ตอนที่ 1699 เจตนาร้าย (7)
เยว่อี้อยากจะสับจูเก๋ออินให้เป็นหมื่นๆชิ้นใจจะขาดแต่เขาก็ต้องทนข่มกลั้นความเกลียดชังเอาไว้
เขาจะปล่อยให้จูเก๋ออินพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมาไม่ได้แม้แต่คำเดียวไม่งั้น……น้องสาวของเขาจบสิ้นแน่
หากเรื่องถูกเปิดเผยออกมาผู้อาวุโสเยว่จะต้องฆ่าคนปิดปาก และฆ่าน้องสาวของเขาอย่างแน่นอน
“เช่นนั้นข้าคงต้องขอบคุณ……สำหรับความหวังดีของประมุขน้อยจูเก๋อ……”เยว่อี้สูดหายใจเข้าลึกและเงยหน้าขึ้นช้าๆ ผมที่ชุ่มเหงื่อของเขาแนบติดกับใบหน้าด้านข้าง เป็นโครงร่างใบหน้าที่หล่อเหลาของเด็กหนุ่ม
ทันใดนั้นเขาก็ยกมือที่สั่นเทาขึ้นมาและออกแรงฟาดไปที่กระดูกสะบักไหล่ที่หักของเขา!
แท้จริงแล้วเขาใช้พลังวิญญาณของตัวเองบังคับให้เส้นเอ็นบริเวณนั้นฉีกออกเพื่อจะได้คลายความเจ็บปวดลงสักเล็กน้อย
วิธีการที่เด็ดขาดเช่นนี้ทำให้จูเก๋ออินตกตะลึงไปชั่วขณะเมื่อเห็นประกายตามุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวในดวงตาสีอ่อนของเยว่อี้ จูเก๋ออินก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที
“ใช่แล้วอย่างนี้แหละ เกมจะได้น่าสนใจ”
พวกคนที่อยู่ด้านล่างเวทีประลองไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างจูเก๋ออินและเยว่อี้ทุกคนต่างทำเหมือนมันเป็นเพียงการประลองที่ดุเดือดน่าชมเท่านั้น
แต่หรงรั่วที่ยืนอยู่ด้านหลังฝูงชนไม่อาจยืนเฉยได้อีกต่อไปนางเห็นแววตาตัดสินใจเด็ดเดี่ยวของเยว่อี้แล้ว นั่นเป็นความสงบนิ่งของคนที่โยนชีวิตตัวเองทิ้งไป ในตอนที่ไม่มีใครได้สังเกต ร่างของนางก็แวบหายไปโผล่ที่ด้านข้างของเฟยเหยียนอย่างเงียบๆ
เฟยเหยียนกำลังเค้นสมองคิดหาวิธีว่าจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไรดีทันใดนั้นเขาก็เห็นหรงรั่วเข้ามาอยู่ข้างๆเขา สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นประหลาดใจทันที
“เกิดอะไรขึ้น?จูเก๋ออินเป็นบ้าไปแล้วหรือ? ทำไมเขาถึงอยากให้คนนั้นจากวิหารเงาจันทราตาย?” หรงรั่วถามเสียงกระซิบที่สามารถได้ยินกันแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น
การฆ่าคนก็แค่ทำให้หัวหล่นลงพื้นแต่เห็นได้ชัดว่าจูเก๋ออินอยากทรมานเยว่อี้ทีละนิดจนกว่าจะตาย
เฟยเหยียนเองตอนนี้ก็ไม่มีใจคิดเรื่องอื่นแล้ว
“จูเก๋ออินเล็งกู่ซินเยียนแห่งวิหารมารโลหิตไว้แต่ไม่รู้ทำไมกู่ซินเยียนถึงเอาแต่มองคนของวิหารเงาจันทรา พอจูเก๋ออินพบเข้าก็เลยโกรธ ไอ้หมอนี่เป็นคนใจแคบมาก เขาตั้งใจจะทรมานเจ้าเด็กจากวิหารเงาจันทรานั่นจนตาย! บ้าเอ๊ย! ข้าขึ้นไปบนนั้นตอนนี้ไม่ได้ ไม่งั้นก็ต้องฆ่าเขา” เฟยเหยียนกำหมัดแน่น ถ้าพวกเขาไม่ได้มีภารกิจสำคัญ พวกเขาคงทนไม่ไหวและพุ่งเข้าไปจัดการกับไอ้สารเลวจูเก๋ออินแล้ว
ไอ้หมอนี่ชั่วร้ายเกินไป!
“เสี่ยวเสียไม่ได้มาหรือ?”หรงรั่วกวาดสายตามองหาไปทั่วฝูงชน แต่ก็ไม่เห็นวี่แววของจวินอู๋เสียเลย
เฟยเหยียนส่ายหน้า
ถ้าจวินอู๋เสียอยู่ที่นี่แผนการชั่วร้ายของจูเก๋ออินจะสำเร็จได้ยังไง?
“ข้าส่งข่าวผ่านแผ่นหยกไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเสี่ยวเสียจะรู้ไหมว่าข้าหมายถึงอะไร” เฟยเหยียนรู้สึกกังวลในเรื่องนี้ แผ่นหยกสามารถส่งได้หนึ่งตัวอักษรเท่านั้น เขาจึงเขียนได้แค่คำว่า ‘ประลอง’ ยังไงซะ เยว่อี้ก็เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับจวินอู๋เสีย พวกเขาจึงไม่สามารถยืนอยู่เฉยๆ ดูจูเก๋ออินทรมานเยว่อี้จนตายได้!
“คนจากวิหารเงาจันทรานั่นต้องโดนจูเก๋ออินจับจุดอ่อนอะไรไว้ได้แน่ๆเมื่อครู่ข้าเห็นเขาไม่มีความคิดจะขึ้นไปบนเวทีประลองเลย เป็นเพราะคำพูดของจูเก๋ออินที่บังคับให้เขาขึ้นไปบนนั้น” หรงรั่วขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น ว่ากันตามจริงแล้ว เยว่อี้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมมาก อายุแค่ 17 ปีก็บรรลุพลังวิญญาณขั้นสีม่วงได้แล้ว เป็นเพราะช่องว่าง 5 ปีระหว่างเขากับจูเก๋ออิน ถ้าพวกเขาอายุเท่ากันล่ะก็ จูเก๋ออินอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยว่อี้เลยด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้เยว่อี้อายุน้อยกว่าและจูเก๋ออินก็จับจุดอ่อนของเขาไว้ได้ บนเวทีประลองนั่น เยว่อี้ไม่กล้าออกมือออกเท้าเลย ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทนรับหมัดอยู่ฝ่ายเดียว