เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 552
หยางเฟิงเหนื่อยหน่ายที่จะพูดกับหลี่ซู่ แล้ว
การพูดคุยกับคนปัญญาอ่อน ดูเหมือนเป็นการสบประมาทสติปัญญาของตัวเองชัดๆ
“ไสหัวไปซะ！”
หยางเฟิงเหนื่อยที่จะพูด จึงพูดออกมาแค่คำเดียว
“แก……”
หลี่ซู่โกรธจนหน้าดำหน้าแดง
ท่าทีของหยางเฟิงแบบนี้ เหมือนกับทำให้ตนเองกลายสิ่งไร้ค่า！
“ได้ ได้ ได้！”
หลี่ซู่โกรธถึงขีดสุดและหัวเราะออกมา พลางพูดว่า “หยางเฟิง วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าลิ้มรสความเก่งกาจของข้า ให้เจ้ารับรู้ว่าการทำร้ายศูนย์พันธมิตรบู๊ จะมีจุดจบอย่างไร ทหารบุก！”
เมื่อเสียงคำสั่งสิ้นลง
500ผู้กล้าแห่งศูนย์พันธมิตรบู๊ ก็ทยอยชักมีดออกมา
ฟึ่บ！
ฟึ่บ！
ฟึ่บ！
มีดตวัดรวดเร็วดั่งสายฟ้า
แรงอาฆาตพยาบาท！
“ฆ่ามัน！”
500ผู้กล้า คำรามอย่างบ้าคลั่ง
เรียกได้ว่าท่าทางช่างห้าวหาญ
ใบหน้าหลี่ซู่ปรากฏรอยยิ้มแห่งความดีใจ
ผู้กล้าทั้ง500คนนี้ ล้วนเป็นหัวกะทิของศูนย์พันธมิตรบู๊
พลังของทุกคนล้วนแข็งแกร่ง เทียบได้กับครึ่งปรมาจารย์
นี้เป็นความมั่นใจของหลี่ซู่ที่กล้ามาหาเรื่องหยางเฟิงถึงที่！
เขาเชื่อว่า
ครั้งนี้หยางเฟิงจะต้องตายอย่างไร้ข้อสงสัย
แต่หยางเฟิง
แม้แต่หนังตาก็เหนื่อยที่จะยกขึ้นมา
สีหน้าไร้อารมณ์ เรียบนิ่งเหมือนท้องฟ้าที่สดใส
พวกขยะแบบนี้
ต่อให้มาเยอะแค่ไหน แล้วมันยังไงล่ะ？
ราวกับเป็นปืนใหญ่ชักนำความตายสู่คนทั้งกลุ่ม！
“กล้าหยามเกียรติท่านแม่ทัพรนหาที่ตาย！” เสือขาวลุกขึ้นยืน “บุกเข้าไป อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว！”
ตึ่ง！
ตึ่ง！
ตึ่ง！
องครักษ์มังกร100คน เดินออกมาทันที
รูปแบบกองทัพของเขาเป็นระเบียบ การก้าวเท้ามั่นคงมีเพียง100คน แต่เหมือนกับกองทหารนับพันที่พุ่งทะยานเหมือนม้า
องครักษ์มังกรทุกๆคน
ใส่หน้ากากทองคำบนใบหน้า
มีสายตาเยือกเย็นราวน้ำแข็ง
เหมือนกับว่าทุกคนเป็นหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึก
“ตวัดดาบ！”
เสือขาวตะโกนก้อง
ขวับ！
ขวับ！
ขวับ！
100 องครักษ์มังกร มือถือดาบตวัดสังหารไปทาง 500ผู้กล้า
รวดเร็วมาก
ทั้งสองฝ่ายปะทะกัน
อ้าก！
ทันใดนั้น
เสียงกรีดร้องก็เริ่มเกิดขึ้นทุกหนทุกแห่ง
500ผู้กล้าเกิดความโกลาหล
ตื่นตกใจ หวาดกลัว ตาขาว
การแสดงออกเหล่านี้กำลังปรากฏบนใบหน้าที่มีความสุขของพวกเขา！
การตวัดดาบในมือของ100องครักษ์มังกร เหมือนดั่งคมดาบแห่งความมรณะ เก็บเกี่ยวชีวิตของผู้กล้าแห่งศูนย์พันธมิตรบู๊เหล่านี้อย่างไม่หยุดยั้ง
ถึงแม้พลังของผู้กล้าทุกคนแห่งศูนย์พันธมิตรบู๊เหล่านี้ จะเทียบได้กับครึ่งปรมาจารย์
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าองครักษ์มังกร กลับอ่อนแอลงอย่างสิ้นเชิง
ซี้ด……
เมื่อเห็นดังนี้
หลี่ซู่พลันทำหน้าเหมือนเจอผี
ตาเบิกโพลง
อ้าปากค้าง
ปัญญาอ่อน งี่เง่า……
เขาไม่มีทางเชื่อ และไม่กล้าที่จะเชื่อ！
ผู้กล้าทั้ง500 คนล้วนมีชื่อเสียง ผู้กล้าที่มีพลังระดับปรมาจารย์ ไม่คิดเลยว่าจะใช่คู่ต่อสู้ของพวกคนสวมหน้ากากเหล่านี้
พระเจ้า！
ตกลงแล้วไปขุดเจอคนใส่หน้ากากพวกนี้มาจากที่แห่งใด！
เขาคิดไม่คิดถึงว่า
หยางเฟิงไม่เพียงแต่พละกำลังแข็งแกร่ง
และยังมีกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทรงพลังเช่นนี้
ถ้าหาก
เขารู้ว่าหยางเฟิงได้รับการขนานให้เป็นเทพสงคราม ใต้บังคับบัญชาก็มีกองทัพเทพมรณะ 100,000 คน แต่ละคนล้วนมีพลังขององครักษ์มังกร เกรงว่าคงจะตายที่นี้เป็นแน่
ทันใดนั้น
หลี่ซู่ก็รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง
ในใจของเขาเริ่มเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
ไม่รอให้หลี่ซู่ ได้สติกลับมา
หึหึ！
เลือดสดสาดกระเซ็นครั้งสุดท้าย!
ในเวลาสั้นๆไม่ถึงยี่สิบนาที
ผู้กล้าแห่งศูนย์พันธมิตรบู๊500คน ถูกฆ่าล้างบางทั้งหมด！
เลือดนองเต็มพื้นศพกระจัดกระจายอยู่ทั่วทั้งห้อง
เลือดสดได้ย้อมพื้นให้เป็นสีแดง
ในอากาศมีกลิ่นเลือดที่รุนแรง
แต่ทว่าองครักษ์มังกรทั้ง100คน กลับสีหน้าเรียบนิ่งทุกคน กลับไปอยู่ข้างกายของหยางเฟิง เหมือนกับรูปปั้นแกะสลัก
ผู้กล้าทั้ง500คน ตายแบบนี้เลยรึ？
หลี่ซู่ตกตะลึง
ทันใดนั้นเอง
เขาเผชญิหน้ากับเถ้าถ่านแห่งความตาย
คนตายเยอะขนาดนี้
ต่อให้เขาโชคดีรอดไปได้
เหลิงฉานก็ไม่ปล่อยเขาไว้แน่
“ครั้งก่อนฉันไว้ชีวิตแกแล้วรอบหนึ่ง！แกยังกล้ามารนหาที่ตาย？ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้ ฉันก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ！”