1808-4 vs 1809-1 โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1808-4
เมื่อก่อนป๋อจิ่วก็ไม่คิดว่าท่านเทพจะดูแลใครเป็น แต่ครั้งนี้ต่างออกไป
อันที่จริงอย่านึกว่าแค่ไข้ขึ้นธรรมดานะ เพราะมันน่ารำคาญมากเลยล่ะ ปากเธอไม่รับรสเลย ทั้งอยากดื่มน้ำและของเปรี้ยวๆ หวานๆ หากเอาแต่กินลูกอมคงไม่ดีแน่ คอจะรับไม่ไหว
การจะทำให้คนมีไข้รู้สึกสบาย ย่อมไม่ง่าย เขาไม่ละสายตาไปจากเธอเลย พอเธอขยับเขาก็รู้ทันทีว่าเธอต้องการทำอะไร ผลไม้ถูกนำมาเปลี่ยนแทนลูกอม และเขายังเป็นคนป้อนเธอเหมือนเดิม
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องเข้าห้องน้ำ มือของป๋อจิ่วไม่มีแรงแล้ว แต่เมื่อไม่ต้องให้น้ำเกลือก็ย่อมสบาย แต่ชายหนุ่มไม่ฟังเธอ ก้มตัวช้อนร่างเธอพาเข้าห้องน้ำ แถมยังช่วยปลดขอบกางเกงนอนให้เธออีกด้วย
หลังมือของท่านเทพช่างขาวนวล ขนาดที่เล็กเปล่งประกายได้ ออร่าจัดจริงๆ เมื่อนิ้วมือลากผ่านอย่างไม่ง่ายนัก ทำให้ป๋อจิ่วรู้สึกว่า มือที่ปลดกางเกงให้เธออยู่ ช่างขัดแย้งกันจริงๆ แต่หากมองจากมุมนี้ เขากลับไม่ใส่ใจ “เสร็จแล้วก็เรียกฉันละกัน”
คงเพราะเขาดูแลดีทุกขณะจิต แถมท่านเทพยังเฝ้าดูให้เธอดื่มน้ำติดๆ กันได้หลายแก้ว จนถึงตอนสี่ทุ่มทอุณหภูมิของป๋อจิ่วก็กลับมาเป็นปกติ โดยเจ้าตัวนอนหลับซบอกชายหนุ่ม
ท่านเทพต่างจากเธอตรงที่เขาไม่ได้หลับ ชายหนุ่มโอบเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็เอาแต่เช็กอุณหภูมิบนหน้าผากเธอเป็นระยะๆ
ความน่ากลัวอยู่ตรงที่ อาการไข้มักกลับมาในช่วงดึก อันเป็นเรื่องที่ทุกคนรู้กันดี เพราะเหตุนี้ ฉินมั่วจึงไม่รีบหลับ ชายหนุ่มเกลี่ยเส้นผมออกจากแก้มเธอ ความอบอุ่นบนนัยน์ตาเข้มข้นมากแทบจะล้นออกมา แต่ป๋อจิ่วไม่ได้เห็นภาพดังกล่าว ไม่งั้น เธอจะต้องรู้สึกว่าแววตาแบบนี้มันคุ้นมาก
คุณตายืนอยู่นอกประตู เดิมเตรียมจะยกซุปเข้ามาให้ แต่พอเห็นเหตุการณ์ดังกล่าว จึงปิดประตูเงียบๆ ก่อนจะมองดูร็อกเก็ตนาฬิกาเนื้อเงินอีกครั้ง ด้วยรู้ดีว่า วันนี้แม้ว่าเขาจะไม่อยู่ด้วย นายน้อยก็ยังหายดีได้ เพราะยาที่ดีที่สุดคือการดูแลปรนนิบัติอย่างเอาใจใส่ ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีใครสู้คุณชายตระกูลฉินได้
ป๋อจิ่วนอนหลับสบาย เธอซุกหน้าไปยังผ้าห่มอันอบอุ่น โดยที่ไม่รู้ว่านั่นไม่ใช่หมอน แต่เป็นเสื้อนอนของชายหนุ่มต่างหาก
ขอแค่เธอขยับ ฉินมั่วจะต้องลืมตาขึ้นมามองเธอ แล้ววัดอุณหภูมิให้ จนในที่สุด คงเพราะทนไม่ไหว เขาก็จับหน้าเธอ “อุตส่าห์แอบบอกใบ้ให้ตั้งเยอะ แต่ยังเดาคำตอบไม่ออกอีก จะว่าเธอโง่ ก็ไม่ถือว่าใส่ร้ายเธอหรอกนะ ป๋อเสียวจิ่ว”
ส่วนป๋อจิ่วเองคงฝันดี เพราะมุมปากยังคงหยักยิ้มทั้งยังเผยอนิดๆ จนดูปริ่มชื้น ฝ่ายฉินมั่วเห็นทุกอย่าง นัยน์ตาเข้มขึ้น ก่อนจะหันตัวไปวางรูปไว้ที่เดิม
ท้องฟ้าข้างนอกมืดครึ้มขึ้น ฝ่ายเน็ตติเซ่นทั้งหลายที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ยังคงใจจดใจจ่อต่อการแข่งขัน
เพราะวันนี้หลังจากที่ทีมไดมอนด์ได้แข่งกับทีมธีโอ พวกเขาก็ได้เห็นความหวังพร้อมๆ กับรู้ตัวว่ามาตรฐานของทีมไดมอนด์ยังสู้ฝ่ายญี่ปุ่นไม่ได้
โพสต์วิเคราะห์มากมายถูกลงในโลกออนไลน์ ประมาณว่าทีมไดมอนด์มีโอกาสแพ้สูง เพราะภายในทีมไม่มีใครที่จะสู้โฮชิโนะและยูกิชินได้สักคน
…………………………………..
ตอนที่ 1809-1
เพราะวันนี้หลังจากที่ทีมไดมอนด์ได้แข่งกับทีมธีโอ พวกเขาก็ได้เห็นความหวังพร้อมๆ กับรู้ตัวว่ามาตรฐานของทีมไดมอนด์ยังสู้ฝ่ายญี่ปุ่นไม่ได้
โพสต์วิเคราะห์หลายๆ โพสต์โผล่ออกมาในโลกออนไลน์ ต่างคาดการณ์ประมาณทีมไดมอนด์มีโอกาสแพ้สูง ไม่ใช่เพราะทีมไดมอนด์ไม่เก่ง แต่ทีมญี่ปุ่นเก่งมากต่างหาก!
ยังไม่ต้องพูดถึงยูกิชินก่อนนะ แค่ฝีมือของโฮชิโนะคนเดียว ก็ถือว่าอยู่ในระดับโลกแล้ว คนพวกนี้ไม่เพียงแต่เป็นสมาชิกในทีมญี่ปุ่น แต่ยังถูกคัดเลือกให้เป็นตัวแทนประเทศไปแข่งระดับโลกมาทุกปี
อีกทั้งความแกร่งของทีมไดมอนด์อยู่บนความสามารถเฉพาะส่วนบุคคล ยังรวมถึงจำนวนแฟนคลับอันเป็นสิ่งสำคัญยิ่งกว่า แค่เลือกมาสักคนก็เป็นข่าวดังแล้ว
ไม่เพียงจำกัดแค่ในประเทศ ขนาดเมื่อก่อนหน้านี้ หลินเฉินทาวยังเคยพูดว่าโฮชิโนะเป็นไอดอลของตนเอง ขนาดนักเล่นลีกส์อาชีพด้วยกันยังนับถือเป็นไอดอลขนาดนี้ คงจะเห็นอิทธิพลของเขากันล่ะ
ทีมไดมอนด์ VS ทีมอาทิตย์อุทัย
ในเขตประเทศจีนอาจจะไม่เห็นความแตกต่างมากมาย แต่ในระดับโลก ชื่อของทีมไดมอนด์ไม่เคยปรากฏในสายตาผู้ชมเลยในช่วงสามปีที่ผ่านมา ใช่ว่าพวกนักข่าวต่างชาติจะไม่ควานหาประวัติการแข่งของทีมไดมอนด์ แต่ทีมแบบนี้ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักสักเท่าไร รู้กันแค่ว่ามีเกมเมอร์ MVP มือโปรของวงการเท่านั้น แต่ฉินมั่วเองก็เงียบไปสามปีแล้ว
หากมองจากมุมต่างประเทศ เพราะทีมไดมอนด์ไม่โดดเด่นเลยในสามปีที่ผ่านมา จึงเป็นที่สงสัยว่าฟอร์มการเล่นของเขาลดน้อยถอยลงไปตั้งนานแล้ว เพราะในประเทศจีน หลายๆ คนที่เป็นนักเล่นลีกส์อาชีพจนจบ ก็หันไปไลฟ์สดในโลกออนไลน์ จำนวนแฟนคลับที่ทะลักทะลาย ทำให้พวกเขาลืมความตั้งใจดั้งเดิม จนคิดว่าไลฟ์สดก็พอ เพราะลงแข่งลีกส์ไม่ไหวแล้ว
ด้วยเหตุผลที่แสนง่ายคือ การเป็นแชมป์ในลีกส์อาชีพทำเงินไม่เร็วเท่ากับไลฟ์สด แถมบางครั้งพวกแฟนคลับก็มโนถึงพวกเขามากมาย ถึงขั้นเสนอตัวให้ก็มีไม่น้อย ดังนั้นในสายตาของสื่อต่างชาติ จึงคิดว่าทีมไดมอนด์ก็เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่ จะว่าไปหน้าตาของสมาชิกในทีมนั้น ก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า พวกเขาน่าจะไปเป็นดาราเสียมากกว่า โดยเฉพาะฉินมั่ว
หลายๆ คนบอกว่าผู้คนมักจะตราหน้าคนหน้าตาขี้ริ้วไว้ เช่นเดียวกันกับคนหน้าตาดีที่โดนเหมือนกัน เพียงแต่ตราหน้าในอีกแบบหนึ่ง
ยิ่งวิจารณ์กันไว้เยอะ แรงกดดันในทีมไดมอนด์ก็ยิ่งทวี มันย่อมเป็นเช่นนั้น ในเมื่อพวกเขาเป็นนักเล่นมืออาชีพ ก็ยิ่งต้องแบกรับความกดดันดังกล่าว
หลอดไฟในอินเทอร์เน็ตบาร์ยังคงสว่าง แม้จะไม่ได้เปิดให้บริการ อินอู๋เย่างับบุหรี่ กำลังจะเข้านอน ก็ได้ยินเสียงเหมือนเคาะประตู เขาจึงเลิกประตูเหล็กขึ้นข้างบนนิดหนึ่ง เห็นข้างนอกมีคนสามคนยืนเรียงกันเป็นแถว
เซวียเหยาเย่า โคโค่ และเฟิงซ่าง
คงเพราะใกล้ฉลองเทศกาลกันแล้ว บรรยากาศข้างนอกจึงครึกครื้น กลิ่นอายเทศกาลคริสมาสต์เต็มไปหมด แถมหิมะยังตกอีกด้วย ทั้งสามต่างสวมชุดทีมโดยมีเสื้อกันหนาวคลุมไว้ ทำให้ดูอ่อนเยาว์กันมาก แต่เมื่อคิดอีกทีสามคนนี้ยังอายุไม่มาก โตสุดก็แค่ 19 ปี
……………………………………