ถังซีเดินเข้าลิฟต์ไปอย่างสง่างาม ไปที่ชั้นสี่ และเนื่องจากลิฟต์เป็นลิฟต์แก้วที่โปร่งใส เธอจึงมองเห็นว่านักออกแบบทุกคนกำลังทำงานยุ่งเหมือนผึ้งงาน ยกเว้นคนที่กำลังต้อนรับลูกค้า เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ถังซีก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ ดูเหมือนว่าเธอจะประสบความสำเร็จแล้ว!
เมื่อลิฟต์มาหยุดที่ชั้นสี่ ถังซีก็ไปที่ห้องทำงานฉู่หลิง ฉู่หลิงเงยหน้ามองถังซี แล้วก้มหน้าทำงานต่อไป
ถังซีเคยชินกับท่าทีเฉยเมยของฉู่หลิงแล้ว เธอนั่งลงตรงกันข้ามฉู่หลิงและถามว่า “คุณหาอาคารสำนักงานใหม่ที่เหมาะสมได้แล้วหรือยัง”
“ยังเลย แต่ผมคิดว่าเราน่าจะเช่าอาคารใกล้ๆ นี้ได้ และใช้อาคารนี้เป็นสำนักงานใหญ่ของเดอะควีน” ฉู่หลิงมองหน้าถังซี “ถ้าได้อย่างนั้น เราจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องการย้าย”
ถังซีเลิกคิ้ว เธอไม่มีปัญหากับข้อเสนอนี้ พื้นที่ในอาคารหลังนี้เพียงพอหากไม่มีลูกค้ามากนัก แต่ตอนนี้ลูกค้าจำนวนมากต้องมารออยู่ที่ห้องโถงรับรอง พวกเขาจึงต้องการสถานที่ที่กว้างขวางกว่านี้ ถ้าหากเช่าอาคารใกล้ๆ นี้ได้ เดอะควีนก็จะได้ต้อนรับลูกค้าในอาคารหลังนั้น และสามารถให้บริการพิเศษแก่ลูกค้าวีไอพีที่ซื้อสินค้าของเดอะควีนเกินกว่าหนึ่งล้านหยวนได้อย่างเหมาะสม
“คุณไปคุยกับเจ้าของอาคารได้เลย ถ้าไม่มีปัญหาอะไรคุณก็จัดการเช่า สำหรับเรื่องค่าเช่าก็ขึ้นอยู่กับคุณเห็นสมควร” ถังซีกล่าว เธอหยิบภาพสเก็ตช์งานออกแบบออกมาจากกระเป๋าถือส่งให้ฉู่หลิง “ช่วยดูภาพสเก็ตช์นี้หน่อยสิ มีชื่อว่า ‘มวลบุปผชาติผลิบาน’“
ฉู่หลิงมองดูภาพสเก็ตช์งานออกแบบแล้วเลิกคิ้ว “ชุดแต่งงานเหรอ”
ถังซียิ้ม ฉู่หลิงพยักหน้า “ไม่เลวนี่ ขอผมดูให้ละเอียดกว่านี้ก่อน”
ถังซีหยิบแล็ปท็อปออกมา เปิดภาพสเก็ตช์งานออกแบบในรูปแบบดิจิทัลให้เขาดูแล้วถามว่า “คุณคิดว่ายังไง”
ฉู่หลิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “สวยมาก คุณนำออกเผยแพร่ในคอลเลกชันฤดูร้อนของเราได้เลย” จากนั้นเขาก็มองหน้าถังซี “ทำไมจู่ๆ ถึงออกแบบชุดแต่งงานล่ะ”
ถังซีและฉู่หลิงกลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว โดยมีเฉียวเหลียงเป็นสื่อกลาง ตอนนี้ทั้งสองจึงล้อเล่นกันได้ เมื่อได้ยินคำถามของฉู่หลิงถังซีก็ยักไหล่ “แน่นอน ก็เป็นเพราะฉันอยากแต่งงานน่ะสิ”
“ได้เลย ผมจะบอกเฉียวเหลียงให้เอง” ฉู่หลิงเก็บภาพสเก็ตช์งานออกแบบใส่ลงในลิ้นชัก พร้อมกับหัวเราะ “ไม่ว่ายังไงเฉียวเหลียงกับแม่เขาก็แทบรอไม่ไหวอยู่แล้ว ที่จะทำให้คุณเป็นภรรยาเฉียวเหลียง”
“น่าเสียดายที่ยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม” ถังซีส่ายศีรษะด้วยท่าทางเสียใจ หันมาสบตาฉู่หลิง “แล้วคุณล่ะ ฉันได้ยินมาว่าคุณหลอกพี่หว่านอีให้มาเล่นเป็นแฟนคุณ และถูกเธอตบเอา”
เมื่อพูดถึงเฮ่อหว่านอี ฉู่หลิงก็เม้มริมฝีปากด้วยท่าทางกระอักกระอ่วนใจ “ใช่ ผมมันแย่ แต่ผมต้องหาวิธีรับมือกับพ่อผมนี่!”
ถังซียิ้ม “ไม่ต้องห่วงหรอกน่า คนที่ใช่ของคุณกำลังรอคุณอยู่ เหมือนอย่างพี่ลู่หลีกับพี่เหวินนิ่งไงล่ะ สองคนนั้นเขาหวานกันเหลือเกินตอนนี้”
“สองคนนั้นเป็นข้อยกเว้น พวกเขาน่าจะได้คบกันมาตั้งแต่เมื่อสิบปีที่แล้ว ผมเองยังตั้งตารอดูตอนจบของโรมิโอกับจูเลียตคู่นี้เลย” ฉู่หลิงลูบคาง มองหน้าถังซี “ว่าแต่คุณมาทำไมวันนี้”
“ฉันมานี่เพื่อบอกคุณว่าไม่ต้องรับคำสั่งซื้อใดๆ อีกแล้วในช่วงนับจากนี้ไป เราจะไม่รับคำสั่งซื้ออีกก่อนที่วันหยุดเทศกาลตรุษจีนจะสิ้นสุดลง เรายังไม่ได้ให้วันหยุดแก่พนักงานเลย ฉันอยากให้พวกเขามีวันหยุดยาว” ถังซียิ้ม “คุณก็รู้ ฉันเป็นเจ้านายที่ดี และคุณเองก็ควรกลับบ้านไปเยี่ยมครอบครัวด้วย”
ฉู่หลิงจ้องหน้าถังซีซึ่งกำลังยิ้มเหมือนสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ แล้วหรี่ตาลง “แค่นี้เหรอ”
ถังซียักไหล่ ลุกขึ้นพร้อมกับมองหน้าเขา “แน่นอน ไม่ใช่แค่นี้ แต่ฉันมีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับคุณ! อยากฟังเรื่องไหนก่อน”
“ข่าวร้าย” ฉู่หลิงกอดอก มองเธอด้วยสีหน้าที่เดาอารมณ์ไม่ถูก “พูดมาเลย ผมรับได้ทุกเรื่อง”
“ข่าวร้ายก็คือ หนิงเหยี่ยนมีแผนจะสร้างภาพยนตร์ ตอนนี้สรุปเรื่องเงินทุน ทีมงาน และกองถ่ายเรียบร้อยแล้ว การถ่ายทำจะเริ่มขึ้นหลังตรุษจีน ฉันจำเป็นต้องเริ่มถ่ายทำด้วย ภาพยนตร์เรื่องนี้มีนักแสดงนำหญิงสองคน เพราะฉะนั้นการถ่ายทำน่าจะใช้เวลาไม่นาน คาดว่าจะประมาณสามเดือน ในช่วงเวลานั้นฉันก็คง…”
“ไม่ได้เข้าบริษัท” ฉู่หลิงขัดจังหวะเธออย่างเย็นชา
ถังซีพยักหน้า “ใช่”
“แล้วแฟชั่นโชว์ฤดูร้อนของเราล่ะ คุณต้องปรากฏตัวในแฟชั่นโชว์ชุดสำคัญของเรา เพราะคุณคือตัวแทนภาพลักษณ์ของบริษัทเรา อย่าบอกนะว่าจะไม่มาร่วม!” แฟชั่นโชว์ฤดูร้อนจะจัดขึ้นในเดือนมีนาคม ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่เธอจะถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้!
ถังซีกล่าวว่า “ฉันแน่ใจว่าหนิงเหยี่ยนจะยอมให้ฉันออกมาจากกองถ่ายในช่วงเวลานั้น ฉันจะเข้าร่วมงานแฟชั่นโชว์ของบริษัทตัวเองอย่างแน่นอน ฉันแค่มาบอกคุณว่าฉันจะไม่ได้เข้ามาที่บริษัทบ่อยๆ ในช่วงสองสามเดือนนับจากนี้ไป”
ฉู่หลิงคำราม “คุณพูดอย่างกับว่าคุณเข้าบริษัทบ่อยๆ อย่างนั้นแหละ”
ถังซีอึ้ง “…” อ้าว นี่เพื่อน ช่วยรักษาหน้าฉันหน่อยได้ไหม!
ฉู่หลิงกลอกตาไปมา แล้วถามอย่างใจร้อน “แล้วข่าวดีล่ะ”
“ข่าวดีก็คือ ฉันออกแบบเสื้อผ้าได้หลายเซตแล้ว และส่งงานไปที่อีเมลของคุณแล้วด้วย ช่วยดูให้หน่อย” ถังซีกล่าวอย่างมั่นใจ แม้ช่วงนี้ธุระจะยุ่งมากแต่เธอก็ไม่ลืมเรื่องงาน เธอใช้เวลาและพลังงานอย่างมากไปกับภาพสเก็ตช์งานออกแบบเหล่านั้น ซึ่งชุดที่เธอนำมาให้ฉู่หลิงดูเมื่อกี้ คือชุดที่เธอชอบมากที่สุด และเธอรู้สึกยินดีมากที่ฉู่หลิงชมเชยการออกแบบชุดนั้น! ถ้าเป็นแบบนี้ชุดอื่นๆ ก็คงไม่มีปัญหาเช่นกัน!
ฉู่หลิงเข้าสู่ระบบไปยังกล่องจดหมายอีเมล เปิดดูภาพสเก็ตช์งานออกแบบที่ถังซีส่งมาให้อย่างละเอียดแล้วเลิกคิ้ว “ไม่เลวเลย”
ถังซีดีใจมากที่เขาชื่นชอบผลงานของเธอ เธอกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “แน่นอน ก็ฉันมีพรสวรรค์ทางนี้นี้”
“แล้วทำไมไม่ลงชื่อตัวเองกำกับไว้ด้วยล่ะ ถ้าหากใครๆ รู้ว่าเซียวโหรวไม่เพียงเป็นตัวแทนภาพลักษณ์ของเดอะควีน แต่ยังเป็นหัวหน้าดีไซเนอร์และนายใหญ่ของบริษัทอีกด้วย ผลิตภัณฑ์ของเดอะควีนจะยิ่งขายดีมากขึ้นไปอีก”
ถังซีส่ายศีรษะอย่างไม่เห็นด้วย “คุณไม่คิดหรือว่าจะเป็นการดีกว่า ถ้าฉันจะยังไม่มีประวัติสวยหรูเป็นที่รู้จักของผู้คนทั่วไป ตอนนี้ฉันไม่ควรมีชื่อเสียงมากนัก ถ้าฉันมีประวัติโดดเด่นเกินไป ก็จะมีแต่ปัญหาเข้ามาหาฉัน”