถูสง เป็นคนทำ !”
บนใบหน้าของซือถูสงปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา และเขาก็ตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธเคืองในทันที เขากระโดดลอยตัวขึ้นไปบนอากาศ ฝ่ามือทั้งสองข้างประกบกัน เกิดเป็นเปลวไฟขนาดใหญ่พุ่งตรงเข้าไปปกคลุมหลัวซิวเอาไว้
หลัวซิวไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เขาก้าวขึ้นไปบนอากาศ กวาดมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็มีระลอกคลื่นปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ราวกับกระแสน้ำวน
ทันใดนั้น เปลวไฟทั้งหมดก็ถูกดูดกลืนเข้าไปในกระแสน้ำวนตรงหน้าของเขา และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ในตัวของเขามีภูตอัคคีกลืนกินซ่อนอยู่ จึงไม่มีทางกลัวการโจมตีด้วยพลังจิตแท้ธาตุไฟอย่างแน่นอน
“นี่มันเคล็ดวิชาอะไรกัน ?” ซือถูสงรู้สึกตกใจ เขาสัมผัสได้ว่าพลังจิตแท้ธาตุไฟของเขา ดูราวกับวัวดินปั้นที่จมลงไปในทะเล ถูกอีกฝ่ายกลืนกินหายไปจนสิ้นอย่างไรอย่างนั้น
“เล่นไฟหรือ ? ข้าเองก็ทำเป็น !” หลัวซิวแสยะยิ้มออกมา เกิดเสียงดังฟึบ จากนั้นบนตัวของเขาก็ปรากฏเปลวไฟสีแดงเพลิงขึ้น
เมื่อสัมผัสได้ถึงออร่าของเปลวไฟที่แข็งแกร่งบนตัวของเขา สีหน้าของซือถูสงก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เพราะเขาสัมผัสได้ว่า ออร่าเปลวไฟบนร่างกายของอีกฝ่าย ดูเหมือนจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังจิตแท้ธาตุไฟของจักรพรรดิยุทธ์อย่างเขาเสียอีก แต่เด็กหนุ่มคนนี้ กลับเห็นได้ชัดว่ามีผลการฝึกตนเพียงแค่ระดับราชายุทธ์เท่านั้น
เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น มีคำอธิบายเพียงแค่สองแบบ คือ ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายฝึกวรยุทธ์ธาตุไฟระดับสูง ก็ต้องเป็นเพราะคนผู้นี้ครอบครองธาตุไฟที่ทรงพลังบางอย่างอยู่
ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ไหน สำหรับผู้ฝึกพลังจิตแท้ธาตุไฟอย่างซือถูสงแล้ว ล้วนนำมาซึ่งประโยชน์อย่างมหาศาลทั้งสิ้น ทันใดนั้นแววตาของเขาก็เป็นประกายด้วยความโลภทันที
“ตายซะเถอะ !”
ซือถูสงยื่นมือไปหยิบกระบี่ยุทธ์สีแดงฉานทั้งเล่ม และลุกโชนไปด้วยเปลวไฟออกมาจากแหวนเก็บของ พลังกระบี่ธาตุไฟสองสายมีความยาวกว่าสิบเมตร กำลังพุ่งตรงเข้าโจมตีหลัวซิว
บทที่ 447 ลาก่อนเหยียนซีโรว่
บทที่ 449 เอาชนะอย่างง่ายดาย