หยุ่นหมัวเริ่มออกมาท่องยุทธจักรตั้งแต่อายุ23 จนถึงตอนนี้อายุ48แล้ว ผ่านการเข่นฆ่ามา25ปีเต็มๆ แต่ยังเป็นแค่ระดับดินชั้นกลาง
แม้เย่เทียนยั้งพลังไว้ แต่สามารถทำลายแนวตั้งรับของเขาได้ในชั่วพริบตา และทำให้เขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย หยุ่นหมัวคิดถึงความเป็นไปได้นี้อย่างเดียว!
“ระ หรือว่าแกเป็นระดับดินชั้นต่ำ?!”
หยุ่นหมัวเบิกตาโต สีหน้าเหลือเชื่อ
เย่เทียนอายุแค่เท่าไหร่เอง?คงไม่เกิน30? เขาฝึกตนยังไง? หรือมีพรรสววรค์?
อีกอย่างก่อนหมาป่าโลภตาย หยุ่นหมัวก็ไม่เคยได้ยินชื่อเย่เทียนมาก่อน เขามีประสบการณ์การต่อสู้มากมายได้ยังไง?
“ฉันบอกแกแล้ว ว่าแกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน!”
เย่เทียนยิ้มอย่างเหยียดหยาม ไม่ยอมรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธ
“แกมันปีศาจ……ไม่! ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ!”
ทันใดนั้นหยุ่นหมัวก็ตะโกนออกมาราวกับคนบ้า
แม้เย่เทียนไม่ได้ให้คำตอบที่แน่ชัด แต่คำตอบที่คลุมเครือนี้กลับทำให้หยุ่นหมัวยิ่งมั่นใจว่าเย่เทียนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับดินชั้นต่ำ!
แต่มีหรือที่หยุ่นหมัวจะยอมรับได้!
เขาพเนจรถึง25ปีเต็มๆ ผ่านความยากลำบากมานับไม่ถ้วน หลายครั้งต้องหนีเอาชีวิตรอด จึงจะประสบความสำเร็จได้อย่างทุกวันนี้
ความโกรธที่เรียกว่าริษยาก่อตัวขึ้นในใจหยุ่นหมัวทันที!
คิดเช่นนั้น หยุ่นหมัวมองเย่เทียนด้วยสายตาโกรธแค้นจนแทบจะพ่นไฟออกมา พยายามเก็บความเจ็บปวดที่มีบนร่างกายเอาไว้
เห็นเขาวาดแขนขึ้นสองข้าง จากนั้นมีก้อนน้ำแข็งขนาดเท่าตัวคนปรากฏขึ้นบริเวณพื้นที่ว่างตรงหน้า แหลมคมดั่งลูกศร พุ่งเข้าใส่เย่เทียนอย่างไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้
กำลังภายในที่มองเห็น! สัญลักษณ์ของผู้แข็งแกร่งระดับดิน!
“เหอะ!”
สำหรับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ เย่เทียนไม่ทุกข์ร้อนแม้แต่น้อย ยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน แวบตัวหลบได้อย่างง่ายดาย
พลั่ก!
ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่กระแทกลงพื้นอย่างรุนแรง เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ตรงบริเวณที่เย่เทียนยืนอยู่เมื่อครู่ ภูเขาแทบจะสั่นไหวไปทั้งลูก
ทว่าเย่เทียนไม่ทันได้ระวังการเคลื่อนไหวด้านหลัง สัมผัสได้เพียงเสียงอากาศที่พัดมาจากด้านข้างอย่างกะทันหัน ไม่มีเวลามาสนใจอะไรแล้ว รีบกลิ้งหลบไปทันที
แต่เย่เทียนรู้ตัวได้เร็ว แต่ผมบนยอดศีรษะก็ขาดไปหลายเส้นอยู่ ค่อยๆปลิวตกลงไปบนพื้น
เย่เทียนกลิ้งติดต่อกันหลายตลบ หลบทิ้งห่างมาหลายเมตร จากนั้นจึงจะตั้งตัวยืนขึ้นได้
เมื่อถึงตอนนี้ เย่เทียนก็เห็นถึงสถานการณ์ของหยุ่นหมัวได้อย่างชัดเจนเสียที
เห็นหยุ่นหมัวถือดาบน้ำแข็งที่มีความแวววาวแปลก ๆข้างละเล่ม ปล่อยไอเย็นยะเยือกอันน่าสะพรึงกลัวไปทั่วร่างกายของเขา
เย่เทียนรู้ได้ในทันที ไม่แปลกใจที่หยุ่นหมัวใช้กำลังภายในอย่างไม่นึกเสียดาย สร้างก้อนน้ำแข็งออกมาขนาดใหญ่เช่นนี้ ความรู้สึกเป็นมิตรเป็นแค่การเสแสร้ง ความตั้งใจจริงคืออาศัยก้อนน้ำแข็งซ่อนรูปร่างจริงๆเอาไว้ คิดจะลอบโจมตี!
“ไปตายซะ! ไปตายซะ!”
แต่เย่เทียนยังไม่ทันได้ลงมืออีกรอบ หยุ่นหมัวกลับตะโกนออกมาด้วยความโกรธจัด วาดแขนขึ้นทั้งสองข้าง แล้วปล่อยก้อนน้ำแข็งขนาดเท่ากำปั้น ให้พุ่งไปยังเย่เทียนมืดฟ้ามัวดินอย่างกับพายุฝน ปิดกั้นเส้นทางหลบหนีของเขาทั้งหมด
ทว่าเมื่อครู่เย่เทียนแค่รับมือไม่ทัน ตอนนี้เตรียมป้องกันได้แล้ว มีหรือจะสนใจลูกไม้ตื้นๆของหยุ่นหมัว?
“ท่ามังกรเก้า ท่าแรก……”
เย่เทียนไม่หลบแม่แต่น้อย เร่งคัมภีร์หวงจนถึงขั้นสุดเงาลวงตี้จวินขนาดใหญ่ค่อยปรากฏขึ้นด้านหลัง
“จุนหลินเทียนเชี่ย!”
เงาลวงตี้จวินขนาดใหญ่ด้านหลังลืมตาขึ้นทันทีที่เย่เทียนพูดเสียงขึ้นเบา ดาบใหญ่ในมือเขากวาดก่อนน้ำแข็งที่พุ่งเข้ามาจำนวนมากออกไปได้อย่างสบายๆ
“กะ แก……”
หยุ่นหมัวไม่โจมตีต่อ แต่กลับมองเงาลวงตี้จวินขนาดใหญ่ด้านหลังเย่เทียนด้วยความตกตะลึง สีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเจอผู้แข็งแกร่งระดับดินที่เหลือ แต่ไม่เคยเห็นใครที่มีพลังงานภายในมากขนาดนี้มาก่อน มันมีขนาดใหญ่เทียบเท่าตึก3ชั้น เกินจากที่เขารู้ไปมาก!
โชคดีที่บริเวณเป็นจุดชมวิวที่ไม่คน บวกกับเป็นเวลากลางดึก ไม่งั้นพรุ่งนี้กลายเป็นพาดหัวข่าวแน่
แม้หยุ่นหมัวอึ้ง แต่ไม่ได้หมายความว่าเย่เทียนจะหยุดแค่นี้
“ดึกมากแล้ว ฉันไม่มีอารมณ์เล่นกับแกต่อแล้ว!”
ดวงตาดำขลับของเย่เทียนยิ่งฉายความเย็นยะเยือกออกมา พลางยิ้มจนเห็นฟัน ปรับชี่ทิพย์ในร่างกายไปถึงจุดสูงสุด
“ท่ามังกรเก้า ท่าสาม จักรพรรดิจับกุมจตุสมุทร!”
เงาลวงตี้จวินขนาดใหญ่ค่อยๆเอื้อมแขนข้างซ้ายออกมา โค้งลำตัวเล็กน้อย แม้มือขนาดใหญ่ดูเหมือนช้า แต่ความเป็นจริงมันกดลงไปทางหยุ่นหมัวอย่างรวดเร็ว!
หยุ่นหมัวได้สติกลับมา รีบปรับกำลังภายในถึงขั้นสูงสุดจนเสื้อผ้าบนตัวพลิ้วไหวไปตามๆกัน แม้แต่ผมที่มีอยู่น้อยนิดก็ยังโดนลมพัดขึ้นไปด้วย
“ฉันไม่แพ้ให้แกแน่!”
หยุ่นหมัวตะโกนด้วยความเดือดจัดพลางวาดมือไปมา มี้ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่แปลงร่างจากกำลังภายในปรากฏขึ้นตรงหน้า
ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่นี้มีขนาด2ใน3ของขนาดฝ่ามือตี้จวิน มันพุ่งใส่ฝ่ามือตี้จวินจากด้านบน ภายใต้การกระตุ้นของหยุ่นหมัว
น่าเสียดาย แม้หยุ่นหมัวไม่ยั้งพลังไว้แม้แต่น้อย ใช้กำลังภายในจำนวนมากในการหลอมเป็นก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับฝ่ามือตี้จวิน มันก็อ่อนแอเกินไปอยู่ดี
แซ่ๆ!
ทันทีที่ทั้งสองปะทะกัน ฝ่ามือตี้จวินก็ทุบก้อนน้ำแข็งลงไปอย่างไรปรานี จนมันกลายเป็นกองเกล็ดน้ำแข็ง และกลายเป็นชี่ทิพย์หลอมละลายไปในอากาศอย่างรวดเร็ว
แม้มือใหญ่ตี้จวินทำลายก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ไปแล้วดูว่างเปล่าขึ้นเยอะ แต่มันไม่ได้หายไปไหน ยังคงพุ่งเข้าหาหยุ่นหมัวอย่างไม่อาจยับยั้งได้
ฉึบๆ!
แม้เป็นโล่ทิพย์ป้องกันกายของหยุ่นหมัว แต่ก็ต้านทานไว้ได้แค่ไม่กี่วินาที จากนั้นก็เกิดเสียงเพล้งดังออกมา ระเบิดแตกกระจาย
ตูม!
เมื่อมือใหญ่ตี้จวินหายไปแล้ว ก็เกิดรอยมือขนาดใหญ่ขึ้นบนพื้น!
แล้วเมื่อมองไปยังหยุ่นหมัวที่อยู่ตรงกลาง เขาหน้าซีดเผือด เสื้อผ้าขาดลุ่ยไปทั้งตัว เหมือนขอทานตกอับก็ไม่ปาน
“กะ แกชนะแล้ว”
หยุ่นหมัวค่อยๆเงยหน้าขึ้น มองเย่เทียนด้วยสายตาขมขื่น พยายามพูดออกมาอย่างยากลำบาก
พูดจบหยุ่นหมัวก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว แข้งขาอ่อนแรงล้มพับลงไปกับพื้น ตกอยู่ในอาการสลบไม่ได้สติ
แน่นอนว่านี่เป็นผลจากการที่เย่เทียนดึงชี่ทิพย์กลับมาในวินาทีนาทีสุดท้าย
ไม่งั้นจุดจบของหยุ่นหมัวคงเหมือนกับฮวาอวี่เฟยก่อนหน้านี้ ด้วยกระบวนท่าเดียว เนื้อถูกบดละเอียดเละอยู่ที่ตรงนี้!
ไม่ว่ายังไงหยุ่นหมัวก็เป็นหัวหน้าของแก๊งS.P.L ต้องรู้เรื่องราวลับๆบนโลกนี้เยอะแน่ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เย่เทียนรู้ดีว่าแก๊งS.P.Lนี้ทำงานให้แก๊งกะโหลกสักลายอันลึกลับนั่น หยุ่นหมัวที่เป็นหัวหน้า คงรู้ข้อมูลของแก๊งกะโหลกสักลายอยู่บ้าง!
แม้มีเรื่องวุ่นวายไม่หยุดหย่อนมาโดยตลอด แต่เย่เทียนไม่ลืมว่าคนที่ทำให้บริษัทแซ่เฉินล้มลงในชาติก่อน คือแก๊งกะโหลกสักลายลึกลับนั่น เขาไม่ปล่อยอีกฝ่ายไว้แน่!