SD:บทที่ 112 บางสิ่งผิดปกติ
หลังจากไต่ตรองความสัมพันธ์ระหว่าง ซูฉิวไป่ กับตระกูลกู่ ชายคนนั้นเฝ้าดู กู่เทียน ตลอดเวลาที่เขาพูด กู่เทียน กำลังตกอยู่ในความคิด หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เงยหน้าขึ้น
“มีใครรู้เรื่องนี้บ้างไหม”
“ไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีกแล้วครับ ผมได้ตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมด ในเมืองอย่างลับๆแล้ววีดีโอเฝ้าระวังทั้งหมดถูกนำออกมาแล้ว”ชายคนนั้นตอบโดยไม่ลังเล
“ OK ทำลายวีดีโอทั้งหมดนั่นซะ” กู่เทียน สูดหายใจลึกและตัดสินใจทำเรื่องสำคัญลงไป บางทีอาจเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นเดาได้ว่า กู่เทียน จะพูดแบบนี้ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจเลย
“แอบเตือนเด็กน้อยจากตระกูลโจว เขาต้องไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ ซูฉิวไป่ ยืมรถของเขา…เอาล่ะต่อไปจะไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้อีก!”
ในที่สุด กู่เทียน ก็มองออกไปที่หน้าต่างและออกคำสั่ง ชายคนนั้นพยักหน้าและออกจากห้องไปเหลือเพียง คนเดียวที่อยู่ในนั้น
แม้ว่า กู่เทียน จะได้ตัดสินใจแล้วแต่เขายังคงลังเล สุดท้ายแล้วเรื่องนี้สำคัญมาก ก่อนหน้านี้เขาเคยกังวลว่าคนๆนั้นจะเป็น ซูฉิวไป่ แต่ไม่คาดคิดว่าความกังวลของเขาจะเป็นจริง
หลังจากนั้นอีก 10 นาทีต่อมาเขาก็โทรหา กู่เฉิงหยา
ในเวลานี้ ซูฉิวไป่ เพิ่งออกจากพิพิธภัณฑ์ กู่เฉิงหยา รู้สึกประหลาดใจที่ปู่ของเธอโทรมาหาในเวลานี้ เธอรับโทรศัพท์ทันที
“ตอนนี้เฉิงหยา อยู่กับ ซูฉิวไป่ ที่เมืองชิงเหอหรือเปล่า?” กู่เทียนถามโดยไม่ลังเล
กู่เฉิงหยา ตกตะลึงเธอไม่เข้าใจว่าทำไมคุณปู่ของเธอจึงใส่ใจเรื่องนี้แต่เธอรีบตอบกลับทันที
“ใช่ค่ะ หนูเพิ่งพบกับเขา”
เมื่อได้ยินคำนี้ กู่เทียน เงียบทันที
“ กลับมาที่ตงไห่ทันที ปู่จะจัดค่ายฝึกซ้อมที่ตงไห่ให้กับเธอ”
กู่เฉิงหยา ตกตะลึงอีกครั้ง
“เกิดอะไรขึ้น?” หญิงสาวถามขึ้น
“เธอไม่อยากรู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับกองทหารจีนเมื่อไม่กี่ปีก่อน?ตอนนี้ปู่จะบอกกับเธอ แต่เธอต้องกลับมาที่นี่ทันที…นอกจากนี้เธอสุขภาพดีแล้วพี่น้องของเธอต้องการความช่วยเหลือ..”
น้ำเสียงของ กู่เทียน ดุดันในทางกลับกัน กู่เฉิงหยา ยังคงรู้สึกลังเล เมื่อก่อนเธอมักจะสงสัยเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เสมอ มันเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาพี่น้องของเธอที่ออกไปทำภารกิจไม่เคยกลับมาอีกเลย แม้เธอจะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ กู่เทียน ไม่เคยบอกเธอ เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะตัดสินใจบอกเธอในวันนี้
ถ้าเป็นในอดีต กู่เฉิงหยา จะไม่ลังเลที่จะกลับไปยังตงไห่ แต่ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าหัวใจของเธอต้องการที่จะกลับไปหรือไม่เธอคิดถึง ซูฉิวไป่ จากนั้นเธอลังเลเป็นเวลา 10 วินาทีก่อนจะตกลงกลับไป
กู่เทียน ไม่แปลกใจเลย เขาตระหนักดีว่าต้องใช้วิธีใดชักชวนหลานสาวของเขากลับมา เพียงแค่เขาต้องการให้เธอออกห่างมาจาก ซูฉิวไป่ เพราะการอยู่ใกล้กับ ซูฉิวไป่ ในตอนนี้ อันตรายเกินไป!
…..
หลังจากที่ ซูฉิวไป่ ออกมาจากพิพิธภัณฑ์เขาวางแผนที่จะไปที่เซี่ยกรุ๊บ อาจารย์ตงฟางและเพื่อนของเขามีคนของ เซียหรงหรง มารับไปที่บริษัทเพื่อตรวจสอบความถูกต้องของโบราณวัตถุ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น
งานแสดงสินค้าจะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป ซูฉิวไป่ ค่อนข้างรู้สึกผ่อนคลายอย่างน้อยก็ช่วยแก้วิกฤตของเซี่ยกรุ๊บได้
ระหว่างทางเขาได้รับโทรศัพท์จาก กู่เฉิงหยา เมื่อเขาได้ยินว่าเธอต้องการกลับไปตงไห่เขารู้สึกตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาเพียงห่างกันไม่ถึง 10 นาทีทุกๆอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว?
อย่างไรก็ตาม กู่เฉิงหยา ได้อธิบายว่าเธอมีเรื่องส่วนตัวที่จะต้องไปจัดการดังนั้นเขาจึงไม่ได้สอบถามเพิ่มเติม เขาคิดจะไปส่งเธอแต่เธอปฏิเสธ
หลังจากที่วางสายเขารู้สึกโล่งอกจริงๆ การจากไปของ กู่เฉิงหยา เป็นสิ่งที่ดี อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป
เมื่อมาถึงเซี่ยกรุ๊บ การตรวจสอบโบราณวัตถุก็เริ่มต้นขึ้น โอกาสนี้ เซียหรงหรง ได้หยิบของเก่าออกมาประมาณ 100 กว่าชิ้น แน่นอนว่าพวกมันส่วนใหญ่มาจากราชวงศ์ชิง ดังนั้นคุณค่าของพวกมันจึงน้อยกว่าราชวงศ์อื่นๆ
เหตุผลที่เซี่ยหรงหรงทำแบบนี้ก็เพื่อระมัดระวังการกระทำของเธอเป็นพิเศษ แน่นอนว่าเรื่องนี้ซูฉิวไป่สนับสนุนเธออย่างสมบูรณ์
หลังจากเดินไปรอบๆและไม่มีอะไรให้ดูเขาจึงวางแผนที่จะเดินออกมาจากบริษัท นักต้มตุ๋นที่หลอกลวงเซี่ยกรุ๊บยังไม่ได้รับการแก้ไข หากเขาไม่สามารถจับนักต้มตุ๋นเหล่านั้นได้เขาคงจะรู้สึกหงุดหงิดใจ
อย่างไรก็ตามเมื่อ ซูฉิวไป่ ขับรถออกมาจากเซี่ยกรุ๊บเขาก็ได้รับโทรศัพท์
“เรามีปัญหา”
เซียหรงหรง เป็นคนโทรมา เมื่อรับสายเธอพูดขึ้นทันที
ตอนนี้เองทำให้หัวใจของ ซูฉิวไป่ กระตุก มีปัญหาอะไร?ของหล่นแตกอย่างนั้นหรอ?
“มีปัญหาอะไรครับ?”
“มาที่นี่ก่อนแล้วค่อยคุยกัน”
เซียหรงหรง ไม่ต้องการอธิบายทางโทรศัพท์ดังนั้นเธอจึงขอให้เขากลับเข้ามาอย่างรวดเร็วแทน ซูฉิวไป่ หันรถกลับไปอย่างรวดเร็วและขับตรงไปยังเซี่ยกรุ๊บ
หลังจากเข้าไปยังห้องโถงซึ่งมีการตรวจสอบโบราณวัตถุเขาก็พบสิ่งผิดปกติในห้องโถง ผู้อาวุโสทุกคนหยุดทำงานแม้แต่อาจารย์ตงฟางเองก็หยุด
เซียหรงหรง มองเห็น ซูฉิวไป่ เข้ามาเธอไม่ได้แสดงออกใดๆเพียงแค่หันหน้าไปมองอาจารย์ตงฟาง
“คุณซู…คุณได้รับของเก่าเหล่านี้มาจากไหน”
เมื่อมองเห็นว่า ซูฉิวไป่ เดินเข้ามาอาจารย์ตงฟางถามขึ้นโดยตรง
ซูฉิวไป่ ตกตะลึง เขาจำคำอธิบายคำถามก่อนหน้านี้ได้และเขาถูกถามขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเขาไม่ลังเลเลยที่จะอธิบายซ้ำแล้วซ้ำอีก
“ผมบอกว่าบรรพบุรุษของผมเป็นเจ้าหน้าที่ในสมัยก่อนสิ่งเหล่านี้ตกทอดมาจากพวกเขา มีปัญหาอะไรหรอ?”
แม้ว่าคำเหล่านี้จะเป็นคำพูดจอมปลอมแต่ ซูฉิวไป่ ก็ยังพูดโดยตาไม่กระพริบ
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นของแท้ดั้งเดิม…มันเป็นไปไม่ได้ที่ของเหล่านี้จะเป็นของปลอม?เรื่องตลกอะไรกัน หากคุณไม่เชื่อผมแทบจะขุดร่างของบรรพบุรุษจีนที่ตายไปแล้วขึ้นมาพูดคุย
คำพูดของเขาทำให้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนเงียบสนิท พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตากัน
“เกิดอะไรขึ้น?”
ใบหน้าของ ซูฉิวไป่ กังวลขึ้นเรื่อยๆ
บางทีพวกเขาอาจเห็นว่า ซูฉิวไป่ ไม่เข้าใจจริงๆทั้งนั้นอาจารย์ตงฟางจึงถือสิงโตหยกขาวขึ้นมาจากโต๊ะและเดินไปหาเขา
“คุณซู ..ผมเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน”
ซูฉิวไป่ ตกตะลึง
เป็นไปไม่ได้!ฉันนำสิ่งนี้มาจากจักรพรรดิเฉียนหลง เขาจะเคยเห็นมันได้ยังไง?
ทันใดนั้น ซูฉิวไป่ ก็คงคิดทันทียุคของจักรพรรดิเฉียนหลงนั้นไม่ไกลจากยุคปัจจุบันมากนัก เกิดอะไรขึ้นหากของชิ้นนี้ถูกถ่ายทอดลงมาตามบรรพบุรุษ
นั่นหมายความว่ามีสิงโตขาว 2 ตัวในโลกปัจจุบันนี้!
ซูฉิวไป่ เงียบและตระหนักรู้ทันที
ฉันควรทำอะไรในตอนนี้?
หยกสิงโตขาวชิ้นนี้ไม่ใช่ของปลอมอย่างแน่นอนและหยกที่อาจารย์ตงฟางเคยเห็นก็ไม่ใช่ของปลอมด้วยเช่นกัน..
“ผมรับรองได้เลยว่าของเก่าทั้งหมดที่นี่ไม่ใช่ของปลอม!”
เนื่องจากเขารู้ว่าทำไมผู้เชี่ยวชาญถึงเงียบในเวลานี้เขาจึงไม่ลังเลที่จะอธิบาย คำพูดของเขาพูดออกไปทำให้ทั้งห้องโถงตกอยู่ในความเงียบ
เซียหรงหรง ต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอไม่มีความรู้เกี่ยวกับโบราณวัตถุและวัฒนธรรมของเหล่านี้ แต่อาจารย์ตงฟางกล่าวเช่นนั้นก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องผิดพลาด
อย่างไรก็ตามเธอเชื่อมั่น ซูฉิวไป่ อย่างสมบูรณ์ดังนั้นเธอจึงลังเลและสับสน
“คุณซู จริงๆแล้ว…พวกเราบางคนได้ตรวจสอบอย่างละเอียด เป็นไปตามที่คุณพูดสิ่งนี้เป็นของจริง!”
ไม่มีใครคิดว่าอาจารย์ตงฟางจะพูดประโยคดังกล่าว บางทีมีเพียง ซูฉิวไป่ ที่คาดหวังเอาไว้
เพราะว่ามันเป็นความจริง!
จากนั้นอาจารย์ตงฟางลังเลอีก 2-3 วินาทีก่อนจะกล่าวว่า
“ที่งานแสดงสินค้านานาชาตินิวยอร์กในสัปดาห์หน้าจะมีงานประมูลสมบัติทางวัฒนธรรมจีนทั้งหมด 5 รายการและเรามีทั้งหมดอยู่ที่นี่!”
ต้องบอกว่าทุกคนพูดไม่ออก !!
———————————————–