บทที่285
“แม่งเอ้ย！”
เกาเจี้ยนจูนเห็นว่าเย่เฉินไม่สนใจตนเอง ก็พูดว่า “มึงนี่มันอวดเก่งดีใช่เล่น ได้ ในเมื่อมึงชอบแสดงนัก วันนี้กูจะให้มึงได้ลิ้มลองความ
ทรมานทุกอย่างบนโลกนี้！ เดี๋ยวกูยิงเจ้าโลกมึงก่อน！”
เกาจวิ้นเว่ยก็รีบพูดขึ้นด้านข้างว่า “พ่อ อย่าเพิ่งรีบยิงเจ้าโลกมันสิ！ ผมยังอยากจะถ่ายคลิปที่มันปล้ำแม่ยายมันอยู่ พวกเรายิงขามันให้หักก่อนดีกว่า ค่อยๆ ให้มันตายช้าๆ ！”
“ได้” เกาเจี้ยนจูนยิ้มร้ายๆ พูดว่า “ยิงแขนขามันให้หัก จากนั้นพวกเราสองพ่อลูกก็ไลฟ์สด！”
หม่าหลันและเซียวชูหรันได้ยินดังนั้น ก็หน้าขาวซีด เกาเจี้ยนจูนได้เล็งกระบอกปืนไปทางขาของเย่เฉินแล้ว
เขามองเย่เฉิน แล้วหัวเราะพูดว่า “นี่คือผลที่มึงมาหาเรื่องลูกชายกู！”
พูดจบ เขาก็กำลังจะลั่นไกปืน
ทันใดนั้น ก็มีพลังสองสายออกมาจากฝ่ามือของเย่เฉิน ทำให้เซียวชูหรันและหม่าหลันหลับไปทันที
พอเกาเจี้ยนจูนเห็นผู้หญิงสองคนนี้หลับไปกะทันหัน ก็ตกใจ แล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้นวะ? ตกใจจนเป็นลมไปเลยหรือไง?”
“เหมือนจะใช่” เกาจวิ้นเว่ยก็พูดนิ่งๆ ว่า “แม่งเสียอารมณ์จริงๆ กำลังอยากจะให้พวกมันได้เห็นเย่เฉินแขนขาหักอยู่เลย！”
เกาเจี้ยนจูนตอบ “ง่ายๆ แกไปหาน้ำมา แล้วสาดไปให้มันฟื้น！ละครฉากที่จัดการไอ้เย่เฉิน พวกมันสองแม่ลูกจะต้องมาเป็นพยาน”
เห็นภรรยาและแม่ยายตนเองหลับไป ดย่เฉินก็ไม่กังวลอะไรอีก แล้วก็ยิ้มพูดว่า “พวกกระจอกอย่างพวกมึงอะหรือ? อยากจะจัดการกู?”
เกาเจี้ยนจูนก็เล็งปืนพูดกับเขาว่า “ไอ้เย่เฉิน จะตายอยู่แล้วมึงยังจะอวดดีอีกหรือวะ? กูจะดูสิว่า มึงจะเก่ง หรือว่าลูกกระสุนกูจะเร็วกว่า？！”
เกาจวิ้นเว่ยมีอารมณ์บ้าง พูดโอหังว่า “ไอ้เย่เฉิน ถ้าตอนนี้มึงมาคุกเข่าขอร้องกู จากนั้นก็หักขาตัวเองทั้งข้างเสีย บางทีกูอาจจะช่วยจบชีวิตมึงให้เร็วขึ้นก็ได้”
ในสายตาเขา ต่อให้ถลกหนังถลกเส้นเอ็นเย่เฉิน ก็ไม่พอให้หายแค้น
เขาแค้นจนอยากจะดื่มเลือดเย่เฉิน กินเนื้อเย่เฉิน แล้วก็สับเย่เฉินเป็นชิ้นๆ ไปให้หมากิน！
ได้ยินดังนั้น สายตาเย่เฉินก็เย็นยะเยือก เขาแค่เกร็งมือทั้งสองข้าง กุญแจมือที่ทำด้วยเหล็กกล้านั้น ก็หักออกเป็นชิ้น
สองพ่อลูกตระกูลเกาก็ตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น！
นี่มันตัวประหลาดอะไรวะเนี่ย？！ถึงได้หักกุญแจมือออกได้？！
เกาจวิ้นเว่ยก็ตกใจจนรีบพูดว่า “พ่อ ไอ้นี่มันไม่ปกติ รีบยิงมันให้ตายเลย！”
ในตอนนี้ เย่เฉินกูพูดนิ่งๆ ว่า “มาตอนนี้ อยากจะยิงกูให้ตายงั้นหรือ? มันสายไปแล้ว！”
พูดจบ เขาก็ยกมือเบาๆ ในมือของเขาก็ถือยันต์ฟ้าร้องอยู่
สิ่งนี้ ก็คือ ยันต์ฟ้าร้อง ที่ล่อสายฟ้ามาฟาดวีจิ้งไห่จนตายในตอนนั้น！
เกาเจี้ยนจูนก็งง ไม่รู้ว่าในมือของเย่เฉินนั้นถืออะไรอยู่
แต่ว่าสัญชาตญาณบอกเขาว่า สิ่งนี้มันแปลกๆ ！
ดังนั้น เขากลัวสถานการณ์มันจะเปลี่ยนไป ก็เลยรีบลั่นไกปืน！
ในตอนนี้ เย่เฉินก็ตะโกนว่า “สายฟ้าจงมา！”
พอสิ้นเสียง ทั้งร่างของเขาก็กลายเป็นสายฟ้าวนเวียนไปมา รัศมีส่องแสงไปไกล ราวกลับเป็นเทพมังกร！
สายฟ้าที่สาดแสง ปรากฏตามคำสั่ง！
ในห้องก็สว่างดั่งกลางวันในชั่วพริบตา！
สองพ่อลูกตอบสนองแทบไม่ทัน ก็เห็นว่าตรงหน้ามีแสงสีขาวสาดเข้ามา จากนั้น เสียงสายฟ้าฟาดก็ดังขึ้นในหูอย่างไม่หยุด！
ทั้งสองคนรู้สึกว่าตนเองอยู่บนทะเลสายฟ้าบนฟากฟ้า น่ากลัวอย่างมาก ตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง！
————