” ข้าก็คลางแคลง ดังนั้นข้าจึงวางแผนเพื่อไปราชวัง และดูว่ามีเล่มนนั้นมีความคล้ายคลึงกับเล่มนี้หรือไม่ !”
ดวงตาลี่โย่วหลายเผยเจตนาของเขาอย่างโจ่งแจ้ง ขณะที่เขาต่อ
” หากไม่เหมือนกัน พวกเราจะไม่มีเบาะแสอันใดเลย “
” ใช่ หากมันเหมือนกันนั่นหมายถึง เจ้าชั่วขี้ขลาดนี่มีความเกี่ยวข้องกับองค์หญิงหลิงเมิง และเมื่อเขาเคยช่วยนาง ข้าสงสัยว่าเขาจะอยู่เฉยหรือหากองค์หญิงมีอันตรายอีกครั้ง หากพวกเราสามารถควบคุมสถานการณ์เช่นนี้ได้ พวกเราจึงสามารถบังคับให้เขาแสดงตัวออกมาได้อีกครั้ง ! ”
เล่ยเจียนฮ้ง พยักหน้ารุนแรงระหว่างความชั่วร้ายปรากฏขึ้นในตาของเขา
” อย่างไรก็ตาม น้องลี่จะพยายามเกี้ยวพาองค์หญิงหลิงเมิง ดังนั้นเราจึงถือว่านี่คือคนที่น้องลี่ให้ความสำคัญ พี่ใหญ่ ท่านจักต้องแยกแยะ … หากผลีผลามทำองค์หญิงบาดเจ็บ มันจะเป็นอันตรายกับงานแต่งของน้องเล็ก ”
หญิงสาวเหลือบไปมองลี่โย่วหลานอย่างรวดเร็ว และเอ่ยอย่าเชื่องช้าขณะวางตาลงไปที่พื้น
” ใช่ พี่สามถูกต้อง พวกเราจะต้องใส่ใจในเรื่องนี้ให้มาก ”
เล่ยเจียนฮ้งพยักหน้า อาจยอมรับได้ว่าชายผู้นี้มีนิสัยไม่กล้าแสดงออก และจะทำให้ทุกคนสนใจและคิดเห็นเช่นเดียวกับเขา
” ข้าไม่เห็นด้วยกับพี่สาม “
ลี่โย่วหลาน เอ่ยด้วยน้ำเสียงโอหัง
” แม้นว่าหน้าตาและสถานะของนางน่าประทับใจ แต่นางยังคงเป็นคนอื่นไกล แม้นวันหนึ่งนาจะเข้ามาสู่สกุลลี่ พวกเราก็ยังเป็นพี่น้องกันมาก่อน ดังนั้นพวกเราควรเห็นด้วยกับสิ่งที่พี่ใหญ่ตัดสินใจเมื่อมันเกี่ยวกันกับเรื่องการตายของพี่ทั้งสี่ของข้า ข้าไม่ยอมรับในการตัดสินใจของพี่ใหญ่ และคำสั่งของเขา ! หากเลือดเพียงเล็กน้อยสำคัญกับการล้างแค้นให้พี่ทั้งสี่ ข้าจะหลั่งให้ ไม่ว่ามันจะเป็นของข้า หรือ หลิงเมิง ! ”
” น้องเล็ก … ! “
เล่ยเจียนฮ้งเคลื่อนไหวเล็กน้อย และเมื่อได้เห็นถึงแววตาของ ลี่โย่วหลาน ทำให้เขาตื่นเต้นอย่างมาก
” ความคิดเห็นของน้องเล็กนั้นจะไม่เกิดขึ้น และเราจะเดินต่อไปนับพันลี้ ! แม้นว่าพี่ทั้งสี่จะตายไป แต่พวกเขาได้พักผ่อนอย่างสงบในอเวจีเบื้อล่างแล้ว ! ”
ทุกคนพยักหน้ายอมรับเมื่อเห็นสีหน้าของ ลี่โย่วหลาน และจากนั้นค่อยๆ อ่อนใจต่อเขา
” ท่านอาจารย์เอ่ยว่า ท่านจะมาจัดการกับเรื่องของพี่หกด้วยตัวเอง แต่ข้าเกรงว่านั่นจะต้องใช้เวลาอีกหลายวันกว่าเขาจะมาถึงเมื่อเทียนเชียง ท่านพี่ทั้งหลาย โปรดยับยั้งความโศกของท่านในเวลานั้น และอย่าได้ผลีผลาม สำหรับเรื่องของมีดบินนั้น จงวางใจให้ข้า ”
ลี่โย่วหลานถอนหายใจ
” แต่กระนั้นข้ารู้สึกผิดอย่างมากที่รบกวนการฝึกฝนของท่านอาจารย์ … เป็นผิดมหันต์ที่ข้าจะไม่อภัย แม้นต้องตายนับพันครั้ง … “
” น้องเล็ก เจ้าไม่รู้หรือว่า ท่านอาจารย์ตามใจเจ้ายิ่งกว่าศิษย์ผู้อื่น ? “
ทุกคนพูดขึ้นอย่างอบอุ่นเพื่อปลอบ ลี่โย่วหลาน บรรยากาศความกลมเกลียวกันก่อเกิดขึ้นในทันที
สกุลลี่ จัดหาสิ่งของต่างๆ ทั้งหาอารเครื่องนุ่งห่มให้แก่สำนักลี่วูเบ้ยตั้งแต่ที่เขารับ ลี่โย่วหลานเป็นศิษย์ เขามอบสิ่งของจำนวนมากให้แก่อาจารย์มานับปี ความสัมพันธ์ระหว่าง ลี่โย่วหลาน และอาจารย์ของเขาจึงเป็นเป็นสมาชิกในสกุล แม้นพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยหุบเขาและผืนน้ำ เล้ยวูเบ้ยจึงกระทำตัวดั่งคนในสกุลหากสกุลลี่ต้องการ ความจริงแล้ว เขาอาจจะชอบมากกว่า
สามารถบอกได้ว่า เล้ยวูเบ้ยเอาใจลี่โย่วหลาน และมีบทบาทที่ทำให้ เด็กหนุ่มเสียนิสัยยิ่งกว่าปู่ของเขาเสียอีก
” แต่กระนั้น เราก็มิอาจอยู่เฉยก่อนท่านอาจารย์จะมาถึง ”
ดวงตาของ ลี่โย่วหลานเผยความปราถนาที่แรงกล้า
” ท่านพี่ ท่านรู้ว่าแหล่งข่าวของเราในตอนนี้มีจำกัด และคนของเราต้องเผชิญกับข้อจำกัดที่มากมายภายในอาณาเขตเมืองเทียนเชียง ดังนั้น น้องของท่าจึงต้องการความช่วยเหลือจากท่านอย่างเร่งด่วน แต่ข้าได้สูญเสียท่านไปหนึ่งคน และการจะขอท่านเช่นนี้ .. ข้าพูดไม่ออก … “
” พวกเราคือพี่น้อง เหตุใดสกุลของเจ้าจึงมิใช่เรื่องสำคัญของเรา ? บอกพวกเรา อะไรรบกวนเจ้า ? “
เล่ยเจียนฮ้งถามด้วยน้ำเสียงไม่จริงจัง ตอนนี้เขามีความรู้สึกมากมายยิ่ง ดังนั้น เขาจึงอยากสัญญาในสิ่งต่างๆที่ลี่โย่วหลานร้องขอ !
” ขอบคุณ พี่ใหญ่ “
ใบหน้าของลี่โย่วหลาน ปกคุมด้วยความลำบากใจและทุกข์โศก
” ปัญหาของข้านั้นอยู่ในโลกใต้ดินของเมืองนี้ ข้าเคยใช้เหล่าก๊กใต้ดินเพื่อควบคุมส่วนเหนืองของเมืองหลวง แต่ด้วยปัจจัยต่างๆตั้งแต่เกิดเหตุที่สกุลถัง จึงเป็นผลให้เครือข่ายของข้าต้องหยุดชะงัก ซึ่งทำให้ข้าต้องลำบากอย่างมาก ข้าควรจะได้รับข่าวสารต่างๆได้ทันเวลาย แต่ข้าก็ทำไม่ได้ … “
” ก๊กใต้ดิน ? ฮ่าฮ่า พวกเขามีปัญหาอันใดกัน ! “
เล่ยเจียนฮ้งยิ้มอย่างชั่วร้าย
” เมื่อไม่กี่วันก่อนพวกเราได้รับความหดหู่อย่างมาก เนื่องจากไม่สามารถยั่วยุความแข็งแกร่งของเหยี่ยวผู้โดดเดี่ยวได้แต่เด็กๆพวกนี้เป็นหนทางที่ดีที่เราสามารถระบายความโกรธออกไปได้ ดังนั้นจึงอย่าได้กังวลไปน้องเล็ก พวกเราจะรวบรวมโลกใต้ดินกลับมาให้เจ้าก่อนท่านอาจารย์จะมาถึง ! และพวกเราจะมองมันให้แก่เจ้า ! ”
” ขอบคุสำหรับความช่วยเหลือพี่ใหญ่ ! ข้าสามารถวางหินก้อนใหญ่ที่ทับอกข้าได้แล้ว ! ความแข็งแกร่งของสกุลลี่จะสูงส่งขึ้นอีกครั้ง จากการช่วยเหลือของพวกท่าน ! ”
ลี่โย่วหลาน ขอบคุณสหายของเขาด้วยความสุข จากนั้นกัดฟันอย่างโศกเศร้าและโกรธเคือง
” ข้าควรสนใจเรื่องการเข้าไปสืบหาเบาะแสศัตรูของเราในราชวัง แต่สำหรับข้าแต่ละวันผ่านเลยไปนานนับปี … หากข้าไม่สามารถค้นหาศัตรูที่พรากเอาชีวิตของพี่ทั้งหลายไปได้ แล้วข้าจะมีอะไรที่ดีบ้าง ?”
” ไม่จำเป็นต้องมากพิธีกับสกุลของเจ้า น้องเล็ก ! เมื่อเจ้าเข้าไปสู่ราชวังด้วยจุดประสงค์ที่ใหญ่เช่นนี้ ข้าจึงขอให้เจ้าระมัดระวังอย่างมากในขณะที่สืบสวนและเสาะหาเกี่ยวกับ มีดบิน พวกเราจะรอเจ้ากลับมาพร้อมกับข่าวดีในความสำเร็จของเจ้า ! ”
เล่ยเจียนฮ้งและคืนอื่นๆยืนขึ้น ใบหน้าของพวกเขามีความจริงจัง
” ขอรับพี่ใหญ่ แม้นว่าพวกเราต้องการอำนาจนี้ แต่สกุลลี่ก็มิอาจเปิดเผยเรื่องนี้ออกไปได้ และพวกเราจะจัดการกับเหตุการณ์นี้อย่างลับๆ … ”
ลี่โย่วหลานยิ้มขณะที่เตือนพี่น้องถึงจุดวิฤตนี้
” ดังนั้น การกระทำต่างๆจึงต้องประเมิณอย่างรอบคอบ ”
” อีกทั้ง พวกเราเข้าใจธรรมชาติของงานี้อย่างชัดเจน ! น้องเล็ก เจ้าอย่างได้เคร่งเครียดมากไป พวกเราจะจัดการเรื่องนี้เอง “
เล่ยเจียนฮ้งหัวเราะออกมา
เมื่อสังเกตุเห็นความบังเอิญที่น่าทึ่งนี้ !
ลี่โย่วหลาน และ จวินโม่เซี่ย อาจะอยู่ฝ่ายตรงข้ามกัน ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ถึงความเกี่ยวของของอีกฝ่าย และตัดสินใจเลือกตัวเลือกเดียวกันในเวลาเดียวกัน ! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเลือกเป้าหมายเดียวกันด้วย !
โลกใต้ดินของเมืองหลวง !
ยิ่งไปกว่านั้น วิธีการของเด็กหนุ่มทั้งสองยังเหมือนกันอย่างน่าประหลาดใจ !
จวินโม่เซี่ย หลอกล่อ ไฮ่เฉินเฟิง ด้วยความปราถนา และ ตัดสินใจหาประโยชน์จากสถานการณ์ จากนั้นเขาจึงเพิ่มความปราถนาของเหยี่ยวผู้โดดเดี่ยว และเลือกใช้ตัวตนของเขาเพื่อปกป้องตำแหน่งของสกุลจวิน และทำให้เขาบรรลุเป้าหมาย
ในอีกมุมหนึ่ง ลี่โย่วหลาน ได้ใช่อารมณ์ความรู้สึกของสหายเพื่อทำให้บรรลุในวัตถุประสงค์เดียวกัน
แม้ว่าวิธีที่แต่ละคนใช้นั้นมีคุณและโทษ ในทางใดทางหนึ่ง แต่ทั้งสองกลุยุทธ์นั้นช่างไร้ยางอายและน่ารังเกียจ
จวินโม่เซี่ยบรรลุวัตถุประโดยโดยการเหวี่ยงเบ็ดหรือตะขอ
ลี่โย่วหลานก็บรรลุวัตถุประสงค์โดยการใช้ตัวเองเป็นศูนย์กลาง และไม่เหลือที่ว่างให้เพื่อของเขาเลย !
อีกสิ่งที่ตรงกันอย่างน่าประหลาดใจคือความจริงที่ทั้งสองใช้ยอดฝีมือสวรรค์เชวียนในเมืองหลวงนี้ ! สิ่งที่แตกต่างคือผู้รับใช้ของจวินโม่เซี่ย ไฮ่เฉินเฟิงนั้นเริ่มต้นในระดับที่สูงกว่า แต่ลี่โย่วหลานนั้นได้เปรียบในเรื่องของกำลังคน ในจุดนี้ เกมส์จึงสมดุลย์
ทั้งสองจึงมั่นใจในตำแหน่งของตัวเองอย่างมาก รู้สึกถึงการบรรลุวัตถุประสงค์ !
เงาของเด็กทั้งสองนั้นทาบทับไปยังเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นในเมืองก่อนหน้านี้ และสัมผัสได้ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับสิ่งอื่นๆอีกมากมาย หากฝ่ายหนึ่งอ่อนแอกว่าอีกฝ่าย ความวุนวายคงจะไม่น่ากลัวเช่นนี้ ! อย่างไกร็ตาม แม้ว่าทั้งสอง กำลังปลุกปั่นความวุนวายในสวรงสวรรค์อยู่นั้น แต่ไม่มีใครรู้ถึงการมีส่วนร่วมของอีกฝ่าย
ความจริง ทั้งสองคิดในสิ่งเดียวกัน พวกเขาต้องการบงการเหตุการณ์ต่างๆอยู่เบื้องหลัง แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ต้องการจะปรากฏตัวออกมา แม้จวินโม่เซี่ยจะรู้ถึงการมีอยู่ของ ลี่โย่วหลาน และรู้ว่าลี่โย่วหลานนคือบุตรบุญฑรรมของสกุลลี่ แต่เขาไม่เคยถือว่า ลี่โย่วหลาน คือคู่แข่ง เนื่องจาก ลี่โย่วหลานนั้นไม่คู่ควรในความคิดของเขา !
อะไรทำให้คนที่ไร้ประโยชน์อย่างลี่โย่วหลาน ถึงมีค่าคู่ควรกับผู้ที่หยิ่งทะนองอย่าง จวินโม่เซี่ย ?
ในอีกมุมหนึ่ง ถึงแม้น ลี่โย่วหลาน จะรู้ถึงการมีอยู่ของ จวินโม่เซี่ย แต่เขาก็ไม่มีค่าแม้แต่น้อยในสายตาของ ลี่โย่วหลาน …
คนเสเพลจะมีค่าเพียงพอจะเป็นคู่แข่งกับนายน้อยลี่ได้อย่างไรกัน ? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจจวินโม่เซี่ยแม้แต่น้อย !
แม้ว่าพวกเขาไม่รู้ถึงการกระทำของอีกฝ่าย ทั้งสองก็ดูถูกกันและกัน อย่างไรก็ตาม พวกเขายังทำในสิ่งเดียวกัน และใช่วิธีการเดียวกัน การต่อสู้ที่แท้จริงครั้งแรกของชายทั้งสองนั้นกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
และแม้นว่าการประทะกันของชายทั้งสองกำลังจะอุบัติขึ้น มันก็ถูกกำหนดให้เกิดขึ้นในความมืด พร้อมกับตัวเลือกของทั้งคู่ก็ถูกเก็บซ่อนไว้ …
แม้นว่าปราณเชวียนของพวกเขาจะอยู่ในระดับเดียวกัน เชวียนทองสูงสุด และทั้งสองมีกองกำลังเป็นยอดฝีมือ สวรรค์เชวียน สนับสนุน จวินโม่เซี่ย ได้รับการหนุนหลังจาก ไฮ่เฉินเฟิงและอาจารย์สีฟ้า เมิงฮ้งเฉิน ในขณะที่ เล่ยเจียนฮ้งได้รับการสนับสนุนจาก อาจารย์เลือดเย็น เล้ยวูเบ้ย
แม้ในเรื่องนี้ ตัวหมากก็ยังอยู่ในระดับเดียวกัน !
ผู้ใดจะชนะ ? และ ผู้ใดจะแพ้ ?
แม้นไม่เอ่ยถึงผู้ชนะหรือแพ้ แปดยอดปรมาจารย์ทั้งสอง เล้ยวูเบ้ย และ เมิงฮ้งเฉิน ก็ถูกกำหนดมาให้เกลียดชังกันอยู่แล้ว !
การช่วงชิงการครอบครองโลกใต้ดินของเด็กหนุ่มทั้งสอง จะปลดปล่อยตัวละครที่น่าสะพรึงมากมายสู่โลก ซึ่งเห็นได้ชัดว่าจะก่อให้เกิดความมวุ่นวายอย่างหนัก บอกได้ว่า การกรพทำที่น่าประหลาดใจเช่นนี้สามารถสร้างได้โดยสวรรค์เบื้องบนเท่านั้น นี่คือการลิขิตของผู้เป็นเจ้า !
~ จวนสกุลจวิน ~
ไฮ่เฉินเฟิง ลอบออกไปหลังจากได้รับมอบหมาย และพร้อมที่จะรวบรวมโลกใต้ดินแล้ว
เหยี่ยวผู้โดดเดี่ยว เลือกอยู่กะบสกุลจวิน และ ไฮ่เฉินเฟิงไม่ชอบที่จะก่อปัญหา ยกเว้นว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงพอ คนเช่นจวินโม่เซี่ยเท่านั้นที่สามารถบงการพวกเขาได้ตามอำเภอใจ
เหยี่ยวผู้โดดเดี่ยว จดจ่อตัวเองอยู่กับการฝึกฝย และแม้ว่า จวินโม่เซี่ยปลุกระดมเขาจนเหนื่อยอยู่หลายครั้ง เหยี่ยวผู้โดดเดี่ยวก็หาได้สนใจเขาเนื่องจากการฝึกฝนได้ครอบงำเขาไว้แล้ว จนถึงจุดที่เขามิได้สนใจในความอ่อนแอของร่างกาย
สาวน้อยกำลังรินน้ำชา และถอยหลังไป เจ้าอ้วนถังพยายามทำตัวให้ดีที่สุดในประตูถัดไป มากจนถึงขั้นที่พยายามควบคุมลมเสียงลมหายใจ ไม่กล้าไอหรือผายลง โดยกลัวว่าเพียงแค่การเคลื่อนไหวเพียงเล้กน้อยจะทำให้เขาได้รับตั๋วไปยังอเวจี …
ทุกอย่างสงบลง ณ. จวนสกุลจวิน …
เหตถที่เป็นเช่นนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฝีมืออันแสนพิเศษของจวินโม่เซี่ย …