บทที่ 509 ผลลัพธ์
ดยุกเจมส์ เคานต์เฮนสัน และฝ่ายเสรีนิยมคนอื่นๆ ต่างมองกันและเห็นแววตาแสดงความคัดค้าน เมื่อครั้งที่นาตาชาอยู่ที่อาณาจักรโฮล์ม นางยังเด็กเกินกว่าที่จะมีมุมมองทางด้านการเมือง นอกจากนี้ ความจริงที่เลี่ยงไม่ได้ก็คือ เบลเลีย ผู้มีสมญานามว่า ‘พระสิริแห่งพระเจ้า’ ซึ่งเป็นอาจารย์ของนาง เป็นสมาชิกของกลุ่มพระคาร์ดินัลหลวง แหล่งข้อมูลระบุว่านาตาชาได้รับการเลี้ยงดูจากศาสนจักรตั้งแต่อายุหกปี นางเป็นผู้มีศรัทธาแรงกล้า เป็นตัวเลือกที่ดีกว่ากอร์ดอนเล็กน้อย
“จากลำดับสายเลือด นาตาชา เคาน์เตสแห่งราชรัฐไวโอเล็ต เป็นผู้สืบทอดถัดจากเจ้าชาย นางเป็นอัศวินอาภาและผู้มีศรัทธาแรงกล้า ดังนั้นนางจึงเหมาะสมที่สุดที่จะสืบทอดบัลลังก์” เร็กซ์ยังคงดึงดัน
ดยุกรัสเซลลุกขึ้นแล้วเอ่ยพลางสะบัดปากกาขนนก “ท่านประธานเร็กซ์ เรื่องนี้เราทั้งคู่รู้อยู่แล้ว แต่ทำไมเราถึงมาคุยกันเรื่องตัวเลือกคนอื่นๆ ล่ะ? ก็เพราะท่านหญิงเมเรดิธ มารดาของนาตาชา ได้สละสิทธิ์ของตนในการครองบัลลังก์เมื่อนางเป็นนักเวท หมายความว่าลูกๆ ของนางจะไม่ได้รับสิทธิ์นี้ด้วยน่ะสิ”
เคานต์เฮนสันกับไวเคานต์แฮร์ริสันมองกันพลางยิ้มเจื่อน ด้วยความที่พวกเขาต้องคัดค้านโดยอ้างเรื่องนักเวทในขณะที่พวกเขาเองก็เอนเอียงไปทางฝ่ายสภาเวทมนตร์
ดยุกโซโลมอนพูดเคร่งขรึม “ถ้ายึดตามตรรกะแล้ว เดวิดจะไม่มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์เช่นกัน สิทธิ์ของขุนนางจะมาจากสายเลือด พวกเขาจะได้ใช้สิทธิ์นั้นไปตลอดเว้นเสียไม่ถูกถอดถอนตามกฎหมาย สิ่งที่เคาน์เตสนาตาชากระตุ้นคือสายเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุดของ ‘ดาบแห่งสัจธรรม’ สิทธิ์ในการสืบทอดของนางมาจากกษัตริย์โดยตรง”
เร็กซ์ดูผ่อนคลายลงบ้าง ดูเหมือนว่าดยุกโซโลมอนเริ่มยอมรับ เขาจึงพูดต่อว่า “ข้าเพิ่งหารือเรื่องตัวเลือก แทนที่จะขอให้องค์หญิงนาตาชามาสืบทอดบัลลังก์โดยตรง เพราะตอนนี้นางเป็นทายาทเพียงคนเดียวของราชรัฐไวโอเล็ต จากกฎการสืบราชบัลลังก์ข้อสาม วรรคห้า ถ้าผู้สืบทอดมีสิทธิ์ในอาณาจักรและตระกูลอื่นๆ และสิทธิ์นั้นไม่สามารถนำมารวมกันได้ ตำแหน่งในลำดับชั้นของพวกเขาก็จะลดลงหนึ่งระดับ ซึ่งทำให้นางอยู่ระดับเดียวกับเดวิดและกอร์ดอน”
ราชรัฐไวโอเล็ตมีบทบาทสำคัญเพราะเป็นกองกำลังของศาสนจักรทางตะวันตกเฉียงเหนือ ศาสนจักรไม่มีทางยกให้อาณาจักรโฮล์มแน่
“เนื่องจากผู้เข้ารับการคัดเลือกทั้งสองคนยังไม่ผ่านการเห็นชอบโดยเอกฉันท์ การเสนอชื่อเจ้าหญิงนาตาชาจึงไม่ใช่ปัญหา” เขาเริ่มเรียกนาตาชาว่าเจ้าหญิง เป็นการยอมรับตำแหน่งของนางในราชวงศ์
“ดยุกเจมส์ เคานต์รัสเซล ท่านมีข้อคัดค้านอะไรหรือไม่? หากไม่มี เราจะดำเนินการลงคะแนนเสียง” เร็กซ์มองบรรดาผู้นำฝ่ายเสรีนิยมไม่กี่คน
ดยุกเจมส์และคนที่เหลือไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน พวกเขาคิดว่าฝ่ายอนุรักษ์นิยมจะไม่สนใจนาตาชาเหมือนที่พวกเขาไม่สนใจ ทั้งนี้ ทุกคนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเมเรดิธกับแฮททาเวย์ นางเป็นนักเวทชั้นยอด ใครจะรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ล่ะ?
เรื่องเพศหรือ? ไม่มีปัญหา กฎระบุไว้ว่าผู้หญิงมีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์
เรื่องพลังล่ะ? หนักกว่าอีก ในฐานะที่นางเป็นอัจฉริยะที่ได้เป็นอัศวินอาภาในช่วงอายุยี่สิบและมีแนวโน้มจะได้ชั้นตำนาน นางจึงแตกต่างจากคนอื่นๆ
ใกล้ชิดศาสนจักรเกินไปน่ะหรือ? ไม่มีผลอะไร นอกจากการเป็นผู้มีศรัทธาอย่างแรงกล้า นาตาชาไม่ได้มีพฤติกรรมอื่นใดที่จะให้จับผิด นางไม่เคยประจบสอพลอศาสนจักรโดยการทำลายผลประโยชน์ของขุนนางแห่งราชรัฐไวโอเล็ต
จากที่นางปราบปรามสภาเวทมนตร์และการที่นางห้ามใช้เครื่องบันทึกเสียงและโทรศัพท์เวทมนตร์ เรื่องที่ว่ามาข้างต้นคงไม่สามารถคุยกันได้อย่างเปิดเผย พวกเขาไม่สามารถเปิดเผยได้ว่ากำลังร่วมมือพวกนักเวท ถ้าเป็นอย่างนั้นเร็กซ์อาจจะเปลี่ยนความคิดของตนและขอให้นักบุญซาร์ดเข้ามาชำระมลทินให้แก่ขุนนางที่ถูกพวกนักเวททำให้ด่างพร้อย เรื่องนี้สามารถทำได้แต่ไม่อาจพูดถึงได้
เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง ฝ่ายเสรีนิยมก็ยังหาข้ออ้างดีๆ ไม่ได้
อีกด้านหนึ่ง ดยุกโซโลมอนทำความสะอาดเสื้อคลุมแล้วเอ่ยถาม “ท่านประธานเร็กซ์ ข้าได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับองค์หญิงนาตาชา และข้าหวังว่าท่านจะอธิบายเรื่องนี้ได้ ข่าวลือว่านางกับลูเซียน อีวานส์ หรือเทวดาตกสวรรค์ เป็นคู่รักลึกซึ้ง นางจะหักหลังพวกขุนนาง เอาใจสภาเวทมนตร์ และทำให้ศาสนจักรขุ่นเคืองเพราะเรื่องนี้หรือไม่?”
หลังจากหลุยส์มาที่อาณาจักรโฮล์ม ตัวตนของลูเซียนก็ไม่เป็นความลับอีกต่อไป ขุนนางทุกคนรู้ว่าเขาคือนักดนตรียอดฝีมือคนนั้น หลังจากที่ชื่อของเขาติดหนึ่งในยี่สิบของ ‘บัญชีกวาดล้าง’ ประวัติของนักดนตรีผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ก็ถูกเปิดเผย
เมื่อได้ยินคำถามของดยุกโซโลมอน เจมส์ก็หายใจแรงทันที ถ้ามันเป็นอย่างนั้น การที่นาตาชาจะขึ้นเป็นราชินีก็ไม่ใช่เรื่องที่ยอมรับไม่ได้
เร็กซ์ตอบอย่างใจเย็น “สำหรับเรื่องนั้น ข้าได้คำตอบจากท่านนักบุญซาร์ด ซึ่งเป็นพระคาร์ดินัลหลวงจากสังฆมณฑลไวโอเล็ตและรู้ทุกอย่าง เจ้าหญิงนาตาชาชอบผู้หญิง ลูเซียน อีวานส์ก็แค่ข้ออ้างและบังหน้าให้นาง ทั้งคู่ไม่ได้สนิทสนมกันอย่างในข่าวลือหรอก อีกอย่าง เจ้าหญิงยังเคร่งศาสนามาก ซิลเวีย คนที่เคยเป็นคู่ของนาง ยังถูกนางฆ่าโดยไม่ลังเลหลังจากที่รู้ว่าซิลเวียเป็นนักเวทฝึกหัด”
“ฮะ?”
“นักดนตรีที่งดงามที่สุดถูกฆ่าด้วยเหตุผลนั่นหรือ?”
“มิน่า ‘เพลงสรรเสริญซิลเวีย’ ถึงได้รางวัลเป็นคฤหาสน์จากเจ้าหญิงนาตาชา”
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เหล่าขุนนางได้ยินเรื่องซุบซิบนี้ ซึ่งมาจากพระคาร์ดินัลหลวงซาร์ด ผู้ที่ไม่มีทางกุเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ พวกเขากระซิบกระซาบกันต่อทันที
เคานต์เฮนสันจึงเห็นว่าการยอมรับนาตาชาในฐานะราชินีเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เขากระแอมแล้วเอ่ยว่า “การรักเพศเดียวกันเป็นการละเมิดคำสอนของพระเจ้า และยังไม่มีทายาทด้วย การสืบทอดของนาตาชาจึงไร้ความหมาย”
“เป็นความคิดของพวกนักเทศน์บางคนแค่นั้นละ พระเจ้าทรงสอนแค่ว่าอย่าหลงใหลในราคะ ส่วนเรื่องทายาท ข้าเชื่อว่าเราสามารถอธิบายให้องค์หญิงเข้าใจตอนที่เราเชิญนางให้ครองราชบัลลังก์ ว่านางจะต้องมีทายาทให้เร็วที่สุด เมื่อความสัมพันธ์กับคู่ของนางเป็นความลับ เราก็ไม่ต้องกังวล ข้าเชื่อว่ามันไม่ใช่เรื่องที่อ่อนข้อมากนักสำหรับนาง ถ้านางไม่ยอมรับ เราค่อยหารือเรื่องตัวเลือกคนอื่นๆ” เร็กซ์กวาดตามองบรรดาสมาชิกของรัฐสภาแห่งขุนนาง “ถ้าไม่มีคำถามอะไรแล้ว ขอเชิญออกเสียง”
ดยุกโซโลมอน ผู้นำคนหนึ่งของฝ่ายอนุรักษ์นิยม ยกมือเป็นคนแรก เขาไม่ได้เป็นพวกสุดขั้วอย่างเร็กซ์และชอบตัวเลือกที่ศาสนจักร รัฐสภา และพวกขุนนางยอมรับเผื่อว่ามีการขัดแย้งอย่างรุนแรงภายในอาณาจักร ซึ่งจะส่งผลให้อาณาจักรโฮล์มตกต่ำ ในกรณีเช่นนี้ แม้แต่พวกขุนนางที่ได้รับชัยชนะก็จะไม่ได้รับเงินมาก นาตาชาจึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมอย่างไม่ต้องสงสัย
บิดาของดยุกโซโลมอนคือ วินสตัน ‘บุรุษรัตติกาล’ อิทธิพลของเขาต่อกลุ่มเสรีนิยมนั้นมีมากพอๆ กับเร็กซ์ ขุนนางหลายคนยกมือตามเขา ขุนนางที่สนับสนุนเร็กซ์ก็ยกมือเช่นกัน ไม่นาน คนที่ยกมือมีถึงสองในสาม ส่วนดยุกเจมส์กับดยุกรัสเซลดูกลุ้มใจ และเตรียมใช้สิทธิ์การยับยั้งของดยุก
ทันใดนั้น เคานต์แฮร์ริสันก็นึกถึงอะไรบางอย่าง เขาเขียนลงในกระดาษแล้วแอบส่งให้ดยุกเจมส์
ดยุกเจมส์รู้ว่าเคานต์แฮร์ริสันกลัวว่าอัศวินทองคำอย่างดยุกเร็กซ์จะแอบได้ยินพวกเขา เขาจึงไม่ตำหนิการกระทำที่มากเกินจำเป็น เขาคลี่กระดาษแผ่นนั้นออกอ่าน “เจ้าหญิงนาตาชาสนิทกับท่านแฮททาเวย์มากกว่าที่เราคิด”
สีหน้าของดยุกเจมส์ดูสับสน หลังจากพูดคุยกับดยุกรัสเซล เขาก็พลันยกมือขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องชวนอึ้งสำหรับฝ่ายเสรีนิยมเกือบทั้งหมด แต่พวกเขาก็ยังเลือกเชื่อดยุกเจมส์และทำตามเขา
เร็กซ์ยิ้ม “ดีมาก รัฐสภาแห่งขุนนางผ่านญัตตินี้เป็นเอกฉันท์ จะทูลเชิญนาตาชา ไวโอเล็ต เคาน์เตสแห่งราชรัฐไวโอเล็ต มายังราชอาณาจักรโฮล์มเพื่อสืบทอดราชบัลลังก์”
เขาใช้ค้อนทุบแท่นแล้วประกาศว่า “การประชุมครั้งนี้เป็นอันเสร็จสิ้นแล้ว”
…
ดยุกเจมส์มองพวกขุนนางฝ่ายอนุรักษ์นิยมเดินออกไป เขาพูดกับไวเคานต์แฮร์ริสันอย่างเคร่งขรึม “ข้าหวังว่าท่านจะพูดถูก”
“เราต้องฉวยโอกาส เร็กซ์ดูพร้อมมาก ข้าจะรายงานผลให้สภาสูงสุดทราบ พวกเขาจะตัดสินใจว่าจำเป็นต้องมีการลอบสังหารหรือไม่” ไวเคานต์แฮร์ริสันรีบออกไป
ในห้องลับของพระราชวังเนคโซ เร็กซ์พูดกับผู้อาวุโสสองคนด้วยความเคารพ “ท่านนักบุญซาร์ด ท่านคริโทเนีย นาตาชาได้สิทธิ์ครองบัลลังก์ตามที่ท่านชี้แนะแล้วครับ”
“เยี่ยม” ซาร์ดยิ้มละมุน หนังตาที่ห้อยย้อยลงมาปิดบังลูกตาขุ่นมัวของเขา
…
บนชั้นสามสิบห้าของหอคอยเวทมนตร์ในเมืองอัลลิน ในห้องประชุมของสภาสูงสุด เก้าอี้มีทั้งหมดยี่สิบสี่ตัวได้หายไปหนึ่งตัว
“เราคุยเรื่องปัญหากันมาก่อนหน้านี้แล้ว ข้าคิดว่าการเลือกลูกศิษย์ของเบลเลียมาเป็นราชินีไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด ข้าเสนอให้กำจัดนางก่อน” วิเซนเต เจ้าแห่งผีดิบพูดอย่างเยือกเย็นโดยไม่มองแฮททาเวย์เลยแม้แต่น้อย
วิเซนเตเตรียมตัวมาดี เขาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนในเหตุการณ์สังหารคอนกัส และหาหลักฐานมาว่าบรรดาลูกศิษย์ของคอนกัสนั้นไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของเทพอสูรจอมเวท-ลิช และปกป้องพวกเขาไม่ให้ถูกลงโทษ
สมาชิกของสภาสูงสุดหลายคนพยักหน้าเห็นชอบว่านาตาชากับเดวิดควรถูกปลิดชีพเพื่อให้แน่ใจว่าเดวิดมีสิทธิ์ในราชบัลลังก์
แฮททาเวย์มองพวกเขาอย่างเยือกเย็น “เรื่องนี้เป็นเรื่องของตระกูลฮอฟเฟนเบิร์ก ใครก็ตามที่มาวุ่นวายจะถือเป็นศัตรูของข้า ข้ายังเชื่อว่านาตาชาจะเป็นราชินีที่มีความยุติธรรม ไม่ลำเอียงไปทางศาสนจักรแน่นอน”
แฮททาเวย์ข่มขู่ศัตรูเนื่องจากนางไม่มีวาทศิลป์
“มีคนที่สนับสนุนท่านกี่คนกัน?” วิเซนเตท้าทายแฮททาเวย์
เดวีย์ ผู้บุกเบิก พูดอย่างครึ้มอกครึ้มใจ “ข้าเชื่อการประเมินของแฮททาเวย์”
“ท่านคิดอะไรน่ะ?” อยู่ๆ เจ้าแห่งวายุก็พูดเสียงกร้าว “สังหารนาตาชากับกอร์ดอนงั้นหรือ? นี่ท่านกำลังคิดทำให้พวกขุนนางในโฮล์ม บริแอนน์ โคเล็ตต์ และคาเลต์กลัวหรือ? ซาร์ดคงฝันหวานเลยละ! พวกขุนนางจะอยู่ฝ่ายเขาเต็มตัว! อัศวินชั้นตำนานเจ็ดคนจากสี่อาณาจักร บวกพระคาร์ดินัลหลวงในสังฆมณฑลอีก จะมีนักรบชั้นตำนานถึงสิบสองคน โดยสองคนอยู่ระดับสามนะ! เท่านี้ก็มากพอที่จะขยี้เราแล้ว!”
สมาชิกคนอื่นๆ ของสภาขุนนางได้แต่หลบหน้าหลบตาจากเสียงกร้าวนั้น แต่ส่วนใหญ่นึกเห็นด้วยกับเขา ในขณะที่เฟอร์นันโดเป็นคนฉุนเฉียว ไม่เป็นมิตร และค่อนข้างแปลกประหลาด เขาก็มักไตร่ตรองถึงความก้าวหน้าของสภาเวทมนตร์เสมอ
“เฟอร์นันโด เจ้ามีความเห็นอย่างไร?” ดักลาสยิ้มถาม เสียงกร้าวของเฟอร์นันโดแทบไม่ส่งผลอะไรกับเขา
เฟอร์นันโดกวาดตาสีแดงไปรอบๆ สมาชิกส่วนใหญ่ไม่กล้าสบตาเขา “อย่างน้อยที่สุด นาตาชาก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่แย่นัก”
วิเซนเตตั้งใจจะคัดค้าน แต่อิทธิพลของเขาลดลงจากเหตุการณ์สังหารเทพอสูรจอมเวช-ลิช ตอนนี้บรรดาพันธมิตรของเขาไม่เต็มใจสนับสนุนเขา ดังนั้น สภาสูงสุดจึงได้บทสรุปอย่างรวดเร็ว นาตาชาจะสืบทอดบัลลงก์ แต่จะมีการเฝ้าสังเกตแนวโน้มของนางเพื่อให้สามารถจัดการหรือควบคุมได้
…
หลังออกจากห้องประชุมกลับไปที่ห้องสมุด เฟอร์นันโดก็พบลูเซียนซึ่งสวมชุดทักซิโดแบบกระดุมสองแถวเดินไปเดินมาอยู่ในนั้น
“ท่านอาจารย์ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างขอรับ?” ลูเซียนรีบถามเมื่อรู้ว่าอาจารย์ของเขามา
เฟอร์นันโดหัวเราะเบาๆ “นาตาชาจะได้สืบทอดบัลลังก์ แต่จริงๆ แล้วก็ขึ้นอยู่กับตัวนาง ราชรัฐไวโอเล็ตอยู่ห่างจากอาณาจักรโฮล์ม แถมยังมีบิดาที่ต้องดูแลด้วย”
จากนั้นเขาพูดเสียงขรึม “ลูเซียน ข้าทำให้เจ้าได้ดีที่สุดเท่านี้ละ จะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรพานางขึ้นเตียงก็แล้วแต่เจ้าแล้วละ”
ลูเซียนยิ้มเขิน “ยากมากเลยนะขอรับ นาตาชาเขาชอบผู้หญิง”
“นั่นแหละปัญหา…” เฟอร์นันโดคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตาก็ลุกวาว เขาเปิดประตูมิติไปยังมิติพิเศษ ปล่อยให้ลูเซียนยืนงงอยู่ในห้องสมุด
ครู่ต่อมา เฟอร์นันโดเดินกลับออกมาพร้อมเข็มขัดเส้นหนึ่งที่มีแถบสวยงาม เขามองด้วยความพึงพอใจ “มันยังอยู่ สิ่งนี้คือผลงานน่าทึ่งที่สุดในวิชาเล่นแร่แปรธาตุสมัยที่ข้ายังหนุ่มๆ ลูเซียน สวมเข็มขัดนี่สิ แล้วไม่ช้าเจ้ากับนาตาชาจะได้เป็นคู่รักกัน”
“อะไรเนี่ย?” ลูเซียนรู้สึกว่ามันช่างพิลึกจึงไม่กล้าสวม
เฟอร์นันโดหน้าตาบึ้งตึงแล้วชูเข็มขัดขึ้นมา “เข็มขัดเปลี่ยนเพศไงล่ะ พอใส่แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นผู้หญิงจริงๆ นาตาชาใกล้ชิดกับเจ้ามากพอ อุปสรรคอย่างเดียวก็คือเรื่องเพศนี่แหละ”
ลูเซียนไม่เห็นสีหน้าของเขา แต่เดาว่าคงโกรธและกระอักกระอ่วน “ท่านอาจารย์ เรื่องนี้เป็นเรื่องของข้า อย่าล้อเล่นเลยขอรับ”
“น่าเบื่อจริงๆ เจ้าเนี่ยไม่เต็มใจอุทิศตัวเพื่อความรักเลย” เฟอร์นันโดส่ายหน้าอย่างเกินจริง แกล้งลูกศิษย์ของเขา
เฟอร์นันโดมองเขาหน้านิ่ง “นั่นไม่สำคัญหรอกขอรับ เรื่องสำคัญก็คือ ทำไมตอนหนุ่มๆ อาจารย์ถึงประดิษฐ์เข็มขัดเปลี่ยนเพศขึ้นมาล่ะ?”
รอยยิ้มของเฟอร์นันโดนิ่งค้าง แล้วเขาก็จ้องลูเซียนเขม็ง “มีคนขอให้ข้าทำให้น่ะ”
“ฮะ…” ลูเซียนส่ายหน้า ไม่เชื่อคำพูดของเฟอร์นันโดแม้แต่น้อย “ชื่อมีผิดกันได้ แต่ฉายาไม่มีผิดแน่ ไม่แปลกใจเลยทำไมคนเขาเรียกท่านว่าคนพิลึก”
“คิดอะไรแบบนั้นน่ะ? ชีวิตคือการลองนะลูเซียน คนที่ไม่ลองอะไรเลยช่างน่าเวทนาเสียจริง” เฟอร์นันโดสูดลมเสียงดังแล้วให้ลูเซียนออกไป