หยางโปยืนอยู่ด้านข้าง นิ่งอึ้งอ้าปากค้าง เมื่อได้ยินเฉาหยวนเต๋อพูดกับอีกฝ่ายเพื่อคาดเวลาแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เฉาหยวนเต๋อเป็นคนเก่าคนแก่ที่อาศัยอยู่ในจินหลิงมานานหลายสิบปีแล้ว ถ้าคิดจะนำเรื่องพวกนี้มาหลอกเขามันก็ค่อนข้างที่จะยาก !
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเก่อเจียซิงหาเห่าใส่หัวถึงขนาดบอกรายละเอียดที่ตั้งของที่บ้านมันก็ยิ่งทำให้เฉาหยวนเต๋อมีข้อมูลอ้างอิงมากขึ้น
เก่อเจียซิงนิ่งอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดขึ้นมาอย่างโกรธเคือง ” คุณใส่ร้ายป้ายสีตระกูลเก่อของเราแบบนี้ คุณจะต้องพบกับผลการกระทำ ”
“ ผมสงสัยจริงๆ การที่คุณนำบรรพบุรุษของตัวเองมาหากินแบบนี้ มันจะได้รับผลกรรมตอบสนองคืนไหม ? ” เฉาหยวนเต๋อถาม
หยางโปสังเกตเห็นเจ้าของร้านแผงลอยข้างๆที่พูดแทนเก่อเจียซิง ก้มหน้างุดไม่พูดไม่จา
เมื่อฮัวชิงหยุนเห็นสถานการณ์พลิกกลับ ก็ตกตะลึงนิ่งเงียบไปสักพัก จากนั้นก็พูดตามว่า
“ ถนนหม่าเต๋าอยู่ใกล้บริเวณฟูจื่อเมี่ยว ถนนสายนั้นเคยมีบางตระกูลใหญ่อาศัยอยู่ แต่ไม่มีแซ่
เก่ออยู่เลย เมื่อเร็วๆนี้รัฐบาลเมืองวางแผนสร้างถนนโบราณสายใหม่ที่นั่น และเชิญอาจารย์ของฉันให้ไปเขียนโบรชัวร์ด้านมนุษยศาสตร์ พวกเราศึกษาดูประวัติศาสตร์ของที่นั่นแล้ว ไม่พบเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่และรุ่งโรจน์แบบนี้มาก่อนเลย ! ”
เก่อเจียซิงถูกเปิดโปงอีกครั้ง ใบหน้าของเขาแดงก่ำ ในที่สุดก็พูดออกมาอย่างโกรธเคือง
” พวกคุณจะมาซื้อของหรือจะมาสร้างความวุ่นวายกันแน่ ? ”
เจ้าของร้านแผงลอยไม่กล้าคุกคามหยางโป และไม่กล้าพูดอะไร เรื่องที่หยางโปสับเสาด้วยดาบไม้เมื่อสักครู่ยังติดตาอยู่ เขามีหรือจะกล้าพูดอะไรแรงๆ ประโยคนี้มันไม่น่าโมโหเท่าที่พวกเขามาหลอกตัวเองเล่นหรอก !
เฉาหยวนเต๋อหัวเราะดังลั่น หันไปมองหยางโป ” นายจะเอาไหม ? ”
หยางโปพยักหน้า “ ผมคิดว่าลูกประคำเส้นนี้ไม่เลวนัก คุณเสนอราคามาสิ ! ”
เดิมที่หยางโปคิดว่าสามารถเปิดโปงอีกฝ่ายได้ อีกฝ่ายก็จะทำตัวซื่อสัตย์ แต่คิดไม่ถึงว่าเก่อเจียซิงจะมั่นใจในตัวเองขนาดนี้ ” ห้าล้าน ! ”
เฉาหยวนเต๋อที่ยืนอยู่ข้างๆตกใจทันที “ ห้าล้าน ? ”
เก่อเจียซิงพยักหน้า ” อย่าได้คิดเชียวนะว่าพวกคุณเก่งกาจกันมาก ของยังอยู่ในมือของผม
มันก็ยังขึ้นอยู่กับผมที่จะเสนอราคาขายให้อยู่ดี ”
คำพูดนี้พูดมาได้สมเหตุสมผลมาก เย่อหยิ่งจนหยางโปทั้งสามคนพูดไม่ออก !
เรื่องหลอกลวงถูกเปิดโปงออกมาแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะยังคงหน้าด้านขนาดนี้ !
แต่หยางโปก็คิดตามทันที ในเมื่อตัวเองเปิดโปงอีกฝ่ายได้ แต่เขาเองยังคงยืนกรานที่จะซื้อของอยู่ มันก็แสดงให้เห็นถึงความต้องการของตัวเองด้วย ไม่น่าแปลกใจเลยที่อีกฝ่ายจะจับจุดอ่อนของเขาและขึ้นราคาได้ !
ฮัวชิงหยุนคว้าแขนของหยางโปไว้ เมื่อเห็นเขามีอาการลังเล จึงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เก่อเจียซิง
” คุณเป็นคนตระกูลเก่อจริงๆใช่ไหม ? เป็นทายาทของเก่อหงจริงๆใช่ไหม ? ”
เก่อเจียซิงพยักหน้า ” แน่นอน ”
ฮัวชิงหยุนกล่าวต่อไปว่า ” เก่อหงเป็นตัวแทนของลัทธิเต๋า เขามีความสำเร็จสูงมากในการปรุงยา เล่นแร่แปรธาตุ ในมือคุณมีสูตรยาอยู่ไหม ? ”
จู่ๆเก่อเจียซิงก็ได้มองไปที่ฮัวชิงหยุน ” คุณเดาออกได้ไง ? ”
ในระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น เก่อเจียซิงก็ล้วงหยิบกล่องกล่องหนึ่งออกมาจากตัวจริงๆ เขาวางกล่องลงแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งที่เกือบจะยุ่ยสีเหลืองออกมา “ นี่คือสิ่งที่ปู่ของปู่ของผมตกทอดลงมาให้ ครั้งนั้นหลังบรรพบุรุษของตระกูลเก่อได้กินยาเข้าไป ก็กลายเป็นเซียนไปเลย ! ”
หยางโปเหลือบมองแล้วขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ สูตรเม็ดแผ่นนี้ยิ่งปลอมเข้าไปอีก เพราะกระดาษแผ่นนี้ถูกปลอมเป็นของเก่า เดิมทีมันก็ไม่ใช่ของดีอะไร !
แต่ฮัวชิงหยุนกลับรับมาด้วยความสนใจและมองสำรวจดูอย่างระมัดระวัง
หยางโปก้มหน้ามองไปที่แผงลอย ยังมีอาวุธที่ทำจากหยกอยู่อีกหลายชิ้นที่วางอยู่บนแผงลอย
มันดูธรรมดามาก เขาสัมผัสได้ว่า เก่อเจียซิงมีพลังอยู่เพียงเล็กน้อยบนตัว เขายังไม่ได้เริ่มต้นเข้ามาในเส้นทางยุทธภพเลยเสียด้วยซ้ำ !.novel-lucky.
“ หนึ่งล้าน ! ” จู่ๆ หยางโปก็เอ่ยออกมา
เก่อเจียซิงส่ายหัว “ ต่ำเกินไป เป็นไปไม่ได้ ! ”
หยางโปเงยหน้าขึ้นมองเก่อเจียซิง ” คุณลองคิดดูนะ ถ้าไม่ขายหนึ่งล้านให้ผม คุณจะขายให้ใครได้อีก ? ”
ในขณะที่พูด หยางโปก็คว้ามือฮัวชิงหยุนและคิดที่จะเดินจากไป
ฮัวชิงหยุนเปิดสูตรยาออกมาแล้ว ในขณะที่หยางโปกำลังจะเอ่ยปากตำหนิ จู่ๆเขาเหลือบไปเห็นว่ามีหญ้าแดงที่เป็นวัตถุดิบยาชนิดหนึ่งอยู่บนเม็ดยา เขาตกตะลึงไปทันที ที่อวี่เหวินได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่เพราะออกเสาะแสวงหาหญ้าแดงหรอกเหรอ ?
หยางโปหยิบสูตรยาขึ้นมา ” ผมขอดูก่อน ”
หลังจากสำรวจดูอย่างละเอียด ก็พบว่ามีสมุนไพรอยู่จำนวนมากที่ตัวเองไม่รู้จักและยังมีวัตถุดิบยาที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนอีกหลายชนิด หยางโปอดที่จะยักคิ้วขึ้นไม่ได้ เขาจึงรู้สึกค่อนข้างที่จะลังเลใจ
เก่อเจียซิงขยับปากกำลังจะลดราคา แต่คิดไม่ถึงว่าหยางโปจะเอยปากพูดว่า ” ตกลง ห้าล้าน แต่คุณต้องมอบสูตรยานี้ให้ผม ! ”
เก่อเจียซิงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นทันใด จากนั้นเขาก็เก็บไปอีกครั้ง “ นี่… สูตรยานี้ของผมมีมูลค่าสูงมาก เดิมทีราคาก็ไม่น้อยกว่าห้าล้าน… ”
” ขายหรือไม่ขาย พูดมาคำเดียว ! ” หยางโปพูดกดดัน
เก่อเจียซิงยังจะยังลังเลอยู่อีกหรือ ” ตกลง ! ”
หยางโปโอนเงินให้ทันที ทำภารกิจครั้งแรกสำเร็จลุล่วง เขานำกล่องไม้ที่บรรจุสูตรยามาด้วย
เขาแค่เหลือบมองก็สัมผัสได้ว่ากล่องไม้นั้นมีอะไรแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
เฉาหยวนเต๋อมองหน้าหยางโป ” นายนี่ไม่สนใจอะไรเลยจริงๆ นั่นมันเงินห้าล้านเลยนะ จ่ายไปแบบนี้เลยเหรอ ? ”
“ ไม่ใช่ว่าได้ของมาหรอกหรือไง ? ” หยางโปพูด
เฉาหยวนเต๋อส่ายหน้า ” หยางโป นายควรรู้ไว้นะ ความลุ่มหลงทำลายสติปัญญาและความคิดสร้างสรรค์ สำหรับเราแล้ว มันก็เป็นเหมือนกัน ฉันไม่อยากให้นายหลงติดอยู่กับวรยุทธ์จริงๆ
นายได้รับการศึกษามานานหลายปี น่าจะเข้าใจว่าบนโลกใบนี้ จะมีหนทางในการฝึกวรยุทธ์ที่ไหนกัน ? มันก็แค่การออกกำลังกายชนิดหนึ่งเท่านั้น นายอย่าได้หลงทางผิดเชียวนะ ! ”
หยางโปไม่คิดมาก่อนว่าเฉาหยวนเต๋อจะเดาถึงการฝึกบำเพ็ญเพียรของเขาได้ แต่อีกฝ่ายกลับไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำ เขาก็พูดอะไรมากไม่ได้ จึงตอบกลับไปว่า “ คุณวางใจได้ ผมรู้ ”
เฉาหยวนเต๋อพยักหน้า ” ฉันพบเจอกับคนที่มีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมมามากแล้ว มีบางคนที่ละทางโลกที่หันไปบำเพ็ญเพียร อันที่จริงสิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ไม่ใช่สิ่งที่พึ่งปรารถนา ไม่ว่าจะเป็นสำนักใด ก็ล้วนแล้วแต่ได้รับการฝึกฝนมาจากในโลกนี้ทั้งนั้น ! ”
ฮัวชิงหยุนที่กอดแขนของหยางโปไว้ ก็อดที่จะกระชับมือแน่นขึ้นมาไม่ได้ “ คุณคงไม่คิดที่จะละทางโลกหรอกนะ ? ”
“ พวกคุณคิดกันไปถึงไหนแล้ว ! ผมยังไม่เคยพูดเรื่องนี้มาก่อน พวกคุณสบายใจได้ ! ” หยางโปพูดปลอบประโลม
เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริงๆ ต่อให้เป็นเยว่จวิ้นเหยาและโจวซิน หรือกระทั่งเหยียนหรูหยูก็ยังต้องฝึกฝนในโลกมนุษย์ เขาไม่สามารถปล่อยวางข้าวของมากมายลงได้ คงเป็นไปไม่ได้ที่จะละทางโลก
จากนั้นทั้งสามคนก็เดินลงไป โจวซินเดินตามหลังพวกเขามา เมื่อพบกับเก่อเจียซิงก็เอ่ยปากสอบถาม ” คนก่อนหน้านี้ซื้อของอะไรไป ? ”
“ สร้อยลูกประคำเส้นหนึ่ง ” เก่อเจียซิงพูดออกมาอย่างเฉยเมย
โจวซินขมวดคิ้วเล็กน้อย หยิบหยกยู่อี้ที่วางอยู่บนแผงลอยขึ้นมา และมองดูอย่างระมัดระวัง
หยกยู่อี้ชิ้นนี้ดูสะอาดมาก เนื้อของหยกก็ละเอียด
“ นี่คือของโบราณวัตถุที่ปรมาจาย์เก่อหงตกทอดลงมาให้ เวลานั้นปรมาจารย์เก่อหงบรรลุเป็นเซียน จึงทิ้งวัตถุไว้เพียงไม่กี่ชิ้น หนึ่งในนั้นคือหยกยู่อี้ชิ้นนี้ อาวุธวิเศษชิ้นนี้เป็นทั้งอาวุธโจมตีและป้องกัน เหมาะกับเต้าโหย่วมาก ” เก่อเจียซิงกล่าว
“ คุณเป็นทายาทของเก่อหงงั้นเหรอ ? ” โจวซินอดไม่ได้ที่จะมองเก่อเจียซิงอย่างสงสัยไม่ได้
เก่อเจียซิงพยักหน้า ” มีแซ่ว่าเก่อ เก่อเจียซิง เป็นลูกหลานรุ่นที่ 43 ของตระกูลเก่อ ”
เจ้าของแผงลอยด้านข้าง เสนอหน้าเข้ามาพูดขึ้นว่า ” คุณคงไม่รู้จักเจ้าของแผงลอยเก่อมาก่อน ใครๆต่างก็รู้เรื่องราวของเจ้าของแผงลอยเก่อกัน… ”