เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 608
ถ้าหากขี้ขลาด ทั้งชีวิตนี้ยังมีอนาคตอะไร？
ในพริบตา
เดิมทีเขาจินเฟิงที่หนาแน่นไปด้วยกลุ่มคนเปลี่ยนเป็นว่างเปล่าขึ้นมา
มีเพียงหนิงชิงเฉิงและคนอื่น ๆ
เวลานี้
หนิงชิงเฉิงยืนตรงอยู่ที่เดิม สีหน้าสับสนมาก
หล่อนมองหยางเฟิงเข้าไปกับตาตัวเอง
แต่หยางเฟิงกลับไม่ได้มองหล่อนสักแวบหนึ่ง
ความผิดหวังที่ถูกมองข้ามชนิดนี้ทำให้ใจของหล่อนเจ็บปวดมาก
มองเห็นหนิงชิงเฉิงเหม่อลอยอยู่ที่เดิม
สวีโหย่วหรงอดไม่ได้ที่จะขึ้นไปถาม“คุณหนู ทุกคนต่างก็เข้าไปแล้ว พวกเราก็ควรจะเข้าไปแล้ว……”
บนหน้าปรมาจารย์ทุกคนของตระกูลหนิงต่างก็มีสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างไม่ชัดเจน
สีหน้าของทุกคนต่างก็น่าเกลียด
พวกเขารู้สึกว่าครั้งนี้ตามคนผิดแล้ว！
คุณหนูคนนี้คือหลงใหลแล้วอย่างสิ้นเชิง เดิมทีไม่เอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรเก็บมาใส่ใจ！
ถ้าหากทำภาระกิจครั้งนี้ไม่สำเร็จแล้ว
พวกเขากลับไปต่างก็ต้องได้รับการลงโทษจากผู้นำตระกูล！
ยังไงหนิงชิงเฉิงไม่ใช่คนธรรมดา
ได้ยิน สีหน้าของหล่อนก็กลับคืนเป็นปกติแล้ว
หนิงชิงเฉิงสูดลมหายใจลึกพูดว่า“พวกเราไป！”
พูดจบ
ปรมาจารย์ทุกคนของตระกูลหนิงก็บุกเข้าไป
ในพริบตานั้น
ทั้งเขาจินเฟิงก็ว่างเปล่า
เหมือนตั้งแต่ไหนมาไม่มีคนเคยมาอย่างนั้น
มีเพียงใต้ตีนเขาที่มีศพมากมายเกือบสองพันศพ อีกทั้งพื้นผิวถูกเลือดสดย้อมแดงถึงสามารถทำให้คนรู้ได้ก่อนหน้านี้ที่นี่พบเจอการฆ่าฟันที่โหดร้ายแค่ไหน！
ครืน ๆ ！
ในเวลานี้
เห็นเพียงประตูสุสานค่อย ๆ ปิดอัตโนมัติ
กึ้ง ๆ ！
กึ้งๆ！
กึ้ง ๆ！
……
ที่ไกล ๆ มีฝุ่นควันลอยขึ้นรอบ ๆ
รถฮัมเมอร์สีเขียวครามแค่ละคันก็พุ่งขวางชน
สุดท้าย
รถฮัมเมอร์ทั้งหมดเกือบหนึ่งร้อยคันจอดที่ใต้ตีนเขาของเขาจินเฟิงแล้ว
ทันใดนั้น
พลทหารที่ติดอาวุธครบครันแต่ละคนก็เดินลงมาจากรถ
พลทหารเหล่านี้เต็มไปด้วยกลิ่นไอของการฆ่าทั้งตัว
นี่ก็คือสำนักเทพมรณะที่หยางเฟิงโยกย้ายเข้ารอบ ๆ หมู่บ้านตระกูลเย่อย่างลับ ๆ ！
เพื่อรับรองความมั่นใจไม่ให้เกิดการผิดพลาด
ครั้งนี้หยางเฟิงเอาสำนักเทพมรณะโยกย้ายมาชั่วคราวแล้ว
ต้องรู้ว่าสำนักเทพมรณะเป็นกองทหารที่มีพลังการต่อสู้ที่สุดอยู่ภายใต้การนำของหยางเฟิง
ถึงแม้จำนวนคนมีเพียงประมาณแปดพันคน แต่เพียงพอที่จะต่อต้านการโจมตีของทหารใหญ่หนึ่งแสนคน！
ไม่นาน
ผู้ชายใส่ชุดทหารยาวสีดำทั้งตัวเดินลงมาจากบนรถฮัมเมอร์กันกระสุนคันหนึ่ง
ผู้ชายคนนี้มีใบหน้าแน่วแน่ บนไหล่ติดดาวทองสี่เม็ดอยู่
ท่าทางที่มีพลัง พลโทสี่ดาว！
คนนี้ก็คือกัศปะหนึ่งในสี่ผู้บัญชาการใหญ่ภายใต้การนำของหยางเฟิง！
กองทหารภายใต้การนำของกัศปะมีสามแสนคน！
ในแดนทหารทั้งต้าเซี่ยต่างก็มีชื่อเสียงมาก！
เป็นหนึ่งในนายพลที่มีความสามารถที่สุดภายใต้การนำของหยางเฟิง！
ถ้าหากพูดว่าเสือขาวเป็นมีดเล่มหนึ่งที่แหลมคมที่สุดในมือของหยางเฟิง ใช้ทหารภายในพันคนเอาศีรษะของศัตรู เก่งในการต่อสู้เพียงลำพัง
งั้นกัศปะก็คือโล่นั้นที่แข็งแรงทนทานที่สุดในมือของหยางเฟิง
นับครั้งไม่ถ้วนใช้พลังพันคนปกป้องเมือง แต่หนึ่งแสนคนกลับไม่มีความสามารถในการโจมตี！
แทบจะทุกครั้งที่หยางเฟิงทำสงครามใหญ่ ต่างก็เป็นกัศปะตัดสินใจเกี่ยวกับแผนปฏิบัติการอยู่ด้านหลัง ปรับเปลี่ยนอาหารวัตถุดิบ ปลอบขวัญประชาชน ฟื้นฟูเมือง！
ต้าเซี่ยในวันนี้ เจ้ามังกรสูงสุดพูดชมเชยมากว่า
จัดเรียงเต็นท์อย่างเรียบร้อยบนพื้นทรายนับหมื่น ผู้นำในกองทหารกำลังเรียกรวมตัวลูกน้องทหารของตัวเอง ในท้องฟ้าไกล ๆ มีดวงจันทร์ คำสั่งทางทหารเข้มงวด ในค่ายทหารยามค่ำคืนเงียบเหงาไร้เสียง ถามหน่อยแม่ทัพทหารคือใคร？ เกรงว่าเป็นนายพลกัศปะ！
เวลานี้
กัศปะมองศพมากมายใต้ตีนเขาแวบหนึ่งพูดเสียงเย็นชาว่า“คนมาหน่อย เอาศพทั้งหมดจัดการให้สะอาดเรียบร้อย！ จากนั้นล้อมสุสานทั้งหมด นอกจากท่านแม่ทัพและคนอื่น ๆ แล้ว ไม่ว่าใครก็ฆ่าโดยไม่มีการให้อภัย！”
“ครับ！”
เสียงคำสั่งหนึ่ง
พลทหารนับพันคนเอาเขาจินเฟิงล้อมไว้ทั้งหมดอย่างแน่นหนา
กัศปะเงยหน้าขึ้น มองประตูสุสานที่ปิดแล้วสองตาเปิดเผยความคิดฆ่าที่เยือกเย็นออกมา！
คิดไม่ถึงกล้าสอดแนมชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรของล้ำค่าของโลกบู๊
คนของโลกบู๊เหล่านี้ กำหนดให้ตายสถานเดียว！
ในเวลาเดียวกันนี้
ในสุสาน