ตอนที่ 830 พุ่งออกไป

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

ครั้งนี้ขนาดของคลื่นซอมบี้มันเหนือจินตนาการ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องปกติเลย
  ดูจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของค่ายหนานตู้แล้วบริเวณรอบๆค่ายไม่ใช่พื้นที่ที่มีซอมบี้อยู่มากเลยสักนิด สถานที่เดียวที่เป็นภัยต่อการรวมตัวของซอมบี้จำนวนมากที่ใกล้ที่สุดก็คือ…
  ตัวเมืองหนานตู้!
  ถ้าซอมบี้พวกนี้ไม่ได้มาจากในตัวเมืองหนานตู้เป็นไปได้ไหมว่าพวกมันหล่นลงมาจากฟ้า?
  แต่มันไม่จำเป็นต้องไปคิดเรื่องนั้นเพราะเหตุการณ์ครั้งนี้จะต้องมีลูกผสมบงการอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน และถ้าเมื่อไหร่ที่ซอมบี้ทั้งหมดในตัวเมืองหนานตู้แห่ออกมาละก็ ทุกอย่างมันจะเลวร้ายสุดๆ
  ซอมบี้มากกว่า20 ล้านตัวในตัวเมืองหนานตู้ แม้ว่าจะดึงแค่หนึ่งในสิบส่วนมาโจมตีค่ายหนานตู้ มันก็มากพอแล้วที่จะทำให้ค่ายนี้หายไปจากแผนที่ของจีนได้อย่างสมบูรณ์แบบ!
  เมื่อมองดูจำนวนและขนาดของคลื่นซอมบี้มันพอจะคาดการณ์ได้ว่าซอมบี้พวกนี้น่าจะมาจากถนนหลัก อีกอย่างตัวเมืองหนานตู้กับค่ายหนานตู้ไม่ได้อยู่ใกล้กันเลย แม้ว่าคลื่นซอมบี้พวกนี้จะเดินทางโดยไม่หยุดพักแม้แต่วินาทีเดียวแต่อย่างน้อยมันก็กินเวลาในการเดินทางเป็นสิบวันอยู่ดี
  ดังนั้นการปรากฏตัวของคลื่นซอมบี้ครั้งนี้จึงเป็นแผนการที่วางไว้นานแล้ว!
  ส่วนสำหรับความสามารถในการระดมสร้างคลื่นซอมบี้ขนาดใหญ่เท่านี้ขึ้นมาได้และยังสามารถสั่งการให้พวกมันโจมตีเข้าใส่ค่ายหนานตู้ พลังของลูกผสมจะต้องมหาศาลอย่างมากโดยไม่ต้องสงสัย!
  ชูฮันที่คิดออกส่งยิ้มให้กับหลูปิงเซ่อ “มีสองภารกิจ”  ”ครับ!”หลูปิงเซ่อมีท่าทีเคร่งขรึมทันที รอคอยให้ชูฮันพูดต่อ
  ”ก่อนอื่นกระจายเพื่อนตัวน้อยของนายออกไป ให้พวกเขาตามหาตำแหน่งของพวกลูกผสมให้เจอ และครั้งนี้การส่งข่าวจะไม่ถูกตัดระหว่างทางอีกเพราะฉันจะตามติดพวกเขาไปตลอดทาง” ชูฮันพูดพร้อมกับอาศัยจังหวะหยิบเชือกเส้นยาวพิเศษออกมาจากประตูมิติพร้อมกับตะขอเกี่ยว แสดงให้เห็นชัดเจนกับการกระทำต่อไปของเขา
  หลูปิงเซ่อตกใจ”หัวหน้า? หัวหน้าจะทำอะไรครับ?!”
  ชูฮันเกี่ยวตะขอไว้บนยอดสูงสุดของกำแพงอย่างรวดเร็วเอาขวานซิ่วโหลสอดไว้ข้างหลัง มือทั้งสองข้างจับเชือกแน่นเพื่อทดสอบ โดยไม่สนใจท่าทางตื่นตระหนกของหลูปิงเซ่อ
  ”หัวหน้า!”หลูปิงเซ่อกลัวมากจนรีบคว้าเชือกเอาไว้ สีหน้าตื่นตระหนกและวิตกกังวลสุดๆ “มันอันตรายเกินไป! หัวหน้าไปคนเดียวไม่ได้ มันมีซอมบี้อยู่ทุกที่!”
  ความเป็นห่วงของหลูปิงเซ่อไม่ได้เกินจริงเลยเขารู้ดีว่าข้างนอกกำแพงนี้มันอันตรายมากขนาดไหนจากการส่งเพื่อนตัวน้อยทั้งหลายออกไป มากไปกว่านั้น…หลูปิงเซ่อก็เดาได้แล้วว่าลูกผสมน่าจะอยู่ที่ตัวเมืองหนานตู้เพราะเพื่อนตัวน้อยของเขาไม่สามารถหาตำแหน่งที่เจาะจงได้สักที
  ตัวเมืองหนานตู้ห่างจากที่นี้มากขนาดไหน?
  แม้ชูฮันจะใช้ความเร็วสูงสุดที่มีมันก็ยังต้องใช้เวลาเดินทางหนึ่งอาทิตย์และเมื่อไปถึงและต่อสู้รับมือกับพวกซอมบี้และลูกผสมอีก ถึงแม้ชูฮันจะโชคดีแต่ยังไงมันก็ต้องใช้เวลาเดินทางกลับมาที่นี้อีกเป็นอาทิตย์อยู่ดี
  รวมเดินทางไปและกลับอย่างน้อยมันก็กินเวลากว่าครึ่งเดือน! ไอลีนโนเวล
  ชูฮันยังคงยืนนิ่งเงียบไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆเหมือนเดิมแม้ว่าจะเข้าใจถึงความห่วงใยของหลูปิงเซ่อ แต่ยังไงเขาก็ต้องไปอยู่ดี มันเป็นหนทางเดียวที่จะแก้ไขวิกฤตของค่ายหนานตู้ได้
  และเพราะเขาไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้ค่ายของฉางกวนหลงล่มสลาย
  ชูฮันที่หรี่ตากวาดมองมืปืนทั้งหลายอยู่ก็ตวัดสายตากลับมาหาหลูปิงเซ่อและพูดขึ้น “ภารกิจที่สอง ติดตามสังเกตการณ์คลื่นซอมบี้ตลอด 24 ชั่วโมง ถ้ามีการเปลี่ยนแถวหรือมีอะไรผิดปกติให้รีบรายงานต่อพลเอกฉางกวนหลงทันที แล้วก็ระวังซุปเปอร์ซอมบี้เอาไว้ให้ดี!”
  ครั้งนี้คลื่นซอมบี้มีขนาดใหญ่โตมาก จำนวนรวมทั้งหมดมากกว่า 500,000 ตัว เพราะฉะนั้นมันจะต้องมีซุปเปอร์ซอมบี้อยู่แน่ๆ!
  หลังจากพูดจบชูฮันก็ไต่ตามเชือกลงไปทันทีด้วยความเร็วสูง จนแทบจะถึงพื้นในเสี้ยววินาที จากนั้น——-
  ”พั้วะ~”  ลำแสงสีดำส่องประกายจ้า!
  ”พัฟ!พัฟ!”
  กระโหลกของซอมบี้นับไม่ถ้วนระเบิดเป็นจุลทันที
  ”ฟรึบ!”
  ร่างของชูฮันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วผ่านซอมบี้จนห่างออกไปเรื่อยๆ
  ทางเดินที่ร่างของชูฮันเคลื่อนที่ผ่านจะมีแต่ซากศพของซอมบี้นอนกองเรียงตามทางจนเกิดเป็นเหมือนทางเดินขึ้นมาภายในแค่ชั่วพริบตา!
  เหล่านักยิงบนกำแพงที่คอยเฝ้าดูอยู่ตกใจจนลืมยิงปืนทุกคนรู้สึกสยองและไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตาเห็น
  นอกจากจะตะลึงกับการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนมองไม่ทันของชูฮันแล้วพละกำลังก็มากมายจนยังไม่น่าเชื่อ มันแค่ช่วงเวลาสามวินาทีแต่ซอมบี้ระยะต่ำหลายร้อยตัวได้นอนตายอยู่พื้นไปแล้ว!   ในตอนนี้ขณะที่ทุกคนกำลังตกใจช็อค เสียงของฉางกวนหลงก็ดังขึ้นอย่างดุดัน “ทีมซุ่มยิง ทำไมถึงหยุด?!”
  ฉางกวนหลงที่ต้องรับหน้าที่ผู้บัญชาการรบต่อจากชูฮันในตอนที่เสียงปืนหายไปและได้รู้ว่าชูฮันวิ่งออกไปแล้ว ในใจของฉางกวนหลงก็เต็มไปด้วยอารมณ์มากมายสับสนตีกันวุ่น
  ชูฮัน…ไอ้หนุ่มผอมแห้งนั่นวิ่งออกไปจริงๆ!
  หลังจากเสียงตะโกนดุดันของฉางกวนหลงดังขึ้นเสียงปืนก็เริ่มขึ้นมาอีกครั้งและยิ่งรุนแรงและบ้าคลั่งกว่าเดิมอีก ทุกคนตื่นตัวเมื่อได้เห็นการต่อสู้ของชูฮัน
  พลเอกวิ่งเข้าใส่คลื่นซอมบี้อย่างไม่เกรงกลัวแล้วพวกเขากลับหลบอยู่ในที่ปลอดภัย? มันคืออะไร?!
  ไม่นานหลังจากหลายคนในค่ายได้รู้ถึงสาเหตุที่เสียงปืนก่อนหน้านี้เงียบหายไป มันก็เป็นเวลาพักหนึ่งกว่าทุกคนจะทำใจเชื่อกับสิ่งที่ได้รับรู้ลง ทุกคนตาโตอย่างตกใจและนึกไม่ออกว่าทำไมชูฮันถึงต้องทำขนาดนี้เพื่อค่ายหนานตู้
  เจียงหลิงหลิงที่ความคิดทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเพราะชูฮันก็รู้สึกราวกับเจอโลกใบใหม่อีกครั้ง เธอพึ่งรู้ว่ามีคนแบบนี้ในโลก คนที่ไม่สนใจตัวตนหรือสถานะของตัวเองและวิ่งเข้าใส่คลื่นซอมบี้มหาศาลโดยไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน!
  ทุกคนคิดว่าชูฮันจะฝ่าออกไปเพื่อไปจัดการกลุ่มซอมบี้ระยะสูงที่อยู่ด้านหลังหลายคนมีความกังวลในใจและก็มีหลายคนไม่เข้าใจ
  มันเป็นการกระทำที่อวดดีและหุนหันพลันแล่นเกินไปรึเปล่าวิ่งฝ่าคลื่นซอมบี้เข้าไปเพราะอยากจะฆ่า?
  แม้แต่ฉางกวนหลงก็ไม่เห็นด้วยกับวิธีการของชูฮันเพราะเขาเองก็รู้ว่านี้มันเป็นการกระทำที่เปล่าประโยชน์เนื่องด้วยปริมาณซอมบี้ที่หลั่งไหลเข้ามาไม่หยุดฉางกวนหลงรู้ดีว่ากุญแจสำคัญในการแก้ปัญหาครั้งนี้มันยิ่งยากเข้าไปใหญ่ เพราะมันเป็นฝีมือของ
  ลูกผสม!
  สาเหตุที่ก่อให้เกิดคลื่นซอมบี้มหาศาลในครั้งนี้ขึ้นมีแต่ฝีมือของลูกผสมเท่านั้น!