มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 613
“คนเหล่านี้คือ…ลูกน้องของคุณหลงใช่ไหมครับ?”
วิดีโอแสดงให้เห็นถึงบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้าน และในนั้น ผู้ชายห้าคนในชุดสูทดำกำลังถูกมัน และถูกทุบตีไปในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดบวมเป่งกันในตอนที่ลูกน้องของเจอรัลด์หยุด และเริ่มยืนเฝ้าเชลยไว้
ไม่มีความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้ชายเหล่านั้นที่ถูกมันไว้ต้องเป็นลูกน้องของคุณหลงเท่านั้น
“คุณลีช ยูนัสเป็นผู้ชายที่โหดร้ายอย่างมาก เพราะเขากลัวว่าคุณจะกลับคำพูด เขาถึงสั่งให้ลูกน้องบางคนของเขาไปจับลูกสาวของคุณในบ่ายนี้! คุณโชคดีที่คนของเราไปถึงที่นั่นก่อน!” แซคกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลังจากได้ยินคำอธิบายของเขา คุณลีชตอนนี้ก็สามารถปะติดปะต่อเหตุการณ์ทั้งหมดเข้าด้วยกันได้
“ยูนัสคนนั้น! ผู้ชายคนนั้นช่างชั่วร้ายอะไรอย่างงี้! ผมเกือบจะถูกเขาหลอกแล้ว! คุณคลอฟอร์ด ผมทำผิดต่อคุณอย่างร้ายแรงในครั้งนี้!” นายลีชกล่าว ขณะที่เขาโค้งคำนับขอโทษต่อหน้าเจอรัลด์อย่างซ้ำ ๆ
การขอโทษของเขาจริงใจ ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นส่วนเกี่ยวข้องทางอ้อมของเจอรัลด์ที่ช่วยเหลือลูกสาวของเขาเอาไว้ นายลีชตอนนี้รู้แล้วว่ายูนัสเป็นคนประเภทที่จะใช้แผนการและวิธีเล่ห์เหลี่ยมทุกประเภทเพียงเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเขา
ถ้ายูนัสสามารถจับลูกสาวของเขาไปได้จริง ๆ ละก็ เรื่องเลวร้ายต่าง ๆ ก็คงจะเกิดขึ้นกับเธออย่างแน่นอน ถ้าลีชเลือกที่จะต่อต้านเขา
เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงทำให้นายลีชสั่นเทิ้มด้วยทั้งความเสียใจและความตกใจกลัวไปในเวลาเดียวกัน เขายังรู้สึกผิด และขอบคุณต่อคุณคลอฟอร์ดเช่นกัน
หลังจากนั้นชั่วครู่ เขาเบาเสียงของเขาลงก่อนจะพูดขึ้นมา “…คุณคลอฟอร์ด ผมมีเครื่องบันทึกเสียงที่อยู่กับผมซึ่งผมมั่นใจว่าคุณจะสนใจอย่างมากแน่!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์และแซคก็มองกันและกันอย่างเงียบ ๆ ครู่หนึ่ง จากนั้นเจอรัลด์ก็พยักหน้าของเขา และนายลีชจึงเอาเทปบันทึกเสียงออกมา
ดูเหมือนว่าเจอรัลด์ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับประเด็นข่าวอีกต่อไปแล้ว ลีชเองก็ดูเหมือนจะรู้ว่าเขาจำเป็นต้องทำอะไรเพื่อจะจัดการกับเรื่องที่เหลือของความยุ่งเหยิงนี้
สิ่งที่เหลือให้ทำ ก็คือให้เจอรัลด์จัดการกับยูนัสอย่างเหมาะสม
ในขณะนั้น โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นมาฉับพลัน ด้วยความแปลกใจ เป็นสายเรียกเข้าจากแทมมี่ ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาไม่ได้พบเธอมาระยะหนึ่งแล้ว แม้ว่าเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกีย่าก็ตาม
เขาเดาว่าเธอต้องโทรมาก็เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ระหว่างเขาและกีย่า แน่นอนว่ากีย่าเข้าใจสถานการณ์ผิดไป
ทันทีที่เขารับสายโทรศัพท์ เขาก็ได้ยินน้ำเสียงที่ไม่พอใจของแทมมี่พูดขึ้นมาทันที “นี่หมายความว่าอะไร เจอรัลด์?”
“นายทำอะไรกับกีย่า? เธอร้องไห้อย่างไม่รู้จบตั้งแต่เธอมาถึงบ้านเมื่อครู่นี้! วันนี้ควรจะเป็นวันที่น่ายินดีอย่างยิ่งสำหรับเธอ เพราะเธอได้ที่หนึ่งในเทอมนี้! เธอยังได้รับการขนานนามให้เป็นนักเรียนที่มีความโดดเด่นมากที่สุดในการแนะนำให้เข้ามหาวิทยาลัยอีกด้วยซ้ำ! ตอนแรกพวกเราวางแผนที่จะจัดปาร์ตี้ฉลองให้กับเธอ! แต่เรื่องต่าง ๆ ลงเอยแบบนี้ได้ยังไงกัน?”
“มีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างน่ะ และฉันก็ไม่สามารถอธิบายอะไรให้เธอได้ทัน!” เจอรัลด์ตอบกลับ
ตอนแรก เจอรัลด์ค่อนข้างใส่ใจอยู่เล็กน้อยว่ากีย่าจะมองเขาอย่างไร เพราะท้ายที่สุดแล้วเธอก็คือเพื่อนของเขา
แม้แต่ก่อนที่แทมมี่จะโทรมา เขาก็คิดอยู่แล้วว่าจะให้คำอธิบายที่สมควรแก่เธอ ด้วยเหตุการณ์ที่พลิกผันในปัจจุบัน มันคงจะไม่เป็นการยากเกินไปสำหรับเขาที่จะทำแบบนั้นอีกต่อไป
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แค่ไม่อาจสลัดความจริงที่กีย่าได้ร่วมทานอาหารกับศัตรูของเขาออกไปได้ ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกลายเป็นโกรธและไม่พอใจต่อเธอมากขึ้นเท่านั้น
เขาปฏิบัติกับเธอเหมือนเพื่อนของเขา แต่เธอลงเอยด้วยการคบกันกับยูนัส
‘จะมีอะไรให้ฉันอธิบายได้อีกล่ะ?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง
“เข้าใจผิดเหรอ? เข้าใจผิดอะไรกัน? ฉันถามเธอแต่เธอไม่เต็มใจที่จะบอกอะไรฉันเลย นายก็กำลังทำตัวคลุมเครือเหมือนกัน เช่นนั้นถ้ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดบางอย่างจริง ๆ ก็มาที่นี่เร็ว และอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เธอซะ พวกเราอยู่ที่บ้านของกีย่ากันตอนนี้!”
แทมมี่ทราบดีถึงความสัมพันธ์ระหว่างเจอรัลด์ มีล่า และกีย่า แต่อย่างไรก็ตาม คนที่สร้างความเจ็บปวดระทมทุกข์เช่นนี้ให้กีย่าก็ยังคงเป็นเจอรัลด์อยู่ดี ในฐานะเพื่อนที่ดีที่สุดของกีย่า แทมมี่แค่ไม่อาจทนเห็นเธอทนทุกข์แบบนั้นได้
นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงแอบออกมาโทรหาเจอรัลด์ในตอนแรก
“ฉันขอไม่ไปแล้วกัน” เจอรัลด์กล่าวด้วยเสียงเบา
‘ไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องเข้าไปพัวพันกับความยุ่งยากนี้ต่อไป ฉันอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตระกูลหลง ก็เพื่อเห็นแก่ซาเวียแล้ว ตอนนี้ก็มีกีย่าอีก’
เจอรัลด์รู้สึกหงุดหงิดที่กำลังตกอยู่ในท่ามกลางปัญหานี้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะกีย่ามีส่วนเกี่ยวข้องในสถานการณ์นี้
“นายหมายความว่ายังไงที่นายจะไม่มา? ดูนะ ฉันรู้ว่านายมีมีล่า แต่ขอร้องล่ะ! แม้ว่านายไม่อยากจะเป็นเพื่อนกัยเธอต่อไปแล้ว แต่นายต้องอธิบายสถานการณ์ให้เธออย่างเหมาะสมสิ! ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องทั้งหมดนี้ก็เริ่มขึ้นเพราะความเข้าใจผิด ไม่ใช่เหรอ? เธอตกหลุมรักนายในตอนนั้นก็เพราะนายมอบกำไลหยกอันนั้นให้เธออย่างมั่ว ๆ ไง! ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่านายคือ คุณคลอฟอร์ดและนายก็น่าทึ่งมาก แต่นายไม่คิดว่ามันไม่รอบคอบไปหน่อยเหรอที่นายจะแค่เล่นกับใจของผู้หญิงคนหนึ่งแบบนั้น?” แทมมี่ตอบกลับ เสียงของเธอกระวนกระวาย
“ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับหัวใจของใคร!” เจอรัลด์กล่าว
แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แทมมี่พูดก็เพียงพอที่จะทำให้เจอรัลด์คิดทบทวนใหม่ มันเป็นเรื่องจริงที่ความสัมพันธ์ทั้งหมดของเขากับกีย่า เริ่มขึ้นเพียงเพราะความเข้าใจผิดบางอย่างนั่น
ไม่มีอะไรที่เขาทำไปในตอนนั้นอย่างตั้งใจเลย