บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 682
“ใช่ ฉันก็แน่ใจว่าเป็นเธอ ฉันจำได้ว่าเธอสวย”
“เหอะ ถ้าเธอสวยแล้วยังไงล่ะ? การเป็นคนสวยหมายความว่าจะสามารถโวยวายบนท้องถนนได้เหรอ เธอทำให้แฟนตัวเองถูกรถชน แล้วก็ส่งเขาไปที่ห้องไอซียูด้วยนะ?!”
“ใช่แล้ว! เธอเป็นหญิงสาวที่ล่อลวงและฉุดดึงเขามาสู่ความพินาศ ฉันรู้สึกแย่มากกับผู้ชายสุดหล่อคนนั้น!”
อันที่จริง เมเดลีนสามารถสัมผัสได้ถึงสายตาและท่าทีแปลก ๆ จากผู้หญิงช่างพูด ตอนที่เธอเข้าไปในลิฟต์ เธอรู้ดีอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ
เมื่อเจเรมี่ได้ยินคำพูดนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เขาสามารถบอกได้ว่าผู้หญิงล่อลวงที่พวกหล่อนกำลังพูดถึงนั้นหมายถึง เมเดลีน ในขณะที่หนุ่มหล่อที่พวกเขาพูดถึงคือตัวเขาเอง
แน่นอนว่ามีคนกรีดร้องมาทางเขาในวินาทีถัดมา “นั่นไม่ใช่หนุ่มหล่อ ตาบอดในวิดีโอหรอกเหรอ?!”
“เขายังไม่ตายเหรอ?!”
“ใครบอกว่าเขาตายล่ะ? เขาถูกส่งตัวเข้าห้องไอซียู!”
“แต่ เธอคิดว่าเขาดูเหมือนคนเพิ่งออกมาจากห้องไอซียูเหรอ?”
เมื่อเจเรมี่ได้ยินอย่างนั้น เขาก็ไม่สามารถเมินเฉยได้อีกต่อไป
“ใครบอกว่าแฟนของผมเป็นผู้หญิงล่อลวงเหรอ? ทำไมคุณถึงพูดจาไร้สาระแบบนี้ออกมา?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา รัศมีอันเคร่งขรึมแผ่ออกมาจากตัวเขา
สาวซุบซิบที่อยู่ใกล้ ๆ ต่างตกใจเล็กน้อยกับรัศมีที่เปล่งออกมาจากเจเรมี่ แต่พวกเขาก็ยังผลีผามพูดออกมาด้วยความจริงใจว่า “คุณรูปหล่อคะ ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ บุคลิกนิสัยของแฟนคุณมันน่ากลัวเกินไป เลิก ๆ กับเธอไปเถอะ!”
“ใช่ค่ะ! แม้ว่าคุณจะพ้นจากภัยพิบัติ แต่เธอจะต้องทำคุณตายในอนาคตแน่!”
หลังจากที่พวกเขาแนะนำเจเรมี่ พวกเขาก็ชี้นิ้วไปที่เมเดลีนเพื่อสอนบทเรียนให้เธอ
“แล้วเธอ อะไรที่สำคัญกับเธอเหรอสาวน้อย? ทะเลาะกับแฟนข้างถนน? แล้วยังไงล่ะ ถ้าเขาบ่นนิดหน่อยเกี่ยวกับเธอ? ผู้หญิงอย่างเธอทั้งเห็นแก่ตัวและทั้งประมาท แค่เพียงเพราะว่าเธอสวย สุดท้ายเธอก็จะถูกทอดทิ้งจากผู้ชายทุกคน!”
เมเดลีนยิ้มออกมาแทนที่จะโกรธ เธอเหลือบมองเจเรมี่ที่มีใบหน้าบูดบึ้งและตามน้ำไป “ดูเหมือนว่าถ้าฉันจะป้องกันตัวเองจากการถูกคุณทิ้ง ฉันต้องทิ้งคุณก่อนใช่ไหม?”
เมเดลีนแสร้งทำเป็นปล่อยมือ
เจเรมี่กางนิ้วเรียวของเขาออกและรีบจับห้านิ้วของเธออย่างรวดเร็ว เขามองเธอด้วยความงุนงงและจ้องเข้าไปที่ดวงตาที่สวยงามของเธอ “ลินนี่ ผมต้องการคุณ อย่าทิ้งผมนะ”
เมื่อคนรอบข้างได้ยินก็พูดว่า “ผู้ชายคนนี้หล่อ แต่โง่เกินไป! ถ้าเขาทิ้งผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้ เขาจะเสียใจไปตลอดชีวิต!”
“เสียใจงั้นเหรอ?” เจเรมี่พูดออกมาอย่างเย็นชา “คุณรู้อะไรไหม? ถ้าลินนี่ไม่ช่วยผม ผมคงตายไปแล้ว! พวกคุณจะชี้นิ้วมาที่ลินนี่ของผมได้ โดยที่อิงจากข่าวปลอมทางอินเทอร์เน็ตอย่างนั้นนเหรอ? ถ้าวันหนึ่งพวกคุณทุกคนรู้เรื่องราวทั้งหมด คุณจะขอโทษเธอไหม? ถ้าไม่ ก็หุบปากไปเดี๋ยวนี้!”
ผู้หญิงช่างพูดทำเหมือนกับว่าไม่มีข่าวปลอมมาจากอินเทอร์เน็ต แต่พวกเขาเห็นวิดีโอ มันจะไม่จริงยังไง!
“แค่จากที่พวกคุณพูดกันว่าผมโดนรถชนเข้าห้องไอซียู มันก็เพียงพอที่จะแสดงว่าให้เห็นแล้วนะ ว่าเรื่องราวในเน็ตคือของปลอม!”
“เอ่อ…”
“ฉัน…”
คำพูดของเจเรมี่ทำให้หญิงสาวช่างพูดทั้งหลายตกตะลึง และไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก
หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออก เจเรมี่ก็จับมือเมเดลีนและก้าวออกไป
เขาแทบจะลืมไปเลยว่าเขาตาบอด ตอนที่เขาพาเธอเดินออกมา
เพียงแค่นั้นเขาก็พบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ถูกนำเข้าสู่อินเทอร์เน็ตด้วยข้อมูลเท็จและเกินจริง ทำให้เมเดลีนตกเป็นเป้าหมายของการโจมตี และถูกละเมิดจากชาวเน็ตรวมถึงพวกนักเลงคีย์บอร์ด
ทุกคนคิดว่าเมเดลีนเป็นคนไม่มีเหตุผลที่ฆ่าเขา
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้ความจริงที่ว่าเมเดลีน พยายามแค่ไหนเพื่อจะช่วยเขา
เจเรมี่จับมือเมเดลีนด้วยความเจ็บปวดที่มีมากขึ้น แต่เธอก็สะบัดมือหลุดออกมาจากมือของเขาในวินาทีถัดมา
“ฉันจะไปส่งคุณตอนนี้ ฉันคิดว่าแฟนของคุณควรรอคุณเข้ารับการบำบัด”
“เธอไม่ใช่แฟนของผมนะ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเฟลิซิตี้หน้าเหมือนคุณมาก” เจเรมี่อธิบายและสัมผัสมือของเมเดลีนอีกครั้ง “ลินนี่ ผมขอโทษ การตัดสินใจโง่ ๆ ของผมไม่เพียงแต่ทำให้คุณไม่มีความสุข แต่มันยังทำให้คุณดูเป็นคนไม่ดีอีก”
“ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันถูกสร้างเรื่องมาให้ดูเป็นคนเลวสักหน่อย” เมเดลีนยิ้มอย่างเฉยชาและดึงเจเรมี่ไปที่ลานจอดรถ
เมื่อเธอเดินไปที่รถและกำลังจะเปิดประตู เธอเห็นการ์ดติดอยู่ที่มือจับประตู
เมเดลีนคิดว่าเป็นใบปลิว จนเมื่อเธอหยิบมันขึ้นมาและเหลือบมองเนื้อหาบนการ์ด เธอถึงกับตะลึงกับมัน