มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 612

น้ำเสียงของนายลีชเฉยชา ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น

“ยุติธรรม ถูกต้อง และเหมาะสมงั้นเหรอ? ราวกับว่า! จากสิ่งที่ผมพบ ลูกน้องขอบคุณก็นอนรออยู่ในรถของพวกเขามาอย่างน้อยถึงสองชั่วโมงก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นด้วยซ้ำ! คุณกำลังบอกว่าพวกเขาสามารถรู้เหตุการณ์ของคืนนี้ล่วงหน้าตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วหรือเปล่า?

“ในขณะที่ระบบกล้องวงจรปิดในโรงแรมก็มาเสียพอดีในวันนี้ แต่พวกมันก็ยังคงทำงานได้เป็นปกติดีในที่อื่น ๆ! มาตัดไปที่ประเด็นกันเถอะ คุณลีช ผมมั่นใจว่าคุณรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันนี้มากกว่าผม ผมพูดถูกไหม?” เจอรัลด์ถามซักไซ้

นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์เคยถูกใส่ร้าย

ก่อนหน้านี้พี่สาวของเขาบอกเขาว่าการทำธุรกิจจะเป็นทั้งบททดสอบ และโอกาสให้เขาได้รับประสบการณ์ เจอรัลด์ไม่ได้อยากจะไตร่ตรองคำพูดของเธอมาก่อนเลย แต่เขาก็ตระหนักได้เมื่อครู่นี้ว่า คำกล่าวของเธอนั้นเป็นจริงมากแค่ไหนในตอนนี้

ทั้ง ๆ ที่ได้ยินคำพูดของเจอรัลด์ นายลีชก็ปฏิเสธที่จะพูดอยู่ดี และเพียงแค่เบี่ยงหน้าหนี

สำหรับเขา ไม่ว่าเจอรัลด์จะมีอำนาจมากแค่ไหน มันก็เป็นเพียงแค่เรื่องของชื่อเสียงเท่านั้นเอง แน่นอน เจอรัลด์และพี่สาวของเขามีชื่อเสียง แต่ตระกูลหลงจากยานเคนนั้นแตกต่างไป พวกเขาเป็นทั้งครอบครัว

นายลีชน่าจะทำให้คุณคลอฟอร์ดขุ่นเคืองใจคนเดียวมากกว่าคุณหลง และคนที่เหลือในครอบครัวของเขาจะดีกว่า

“เนื่องจากคุณยังคงเอาแต่นิ่งเงียบ ผมมั่นใจตอนนี้แล้วว่าคุณกำลังพยายามจงใจทำลายผม ดูเหมือนว่าผมก็ไม่จำเป็นต้องเล่นเป็นคนดีอีกต่อไปแล้ว!” เจอรัลด์กล่าว

“ฮึ่ม ผมรู้ว่าคุณกำลังพยายามจะทำอะไร ผมคาดการณ์ไว้ว่าบางอย่างเช่นนี้จะเกิดขึ้นดังนั้นผมจึงแจ้งให้ลูกน้องของผมแล้วว่าให้เปิดเผยเหตุการณ์ทั้งหมด ถ้าผมไม่กลับไปภายในหนึ่งชั่วโมงนี้ ขณะที่พวกเขากระทำการ พวกเขาก็จะทำการแจ้งความกับตำรวจเช่นกัน!” นายลีชตอบกลับ

“โอ้ เป็นงั้นเหรอ? คุณลีชคุณคิดมากไปแล้ว ผมแค่เรียกคุณมาที่นี่เพื่อจะถามคำถามคุณสองสามคำถามเท่านั้นเอง ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรกับคุณเลย ตอนนี้คุณก็อาจกลับได้นะ…”เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

หลังจากเขากล่าวไปแบบนั้น นายลีชก็ได้รับอนุญาตให้จากไปได้ ด้วยความรู้สึกสับสนงุนงง เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นเพื่อจะมุ่งหน้าไปยังทางออก แต่จากนั้นเขาก็เห็นเจอรัลด์นำโทรศัพท์ของเขาออกมา

จากนั้นเจอรัลด์ก็เริ่มเล่นวิดีโอในโทรศัพท์ของเขา

“พ่อ! ช ช่วยด้วย! ช่วยหนูด้วย!” เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งกรีดร้องด้วยความตกใจกลัวผ่านโทรศัพท์ของเจอรัลด์

เมื่อนายลีชได้ยินเสียงของเธอ เขาก็รีบกลับเข้ามาทันทีก่อนจะพูดขึ้นอย่างร้อนรนใจ “คุณจะทำอะไร? นั่นคือเสียงของลูกสาวของผมใช่ไหม?”

“ฮึ่ม! คุณไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเธอ ลูกสาวของคุณตอนนี้ก็อยู่ในหมู่บ้านบ้านเกิดของคุณ รู้ไหม ฝ่ายภาพยนตร์และโทรทัศน์ของบริษัทของพวกเราไปที่นั่นเพื่อถ่ายวิดีโอเกี่ยวกับการศึกษาด้านความปลอดภัย มันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเราที่จะเชิญลูกสาวของคุณมาถ่าย เพราะเธอสวยมาก! บทบาทของเธอคือเด็กสาวที่ถูกลักพาตัวไป และถ้าพ่อของเธอไม่สามารถประณีประณอมกับผู้ลักพาตัวได้ เธอก็จะถูกฆ่าตาย!” แซคกล่าวด้วยรอยยิ้มก่อนจะนำโทรศัพท์มาจากมือของเจอรัลด์ และแสดงมันให้นายลีชเห็น

เมื่อเขาดูวิดีโอ เขาก็พบว่าสิ่งที่แซคพูดไปนั่นคือ เรื่องจริงอย่างแน่แท้

นายลีชกล้ำกลืนเล็กน้อยในขณะนั้น ข้อความโดยนัยของพวกเขาต่อเขานั้นชัดเจนมาก

คุณหลงได้เตรียมการให้เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจริง เพียงเพื่อจะทำลายชื่อเสียงคุณคลอฟอร์ด นายลีชรู้เป็นอย่างดีว่าเขาคือคนผิดในที่นี้

แม้ว่าจะมีคนอยากแก้แค้นกับนายลีช เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถพูดอะไรได้อยู่ดี

แต่อย่างไรก็ตาม ลูกสาวของเขาปลอดภัยดีตอนนี้ และเธอก็ยังสนุกสนานกันกับพนักงานของคุณคลอฟอร์ดอีกด้วยซ้ำ คุณคลอฟอร์ดให้ความเคารพต่อเขามาก และเขาก็ไม่สามารถเอาแต่ฟาดงวงฟวดงาได้ต่อไป

“…คุณคลอฟอร์ด เมื่อพวกเขาอ้างว่าคุณข่มขืนผู้หญิงคนนั้นในตอนแรก ผมไม่ได้เชื่อเรื่องนั้นอย่างแน่นอน ผมรู้สึกเหมือนว่ามีความเข้าใจผิดกันบางอย่าง และตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันคือการเข้าใจผิดกันอย่างมหันต์มาก ๆ!” นายลีชกล่าว ใบหน้าของเขาซีดเซียว

“คุณไม่ใช่คนผิดในที่นี้ คุณลีช อีกอย่างพวกเราก็ไม่ได้เลวร้ายพอที่จะแบล็คเมล์คนอื่น ๆ ได้อย่างอิสระเหมือนยูนัส บอกพวกเรามาสิว่าพวกเราควรจะแก้ไขเรื่องนี้กันยังไง เข้าใจไว้นะว่าถ้าคุณจงในพยายามที่จะทำลายผม ผมย่อมไม่เต็มใจ และยินดีเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่!” เจอรัลด์กล่าว

“เอาล่ะครับ ตอนนี้ผมจะบอกความจริงกับพวกคุณทุกคน ยูนัสบอกให้พวกเราแก้ไขรูปภาพพวกนั้น เพื่อที่จะทำลายชื่อเสียงคุณ เป้าหมายของเขาคือ ทำให้พวกโอเวนส์กลายมาเป็นศัตรูของคุณ! ผม ครั้งหนึ่งเชื่อว่าคุณจะไม่มีวันทำเรื่องเลวทรามและชั่วร้ายเช่นนี้ได้ คุณคลอฟอร์ด!” นายลีชอธิบาย ทั้งร่างของเขาปกคลุมไปด้วยเหงื่อจากความกลัว

ตอนนี้ที่นายลีชได้บอกความจริงกับพวกเขา เจอรัลด์มองไปที่แซค และพยักหน้าให้เล็กน้อย จากนั้นแซคก็แสดงวิดีโออีกอันให้นายลีชดู

ขณะที่เขาดูวิดีโอ สายตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความไม่เชื่อ ไม่นานนายลีชก็โกรธมากจนทั้งใบหน้าของเขากลายเป็นซีดเซียว