ตอนที่ 604 เจ้าฆ่านางหรือ
ฟางฮุ่ยหรูได้รับบาดเจ็บ เลือดสีแดงสดไหลลงตามแขน หยดลงบนพรม
“ฮุ่ยหรู เจ้าบาดเจ็บได้อย่างไร”
เฉินเสี้ยวหรูถามเรียบ ๆ ถึงแม้คำพูดจะแสดงความเป็นห่วงฟางฮุ่ยหรู แต่แววตากลับไม่มีเจตนาห่วงใยฟางฮุ่ยหรูแม้แต่น้อย เพียงแค่ถามไปตามเรื่องแล้วเสมองไปทางอื่น
เห็นเฉินเสี้ยวหรูเย็นชากับตนเช่นนี้ ในใจฟางฮุ่ยหรูก็โมโหมาก นางเดินไปตรงหน้าเฉินเสี้ยวหรู
“ข้ากับเจ้าร่วมงานกันหลายปีแล้ว เจ้าจะจริงใจต่อข้าสักเดียวก็ไม่ได้เชียวหรือ”
“ข้าก็ไม่เคยปฏิบัติไม่ดีต่อเจ้าหนิ”
เฉินเสี้ยวหรูยกหนังสือของตนเองขึ้นมาอ่านต่อ
“แขนเจ้าบาดเจ็บสาหัสมาก อย่ามาเสียเวลาที่นี่เลย รีบไปพันแผลสิ”
“เสี้ยวหรู เจ้าเป็นคนใจไม้ไส้ระกำจริง ๆ เจ้าไม่สนใจใยดีพระชายาของตนเอง และเป็นเช่นนั้นกับข้าด้วย แต่กลับเฝ้าคอยคิดถึงผู้หญิงที่ไม่ใช่ของเจ้า
วันนี้ข้ามาเพื่อบอกเจ้า ต่อไปเจ้าไม่ต้องคอยนึกถึงหลิงอวี้จื้อแล้ว และไม่มีวันได้พบนางอีก วาสนาของพวกเจ้าสองคนสิ้นสุดแล้ว”
เฉินเสี้ยวหรูมีลางสังหรณ์ไม่ดี วางหนังสือในมือลงอย่างแรง จ้องฟางฮุ่ยหรูเขม็ง
“เจ้าพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร”
“หลิงอวี้จื้อไปพบยมบาลแล้ว ต่อไปท่านอ๋องไม่ต้องปวดหัวเพราะนางอีกแล้ว”
เพิ่งจะสิ้นเสียงของฟางฮุ่ยหรู เฉินเสี้ยวหรูก็ไปตรงหน้าฟางฮุ่ยหรูแล้ว และยังบีบคอฟางฮุ่ยหรูด้วย
“เจ้าฆ่านางหรือ”
“เป็นข้าแล้วอย่างไร”
ฟางฮุ่ยหรูพูดเสียงยานคาง ไม่กลัวเฉินเสี้ยวหรูแม้แต่น้อย นางมองตรงไปที่ดวงตาของเฉินเสี้ยวหรู มองข้ามประกายสังหารในดวงตาของเฉินเสี้ยวหรู
“เสี้ยวหรู เจ้าจะฆ่าข้าเพื่อผู้หญิงของอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์หรือ เจ้าอย่าลืม ข้าต่างหากที่เป็นคนช่วยเจ้าได้อย่างแท้จริง หากเจ้าฆ่าข้าก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวเจ้า
หลิงอวี้จื้อตายแล้ว เซียวเหยี่ยนจะโดนโจมตีอย่างแรง ทำให้พิษของเขากำเริบเร็วขึ้น
ขอเพียงเซียวเหยี่ยนตาย เจ้าก็ฉวยโอกาสนี้บังคับให้ฮ่องเต้สละราชสมบัติ ถึงเวลานั้นใต้หล้าก็จะเป็นของเจ้า ข้าอยู่ในวังมาหลายปีแล้ว ก็ย่อมช่วยเจ้าอีกแรงได้ ให้เจ้าได้เป็นกษัตริย์แคว้นเว่ยตะวันตก”
ฟางฮุ่ยหรูพูดจบก็จ้องตาเฉินเสี้ยวหรูต่อ นางไม่เชื่อว่าเฉินเสี้ยวหรูจะฆ่านาง
นางเคยเป็นสนมคนโปรดของฮ่องเต้องค์ก่อน หลายปีนี้อยู่ในวังก็แทรกซึมคนของตัวเองเข้าไปไม่น้อย นางไม่ใช่คนที่ไม่มีความสำคัญ เป็นคนที่สามารถช่วยเฉินเสี้ยวหรูได้อย่างแท้จริง
เหตุผลนี้ เฉินเสี้ยวหรูจะไม่เข้าใจได้อย่างไร นางบอกเฉินเสี้ยวหรูเรื่องเพื่ออยากจะเดิมพันสักหน่อย นางย่อมพนันว่าเฉินเสี้ยวหรูจะเลือกอำนาจปกครอง
เฉินเสี้ยวหรูไม่ได้ออกแรงต่อ สติสัมปชัญญะเริ่มกลับมาทีละน้อย เขารู้ว่าฟางฮุ่ยหรูพูดถูกต้องมาก ตอนนี้เขายังต้องการฟางฮุ่ยหรูจริง ๆ หากฟางฮุ่ยหรูตายไปก็ไม่เป็นผลดีกับเขาแม้แต่น้อย
เมื่อก่อนเขายังพอทนฟางฮุ่ยหรูได้ ตอนนี้นานวันเข้า เขากลับยิ่งทนนางไม่ได้
นางกล้ามากขึ้นทุกวัน มักจะทำอะไรโดยพลการลับหลังเขา เรื่องที่หลิงอวี้จื้อเห็นเขากับอวี้ไท่เฟยก็เพราะฟางฮุ่ยหรูเป็นคนจัดการ การตายของหลิงอวี้จื้อก็เป็นผลจากการที่นางทำอะไรโดยพลการอีก
เขาไม่มีทางเก็บผู้หญิงเช่นนี้ไว้ข้างกายได้อีก หางฮุ่ยหรูอวดดีเกินไปแล้ว
ตอนแรกเขาจงใจใกล้ชิดฟางฮุ่ยหรู อยากให้ฟางฮุ่ยหรูตกหลุมรักเขา ก็เพื่อจะได้ควบคุมฟางฮุ่ยหรู เขาทำสำเร็จจริง ๆ ฟางฮู่ยหรูเอนเอียงมาทางเขาหมด แต่นึกไม่ถึงว่าฟางฮุ่ยหรูจะอิจฉาริษยาแรงเช่นนี้ ไม่ยอมหลิงอวี้จื้อเลย
ตอนที่ 605 ข้าจะค้น ใครห้ามได้หรือ
หลิงอวี้จื้อเป็นผู้หญิงที่เขายอมให้ถูกทำร้ายไม่ได้ แต่กลับมาตายด้วยน้ำมือของฟางฮุ่ยหรู เขาจะไม่ปล่อยฟางฮุ่ยหรูไว้แน่ เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้
คิดถึงตรงนี้ เฉินเสี้ยวหรูก็ปล่อยมือ
เห็นเฉินเสี้ยวหรูปล่อยมือแล้ว ฟางฮุ่ยหรูก็แอบโล่งอก
นางรู้ว่าเฉินเสี้ยวหรูจะไม่ฆ่านาง ถึงแม้อยากฆ่านางก็ไม่ใช่ตอนนี้ แน่นอนว่านางจะไม่ให้โอกาสนั้นกับเฉินเสี้ยวหรู นางจะทำให้เฉินเสี้ยวหรูสลัดนางออกไปไม่พ้นตลอดชีวิต ถึงแม้ในใจจะเกลียดนางก็ตาม
“เสี้ยวหรู ลืมนางไปเสีย ได้หรือไม่”
ฟางฮุ่ยหรูเก็บความเป็นปฏิปักษ์เอาไว้ก่อน แล้วกลับมาเป็นฟางไท่เฟยผู้มีเสน่ห์เย้ายวน น้ำเสียงก็อ่อนโยน
“ต่อไปข้าจะคอยทำตัวดี ๆ อยู่เคียงข้างเจ้า สิ่งที่นางให้เจ้าไม่ได้ ข้าให้ได้ เสี้ยวหรู ข้ารักเจ้าจริง ๆ ต่อไปข้าจะฟังเจ้า ไม่ทำอะไรโดยพลการอีกแล้ว”
ฟางฮุ่ยหรูพูดพลางเข้ามาโอบเอวเฉินเสี้ยวหรู ทั้งตัวแนบกับเฉินเสี้ยวหรู เรื่องเสน่ห์ของตัวเอง นางมีความมั่นใจมาก ตอนนั้นฮ่องเต้องค์ก่อนหลงนางมาก
เฉินเสี้ยวหรูอยากผลักนาออก แต่ก็ฝืนทนเอาไว้ ทำกระทั่งกอดฟางฮุ่ยหรู สำหรับเขา ทั้งหมดนี้ก็เป็นละครฉากหนึ่งเท่านั้น
เมื่อก่อนเขาอยากจะเก็บฟางฮุ่ยหรูเอาไว้ ในเมื่อฟางฮุ่ยหรูเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถมากคนหนึ่ง
ตั้งแต่คราวก่อนที่นางแอบวางแผนให้หลิงอวี้จื้อเป็นพยานรู้เห็นว่าอวี้ไท่เฟยกับเขาพลอดรักกัน เขาก็เริ่มมีความคิดจะกำจัดฟางฮุ่ยหรูแล้ว เขาไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่เชื่อฟัง
เมื่อรู้ว่าฟางฮุ่ยหรูฆ่าหลิงอวี้จื้อ เขาก็เกลียดฟางฮุ่ยหรูเข้ากระดูกดำ แทบจะอยากฆ่านางเสียเดี๋ยวนั้น แต่ก็ต้องฝืนสะกดกลั้นอารมณ์ของตนเองไว้
จู่ ๆ ข้างนอกก็มีเสียงของหวงเฉิงดังมา
“ท่านอ๋องขอรับ ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาขอรับ”
เมื่อได้ยินว่าเซียวเหยี่ยนมา เฉินเสี้ยวหรูก็ผลักฟางฮุ่ยหรูออก ไม่พูดอะไร แล้วออกจากห้องทำงานไป
ฟางฮุ่ยหรูกลับไม่ได้กังวลใจ นั่งพิงตั่งของเฉินเสี้ยวหรูอย่างสบายอารมณ์ ถึงนึกได้ว่าต้องพันแผลให้ตัวเอง
เซียวเหยี่ยนมาแล้วอย่างไร เฉินเสี้ยวหรูไม่ยอมมอบตัวนางให้เซียวเหยี่ยนแน่ นางไม่เชื่อว่าเซียวเหยี่ยนจะกล้าค้นจวนอู๋อ๋อง
เฉินเสี้ยวหรูมาถึงห้องโถงด้านหน้า เซียวเหยี่ยนรอเขาอยู่ในห้องโถงรับแขก ยืนเอามือไพล่หลัง หันหลังให้เซียวเหยี่ยน
เฉินเสี้ยวหรูปฏิบัติตัวตามปกติ น้ำเสียงอ่อนโยนมาก
“ดึกขนาดนี้แล้ว ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาเยี่ยมถึงเรือน มีเรื่องอะไรถึงอยากพบข้าหรือ”
ถึงแม้เฉินเสี้ยวหรูจะรู้ว่าเซียวเหยี่ยนมาเพราะเหตุใด เฉินเสี้ยวหรูก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ เก็บซ่อนอารมณ์ของตัวเองอย่างสมบูรณ์แบบ
เซียวเหยี่ยนหันกลับมา สีหน้าไร้อารมณ์ แต่ก็ทำให้คนรู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล เขาถามตามตรง
“ฟางฮุ่ยหรูอยู่ที่ใด”
“ท่านอ๋องหมายถึงฟางไท่เฟยหรือ”
เฉินเสี้ยวหรูถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ท่านอ๋องแปลกคนจริง ๆ ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าฟางไท่เฟยอยู่ที่ใด”
“อู๋อ๋อง เจ้าไม่ต้องมาเล่นปริศนาใบ้คำกับข้า วันนี้ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องมอบตัวฟางฮุ่ยหรูมาให้ข้า มิเช่นนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”
“ท่านอ๋องมีวิธีไม่เกรงใจอย่างไรหรือ”
เฉินเสี้ยวหรูหุบยิ้ม น้ำเสียงยังคงอ่อนโยน แต่แววตาเย็นชาลงอย่างเห็นได้ชัด
“เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของท่านอู๋อ๋อง ข้าจึงทำได้เพียงต้องสั่งให้คนค้นจวนอู๋อ๋อง”
“ไม่มีรับสั่งจากไทเฮาและฝ่าบาท ท่านอ๋องก็ไม่มีสิทธิ์ค้นจวนอู๋อ๋อง”
“ข้าจะค้น ใครห้ามได้หรือ”
เซียวเหยี่ยนไม่ได้ใช้อำนาจเช่นนี้มานานแล้ว หลายปีมานี้เขาตั้งใจออมอำนาจที่มีเอาไว้
ขณะนี้ สมองของเขามีเพียงความคิดเดียว นั่นคือต้องจับฟางฮุ่ยหรูมาให้ได้โดยไม่สนอะไรทั้งนั้น เขาจะฉีกศพฟางฮุ่ยหรูเป็นหมื่นชิ้นด้วยมือของตัวเอง
ตอนนี้ฟางฮุ่ยหรูไม่สามารถกลับวังได้ สถานที่ที่นางน่าจะไปมากที่สุดก็คือที่นี่ คนอื่นไม่กล้าค้น แต่เขากลับกล้าค้น
“ท่านอ๋องช่างกร่างเสียจริงนะ”