เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 596
ในดวงตาเปิดเผยใจที่ไม่สงบออกมา

ในความคิดของหล่อน ครั้งนี้หยางเฟิงวู่วามมากไปแล้วจริง ๆ !

ถ้าเกิดปัญหาอะไรแล้วมาเสียใจทีหลังก็ไม่ทันแล้ว

แต่

หนึ่งนาทีผ่านไปแล้ว……

สองนาทีผ่านไปแล้ว……

สามนาทีผ่านไปแล้ว……

นอกจากหินภูเขายังสั่นไหวอยู่

ก็ไม่มีความผิดปกติใด ๆ ปรากฏขึ้น

ไม่มีฝนธนู

และก็ไม่มีกลไกอื่น

มีเพียงประตูสุสานที่สั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นนิ่งสนิทแล้ว!

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันแวบหนึ่ง

นี่สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

หยางเฟิงหันหน้ามามองเย่หลง ถามว่า“นายท่าน นี่สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

เมื่อกี้

ถึงแม้หยางเฟิงไม่ได้ใช้แรงทั้งหมด

แต่ก็ใช้พลังสามส่วนแล้ว!

อย่าดูถูกพลังสามส่วนนี้

พลังเหล่านี้ภายใต้ฝ่ามือทั้งสองของหยางเฟิง ถึงแม้เป็นประตูใหญ่เหล็กที่กันกระสุนก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆในพริบตา!

แต่ตอนนี้

ประตูสุสานทั้งหมดนอกจากสั่นไหวเล็กน้อยแล้ว

ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ แล้ว……

ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง

เย่หลงทำตาขาวใส่แล้ว พูดอย่างอารมณ์เสียว่า“เด็กโง่ ใครให้นายใช้พลังหยาบกระด้างเปิดประตูแล้ว? บอกนายให้ประตูสุสานนี้ใช้หินขนาดใหญ่หมื่นกิโลทำออกมา”

“ไม่ต้องพูดเป็นพลังของนายคนเดียว เกรงว่าถึงแม้ใช้ปืนใหญ่ก็ระเบิดไม่ออก!”

อ๊ะ?

ได้ยิน

หยางเฟิงตะลึงแล้ว

เขาคิดไม่ถึงประตูสุสานนี้จะแข็งแรงอย่างนี้!

เขาก็ครุ่นคิดเล็กน้อย

ถ้าหากตัวเองใช้พลังทั้งหมดน่าจะสามารถฝืนเปิดประตูสุสานได้!

ถ้าหากความคิดอันนี้ของหยางเฟิงถูกเย่หลงรู้แล้ว เขาจะต้องตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน

หินขนาดใหญ่หมื่นกิโลต่างก็สามารถผลักออกได้

นายแม่งยังเป็นคนหรือเปล่า?

เป็นซุปเปอร์แมนที่ใส่กางเกงในกลับด้านแล้ว!

แต่หยางเฟิงจะไม่ทำอย่างนี้

เพราะในเมื่อเย่หลงพูดอย่างนี้แล้ว ไอ้แก่คนนั้นจะต้องมีวิธีเปิดประตูสุสานอย่างแน่นอน

เพียงเห็นเย่หลงมาถึงด้านข้างหน้าประตูสุสาน ที่นั่นวางหินก้อนหนึ่งอยู่

เย่หลงยื่นมือหมุนหินเล็กน้อยแล้ว

กึก! กึก!

ตามเสียงหมุนของกลไกสักพัก

ครื้น!

เสียงดังสนั่นเสียงหนึ่ง

ประตูสุสานทั้งหมดก็เริ่มเลื่อนขึ้นช้า ๆ

มองเห็นที่นี่

หยางเฟิงมองตาค้างอดไม่ได้ที่จะพูดคำหยาบออกมาประโยคหนึ่ง

“เหี้ย!”

“นายท่านผมว่าแล้ว คุณรู้นานแล้วว่าสามารถเปิดประตูสุสานได้ ทำไมต้องเปลืองแรงของผมด้วย?”

“ฮึ ๆ !”

เย่หลงยิ้มเบา ๆ “นายเด็กน้อย ไม่ใช่คิดว่าตัวเองสามารถทำได้เหรอ? สามารถทำได้อีกแล้วยังไงยังคงฟังฉันคนแก่คนนี้!”

มองรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์บนหน้าของเย่หลงอยู่

ในใจของหยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะดูถูก

เวลาเดียวกัน

ในใจของเขาก็ระแวดระวังขึ้นมา

ดูแล้ววันหลังต้องระวังหน้าเนื้อใจเสือคนนี้แล้ว

ไม่งั้นไม่รู้ว่าถูกเขาหลอกเมื่อไหร่แล้ว!

“พอแล้ว!ไม่ต้องพูดมากอย่างนั้นแล้ว พวกเรารีบเข้าไปเถอะ!”

พูดจบ

เย่หลงหมุนตัวต้องการเข้าสุสาน

เวลานี้

นักบู๊ที่อยู่รอบ ๆ มึนงงแล้ว!

ประตูสุสานนี้คิดไม่ถึงจะเปิดออกได้ง่ายดายอย่างนี้แล้ว?

แต่ก่อนหน้านี้ตายนับพันคนแล้วนะ!

ทันใดนั้น

สายตาของทุกคนมองไปทางเย่หลงได้เปลี่ยนไปแล้ว

ดูแล้วไอ้แก่คนนี้รู้มากจริง ๆ !

ใครสามารถได้รับความช่วยเหลือของไอ้แก่คนนี้ โดยพื้นฐานก็เท่ากับสำเร็จไปครึ่งหนึ่ง

มองเห็นหยางเฟิงและคนอื่น ๆ เตรียมที่จะเข้าไป

เหลิงฉานจู่ ๆ แผดเสียงหนึ่ง“ไม่สามารถให้หยางเฟิงเข้าไปก่อนได้อย่างเด็ดขาด พวกเรารีบบุกไป!”

ผู้คุมกฎสิบก็พูดสมทบว่า“ใช่! ทุกท่าน! ตอนนี้ประตูสุสานเปิดออกแล้ว ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรก็อยู่ข้างในนั้น! หนังสือลึกลับโบราณพันปี โอกาสและวาสนาของผู้นำแห่งโลกบู๊ก็อยู่ด้านหน้าแล้ว!”

ตอนนี้ประตูสุสานได้เปิดออกแล้ว

ถ้าหากให้หยางเฟิงแย่งไปก่อนได้

งั้นความหวังที่ทุกคนอยากจะแย่งชิงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาก็เลือนลางแล้ว

“บุก!”

“บุก! ไม่ให้หยางเฟิงคนเลวคนนี้ได้บรรลุเป้าหมายก่อนอย่างเด็ดขาด!”

“บุกไป แย่งชิงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร!”

บทที่ 595

บทที่ 597