นกเก้าหัวแต่ไม่ใช่เก้าสายลม เป็นอุบูเมะ!
สิ่งนี้หมายความว่าอะไร?
….
เฟิงหลินให้คำตอบที่ขัดกับเจ้า เยวี่ยเอ๋อร์ แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธคำตอบของเธออย่างสมบูรณ์
จ้าว เยวี่ยเอ๋อร์ไตร่ตรอง ขณะที่เธอพูดอย่างจริงใจว่า “เฟิงหลินนายหมายความว่ายังไง? ฉันรู้สึกว่าโครงกระดูกของนกตัวนี้ค่อนข้างแปลก ถึงแม้ว่ามันจะมีเก้าหัว แต่มันไม่มีกลิ่นอายขอเก้าสายลมเลย มันมีกลิ่นอายมืดมนเหมือนผี “
ถึงแม้ฐานการบ่มเพาะและประสบการณ์ของเฟิงหลินจะด้อยกว่าเธอมาก แต่ทัศนคติของเธอก็เหมาะสมมากน้ำเสียงของเธอฟังดูยีนดีรับฟังมากเมื่อเธอถามเขา
หัวใจเต๋าบริสุทธิ์แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะมีได้ ทุกครั้งที่เฟิงหลินเห็นสิ่งนี้เขาจะชื่นชมมาก
เขาไม่ได้ทำตัวเหนือกว่าใดๆ และตอบกลับอย่างตรงไปตรงมาว่า
” ศิษย์พี่จ้าว นี่ถือเป็นสาขาความรู้ที่ห่างไกลมากจากตำนานฮั่วเซีย มันเป็นเรื่องปกติมากที่ศิษย์พี่จะไม่รู้เรื่องนี้ ระบบตำนานฮั่วเซียนั้นกว้างใหญ่และลึกซึ้ง มีหลายสาขาและหลากหลายกระแสรวมถึงสิ่งต่างๆที่มีชื่อเดียวกัน คำว่า ‘นกเก้าหัว’ เป็นเพียงคำศัพท์ธรรมดา เนื่องจากลักษณะพิเศษของสายพันธุ์นี้ มันไม่สามารถแสดงลักษณะของสิ่งมีชีวิตทางชีวภาพได้อย่างเต็มที่ ยกตัวอย่างเช่นไฮดราเก้าหัวของตำนานทางทิศตะวันตกและยามาตะ โนะ โอโรจิ แปดหัวของญี่ปุ่น นกเก้าหัวของฮั่วเซียสามารถแบ่งได้เป็นสองประเภทหนึ่งในนั้นคือเก้าสายลมอีกประเภทคืออุบูเมะ! “
“มีความแตกต่างอะไรบ้างระหว่างสองประเภทนี้?” เมื่อเห็นว่าความรู้ใหม่เกี่ยวกับตำนานฮั่วเซียตะวันออกกำลังถูกแบ่งปัน แม้กระทั่ง แซทท์ และคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้เดินบนเส้นทางในตำนานตะวันออกก็รู้สึกสนใจเช่นกัน
ความรู้เกี่ยวกับตำนานจะสัมผัสกับรากของการบ่มเพาะ ดังนั้นความรู้จึงมีค่ามาก ผู้บ่มเพาะจะไม่พลาดโอกาสที่จะได้รับความรู้ในตำนานที่มากขึ้น
เฟิงหลินไม่สนใจความรู้ทั่วไปเช่นนั้น เขาแบ่งปันข้อมูลเพื่อทำให้คนอื่น ๆ ประหลาดใจ โดยการทำเช่นนั้นเมื่อพวกเขามาถึงอาณาจักรลับ เขาอาจมีอำนาจเพิ่มขึ้น
ตั้งแต่ต้นจนจบเขามักจะแสดงตัวว่าเป็นคนโดดเดี่ยว ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มของจ้าว เยวี่ยเอ๋อร์
“เก้าสายลมและอุบูเมะเป็นสัตว์ชีวภาพเก้าหัวทั้งคู่ แต่ลักษณะพื้นฐานของพวกมันแตกต่างกันมาก เก้าสายลมมีตัวอักษร ‘ฟีนิกซ์’ ในชื่อ พวกมันเป็นนกฟีนิกซ์และเป็นเผ่าพันธุ์ที่ดำรงอยู่อย่างสูงส่ง ชื่อเสียงเทียบเท่ามังกรแท้จริงในยุคโบราณ แต่พวกอุบูเมะแตกต่างไป พวกมันเป็นผีสาวที่กลายเป็นนกเก้าหัว ร่างนกเก้าหัวของพวกมันเป็นเพียงรูปแบบของสัตว์ประหลาดและพวกมันไม่ต่างอะไรกับศพ เป็นครึ่งผีครึ่งปีศาจ พวกมันชอบกินมนุษย์และถือเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายที่สุด “เฟิงหลินสรุป” ถ้าคุณไม่เชื่อผม คุณสามารถลองสัมผัสกลิ่นอายของโครงกระดูกอย่างใกล้ชิด คุณจะสามารถรู้สึกถึงกลิ่นอายพยาบาทที่รุนแรงตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน “
แซทท และคนอื่น ๆ ดูเชื่อครึ่งและไม่เชื่อครึ่ง
โครงกระดูกของนกมีกลิ่นอายเน่าเปื่อย แต่เมื่อมีใครสัมผัสถึงกลิ่นอายถึงส่วนที่ลึกที่สุด พวกเขาจะรู้สึกถึงความพยาบาทที่รุนแรงทำให้หนาวสั่นขึ้นมาในใจของพวกเขา และพวกเขาจะรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเหมือนตกอยู่ในนรกที่เจ็บปวดไม่รู้จบ
อู่ อ้า หวืออ
เสียงโหยหวนของผู้หญิงร้องออกมารบกวนจิตใจ
แซทท์และคนอื่น ๆ มีสติกลับมาอีกครั้ง
“นกวิญญาณอุบูเมะ บันทึกเร็ว!” แซทท์สั่งให้ปัญญาประดิษฐ์บันทึกความรู้ในตำนานที่มีค่านี้
หลังเข้าใจว่าคำพูดของเฟิงหลินนั้นเป็นความจริง พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจ
ความรู้ในตำนานคือที่สุด
ทรัพยากรการบ่มเพาะอาจมีคุณค่า แต่ตราบใดที่คนๆหนึ่งได้รับค่าตอบแทนที่เพียงพอ พวกเขาก็ยังคงสามารถหาได้โดยไม่จำกัด
แต่อารยธรรมในตำนานได้สูญหายไปตามกาลเวลา นี่เป็นอดีตที่ย้อนกลับไม่ได้ สิ่งที่หายไปคือถ้าพวกเขาไม่สามารถหาร่องรอยของมันได้ มันก็ยากที่จะฟื้นฟูความรู้
ความรู้ในตำนานอาจดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญ แต่ก็มีค่าอย่างเหลือล้น
สิ่งเล็กๆน้อยๆหลายอย่างรวมกันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม ในที่สุดเม็ดทรายที่รวมตัวกันก็จะกลายเป็นภูเขา
อันที่จริงพื้นฐานสำหรับการบ่มเพาะในปัจจุบันถูกสร้างขึ้นอย่างมั่นคงเช่นนั้น
(เฟิงหลินคนนี้เขาเป็นเพียงผู้บ่มเพาะระดับสูง แต่ไม่เพียงมีความสามารถในการปรุงแต่งยาแล้ว เขายังมีความรู้ในตำนานมากมายเช่นกัน)
(จากความรู้และการสะสมของเขาในการบ่มเพาะ เขาจะบุกฝ่าไปยังอาณาจักรผู้ใช้ยีนหรือผู้ใช้ยีนระดับสูงได้ไม่ช้าก็เร็วอย่างน้อยที่สุดอาณาจักรผู้ใช้ยีนจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เพียงแค่ว่าในปัจจุบันเขายังอยู่ในอาณาจักรผู้บ่มเพาะระดับสูง)
พวกเขาไม่อาจเข้าใจสิ่งนี้ พวกเขาเพียงรู้สึกว่าเฟิงหลินถูกปกคลุมไปด้วยความลึกลับ ไม่อนุญาตให้ใครมองผ่านเขาได้
พวกเขาจะรู้ได้ยังไงว่าเฟิงหลินเดินทางข้ามเวลาและเกิดใหม่ที่นี่ เขาเพิ่งบ่มเพาะได้เพียงครึ่งปี
เวลาแค่สั้นเกินไป ไม่ว่าเขาจะมีความรู้สะสมมากแค่ไหน มันก็ยากมากสำหรับเขาที่จะเลื่อนระดับอย่างรวดเร็ว
และในขณะที่ทุกคนยังคงตกตะลึงปนหวาดกลัว กระสวยอวกาศก็ยังคงเก็บเกี่ยวโครงกระดูกโบราณและฟอสซิลต่างๆ
อีกไม่นานปัญญาประดิษฐ์ประกาศ “กัปตัน พบฟอสซิลงูชนิดอื่น!”
ประตูเปิดออกและโครงร่างของงูยักษ์ที่มีความยาวประมาณ 1,000 เมตรก็ปรากฏต่อหน้าพวกเขาหลังจากที่มันถูกฆ่าเชื้อด้วยอุณหภูมิและรังสีแรงสูง
มีข้อต่อมากมายบนกระดูกงู แต่ละข้อมีขนาดใหญ่เท่ากับวัว ใต้ท้องของมันมีกรงเล็บคล้ายกรงเล็บของอินทรีมันดูแปลกมาก
“สิ่งนี้เป็นสิ่งมีชีวิต?” ก่อนที่พวกเขาจะตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และก็ยังมาพบกับวัตถุใหม่
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเข้าใจดีว่าในแง่ของความรู้ในตำนาน ไม่มีใครเทียบเท่าพวกเขาสองคน!
จ้าว เยวี่ยเอ๋อร์ไตร่ตรองนานก่อนที่เธอจะพูดด้วยความลังเลว่า” เป็นมังกรจีนหรือเปล่า?”
“ ไม่นี่คือกุย” ดวงตาของเฟิงหลินเปล่งประกาย ในขณะที่เขาสำรวจฟอสซิล เขาพูดด้วยน้ำเสียงสงบเห็นได้ชัดว่าเขามั่นใจมาก
“กุยคืออะไร?” นี่เป็นอีกหนึ่งความรู้ด้านตำนานชิ้นใหม่ ทุกคนอดไม่ได้ที่จะถาม
“กุยต้องใช้เวลาห้าร้อยปีกว่าจะกลายเป็นมังกร ใช้เวลาพันปีกว่าจะกลายเป็นมังกรที่มีเขาและอีกพันปีที่จะกลายเป็นมังกรมีปีก กุยไม่มีเขา พวกมันมีหางพิษของงูและยังไม่ได้พัฒนาอย่างเต็มที่ในรูปแบบของมังกร พวกมันอาจพิจารณาได้ว่าเป็นรูปแบบตัวอ่อนของมังกรและยังเป็นที่รู้จักกันในนามมังกรน้อย! “
สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับธรรมชาติที่แท้จริงของมังกร ความรู้นี้มีคุณค่าอย่างหาที่เปรียบมิได้
เฟิงหลินไม่เปิดเผยอะไรมากเพียงแค่สรุปทุกอย่าง เขาไม่ได้พูดถึงข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับการบ่มเพาะเพื่อกลายเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์
แต่ถึงกระนั้นความรู้นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตะลึง พวกเขามองตากัน และเผยความโลภในสายตาของทุกคน
ภายใต้การล่อลวงครั้งใหญ่เช่นนี้ บางคนที่นี่เริ่มมีเจตนาไม่ดีกับเฟิงหลิน
จ้าว เยวี่ยเอ๋อร์สัมผัสถึงความตั้งใจของพวกเขาได้ เธอนิ่งเงียบและยืนข้างเฟิงหลินคอยปกป้องเขาจากสายตาของคนอื่น
เพียงแค่นี้ก็ทำให้ความคิดชั่วร้ายของพวกเขาลดลง
ต้องรู้ว่านักศึกษาของมหาวิทยาลัยเอกภพแต่ละคนเป็นอัจฉริยะระดับสูงสุดของมนุษยชาติ พวกเขาได้รับเลือกจากการ ทดสอบหลายครั้งและเป็นสมบัติล้ำค่า มันจะเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ต่อมนุษยชาติหากมีใครสักคนหนึ่งเสียชีวิต
นี่คือเหตุผลที่มหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงเรียกคณะตุลาการมาเพื่อจัดการกับเหตุการณ์ของยานบินฉิน
เฟิงหลินเป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงแล้วและข้อมูลของเขาก็ถูกบันทึกไว้ในไฟล์ของมหาวิทยาลัย เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นกับนักเรียน มหาวิทยาลัยจะทำการสอบสวนอย่างแน่นอน มันคงยากที่จะปกปิดสิ่งต่าง ๆ
เฟิงหลินก็รู้สึกว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป เขาเริ่มตื่นตัวในใจมากขึ้น
แม้ว่าเขาจะเปิดเผยความรู้ตื้น ๆ เพียงบางส่วน แต่ก็ดูเหมือนว่ามันทำให้เขาเด่นจนเกินไป
หัวใจมนุษย์ไม่น่าไว้วางใจ เขาต้องระวังตัว
ความรู้เกี่ยวกับการบ่มเพาะมีความสำคัญอย่างมากต่อการบ่มเพาะ ดูเหมือนว่าการกระทำของเขาก่อนหน้านี้จะไม่ดีนัก
หลังจากตระหนักถึงเรื่องนี้เฟิงหลินก็เริ่มหลีกเลี่ยงการให้ข้อมูลเพิ่มเติม
เมื่อค้นพบซากดึกดำบรรพ์ใหม่ เขาก็พูดอย่างคลุมเครือไม่ละเอียดเหมือนตอนแรก แต่ถึงกระนั้นคำพูดธรรมดาๆของเขาก็ทำให้ผู้คนในปัจจุบันได้รับประโยชน์
กระสวยอวกาศยังคงทำการเก็บเกี่ยวต่อไป จู่ๆมันก็สั่นไหวและหยุดลง
จ้าว เยวี่ยเอ๋อร์จ้องมองออกไปข้างนอกและยิ้ม “ดูสิพวกเรามาถึงแล้ว นี่คือที่ที่เรากำลังพูดถึง มันคือจุดที่พบยาเซียนร่วงโรย เฟิงหลินถ้าไม่ใช่เพราะนาย เราคงไม่มาถึงที่นี่เร็วขนาดนี้! “
“อาณาจักรลับในตำนาน?” เฟิงหลินเริ่มตื่นเต้นเขาเดินไปที่หน้าต่างและมองออกไปข้างนอก และเขาก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
ในวิสัยทัศน์ของเขากระดูกสัตว์ขนาดมหึมาที่มีขนาดใหญ่เท่ากับดาวเคราะห์ทั้งใบลอยอยู่ในอวกาศ ดูเหมือนจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล มันเหมือนทวีปยักษ์ที่ลอยอยู่ในอวกาศ