อย่าสนเลขตอนคะมันผิดแต่เนื้อหาต่อเนื่องกันจากตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1997
สมาชิกใหม่ทีมไดมอนด์
ที่แท้ก็หึงแรง?
ป๋อจิ่วรู้สึกว่าท่านเทพช่างน่ารักเหลือเกิน ต้องรู้กันว่าหลังจากที่เขา
โตแล้ว เธอก็ไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้อีกเลย
เว้นแต่ตอนที่โฮชิโนะอยู่ด้วย จึงยังพอจะเห็นได้บ้าง
ปกติแล้วท่านเทพมักจะทำให้เธอรู้สึกว่าไม่เหมือนมีแฟน แต่เหมือน
มีคนที่คุมให้เธอเรียนหนังสือมากกว่า
ตอนนี้เห็นที เขายังคงมีความเป็นเจ้าหญิงน้อยขี้หึงอยู่เหมือนเดิม
ป๋ อจิ่วไม่เคยลืมว่าตอนนั้นข่มขู่เธออย่างไร เช่นว่า ‘ป๋ อเสียวจิ่ว ถ้า
เธอออกไปเล่นกับคนอื่นอีกนะ ก็ไม่ต้องมาเล่นกับฉันอีก’
เวลานี้ก็ยังพูดเหมือนเดิม แค่เปลี่ยนน้ำแต่ไม่เปลี่ยนตัวยาที่ต้ม
ป๋อจิ่วยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ไม่สนว่าตัวเองจะถูกควบคุมมากมาย
เพราะหลายปีที่ผ่านมา กว่าเธอจะมีคนมาคอยคุม เรียกว่าไม่ง่ายเลย
แม้แต่หัวใจก็มีที่ที่วางใจมอบให้ได้แล้ว…
พวกเรามักพูดกันว่า เวลามีความรัก อย่าเอาทุกสิ่งทุกอย่างของเรา
มอบให้อีกคน
แต่ป๋ อจิ่วคิดว่านั่นเป็นเพราะเรายังไม่ได้เจอคนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
เลยสักนิดตั้งแต่เด็กจนโต คนที่มักมีลูกอมให้เราเสมอเมื่อเราอยากกิน
คนที่ไม่เคยบังคับให้ทำอะไรที่ไม่ชอบ ไม่ว่าคนอื่นจะมองอย่างไร
แต่ในหัวใจเขาเราก็ยังเป็นเรา
ป๋ อจิ่วกังวลใจมานานว่าหากตัวตนของเธอถูกเปิดเผยจะทำอย่างไรดี
มาเวลานี้เธอเข้าใจแล้ว เพราะไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร เขาก็รับได้
ทั้งนั้น
การถูกกอดช่างให้ความรู้สึกดี แม้ว่าจะต้องทำแบบทดสอบวิชาฟิสิกส์
ที่เธอแสนจะเกลียด แต่ก็ยังได้กลิ่นมินต์อ่อน ๆ จากตัวเขา
เมื่อหวนคิดดู เธอต้องสูญเสียหลายสิ่งหลายอย่างไป
โลกนี้เคยแตกสลาย ยังดีที่มีเขาอยู่ด้วย…
หากเทียบกับบรรยากาศหอมหวานในห้องทำงานแล้ว การรับสมาชิก
ใหม่ดูจะตึงเครียดยิ่งกว่า แต่ละคนมองคะแนนตัวเอง คนที่อยู่ในห้า
อันดับแรกจะมีโอกาสเท่านั้น ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าได้
หลินเฟิงถือบันทึกคะแนนไว้พลางค้ำมือข้างหนึ่งบนโต๊ะ กวาดสายตา
มองไปโดยที่คลุมเสื้อทีมไว้บนตัว ก่อนจะอ่านชื่อของผู้เข้ารอบ
คนที่ถูกเรียกชื่อต่างรู้สึกเหลือเชื่ออย่างเห็นได้ชัด โดยเริ่มจากที่ 5
จนถึงที่ 2 พวกนี้อายุไม่เยอะ น่าจะเพิ่งเข้ามัธยมปลาย แต่สิ่งที่พวก
เขาอยากรู้ก็คือใครได้ที่ 1
“Bey” หลินเฟิงดึงมือกลับมา สายตาจ้อง ‘เด็กผู้ชาย’ ที่สะพายเป้ มุม
ปากแฝงแววสนุก
มั่วเป่ ยอึ้งเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินเข้าไปหา
คนแถวนั้นเข้าใจว่าเมื่อกี้ตัวเองสู้กับตัวประหลาดแบบไหน
กดเร็วเป็นอันดับ 1 ผลงานดีเลิศเหนือใคร เด็กคนนี้ทำได้อย่างไร?
“เอาละ คนที่ถูกเรียกชื่อตามฉันมากรอกแบบฟอร์ม” หลินเฟิงตบมือ
เดินนำเด็กใหม่ทั้งห้าไป
เมื่อมาถึงครึ่งทางก็หันไปมองมั่วเป่ ยครู่หนึ่ง “น่าสนใจแฮะ”
มั่วเป่ยรู้สึกว่าอีกฝ่ายมองตัวเองอย่างแปลก ๆ แต่คนหน้านิ่งอย่างเธอ
ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกไป
หลินเฟิงยิ่งยิ้มกว้างขึ้น ไม่รู้ว่าถ้าหัวหน้ารู้ว่าหนึ่งในเด็กใหม่มีเจ้าหนู
คนนี้อยู่ด้วยจะรู้สึกอย่างไร
“เขียนชื่อ อายุ เพศ แล้วก็ข้อมูลติดต่อ รวมถึงที่อยู่ทางบ้านลงไปใน
ฟอร์มฉบับนี้” หลินเฟิงวางกระดาษลงบนโต๊ะ “แล้วก็ขอข้อมูลผู้
ติดต่อหนึ่งคน”
เดิมก็เป็นเพียงขั้นตอนปกติ แต่เมื่อหลินเฟิงเดินไปอยู่ข้างตัวเจ้าหนู
ก็เห็นเจ้าตัวก้มหน้าเขียนคำว่า ‘ผู้หญิง’ ปากเขาถึงกับอ้ากลมเป็นรูป
ตัวโอ เมื่อกี้เจ้าแบล็กพูดถูกจริงด้วย…
ตอนที่ 1998
ให้แบล็กพีชดูแลน้องแล้วกัน
เพศของเด็กคนนี้อยู่เหนือความคาดหมายของหลินเฟิง
ดังนั้นเขาจึงได้แต่ให้ 4 คนที่เหลือกลับไปก่อน
ในห้องเก็บเอกสารเหลือแค่หลินเฟิงและมั่วเป่ยจ้องตากันอยู่ ฝ่าย
หลังแบกเป้ของตัวเอง เงยหน้ามองดูนาฬิกาบนผนังเป็นครั้งที่สาม
หลินเฟิงส่งเครื่องหมายคำถามและตกใจเป็นชุดลงในกรุ๊ปวีแชท
อยากถามเพื่อนคนอื่น ๆ ว่าได้มาเจอสมาชิกใหม่ที่เป็นเด็กผู้หญิง
หน้าน้ำแข็ง ทำไงดี?
หอพักก็ไม่ได้เตรียมไว้ให้
ก่อนหน้านี้สูบบุหรี่ก็ตามอำเภอใจ ตอนนี้คงต้องระวังแล้ว
ดูท่าทางยังเด็กอยู่มาก…
“น้องอายุ 13 ปีเหรอ?” หลินเฟิงถาม
มั่วเป่ ยตอบ “13 ปีครึ่ง”
“ตอนพี่เป็นเด็กก็ชอบบอกอายุตัวเองให้มากกว่าเดิม จะได้ดูเป็นผู้ใหญ่
พี่เข้าใจดี” หลินเฟิงทำหน้าแบบเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อน
ยื่นมือออกไปกะจะตบบ่าอีกฝ่าย แต่ท้ายสุดเมื่อนึกถึงเพศของเธอ ก็
ดึงมือกลับมา “ครอบครัวอนุญาตให้เล่นเกมเหรอ?”
“แม่ไม่สน” มั่วเป่ ยพูดมาถึงตรงนี้ก็ชะงัก “แต่พี่ชายสนับสนุนมาก
เดี๋ยวเขากับแม่จะมารับ”
หลินเฟิงเลิกคิ้ว “พ่อน้องล่ะ?”
“ไม่เห็นด้วย” มั่วเป่ ยช้อนตามอง “พ่อคิดว่าเล่นเกมจะทำให้เสียการ
เรียน ผู้ชายเล่นไม่เป็นไร แต่ผู้หญิงไม่ควรเล่น”
หลินเฟิงสะอึก มั่วเป่ ยรู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของเธอ จึงเอ่ยต่อว่า “พ่อ
ไม่สนหรอก ถ้าหาเงินได้”
ตอนแรกที่เห็นฝีมือเด็กคนนี้เล่นเกม หลินเฟิงก็คิดว่าคงเหมือนเจ้า
แบล็ก
ตอนนี้ดูท่าทาง ทุกคนคงโตมาในครอบครัวที่ไม่เหมือนกัน
ทำให้เขานึกถึงลั่วลั่วขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาด เธอคนนั้นก็คงเป็น
อย่างนี้ คงเริ่มจากไม่มีเงินตอนที่เป็นเด็กฝึก
ใครล่ะจะอยากขาดเงิน
หลินเฟิงเก็บเอกสารมา “วันมะรืนมารายงานตัว แล้วจะให้เซ็นสัญญา
ต่อไปน้องจะเป็นเด็กฝึกของทีมไดมอนด์ เงินเดือนอาจไม่เยอะ แต่
ถือว่าสูงที่สุดในบรรดาทีมทั้งหลายแล้ว เพราะหัวหน้าทีมพวกเรา
รวยมาก”
มั่วเป่ ยได้ยิน จึงถามขึ้นว่า “คือฉันเข้าทีมได้แล้วใช่ไหมคะ?”
“ตรงช่องผู้ปกครองอนุญาตก็มีแม่กับพี่ชายรับรองให้ไม่ใช่เหรอ?”
หลินเฟิงยิ้ม “พ่อพี่ก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน แต่แม่พี่เป็นคนอนุญาต”
มั่วเป่ ยในเวลานี้มีสภาพเป็นเด็ก เธอสะพายเป้ เส้นผมปรกสีดำปรก
ลงมา ทำให้ดูตัวเล็กและเย็นชายิ่งขึ้น
“ต่อไปแบล็กพีชจะเป็นคนดูแลน้อง” หลินเฟิงพูดพลางแบ่งกลุ่มให้
เด็ก จะให้ผู้ชายห่าม ๆ อย่างพวกเขาดูแลได้ไงล่ะ! ยังไงก็เป็นเด็ก
ผู้หญิง
จะว่าไป เด็กผู้หญิงสมัยนี้เล่นโหดกว่าผู้ชายเยอะ ต่อไปเกมเลเจนด์
จะกลายเป็นบัลลังก์ของผู้หญิงหรือเปล่า คิดแล้วก็ตัวสั่น
ต่างไปจากอาการคิดมากของหลินเฟิง มั่วเป่ ยได้ยินคำพูดของเขา
แล้ว มุมปากยกยิ้มทันที ก่อนจะลูบศีรษะตัวเอง
หากเทพ Z เป็นคนดูแลเธอ ต่อไปต้องโดนลูบหัวบ่อยแน่ …
ในวันเดียวกัน ฉินกรุ๊ปประกาศคะแนนความเร็วมือ พวกนักข่าวจะ
ได้ไม่ตามขุดค้นอีก ทุกคนต่างจับตามองอายุลูกทีมคนใหม่โดย
ละเลยเพศไป ทำให้ไม่ค่อยมีใครรู้ว่า Bey เป็นผู้หญิง
หลังจากที่หลินเฟิงจัดเก็บเอกสารเรียบร้อยแล้ว ก็พูดกับป๋อจิ่วคร่าว ๆ
“เด็กคนนี้เหมือนลั่วลั่วเลย”
ป๋ อจิ่วแววตาหวั่นไหวเมื่อได้ยิน “ได้เวลานัดคนมาเจอกันแล้ว เอา
วันนี้แล้วกัน อาศัยที่ทีมเซียงหนานยังอยู่ในเมืองเจียงเฉิง รีบนัด
เพื่อนนายมา”