เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 723
และสมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊แต่ละคนต่างก็ไม่เป็นห่วงชีวิต โหดร้ายทารุณมาก

ไม่เพียงพลังแข็งแกร่งมาก อีกทั้งฆ่าคนขึ้นมาก็ไม่กระพริบตาอย่างสิ้นเชิง

ถึงแม้พวกเขาใช้แรงต่อต้าน

แต่ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้!

เป็นอย่างนี้ต่อไป

ความมุ่งมั่นในการรบของทหารต่างก็ต้องล่มสลายลงไม่ช้าก็เร็ว!

หม่าตงกัดฟันอยู่ บนหน้าที่มีการศึกษาคิดไม่ถึงจะเปิดเผยแผลเป็นออกมา พูดคำรามอย่างบ้าคลั่งด้วยความโกรธ“ฉันไม่สนว่าแกใช้วิธีอะไรจะต้องอดทนรอท่านแม่ทัพมาถึงให้ได้!”

“แต่……”

หนิวต้าลี่อยากพูดมาก ถ้าหยางเฟิงไม่มาจะทำยังไง?

พวกเขาก็ไม่ใช่ตายไปแล้ว!

แต่

ประโยคนี้เขาไม่กล้าพูดออกมา

เพราะหยางเฟิงก็เป็นเทพในใจของหม่าตง

ไม่อนุญาตให้ล่วงเกินใด ๆ แม้แต่นิด!

หม่าตงจ้องถลึงหนิวต้าลี่แวบหนึ่งอย่างดุร้าย“ไม่มีแต่อะไร! นายอย่าลืมแล้ว ชีวิตของนายนี้เป็นคุณหยางที่ฝากไว้อยู่ที่นี่ชั่วคราว!”

“ถ้าหากนายกล้าขัดขืนคำสั่ง ตอนนี้ฉันก็จะฆ่านายแล้ว!”

พูดจบคำพูดนี้

หม่าตงมีใบหน้าที่ต้องการฆ่าคนอย่างดุร้าย

หนิวต้าลี่ไม่กล้าพูดแล้ว

เขากัดฟัน!

หันหัวมา!

มือกำดาบเปิดเขา บนหน้าไม่กลัวต่อความตาย

“พวกพ้อง สู้ตายกับพวกเขาแล้ว!”

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

ในเวลาเดียวกันนี้

สมาชิกอื่น ๆ ของพื้นที่สีเทาตงไห่ก็หอบความมุ่งมั่นที่จะตาย มือกำอาวุธมีดหั่นบุกขึ้นไป

พวกเขารู้ตัวเองจะตาย

แต่พวกเขาไม่ถอยอย่างเด็ดขาด

เพราะตงไห่เป็นบ้านของพวกเขา

ที่ข้างหลังเป็นลูกภรรยาของพวกเขา……

ถ้าหากพวกเขาถอย

ให้ปีศาจที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาเหล่านี้บุกเข้าตงไห่

ถึงเวลานั้นจะทำให้เกิดโศกนาฏกรรมที่ยากจะให้คนจินตนาการได้!

ดังนั้นพวกเขาสาบานว่าถึงตายก็จะไม่ยอมศิโรราบ!

ดังนั้นพวกเขาไม่ถอย!

เห็นสถานการณ์นี้

เริ่นเทียนสิงยิ้มเย้ยหยัน“มดสุดท้ายยังไงก็เป็นแค่มด ไม่ว่าดิ้นรนยังไงอีกก็คือเปลืองแรงเปล่า ๆ !”

ในความคิดของเขา

การกระทำของหนิวต้าลี่และคนอื่น ๆ เพียงแค่ตั๊กแตนที่ขวางรถเท่านั้น

สุดท้าย

ต่างก็จะถูกตัวเองทำลาย!

“ผู้ที่กล้าต่อต้านตงไห่ แม้ว่าจะไกลอีกก็จะต้องฆ่าให้ได้!”

“ผู้ที่กล้าต่อต้านตงไห่ แม้ว่าจะไกลอีกก็จะต้องฆ่าให้ได้!”

“ผู้ที่กล้าต่อต้านตงไห่ แม้ว่าจะไกลอีกก็จะต้องฆ่าให้ได้!”

ฟิ้ว!

ฟิ้ว!

ฟิ้ว!

……

ทันใดนั้น

ในเวลานี้

เงาร่างแต่ละร่างฝ่าอากาศมา

คนเหล่านี้บนหน้าใส่หน้ากากทองอยู่

เปิดเผยดวงตาแต่ละคู่ที่เย็นชาไร้ความรู้สึก

มือกำมีดเหล็กที่แหลมคมอยู่เล่มหนึ่ง

เหมือนเสือที่ดุร้ายแต่ละตัวเข้าในกลุ่มคน

โอ๊ย!

โอ๊ย!

โอ๊ย!

……

เสียงร้องอย่างน่าเวทนาดังขึ้นรอบ ๆ ในทันที!

สมาชิกศูนย์พันธมิตรบู๊ทั้งหมด!

เหมือนลูกแกะที่รอเชือด!

ไม่มีข้อยกเว้น!

องครักษ์มังกรเหล่านี้ลงมือรวดเร็วแม่นยำดุร้าย!

มีดหนึ่งลงไป!

ก็คือหัวใหญ่หัวหนึ่ง!

สถานการณ์พลิกแพงในพริบตา!

ก่อนหน้านี้หนิวต้าลี่และคนอื่น ๆ ถูกคนของศูนย์พันธมิตรบู๊กดดันตีอยู่

แต่จากที่องครักษ์มังกรเข้าร่วม

ตอนนี้เป็นศูนย์พันธมิตรบู๊ถูกพวกเขากดดันตี!

“พวกพ้อง ทหารสมทบของพวกเรามาแล้ว ฆ่าให้ฉัน!”

หนิวต้าลี่ร้องตระโกนเสียงดังอย่างตื่นเต้น!

สมาชิกของพื้นที่สีเทาตงไห่นับไม่ถ้วนสะบัดอาวุธที่อยู่ในมืออยู่ หันฟันอย่างบ้าคลั่งต่อสมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊!

การต่อสู้ยิ่งเพิ่มความรุนแรงขึ้น!

ฉากคาวเลือดยิ่งมากขึ้น!

สมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊แต่ละคนล้มลงในสระเลือด

เลือดสดกระเซ็นไปทั่ว

น่าเวทนาจนทนมองต่อไปไม่ได้!

การเปลี่ยนแปลงที่กระทันหันนี้

ทำให้สีหน้าของเริ่นเทียนสิงขุ่นมัวเหมือนน้ำ!

คนใส่หน้ากากที่บุกมาอย่างกระทันหันนี้ พลังเกินจินตนาการของเขา!

ถ้าหากไม่ขัดขวาง

เกรงว่าสมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊เขาจะถูกฆ่าตายจนหมด

“ฮู๋หยาง!”

“อยู่ครับ!”

เริ่นเทียนสิงพูดเสียงดังเสียงหนึ่ง“นายนำปรมาจารย์ของแดนปรมาจารย์หนึ่งพันคนจัดการพวกเขา!”