ตอนที่ 692 คนเดียวกัน
ซิงเหอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “คุณพูดว่าอะไรนะคะ”
ถึงแม้ว่าเธอจะเตรียมใจไว้แล้วแต่พอได้รับการยืนยันจริงๆ เธอก็ยังรู้สึกว่ามันเหลือเชื่ออยู่ดี เธอเป็นเป็นญาติกับตระกูลเฉินจริงๆ!
แม่ของเธอคือลูกสาวคนที่สองของตระกูลเฉิน ซิงเหอตกตะลึงจนพูดไม่ออก
“เป็นเรื่องจริงใช่ไหม!” อาลิอุทานด้วยความประหลาดใจปนยินดี คนที่เหลือก็ประหลาดใจเหมือนกับเธอ
คุณหมอพยักหน้าเพื่อยืนยัน “เป็นเรื่องจริงครับ พวกเขาเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด นี่คือผลตรวจ”
คุณหมอส่งผลตรวจให้พวกเธอดู ซิงเหอรีบรับมันมาและอ่านอย่างรวดเร็ว…
มันเป็นเรื่องจริง เธอเกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสเฉินทางสายเลือด เขาเป็นคุณตาของเธอและเธอก็เป็นหลานสาวของเขา คุณแม่ของเธอคือคุณหนูคนที่สองของตระกูลเฉิน
ในที่สุดเธอก็ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับคุณแม่มากขึ้น ทุกอย่างรู้สึกเหมือนความฝันสำหรับซิงเหอ
“ซิงเหอ” อาลิมองเธอด้วยความเป็นห่วง “เธอโอเคไหม”
ซิงเหอหายตกใจและตอบเบาๆ “ฉันสบายดี”
“เธอไม่มีความสุขเหรอ” อาลิถามเธอเพราะปฏิกิริยาของเธอดูสงบนิ่งเกินไป พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าเธอรู้สึกยังไง
ซิงเหอยิ้มเล็กน้อย “ไม่ ฉันดีใจที่มันเป็นเรื่องจริง”
“ดีแล้ว เพราะฉันก็ดีใจแทนเธอเหมือนกัน” อาลิหัวเราะ
แซมพูดแทรก “ยินดีด้วยนะซิงเหอ! คุณเจอครอบครัวของตัวเองแล้ว”
“ใช่แล้ว ยินดีด้วย” แคนส์กับวูล์ฟก็เสริมด้วยความจริงใจ
“ขอบคุณนะทุกคน” ซิงเหอพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าไม่ใช่เพราะคิดที่ยอดเยี่ยมของทุกคน พวกเราก็คงไม่ได้มาทำอะไรแบบนี้”
ถ้าเธอจัดการเรื่องนี้คนเดียว เธอคงไม่คิดเหรอกว่าแม่ของเธอจะเป็นลูกสาวคนที่สองของตระกูลเฉิน ไม่ว่าอย่างไรนี่ก็เป็นเรื่องที่ซ้ำซากเกินไป แต่บางครั้งชีวิตก็น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านิยาย
บางทีทุกอย่างคงถูกกำหนดไว้แล้วว่าซิงเหอจะได้เดินทางมาในครั้งนี้เพื่อตามหาแม่ของเธอและค้นพบความจริง ด้วยผลตรวจที่อยู่ในมือเธอ ความตั้งใจของซิงเหอที่จะหาแม่ของเธอให้พบก็เพิ่มขึ้น!
ไม่ว่าอย่างไรคนที่เธอกำลังตามหาก็ไม่ใช่เพียงลูกสาวคนที่สองของตระกูลเฉินอีกแล้ว แต่เป็นแม่ของเธอเช่นกัน
ซิงเหอประกาศด้วยความตื่นเต้น “พวกเราจะกลับประเทศจีนพรุ่งนี้ เราต้องไปบอกเรื่องนี้ให้ตระกูลเฉินรู้”
“เห็นด้วย!” อาลิและคนที่เหลือพยักหน้า ไม่ว่าซิงเหอจะตัดสินใจอย่างไร พวกเขาก็จะทำตามเนื่องจากพวกเขามาที่นี่ตามคำสั่งของประธานาธิบดีของประเทศ Y เพื่อมาปกป้องเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
พูดง่ายๆ ก็คือซิงเหอไม่ใช่แค่น้องสาวของประธานาธิบดีของประเทศ Y เท่านั้นแต่ยังเป็นหลานสาวคนเดียวของท่านผู้หญิงของประเทศจีนอีกด้วย เธอเป็นผู้หญิงที่มีอำนาจมากที่สุดในโลกจริงๆ แถมยังเป็นคนที่ฉลาดที่สุดด้วย
อย่างไรก็ตามเธอเป็นมากกว่านั้นสำหรับอาลิและคนที่เหลือ พวกเขาดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกับเธอ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รับคำสั่งโดยตรงจากประธานาธิบดี พวกเขาก็จะอุทิศชีวิตเพื่อปกป้องและช่วยเหลือซิงเหอ
พวกเขาตัดสินใจที่จะช่วยเธอตามหาแม่และจัดการกับตระกูลเฮ่อหลานไปด้วยในระหว่างนั้น
ตอนที่ 693 ด้านอัปลักษณ์ของตระกูลเฮ่อหลาน
ไม่ว่าจะเสี่ยงแค่ไหนพวกเขาก็เต็มใจที่จะสู้ไปกับเธอ ซิงเหอจะจดจำและรักษามิตรภาพของพวกเขาไปตลอดชีวิต
หลังจากที่แน่ใจแล้วว่าแม่ของเธอคือลูกสาวคนที่สองของตระกูลเฉิน ซิงเหอก็ไม่ได้ดูตื่นเต้นมากนัก แต่เธอกลับพาอาลิและคนที่เหลือไปพบอีเฉิน เธอไม่รู้ว่าทำไมอีเฉินถึงต้องการพบเธอ แต่เธอแน่ใจว่ามันจะต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฮ่อหลาน
ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงจุดนัดพบซึ่งอีเฉินยืนรออยู่ก่อนแล้ว ขณะที่เธอลงจากรถ อีเฉินก็รีบเดินเข้ามาและทักทายเธออย่างเป็นธรรมชาติ
ซิงเหอถาม “พวกเรามาที่นี่ทำไม”
“เงียบแล้วตามผมมาก่อน!” อีเฉินสั่งอย่างลึกลับขณะที่เขานำทางพวกเธอไปยังตึกสูงระฟ้า กลุ่มของซิงเหองุนงงแต่พวกเธอก็เดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย พวกเธอขึ้นไปที่ชั้นสูงมาก กลุ่มของอาลิไม่ไว้ใจอีเฉินและท่าทางลึกลับของเขา แต่ซิงเหอเดินตามหลังเขาไปอย่างมั่นใจโดยไม่กลัวว่านี่จะเป็นกับดักบางอย่าง
ในที่สุดอีเฉินก็มาหยุดอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง ซิงเหอถามเบาๆ “ที่นี่คือที่ไหน”
“เข้ามาแล้วคุณก็จะรู้เอง” อีเฉินเปิดประตูแล้วก้าวยาวๆ เข้าไปเป็นคนแรก คนที่เหลือตามเข้ามาแล้วพวกเขาก็ตระหนักว่ามันเป็นเพียงห้องธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ
หลังจากปิดประตูอีเฉินก็อธิบาย “นี่เป็นที่ซ่อนตัวของผม เหตุผลที่ผมเรียกพวกคุณมาที่นี่ก็เพราะผมมีบางอย่างที่ต้องการให้พวกคุณเห็นหลังจากนี้”
“มันคืออะไร” ซิงเหอกดดัน
อีเฉินพูดอย่างเย็นชาพร้อมกับแสยะยิ้ม “ด้านอัปลักษณ์ของตระกูลเฮ่อหลาน”
ซิงเหอเลิกคิ้วขึ้น
แซมถามอย่างหงุดหงิด “ด้านอัปลักษณ์อะไร”
“ตามผมมา” อีเฉินพาพวกเขาเข้าไปในห้องที่ดูเหมือนจะเป็นห้องนอนของเขา หลังจากเข้ามาในห้องพวกเขาก็สังเกตเห็นกล้องส่องทางไกลที่หน้าต่าง
อีเฉินเลิกผ้าม่านขึ้นเล็กน้อยและปรับกล้องส่องทางไกลขณะที่เขาพูด “จากตรงนี้คุณสามารถมองเห็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแองเจิลที่บริหารโดยตระกูลเฮ่อหลานได้ ปีที่ผ่านมานี้ผมคอยเฝ้าสังเกตมันและได้เห็นด้านที่น่าเกลียดมากมายของพวกเขา ผมเรียกคุณมาวันนี้ก็เพื่อที่จะให้คุณได้เห็นสิ่งนั้นด้วยตัวเอง”
ซิงเหอเดินเข้าไปแล้วอีเฉินก็ขยับเพื่อเว้นที่ว่างให้เธอ ซิงเหอก้มหัวลงเพื่อมองผ่านกล้องส่องทางไกลไปยังบ้านเด็กกำพร้าขนาดใหญ่ประมาณหลายร้อยเมตรที่อยู่ข้างหน้าเยื้องไปทางซ้ายนิดหน่อย
บ้านเด็กกำพร้าทั้งใหญ่โตและสวยงาม มีเด็กหลายคนเล่นกันอยู่บนสนามหญ้า คนงานของบ้านเด็กกำพร้ากำลังยุ่งอยู่กับงานของพวกเขา ซิงเหอยังสามารถเห็นเด็กๆ เรียนหนังสืออยู่ในห้องเรียนอีกด้วย เธอมองไปทั่วบริเวณแต่ก็ไม่เห็นอะไรที่ดูน่าสงสัย
ถ้าให้พูดถึงสิ่งที่ดูผิดที่ผิดทางก็น่าจะเป็นรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่จอดอยู่ข้างๆ ทางเข้าบ้านเด็กกำพร้า ข้างหลังรถเปิดอ้าอยู่ มีของมากมายอยู่ในนั้นถึงแม้ว่ามันจะเต็มแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามดูเหมือนจะไม่มีใครให้ความสนใจกับของที่เหลืออยู่ในรถบรรทุกเลย ถึงแม้จะมีคนงานอยู่รอบบริเวณนั้น พวกเขาก็ยืนคุยกันแทนที่จะขนของที่เหลือออกจากรถ นี่ทำให้ซิงเหอเกิดความสงสัย
เธอยืนขึ้นตรงๆ และถามอีเฉิน “มีบางอย่างผิดปกติกับรถบรรทุกคันนั้นใช่ไหม”
อีเฉินจ้องมองเธอด้วยความตกใจสุดขีดและอ้าปากค้าง “ทำ… ทำไมคุณถึงรู้ล่ะว่ามีบางอย่างผิดปกติกับรถบรรทุกคันนั้น!”