ใช่ เขาเคยดูโฆษณาทีวีเปิดตัวน้ำหอมเมจิกบัตเตอร์ฟลาย ที่เซียวโหรวแสดงนำ เขาชื่นชมภาพลักษณ์ที่มีมนต์ขลังของเซียวโหรวในโฆษณาทีวีชุดนั้น เขาจึงตกลงออกแบบชุดร่วมกับเซียวโหรว ชุดนี้ออกแบบมาสำหรับเธอ โดยอ้างอิงจากภาพลักษณ์ของเธอในโฆษณาทีวี เขาแน่ใจว่าจะมีเคมีบางอย่างที่ลงตัวเมื่อเซียวโหรวสวมใส่ชุดนั้น
ฉู่หลิงจ้องมองแก้วไวน์บนโต๊ะ หยิบขึ้นมาหมุนเบาๆ เขาแน่ใจว่าเมื่อเธอปรากฏตัวในชุดนั้น ไม่เพียงแต่เดอะควีนเท่านั้น แต่เซียวโหรวเองก็จะได้รับความนิยมในปารีสด้วย เธอจะกลายเป็นนางแบบชั้นนำ และเดอะควีนจะมีตัวแทนภาพลักษณ์ฟรีในระยะยาว
ในฐานะนักธุรกิจเขาย่อมต้องการผลประโยชน์สูงสุด เฮ่อหว่านอีก็สวมได้ แต่จะคุ้มค่ากว่าถ้าจะให้เซียวโหรวเป็นตัวแทนภาพลักษณ์เอง
เมื่อนึกถึงว่า เขาจะเป็นผู้นำพาบริษัทที่เพิ่งก่อตั้ง ให้กลายเป็นบริษัทชั้นนำที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกได้อย่างไร ฉู่หลิงก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาดื่มไวน์รวดเดียวหมดแก้ว วางแก้วลง ลุกขึ้นยืน แล้วคว้าเสื้อโค้ต เดินออกไป
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเดินไปถึงประตูร้านกาแฟ ก็มีคนยืนขวางทางเขาอยู่ ฉู่หลิงเลิกคิ้วมองเฮ่อหว่านอี ถามเธอด้วยรอยยิ้ม “คุณเฮ่อ มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า”
ฉู่หลิงเป็นผู้ชายที่หล่อร้ายแบบแบดบอย เขาเหมือนกับกระแสน้ำวน มีรอยยิ้มชวนให้หลงใหล แม้แต่เฮ่อหว่านอีก็ยังรู้สึกหายใจติดขัดเมื่อเขาจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม เธอนิ่งอยู่นานมาก กว่าจะตั้งสติได้…
เฮ่อหว่านอีมองหน้าฉู่หลิง เม้มริมฝีปากแล้วถามว่า “ทำไมคุณฉู่ถึงคิดว่าฉันจะสวมชุดนั้นไม่ได้”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ คุณใส่ได้แน่นอน แค่ว่าชุดนั้นไม่เข้ากับบุคลิกคุณ” ฉู่หลิงยิ้ม “เชื่อผมสิ คุณเฮ่อ ผมมักพูดถูกเสมอในเรื่องแบบนี้ คุณแน่ใจหรือว่า คุณอยากจะเดินบนรันเวย์ร่วมกับนางแบบชั้นนำคนอื่นๆ ในชุดที่ไม่เหมาะกับคุณ”
เฮ่อหว่านอีกำมือแน่น สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือการถูกตั้งคำถามในเรื่องความสามารถของเธอ! โดยเฉพาะอย่างยิ่ง… เกี่ยวกับรูปร่างและความมั่นใจ! และนั่นคือสิ่งที่ฉู่หลิงกำลังทำอยู่!
เฮ่อหว่านอีหายใจเข้าลึกๆ พยายามระงับความโกรธภายในใจ จากนั้นเธอก็หรี่ตาลง จ้องมองฉู่หลิงและกล่าวด้วยความโกรธว่า “ก็ได้ มาพนันกัน ถ้าคุณแพ้พนัน คุณต้องสัญญากับฉันอย่างหนึ่ง ว่าไงคะ”
ฉู่หลิงยิ้มมุมปาก ดวงตาเขาเปล่งประกายคมเข้ม “แล้วถ้าคุณเฮ่อแพ้พนันล่ะครับ”
เฮ่อหว่านอีขมวดคิ้ว เป็นไปไม่ได้!
ขณะมองหน้าเฮ่อหว่านอี ฉู่หลิงก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร เขาพยักหน้าและยิ้ม “ตกลง ผมจะสัญญากับคุณอย่างหนึ่งถ้าคุณชนะพนัน แต่ถ้าคุณแพ้…” ฉู่หลิงมองเฮ่อหว่านอีขึ้นๆ ลงๆ แล้วยิ้มออกมา “ถ้าคุณแพ้ คุณจะต้องออกเดตกับผมหนึ่งวัน”
เฮ่อหว่านอีตัวแข็งทื่อ มองหน้าฉู่หลิงด้วยความประหลาดใจ ฉู่หลิงยิ้ม “ผมคิดว่าคุณจะเปลี่ยนความคิดที่มีต่อผม หลังจากที่คุณได้ออกเดตกับผม บางทีคุณอาจจะตกหลุมรักผมก็ได้นะ คุณกล้าออกเดตกับผมไหมล่ะ”
บ้าที่สุด! ผู้ชายคนนี้กำลังท้าทายเธอ! แล้วทำไมเธอจะไม่กล้าล่ะ เธอไม่ใช่สาวน้อยที่จะตกหลุมรักผู้ชายง่ายๆ หลังจากอยู่ใกล้ชิดกับเขาเพียงแค่วันเดียว! เธอมีผู้ชายในดวงใจที่ขโมยหัวใจเธอไปแล้วเมื่อหลายปีก่อน เธอจะตกหลุมรักผู้ชายอื่นได้อย่างไร
อันที่จริงเธอก็หวังว่าเธอจะทำได้ หลังจากนั้นเธอจะได้ไม่ต้องอยู่กับความเจ็บปวดอีกต่อไป
ขณะเห็นเฮ่อหว่านอีครุ่นคิด ฉู่หลิงก็ยิ้มมุมปาก “ดูเหมือนคุณเฮ่อจะกลัวจริงๆ นั่นแหละ ว่าจะตกหลุมรักผม ใช่ไหมครับ”
เฮ่อหว่านอีหน้าบึ้ง จ้องหน้าฉู่หลิง “ได้ ถ้าคุณแพ้พนัน คุณต้องกระโดดแม่น้ำแซน ว่ายน้ำข้ามฝั่ง และตะโกนว่า ‘ฉู่หลิงโง่!’ และถ้าฉันแพ้พนันฉันจะออกเดตกับคุณหนึ่งวัน!”
ฉู่หลิงแทบระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของเฮ่อหว่านอี แต่เขาแค่หัวเราะเบาๆ มองหน้าเฮ่อหว่านอีที่จ้องมองเขาอย่างโกรธๆ เขาพยักหน้าพร้อมกับยิ้มและบอกว่า “ถึงแม้ว่าเดิมพันของคุณจะ… ช่างไร้เดียงสาจริงๆ แต่ผมก็ตกลง เพราะคุณเองก็ยอมรับข้อเสนอของผม ถ้าคุณดูสวยในชุดนั้น คุณจะได้เดินบนรันเวย์ แล้วผมจะกระโดดลงไปในแม่น้ำแซนและด่าตัวเอง”
จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดังๆ เฮ่อหว่านอีมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉยอยู่เป็นเวลานาน ก่อนจะคำรามออกมา “ถ้าอย่างนั้นคุณก็อดใจรอสักนิด เดี๋ยวคุณจะได้ว่ายน้ำและด่าตัวเองแน่!” จากนั้นเธอก็หันหลังเดินจากไป
ฉู่หลิงยืนพิงกรอบประตู มองดูเฮ่อหว่านอีในอารมณ์โกรธเดินจากไป จากนั้นเขาก็ส่ายศีรษะด้วยรอยยิ้ม “ไม่ได้เห็นผู้หญิงน่ารักแบบนี้มานานแล้ว ดูท่าทางว่าฉันจะไม่เบื่อถ้าได้ออกเดตกับเธอ”
แล้วทำไมฉู่หลิงถึงเกิดอยากออกเดตกับเฮ่อหว่านอี
อ้อ ก็เพราะได้เห็นเฉียวเหลียงกับถังซีแสดงความรักกันไปมา ต่อหน้าต่อตาเขาทุกวันน่ะสิ เขาก็เลยอยากจะมีความรักบ้าง!
อย่างไรก็ตาม เขาจะไปคว้าใครก็ได้มาออกเดตสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้อย่างแน่นอน เขาต้องหาหญิงสาวที่มีคุณสมบัติ เฮ่อหว่านอีเป็นหญิงสาวที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมคนนั้น แล้วอีกอย่างหนึ่ง…
เขามองออกว่าเฮ่อหว่านอีกำลังเจ็บปวดจากผู้ชายบางคน และบังเอิญเขาเก่งในเรื่องรักษาจิตใจผู้หญิง!
ฉู่หลิงรีบเดินไปจ่ายเงินเมื่อเฮ่อหว่านอีเดินลับไปแล้ว อย่างไรก็ตามพนักงานบอกเขาว่าผู้หญิงคนนั้นจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว ฉู่หลิงเลิกคิ้วแล้วยิ้มออกมา “ช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริงๆ”
เธอพยายามทำลายเกียรติภูมิของเขา เพราะเขาทำลายความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอ
เมื่อฉู่หลิงเดินออกจากประตูร้าน เฮ่อหว่านอียังรอรถของเธออยู่ เขาเดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “คุณรู้ได้ยังไง ว่าวันนี้ผมลืมกระเป๋าเงิน”
เฮ่อหว่านอีอึ้งตัวแข็ง แล้วมองหน้าฉู่หลิงซึ่งกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แล้วผมจะรอฟังข่าวดีนะครับ อ้อ ใช่ นี่หมายเลขโทรศัพท์ผม…” ฉู่หลิงเดินจากไปแล้วหันกลับมายื่นนามบัตรให้เฮ่อหว่านอี “ผมจะรอโทรศัพท์จากคุณนะ… หรือถ้าคุณเขิน ส่งข้อความแทนก็ได้”
จากนั้นเขาก็โบกมืออำลาเฮ่อหว่านอี แล้วขึ้นรถขับออกไป
เฮ่อหว่านอีจ้องมองนามบัตรในมือ หายใจเข้าลึกๆ พยายามอย่างหนักที่จะห้ามตัวเองไม่ให้ขยำทิ้ง “เฮ่อหว่านอี อดทนกับเขาสักหน่อย พรุ่งนี้เธอก็จะได้โทรหาเขา และทำให้เขาอับอายแล้ว! ตอนนี้อย่าเพิ่งโกรธ จะไม่ดีกับผิวของเธอ! อย่าโกรธ!”