เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 726
เงาดำลอยลงมาจากฟ้า ปราณชี่อันแข็งแกร่งปกคลุมทั้งสองคนเอาไว้
พลังปราณบนตัวผู้เฝ้าเมืองซ่งเพิ่งสว่างขึ้นมา ต่อมาก็โดนกดกลับเข้าไปในตัว
ทั้งสองมองการปรากฏตัวของหานเฟิงกับลู่ฝานด้วยใบหน้าตกตะลึง
หานเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน นายนี่สุดยอด นายเดาถูกจริงๆ ไอ้ผู้เฝ้าเมืองไม่ซื่อสัตย์!”
ลู่ฝานบีบคอซ่งจงแล้วพูดว่า “คุกใต้ดินอยู่ไหน”
ซ่งจงตาเหลือก เหมือนจะเป็นลม
ผู้เฝ้าเมืองซ่งกำลังจะตะโกนออกมา แต่เสียงของเขายังไม่ทันออกมา หานเฟิงชกเข้าไปที่ลำคอของเขา
ผู้เฝ้าเมืองซ่งรีบจับคอล้มลงไปกับพื้น ชักไม่หยุด
หานเฟิงพูดว่า “วางใจเถอะ เขาไม่ตายง่ายๆ แบบนี้หรอก ฉันลงมือแบบยับยั้งชั่งใจ!”
ลู่ฝานพยักหน้า เตะไปที่ขาซ่งจง
เสียงหักดังขึ้นชัดเจน ตัวของซ่งจงเหมือนเยื่อกระดาษ เมื่ออยู่ต่อหน้าลู่ฝาน จัดการได้อย่างง่ายดาย
“ถ้านายกล้าตะโกน ฉันจะเอาชีวิตนาย!”
ลู่ฝานใช้แรงตรงนิ้วเล็กน้อย บีบคอซ่งจงเอาไว้
ใบหน้าซ่งจิงเต็มไปด้วยเหงื่อเขาพยักหน้าเบาๆ กัดฟันกรอด
ปราณชี่ปล่อยออกมาจากตัวลู่ฝาน กำจัดพลังฟ้าดินรอบๆ ไปจนหมด กลายเป็นแก๊สรูปครึ่งวงกลม ปกคลุมพวกเขาเอาไว้
เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาทั้งสี่คนเหมือนล่องหน แม้มีองครักษ์บุกเข้ามาก็หาเจอยาก
สีหน้าลู่ฝานเคร่งขรึมเล็กน้อย
“ฉันจะถามอีกครั้ง คุกใต้ดินอยู่ไหน ถ้านายไม่พูดอีก ฉันจะกำจัดนายตอนนี้ ฉันเชื่อว่าตระกูลซ่งต้องมีคนที่รู้ว่าคุกใต้ดินอยู่ไหน!”
ฟันของซ่งจงกระทบกัน “อยู่สวนหลังบ้าน ใต้ห้องหนังสือสวนหลังบ้าน”
หานเฟิงหัวเราะแล้วพูดว่า “คุกส่วนตัวเหรอ! ไม่ใช่คุกในเมืองนี่นา”
ลู่ฝานจ้องตาซ่งจงอยู่นาน จากนั้นหักแขนทั้งสองข้างของเขาทันที
ลงมืออย่างรวดเร็ว ซ่งจงเกือบเป็นลม
ลู่ฝานบีบคอเขาแล้วพูดว่า “ฉันจะพานายไปห้องหนังสือที่สวนหลังบ้าน ถ้านายโกหกแม้แต่น้อย นายคงรู้ผลที่ตามมา!”
สีหน้าซ่งจงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ตอนนี้เขาไม่สามารถขัดขืนได้เลย
“ศิษย์พี่หานเฟิง พาผู้เฝ้าเมืองไปด้วย”
ลู่ฝานพูดกับหานเฟิง
หานเฟิงยิ้มแล้วพยักหน้า ยกผู้เฝ้าเมืองซ่งขึ้นมา ทั้งสองรีบเดินไปด้านหลัง!
จวนตระกูลซ่งใหญ่มากจริงๆ
สวนหลังบ้านที่ว่าไม่ได้มีแค่ที่เดียว มีสามที่ ครอบคลุมพื้นที่อย่างน้อยสิบลี้ ถ้าไปหาเอง ต้องเป็นเรื่องวุ่นวายแน่นอน โชคดีที่ซ่งจงบอกสถานที่อย่างชัดเจน ห้องหนังสือหนานหยวน
ตลอดทางที่เดินมา ลู่ฝานกับหานเฟิงผ่านพวกองครักษ์ทั้งหมดมาได้อย่างง่ายดาย
นักบู๊ที่พละกำลังอย่างมากแค่แดนปราณในขั้นต้น ไม่สามารถข่มขู่พวกเขาได้สักนิด
ถึงกระทั่งที่พวกเขาสามารถพุ่งผ่านนักบู๊พวกนี้ได้อย่างสง่างาม นักบู๊พวกนี้ก็ยังไม่รู้ คงคิดว่าเป็นแค่สายลมเท่านั้น
ห้องหนังสือหนานหยวน
ลู่ฝานกับหานเฟิงพาสองพ่อลูกตระกูลซ่งมาข้างใน
ลู่ฝานพูดช้าๆ ว่า “คุกใต้ดินอยู่ที่ไหน”
ซ่งจงพูดว่า “หลังกำแพง”
ลู่ฝานเดินมาข้างกำแพง ยื่นมือไปสัมผัส
ศิษย์พี่หานเฟิงเดินเข้ามา ดึงไข่มุกเรืองแสงบนกำแพงออกมาทั้งหมด เมื่อจับเม็ดที่สี่ จู่ๆ กำแพงเปิดออกเหมือนประตู
หานเฟิงหัวเราะออกมา “ระบบแบบนี้ง่ายดายมาก”
บันไดลงไปข้างล่างปรากฏอยู่ในสายตา คบเพลิงทั้งสองด้านสว่างขึ้นตามลำดับ เปลวไฟลุกโชน
ลู่ฝานจับคอเสื้อซ่งจงแล้วพูดว่า “ซุ่มโจมตีที่นายว่า อยู่ข้างในใช่ไหม”