บทที่ 655 ใหม่และเก่า
“อย่ามากำหนดว่าความจริงของโลกคืออะไร และไม่ใช่อะไร”
ดักลาส เฟอร์นันโดและบรูคเงียบเสียงลงหลังจากได้ยินคำประกาศกร่าวของลูเซียน ความจริงก็คือพวกเขาเพียงเชื่อว่าความจริงของโลกไม่ใช่ลูกเต๋าแต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นอย่างนั้น อย่างไรซะนั้นก็เป็นเพียงความคิดของพวกเขาเอง หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่ได้เป็นตัวแทนของธรรมชาติ
หลังจากผ่านไปสิบวินาที ดักลาสก็ถอนหายใจออกมา “ข้าจะพิสูจน์ว่าความจริงของโลกไม่ใช่ลูกเต๋าด้วยการทดลอง ในความเป็นจริงมันเคยเกิดขึ้นกับเจ้าหรือไม่ว่าเมฆหมอกแห่งความน่าจะเป็นไม่มีอยู่จริง? สิ่งที่ฟังก์ชันคลื่นบ่งชี้คือชุมชนของอิเล็กตรอนที่ตรงกับความน่าจะเป็นดังกล่าว แต่มันเป็นอิเล็กตรอนตัวเดียว พวกมันไม่ได้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่มีเส้นทางคงที่ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการแจกแจงความน่าจะเป็น พวกมันจะอยู่ในสภาพที่ไม่เป็นระเบียบหลังจากผ่านผลึกเดี่ยวเพราะเราไม่สามารถสังเกต และยืนยันได้”
เขาถึงกับสะท้อนใจ แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจยอมรับคำอธิบายความน่าจะเป็น และหลักการความไม่แน่นอนของลูเซียน นี้เป็นเรื่องที่ไม่สมควรที่จะเข้าใจผิดถึงธรรมชาติที่แท้จริงของโลก แต่เขาควรพิสูจน์ว่าทฤษฎีของ ลูเซียนผิดจากการค้นหาความขัดแย้งในตัวเอง หรือด้วยการทดลองที่เข้มงวด นั่นคือทัศนคติของอาร์คาน่าศาสตร์ที่ถูกต้อง
ดังนั้นเขาจึงเสนอความเห็นตามจากความรู้สึกของเขาหลังจากอ่านบทความ
แดนสัจธรรมหายไป และมุมมองที่ผิดปกติอื่นๆ ก็เช่นกัน จากนั้นลูเซียนก็หยุดภาพจักรวาลอะตอม และตอบอย่างจริงจังว่า “ท่านประธาน เมื่อมองข้ามความขัดแย้งการคาดเดาของท่านกับการหักเงินจำนวนมาก เราสามารถตรวจสอบได้ว่าการทดลองแบบสอดช่องเปิดคู่ถูกต้องหรือไม่”
“ถ้าอิเล็กตรอนมีวิถีของตัวเองเหมือนอนุภาคจริง มันจะส่งผ่านช่องได้ทีละช่องเท่านั้น และไม่สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งสองช่องในเวลาเดียวกัน และการแสดงอินเตอร์เฟอโรเมตริกจะขึ้นอยู่กับระยะห่างระหว่างช่องทั้งสองหรือไม่ ดังนั้นถ้าการทดลองแบบสอดช่องเปิดคู่กับอิเล็กตรอนได้ผล ตัวอิเล็กตรอนจะรู้ได้อย่างไรว่าตัวมันเองจะอยู่ในพื้นที่หนึ่งแทนที่จะเป็นอีกพื้นที่หนึ่งจุดจากระยะห่างระหว่างช่องที่มันผ่าน และช่องอื่นๆ ”
มันเหมือนกับเขาวงกตที่มีทางเข้าที่มีสีต่างกันเจ็ดทาง แต่มีสีฟ้าที่เป็นทางออกเดียว สำหรับ ‘คลื่น’ ที่สามารถขยายไปในอวกาศได้ก็จะเป็นการเปิดทางเข้าและทางออกในเวลาเดียวกัน และรู้ได้เองโดยธรรมชาติว่าเส้นทางฟ้าเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง สำหรับอนุภาคที่มีวิถีคงที่ พวกมันจะไม่รู้ว่าทางออกอยู่ตรงไหน แล้วพวกมันจะทำให้ตัวเองเดินไปบนเส้นทางที่ถูกต้องทุกครั้งแทนที่จะเป็นช่องทางที่ผิดได้อย่างไร?
สำหรับดักลาส บรูค และนักเวทระดับตำนานคนอื่นๆ แล้วนั้น การทดลองแบบสอดช่องเปิดคู่เป็นจุดสำคัญในสงครามระหว่างคลื่น และอนุภาค ลูเซียนพยายามพูดให้เข้าใจได้อย่างง่ายดาย พวกเขาพยักหน้าและเห็นด้วยว่าการทดลองสามารถยืนยันได้ว่าอิเล็กตรอนแพร่กระจายได้เหมือนผีหรือไม่ก่อนที่จะได้รับการสังเกตเห็น
ลูเซียนพูดต่อไปว่า “อันที่จริงการทดลองสามารถยืนยันได้หลายอย่าง หากระยะอินเตอร์เฟอโรเมตริกปรากฏขึ้นจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราปิดอีกด้านหนึ่งเมื่ออิเล็กตรอนผ่านหนึ่งในช่องทาง มันจะไปที่ตามเส้นทางของการรแทรกแซงหรือจะไปที่ช่องอื่น ๆ ทันทีที่ถูกปิดกั้น ทำให้มันต้องไปถึงปลายทางด้วยวิธีการกระจาย?”
สำหรับดักลาส เฟอร์นันโด และแฮททาเวย์ที่ชื่นชอบทฤษฎีอนุภาค การทดลองดังกล่าวทำให้อิเล็กตรอนนั้นน่าประหลาดใจ และแปลกประหลาดยิ่งขึ้น ถ้าอิเล็กตรอนเปลี่ยนสถานะ มันก็จะบอกได้ว่ามันเป็นคลื่นจริงที่ไม่มีคุณสมบัติของอนุภาค ด้วยเหตุนี้จึงสามารถผ่านสองช่องทางพร้อมกันได้ หรือคำอธิบายของลูเซียนนั้นเป็นความจริงว่ามันเป็นคลื่นความน่าจะเป็นที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง หรืออาจจะมีความเป็นไปได้ที่ไม่น่าเชื่ออีกอย่างหนึ่งซึ่งก็คืออิเล็กตรอนนั้นฉลาด และมีความตระหนักรู้ในตัวเอง นั่นคือเหตุผลที่มันสามารถ ‘รับรู้’ และ ‘รู้’ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอีกช่องทางหนึ่งและเปลี่ยนแปลงตัวเองตามนั้น
แม้ว่าความเป็นไปได้สุดท้ายจะเข้ากับสถานะของโลกเวทมนตร์ แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับการดำรงอยู่ของมนุษย์ หากรากฐานมีสติ นั้นหมายความว่ามนุษย์ทุกคนมีความคิดนับไม่ถ้วนที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง?
เมื่อเห็นว่าท่านประธาน และอาจารย์ของเขากำลังคิดอย่างเงียบๆ ลูเซียนก็พยักหน้า และพูดว่า “ข้ารู้ว่ายังไม่สามารถปฏิบัติตามข้อกำหนดของการทดลองแบบสอดช่องเปิดคู่ได้ แต่ข้าก็รู้ด้วยว่ามีการใช้เวทมนตร์ระดับตำนานมากมายก่อนที่พวกมันจะถูกอธิบาย ข้าไม่สงสัยเลยว่าท่านจะทำอุปกรณ์ที่สามารถทำการทดลองได้สำเร็จ หลังจากนั้นทุกอย่างจะชัดเจน”
ในตอนนี้เอง โอลิเวอร์ได้มองลูเซียนอย่างเคร่งเครียดไม่เหมือนหนุ่มเจ้าสำราญอีกต่อไป “แม้ว่าการทดลองแบบสอดช่องเปิดคู่จะได้ผล แต่ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าคลื่นความน่าจะเป็นของเจ้าถูกต้อง แต่มันจะพิสูจน์ทฤษฎีของข้าต่อไปว่าอิเล็กตรอนเป็นคลื่นจริงที่มีพฤติกรรมเป็นอนุภาคเป็นกลุ่มคลื่นที่มีสถานะพิเศษเท่านั้น”
ลูเซียนคลี่ยิ้ม “โอลิเวอร์ ความคิดของเจ้าขัดแย้งกับการทดลองหลายอย่าง ดังที่เห็นได้จากแสงที่ยุ่งเหยิง นอกจากนี้คำอธิบายของเจ้ายังมีปัญหาบางอย่างแม้กระทั่งในบทความที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างอะตอมของเจ้าเอง ข้าเชื่อว่าใครบางคนต้องชี้ให้เจ้าเห็น ลักษณะอนุภาคของอิเล็กตรอนนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ ซึ่งพิสูจน์ได้จากการทดลองกับมวลประจุไฟฟ้าและโมเมนตัม”
“ปัญหาสามารถแก้ไขได้ อย่างน้อยก็น่าเชื่อถือมากกว่าคำอธิบายที่น่าจะเป็นของเจ้า มันเหมือนกับการคุยในฝันของคนบ้า” โอลิเวอร์แสดงความเกลียดชังต่อคำอธิบายที่น่าจะเป็นไปได้ “ข้าจะหาทางพิสูจน์ว่ามันผิด!”
เขาหันกลับมา และจากไป เขาต้องการสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบพอที่จะหาข้อบกพร่องที่สำคัญในบทความของลูเซียน
เมื่อเห็นว่าโอลิเวอร์จากไปแล้ว ดักลาสก็มองลูเซียนอย่างจริงจัง “ข้าจะลองทดสอบแบบสอดช่องเปิดคู่กับอิเล็กตรอน ข้าจะประดิษฐ์การทดลองทางความคิดด้วย”
การทดลองทางความคิด เป็นการทดลองในจินตนาการล้วนๆ ปัจจัยและข้อจำกัดอื่นๆ ทั้งหมดถูกตัดออก และจากนั้นพวกเขาก็คุยกันจนว่าผลลัพธ์จะสามารถเห็นผลได้ในสภาพที่สมบูรณ์หรือไม่ นี้เป็นแนวทางทั่วไปที่จอมเวทนำมาใช้
บรูคพยักหน้าเล็กน้อย “มาคุยกันอีกครั้งเมื่อการทดสอบเสร็จสิ้น”
“ฉันเชื่อว่าการทดลองหลายอย่างเห็นด้วยกับคำอธิบายความน่าจะเป็นของเจ้า แต่ข้าก็เชื่อด้วยว่าคำอธิบายของเจ้า และกลศาสตร์ควอนตัมของเจ้ายังไม่สมบูรณ์ เจ้าต้องละเลยต่อสิ่งต่างๆมากมาย” ดักลาสพูดเบาๆ แต่หนักแน่นก่อนที่เขาจะจากไป บรูคและวิเซนเตได้ทิ้งเฟอร์นันโด แฮททาเวย์ และเฮลเลนไว้ในห้องสมุด
เฟอร์นันโดจ้องมลูเซียนด้วยดวงตาสีแดงของเขา และลูเซียนก็มองกลับอย่างไม่เกรงกลัว หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดเขาก็โบกแขนของเขาขั้นมา “ข้าต้องใจเย็นๆ และคิดว่าจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าคำอธิบายความน่าจะเป็นของเจ้านั้นผิด”
นี้จะทำให้ระบบอาร์คานาศาสตร์ และเวทมนตร์ทั้งหมดหยุดชะงัก ไม่ว่าใครก็ตามที่เปิดใจกว้าง และห่วงใยเขาก็ยังต้องเลือกข้างของความจริงในใจของเขาเอง นั่นเป็นความเชื่ออันรุ่งโรจน์ที่ได้รับการถ่ายทอดจากจักรวรรดิเวทมนตร์ไปยังสภาแห่งเวทมนตร์มาหลายปีแล้ว!
ลูเซียนพยักหน้าเล็กน้อย และถอนหายใจ ก่อนที่เขาจะออกจากห้องสมุดของเฟอร์นันโดพร้อมกับแฮททาเวย์ และเฮลเลน
แฮททาเวย์เรียกคืนสติของนางกลับมาอีกครั้ง เมื่อคิดอยู่ครู่หนึ่งนางจึงกล่าวว่า “อิเล็กตรอนที่เป็นเมฆแห่งความน่าจะเป็นนั้นไม่สามารถยอมรับได้มากกว่าอิเล็กตรอนที่เป็นคลื่น แต่ถ้าผลลัพธ์ทั้งหมดพิสูจน์ได้เราก็ต้องยอมรับมันแม้ว่าเราจะต่อต้านก็ตาม โลกไม่ได้ตั้งอยู่บนความคิดของเรา ตอนนี้เจ้ายังไม่สามารถโน้มน้าวพวกเราได้”
นางยังคงแสดงท่าทีคัดค้าน แต่นางก็ไม่ได้จงใจเหมือนดักลาส บรูค และโอลิเวอร์
ไม่ใช่เพราะทัศนคติของนางดีขึ้น หรือจิตใจของนางเปิดกว้างมากขึ้น แต่เป็นเพราะสิ่งที่นางถนัดที่สุดคืออะตอมธาตุ อนุภาค และการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัย!
เฮเลนตื่นขึ้นมาจากภวังค์ เมื่อมองไปที่ลูเซียน นางก็ถามด้วยความงุนงงว่า “ในรายงานที่เจ้าส่ง เส้นทางสู่ความเป็นอมตะนั้นคล้ายกับคำอธิบายของเจ้าเกี่ยวกับกลุ่มก้อนแห่งความน่าจะเป็น เจ้าได้รับแรงบันดาลใจจากที่นั่นหรือไม่? แต่สถานะควอนตัมของอนุภาคจากกล้องจุลทรรศน์ปรากฏในโลกมหภาคได้อย่างไร? นั่นคือความลึกลับของความเป็นอมตะหรือไม่? ความลับที่แท้จริงไม่ได้อยู่ในห้องแห่งความเป็นอมตะ แต่เป็นหนทางแห่งความเป็นอมตะหรือไม่?”
ในฐานะนักเรียนลูกครึ่งของดักลาส นางมีสัญชาตญาณที่กระตือรือร้น แม้ไม่ได้มีส่วนร่วมในการอภิปราย แต่นางก็จำรายงานเส้นทางสู่ความเป็นอมตะที่ลูเซียนส่งมาได้อย่างสมเหตุสมผล
“เป็นเรื่องจริงที่ข้าได้รับแรงบันดาลใจจากสิ่งนั้น แต่ข้าได้ข้อสรุปส่วนใหญ่จากการทดลอง เหตุใดเส้นทางสู่ความเป็นอมตะจึงแสดงให้เห็นถึงความแปลกประหลาดของโลกจุลภาคในขอบเขคระดับมหภาคนั่นคือสิ่งที่เรายังต้องทดลองต่อไป บางทีความลึกลับของความเป็นอมตะอาจมีอยู่จริงในนั้นก็ได้ ”ลูเซียนเดาได้ว่าจะมีใครบางคนเชื่อมโยงคำอธิบายที่น่าจะเป็นไปได้ของเขากับสิ่งนั้น เขาจึงยอมรับอย่างตรงไปตรงมา
ตอนนี้ได้รับการรับรองโดยเส้นทางสู่ความเป็นอมตะแล้ว เฮเลนครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง และแฮททาเวย์ก็เกาคางของนางด้วย
“ข้าจะคิดค้นการทดลองเพื่อตรวจสอบว่าคำอธิบายความน่าจะเป็น และหลักการความไม่แน่นอนนั้นถูกต้องหรือไม่” เฮเลนกล่าวอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ใช้ว่าเพียงเพราะมันเป็นวิถีแห่งเส้นทางสู่ความเป็นอมตะ แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าเป็นวิถีของอิเล็กตรอน จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันแสดงถึงสิ่งอื่น”
อย่างไรก็ตามนางดูเป็นกลางกว่า บรูค โอลิเวอร์ และวิเซนเตมาก
…
เนื่องจากการพิสูจน์คำอธิบายความน่าจะเป็น และหลักการความไม่แน่นอนยังไม่ปรากฏขึ้น ลูเซียนจึงไม่จำเป็นต้องสร้างบรรยากาศให้จอมเวทย์ยอมรับมันทีละน้อยเหมือนที่เคยทำมาก่อน เขาเพียงรวมบทความทั้งสามเป็น ‘พื้นฐานของกลศาสตร์ควอนตัม และการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัย’ และส่งให้คณะกรรมการพิจารณาอาร์คานา
นองเหนือจากคำถาม บทความจะถูกส่งไปยังสมาชิกในสำนักธาตุ ในฐานะสมาชิกใหม่ที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งแลร์รี่เห็นบทความนี้ที่บ้านของเขา
“บทความของท่านอีวานส์?” บทความเหล่านั้นไม่สามารถให้นักเรียนของเขาตรวจสอบได้อย่างแน่นอน แลร์รี่อ่านเองด้วยความสนใจ
ในขณะที่เขาอ่าน ใบหน้ากลมที่มีหนวดเคราของเขาก็ถูกแช่แข็งราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว และดุร้ายที่สุดที่กำลังจะหลุดพ้น และกลืนกินระบบอาร์คาน่าทั้งมวล!
“เป็นไปได้อย่างไร…คำอธิบายนี้ไร้สาระเกินไป…” แลร์รี่บ่นพึมพำ แต่ในไม่ช้าเขาก็นึกถึงผลการทดลองมากมายของเขา เขาขมวดคิ้ว “บางทีคำอธิบายนี้อาจจะไม่เป็นที่ยอมรับโดยสิ้นเชิง มันต้องมีปัจจัยอื่น ๆ ระหว่างกล้องจุลทรรศน์และมหภาคที่สามารถขจัดความเป็นไปได้นี้ อย่างน้อยที่สุด โลกที่เราอาศัยอยู่ก็เป็นรูปธรรม วัตถุประสงค์ และวัตถุ”
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาเติบโตขึ้นจากกระแสน้ำที่เกิดจากการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัย ดังนั้นเขาจึงรับรู้ถึงการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัย และความแปลกประหลาดของอนุภาคขนาดเล็กจากก้นบึ้งของหัวใจของเขา อิทธิพลของประสบการณ์ และทฤษฎีก่อนหน้านี้ลดน้อยลงอย่างมาก และเขาก็ไม่ได้ต่อต้านคำอธิบายเชิงทฤษฎีที่ผิดปกติเช่นนี้มากเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันตรงกับผลการทดลองจำนวนมาก และสามารถแก้ไขปัญหาได้มากมาย
………………………………………………