ตอนที่ 1693 เจตนาร้าย (1)
จูเก่ออินเลิกคิ้วเล็กน้อย “คนของวิหารเงาจันทราถ่อมตัวขนาดนี้เลยหรือ?ถ้าจําไม่ผิด เจ้าน่าจะชื่อเยว่อี้ใช่ไหม?”
เยว่อขมวดคิ้วเล็กน้อย จู่ๆจเก่ออินก็ระบุตัวเขาออกมาทําให้เขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีว่าเก่ออินได้เตรียมมาแล้ว
“ใช่”
“ปู่ของเจ้าก็น่าจะเป็นผู้อาวุโสเยวแห่งวิหารเงาจันทราถูกไหม?” จูเก่ออินโบกพัดและมองเยวอื้อย่างครุ่นคิด
“ถูกต้อง” ความรู้สึกไม่สบายใจในใจของเยว่อรุนแรงขึ้นจูเก่ออินระบุถึงสถานะและตัวตนของเขาในตอนนี้ทําไม?
“ผู้อาวุโสเยวแห่งวิหารเงาจันทราคือหนึ่งในสามสุดยอดฝีมือของวิหารเงาจันทราเป็นผู้อาวุโสเพียงคนเดียวที่มีพลังเทียบกับประมุขวิหารได้เขาอยู่ในวิหารเงาจันทรามานานกว่าประมุขวิหารเงาจันทราคนปัจจุบันและรับใช้ประมุขมาสามคนแล้วพูดได้ว่าเขาเป็นคนที่มีประสบการณ์และอาวุโสที่สุดในวิหารเงาจันทราเคยมีคนพูดไว้ว่าด้วยความสามารถของผู้อาวุโสเยว่เขาสามารถโค่นล้มประมุขวิหารเงาจันทราได้เลย แต่ผู้อาวุโสเยว่กลับจงรักภักดีต่อวิหารเงาจันทราอย่างมั่นคงไม่เพียงช่วยเหลือประมุขวิหารทั้งสามรุ่นอย่างเต็มที่แต่ยังไม่เคยแต่งงานและไม่มีลูกของตัวเองเลย”ดวงตาของจูเก่ออินเปล่งประกายชั่วร้ายขณะจ้องมองเยว่อรอยยิ้มที่มุมปากยิ่งลึกขึ้น
“พูดถึงเรื่องนี้ ผู้อาวุโสเยว่นี่เป็นบุคคลตัวอย่างของค่าว่าจงรักภักดีจริงๆ!แต่ข้าได้ยินมาว่าผู้อาวุโสเยว่คนนี้เหมือนจะมีงานอดิเรกอยู่อย่างหนึ่ง…” เสียงของจูเก่ออินดังขึ้นเล็กน้อย “ผู้อาวุโสเยว่ชอบรับเลี้ยงเด็กมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เด็กพวกนั้นจะติดตามอยู่ข้างกายผู้อาวุโสเยวตั้งแต่เล็กและถูกเลี้ยงดูโดยผู้อาวุโสเยว่ แต่ว่ามันแปลกอยู่อย่าง เด็กที่มีพรสวรรค์พวกนั้นหลังจากโตขึ้นมาก็จะหายตัวไปอย่างลึกลับแถมผู้อาวุโสเยว่ก ทําเป็นเพิกเฉยไม่รู้ไม่เห็นซะอย่างนั้นไม่เคยสืบเสาะหาร่องรอยใดๆเยว่อ..เจ้าตอบขาได้ไหมว่าอะไรคือสาเหตุของเรื่องแปลกๆนี้?”
สายตาของเก่ออินจ้องมองไปที่เยว่ เขายิ้มอย่างเห็นได้ชัดแต่มันทําให้เยว่อรู้สึกว่าตนกําลังถูกงูพิษจ้องมองอยู่
คําพูดของจูเก่ออินกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของผู้เยาว์จํานวนมากที่อยู่รอบๆ บางคนเคยได้ยินชื่อผู้อาวุโสเยวแห่งวิหารเงาจันทรามาก่อนแต่ไม่รู้สึกถึงความลับส่วนตัว พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเยวอี้
[เยว่เป็นหลานบุญธรรมของผู้อาวุโสเยว่ไม่ใช่หรือ?]
เยว่อี้หน้าซีดเล็กน้อย เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายในคําพูดของจูเก่ออินจูเก่ออินต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ถึงได้ถามค่าถามเช่นนี้!
ท่าไมพวกเด็กที่ผู้อาวุโสเยวรับเลี้ยงไว้ถึงได้หายตัวไปเรื่องนี้ขนาดในวิหารเงาจันทราก็ยังเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้เยวอี้เองก็มารู้เรื่องนี้เข้าโดยบังเอิญแต่ก็ยังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“อะไร? เยว่อ เจ้าไม่รู้หรือ?” จูเก่ออินมองใบหน้าซีดขาวของเยว่ออย่างขบขันแล้วเช็ดหน้าขึ้นเล็กน้อย
เยว่อขบกรามแน่นไม่ตอบ แต่จอจินที่ยืนอยู่ข้างๆเขาเริ่มวิตกกังวลตอนที่จวินอู่เสียและเยว่อคุยกันจือจินได้รู้ถึงชะตากรรมอันขมขึ้นของเยวอี้จากปากของเขาแล้วจูเก่ออินพูดมาจนถึงขนาดนี้แล้วเกรงว่าหลังจากนี้ก็ไม่มีคําพูดดีๆรอเยว่ออยู่แน่
จอจนสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเดินออกมายืนอยู่ด้านหน้าเยว่เผชิญหน้ากับจูเก่ออินที่มีเจตนาร้าย
“ประมุขน้อยจเก้อ ตอนนี้ทุกคนกําลังประลองฝีมือกันอยู่ท่านเป็นถึงประมุขน้อยของวิหารมังกร มาเปิดเผยความลับส่วนตัวของคนอื่นเช่นนี้ดูจะไม่เหมาะสมเท่าไรนะ!”